Η παραπαίουσα πολιτική πραγματικότητα, συνδράμει στην κοινωνική σήψη.

    Γράφει η Μαρία Ι. Γιαλαμά,

 Η εβδομάδα που διανύουμε, αναδεικνύει το γκρίζο της νοσηρής πραγματικότητος. Ένα γκρίζο ,που έχει απλώσει τα πλοκάμια του παντού, καλύπτοντας και εκμαυλίζοντας ήθη, έθιμα, αρχές, αξίες, κοινωνικά πρότυπα. Ένα δυσώδες γκρίζο, που έχει να κάνει με την έλλειψη κοινωνικού κράτους και την αποδόμηση των ιερών και οσίων των Ελλήνων.

Η μνήμη ξεθωριάζει ….

Την 1/12/2024,ετελέσθη όπως κάθε χρόνο ,το ετήσιο μνημόσυνο των πεσόντων στην μάχη  των Αθηνών, τον Δεκέμβριο του1944, στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη. Ο αύλειος χώρος του παρεκκλησίου του Αγίου Γεωργίου, εντός των χώρων του ιστορικού Συντάγματος  ήταν γεμάτος από εκατοντάδες Έλληνες κάθε ηλικίας. Παρευρίσκοντο τιμώντας τους νεκρούς και την μεγάλη θυσία τους, να κρατήσουν ελεύθερη την Αθήνα ,από την κομμουνιστική επιβολή. Η εκκλησία ήταν υπερπλήρης πιστών, όπως και ο χώρος μπροστά στην στήλη των πεσόντων. Δυστυχώς, η επιμνημόσυνος δέηση έγινε αντιληπτή ,μόνον από τους ευρισκομένους δίπλα στην εντοιχισμένη πλάκα με τα ονόματα των ηρώων, καθ΄ότι είχε απαγορευθεί η χρήση μικροφωνικής εγκαταστάσεως, προκειμένου να μετέχουν οι προσελθόντες στην επιμνημόσυνο δέηση. Ο λόγος της απαγορεύσεως, είχε να κάνει με την φροντίδα μη οχλήσεως των επισκεπτών του Μουσείου της Ακροπόλεως τα 30 λεπτά της εκδηλώσεως. Ο έχων την δυνατότητα της απαγορεύσεως,  εστερείτο εθνικής συνειδήσεως, αλλά και γνώσεως, ότι αν δεν υπήρχε η θυσία των συγκεκριμένων ανδρών πριν 80 χρόνια, θα είχε ζήσει η Ελλάδα τον κομμουνιστικό αυταρχισμό. Η πληροφορία ,ότι η απαγόρευση εξεδόθη από το υπουργείο πολιτισμού, αναδεικνύει τον αυταρχισμό που αναπτύσσεται απέναντι σε οτιδήποτε εθνικά σημαντικό, που εσκεμμένως οδηγείται από τους Νεοταξίτες, στην λήθη. Ευελπιστώ, του χρόνου οι διοργανωτές να διεκδικήσουν το αυτονόητο, την δυνατότητα οι παρευρισκόμενοι να παρακολουθήσουν την επιμνημόσυνο δέηση, την ομιλία για το ιστορικό γεγονός, αλλά και την κατάθεση στεφάνων, με την τιμή και τον αμέριστο σεβασμό που πρέπει στους θυσιασθέντες για την ελευθερία της Πατρίδος. Επίσης καλόν θα είναι ,οι εν ενεργεία αστυνομικοί να αποτίουν φόρο τιμής στους πεσόντες υπέρ πατρίδος συναδέλφους τους. Ομολογουμένως εκπλήσσομαι ,που σε μία τιμητική για το σώμα των αστυνομικών εκδήλωση, παρίστανται απλοί πολίτες, απόστρατοι των Σωμάτων Ασφαλείας και όχι εν ενεργεία αστυνομικοί.

Η κοινωνική σήψη καλπάζει, παραλλήλως με την ανάπτυξη του ατομικισμού.

