Η διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά κι οι βιολετέρες της αυλής του Μαξίμου..

 Γράφει η Μαρία Ι Γιαλαμά,

Συμπληρώνεται μία εβδομάδα από την ανακοίνωση από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο της διαγραφής του πρώην Προέδρου της ΝΔ, πρώην πρωθυπουργού και νύν βουλευτού Μεσσηνίας (16/11/24). Η ημέρα και οι λόγοι που επελέγησαν για την διαγραφή ενός πρώην Προέδρου της ΝΔ, αναδεικνύουν τον πανικό της κυβερνήσεως αλλά και το προαποφασισθέν της διαγραφής. Πανικός που εμφανίσθηκε, μετά την εκλογή Τράμπ στις ΗΠΑ, τόσο με το περιεχόμενο της πρωθυπουργικής συγχαρητηρίου επιστολής, όσο και με τις αναδιπλώσεις του πθ σε δημόσιες συζητήσεις, για μείζονα δημιουργηθέντα από τον ίδιο θέματα κατά την διάρκεια της πρωθυπουργίας του.

 Στο εσωκομματικό πεδίο της ΝΔ, στα πλαίσια της εκρύθμου δημιουργηθείσης καταστάσεως, από την αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων, επέλεξε την επίθεση στον κ.Σαμαρά, τον πολιτικό του πάτρωνα ,που πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν τον είχε προειδοποιήσει για τα λάθη που δρομολογούσε. Γνωστός ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την υιοθέτηση της επικοινωνιακής πολιτικής που απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα, ενέδωσε στην επιθυμία του να αποδείξει ότι είναι υψηλότερος του ηθικού του αναστήματος, μέσω αήθους ,αντιδημοκρατικής, αντικαταστατικής πράξεως, εις βάρος του προηγηθέντος αυτού εκλεγμένου, με την συμμετοχή 900.000 μελών της ΝΔ, Προέδρου. Οι λόγοι της διαγραφής από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, του Αντώνη Σαμαρά, δεν έχουν καμία σχέση με την συνέντευξη που επικαλούνται οι διαγραφείς. Μία προσεκτική ανάγνωση της συνεντεύξεως, είναι αρκετή για να αποδείξει, ότι άλλοι έπρεπε να διαγραφούν ή να εξοβελισθούν από την κυβέρνηση, που με τις δηλώσεις τους, επιτρέπουν και ενισχύουν τις απαιτήσεις του τουρκικού επεκτατισμού. Ο λαός μας αιτιολογώντας την εντολή διαγραφής που έδωσε ο «L’ etat c’ est moi»,λέει: «είδε τον ίσκιο του και φοβήθηκε» οριοθετώντας με τις ελάχιστες αυτές λέξεις το ακατάλληλο του ανδρός, να ηγείται μίας ιστορικής δημοκρατικής παρατάξεως.

Οι βιολετέρες της αυλής του Μαξίμου σε ενεργό ρόλο.

Εντύπωση ,πλήν της βεβιασμένης κινήσεως διαγραφής του Α.Σαμαρά, προκαλεί και η σύνθεση της ομάδος που απεφάσισε την διαγραφή του. Στην πλειοψηφία άτομα μη έχοντα σχέση με την ΝΔ, την ιδεολογία της και τις αρχές της, ή μη μόνον εργασιακή εξάρτηση από το πρωθυπουργικό γραφείο, έδρασαν συμφώνως με την επιθυμία του πθ και επέβαλαν στην επιτροπή δεοντολογίας, την διαγραφή του επιφανούς στελέχους της παρατάξεως. Απεφάσισαν οι της πρωθυπουργικής αυλής, για κάτι που δεν άπτεται των αρμοδιοτήτων τους, πράττοντας στα πλαίσια του υιοθετηθέντος «οικογενειακού αυταρχισμού της επιβολής». Επικαλούμενοι την Κυριακάτικη συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά, δεδομένου ότι δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμη η εφημερίδα που την φιλοξενούσε, έκαναν την «κίνηση εντυπωσιασμού», προκειμένου να αναδείξουν την «αποφασιστικότητα του ανδρός». Την εμμονή δηλαδή να φιμώνεται κάθε τι τεκμηριωμένο και ελεγκτικό των αποφάσεων και των δράσεων του ιδίου και της κυβερνήσεώς του, που αφορά σε μείζονα κοινωνικά και εθνικά θέματα. Αγνόησαν δολίως, την απουσία του δίδοντος την συνέντευξη πρώην πθ στις ΗΠΑ, έχοντος αιτηθεί και λάβει άδεια από τον πρόεδρο της Βουλής, προσκεκλημένου σε εκδήλωση, του πανεπιστημίου Columbia . Καταπατώντας κάθε δημοκρατική διαδικασία εστέρησαν το δικαίωμα στον διαγραφέντα, της αιτιολογήσεως των απόψεών του, που οδήγησαν στην εσωκομματική δίωξή του.

 Οι πολιτικοί νάνοι

Για την μεγάλη παράταξη της ΝΔ, αποτελεί πλήγμα η όλη μεθόδευση της συντροφιάς του Μαξίμου. Κρίνονται δε ανεπαρκείς και προσβάλλουν τους πραγματικούς Νεοδημοκράτες των ανιδιοτελών αγώνων για την δημοκρατία, τόσο οι προτείνοντες την διαγραφή, όσο και οι πολιτικοί νάνοι της επιτροπής δεοντολογίας, που δεν ακολούθησαν την προβλεπομένη εκ του καταστατικού διαδικασία, λειτουργώντας ως μαριονέτες.

 Μία αήθης τακτική αναπτύσσεται από την πλειοψηφία των εντελλομένων ΜΜΕ

 που «θάβει» την επιστολή του τρίτου τη τάξει στο ΥΠΕΞ κ. Ρούσου Κούνδουρου ,Γραμματέα Α, που έχει να κάνει με την υποβολή της παραιτήσεώς του από την θέση του. Πίσω από την χρησιμοποιηθείσα διπλωματική γλώσσα, αναδεικνύεται η αγωνία του Πρέσβη για τα πεπραγμένα του υπουργού μέσω μεθοδεύσεων και εμμέσως καταγγέλλεται η πρακτική του. Απόδειξη της αληθείας των «καταγγελιών», είναι η σπασμωδική μέσω διαρροών από «κύκλους του ΥΠΕΞ» ,απάντηση που προσεπάθησε να δώσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, στην απέλπιδα προσπάθεια να καλύψει τις ενέργειες του υπουργού.

Είναι γνωστό ,ότι το υπερτροφικό «εγώ» του πρωθυπουργού, ενισχυμένο από την πληθώρα των θεσιθήρων κολάκων που τον περιβάλλουν, αλλά και η σκιά, του ισχυρής πολιτικής προσωπικότητος πατρός του, τον έχουν οδηγήσει πολλάκις σε επικίνδυνα για την πατρίδα λάθη, κατά την προσπάθειά του να αφήσει το προσωπικό του αποτύπωμα. Προσφάτως παραβιάζοντας την εκ του Συντάγματος απορρέουσα ισότητα μεταξύ των Ελλήνων πολιτών, γνωστοποίησε συνεργάτης του, την απόφασή του να στεγάσει η πολιτεία άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητος.

Ενορχηστρωμένη μιντιακή αποδόμηση του Αντώνη Σαμαρά.

Ο πανικός του Μαξίμου γίνεται εμφανής από την στράτευση, ευεργετηθέντων στο πρόσφατο παρελθόν κυβερνητικών στελεχών από τον Αντώνη Σαμαρά, για να κατηγορούν τον διαγραφέντα για πράγματα που δεν είπε ,αλλά ούτε έπραξε. Οι μετέχοντες του κυβερνητικού σχήματος, προφανώς αγνοούν τις προκλητικές εν Ελλάδι ευρισκομένου, δηλώσεις του τούρκου ΥΠΕΞ ,για την συμφωνηθείσα με τον Έλληνα ομόλογό του θεματολογία των συνομιλιών, μέσω της οποίας εκφράζεται όλος ο τουρκικός επεκτατισμός και γι αυτό δεν θέτουν τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων. Δεν δικαιολογείται άλλως η μονομερής επιβληθείσα ευαισθησία τους.

Στο σύνολο της αθλίας αντικομματικής, αντιδεοντολογικής, ανηθίκου μεθοδεύσεως, επιβάλλεται να τοποθετηθεί ο Α.Σαμαράς.

 Ευπατρίδης, δισεγγονός της Μεγάλης Ελληνίδος Πηνελόπης Δέλτα, γιός γονέων με σημαντική κοινωνική προσφορά, ενστερνισθείς την διαρκή υποχρέωση προς την Πατρίδα, έπραξε, πράττει και θα πράττει το αυτονόητο: την προστασία των Εθνικών δικαίων και του Ελληνισμού. Η απόσταση με λόγους και πράξεις, από το νοσηρό και επικίνδυνο για την πατρίδα, που επιτρέπει η κυβέρνηση, τον αναδεικνύει, υπεύθυνο Έλληνα πολίτη, φιλόπατρι και ελεύθερο.

 Η υπευθυνότητα που επιδεικνύει διαχρονικώς και ιδιαιτέρως τις κρίσιμες για την πατρίδα περιόδους, «είναι το βαρύ φορτίο που επωμίζεται η ελευθερία της συνειδήσεως» κατά τον Αριστοτέλη. Αυτήν την κατακτηθείσα ελευθερία, μέσω της παιδείας και των διαρκών προσωπικών αγώνων, παντρεμένη με την συνείδησή του, την διαθέτει στον πολύχρονο πολιτικό του βίο με υπευθυνότητα στην Πατρίδα κι αυτό καταγράφεται από την ιστορία.