Τους τελευταίους μήνες, οι ενημερωτικές τηλεοπτικές εκπομπές, ασχολούνται με πέντε θανάτους βρεφών και νηπίων, σε περιοχή της Πελοποννήσου. Στο στόχαστρο των τηλεοπτικών εθελοντών εισαγγελέων, νεαρή άγαμη μητέρα, δύο εκ των 5 νεκρών βρεφών. Το ενδιαφέρον του κοινού τεράστιο, σε βαθμό τέτοιο, που όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί πανελληνίου εμβελείας να ασχολούνται με το ίδιο θέμα και με διαρκείς αποκαλύψεις επ΄αυτού. Απορία προκαλεί η απουσία του οργανωμένου κράτους, της κοινωνικής προνοίας, αλλά ακόμη και των ανακριτικών αρχών, όλο αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα, που γίνονται οι «τηλεοπτικές αποκαλύψεις» που εξάπτουν την φαντασία, στοχοποιούν κατά το δοκούν άτομα και υποστηρίζουν το νοσηρό κλίμα. Τηλε-δικαστές, και τηλε- εισαγγελείς, ανεξέλεγκτοι από το ανύπαρκτο ΕΣΡ, μεταδίδουν την αλήθεια τους, ερμηνεύοντας, εκθέτοντας και δηλητηριάζοντας τις ψυχές των τηλεθεατών, αναπτύσσοντας  νοσηρότητα στην ενημέρωση. Οι «δημοσιογραφικές» επιτυχίες, διαδέχονται η μία την άλλη, τα προσωπικά δεδομένα γίνονται κουρέλι στο παζάρι του ανταγωνισμού και η πολλών αποχρώσεων προσωπικότητα μίας νέας γυναίκας, γίνεται θήραμα στα στόματα των αδαών, άνευ της επιβαλλομένης  προστασίας. Οι κοινωνικές υπηρεσίες αποδεικνύονται για άλλη μία φορά απούσες, μαζί με το κοινωνικό κράτος. Βιασμοί, κλοπές, πράξεις ποινικά κολάσιμες, στο εκθετήριο των ενημερωτικών εκπομπών κοινωνικού περιεχομένου συνυπάρχουν με το τεκμήριο της αθωότητος κατασπαραγμένο από τους τηλεοπτικούς δικαστές .Τα ανθρωποφάγα ένστικτα των αποβλακωμένων τηλεθεατών, θρέφονται ανεμπόδιστα. Το «Υπουργείο Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής» απόν, λόγω της διαφορετικής του στοχεύσεως.

Πρόσφατο παράδειγμα επιβεβαιώσεως της ανυπαρξίας κοινωνικού κράτους και ενεργών κοινωνικών υπηρεσιών, αλλά και της εξαπλουμένης σήψεως σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και τις επαγγελματικές τάξεις, είναι τα αναφερόμενα την τρέχουσα εβδομάδα ,σε αστυνομικό υπηρετούντα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και την συνάδελφο  σύζυγό του. Ασύλληπτα για τον ανθρώπινο νού γεγονότα, πλήρης διεστραμμένη άποψη του θεσμού της οικογενείας, ανεδύθησαν. Ο κατάλογος των απωλειών που πιστοποιούν την κοινωνική σήψη, τεράστιος. Η αδιαφορία και η γιγάντωση του ατομικισμού βαθειά ανησυχητική, δείχνει να προβληματίζει επιφανειακώς και μόνον τους έχοντες την ευθύνη της σωστής λειτουργίας του κράτους δικαίου. Ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, εκπλήσσεται από το απάνθρωπο εξοργιστικό γεγονός που συμβαίνει από υπηρετούντες σε μία από τις κεντρικότερες υπηρεσίες του υπουργείου που εποπτεύει, όπως άλλωστε εκπλήσσεται και με ότι συμβαίνει στους τομείς ευθύνης του. Η τοποθέτηση ανδρών της ΕΛΑΣ, μέσω βουλευτικών εξυπηρετήσεων στις υπηρεσίες του υψηλής προστασίας Κοινοβουλίου, αναδεικνύουν το νοσηρό που επικρατεί ακόμη. Ο χρόνος κυλά και αντί να βελτιώνεται η ασφάλεια των πολιτών, φθίνει. Το ήθος των αστυνομικών τίθεται για άλλη μία φορά εν αμφιβόλω, οι ικανότητές τους εν αμφισβητήσει, όπως άλλωστε και τα κριτήρια εισαγωγής τους και παραμονής στο Σώμα. Η εκπαίδευσή τους, όπως και ο διαρκής έλεγχος της ψυχικής τους υγείας, αλλά και η καταλληλότητά τους για να συνεχίζουν την υπηρεσία τους στην ΕΛΑΣ, αποδεικνύεται ανύπαρκτος. Η όλη αναδυθείσα πραγματικότητα λειτουργίας του Σώματος, απογοητευτική. Για άλλη μία φορά, οι καθ΄ύλην υπεύθυνοι, κρύπτονται. Προκλητική και η αδιαφορία των γνωριζόντων το θέμα και σιωπούντων χάριν του «ωχαδελφισμού» και της εν τοις πράγμασι ανυπαρξίας υπηρεσιών καταλλήλων για αναφορά των περιστατικών και αναζήτηση λύσεων. Η παρότρυνση  του νύν προέδρου της Βουλής για φροντίδα των παιδιών ,μέσω του ΥΠΟΚΚΣ, αποδεικνύεται επικοινωνιακό τέχνασμα ενδιαφέροντος, δεδομένου ότι η μεταφορά των κακοποιημένων παιδιών σε δομή της Κοινωνικής Προνοίας, γίνεται μόνον με εντολή εισαγγελέως. Καλό είναι βεβαίως να ενημερωθεί, ότι είναι δύσκολο να βρεθεί καταλλήλως στελεχωμένη δομή του κράτους ,που να μπορέσει να συνδράμει ουσιαστικά τα παιδιά, αφού η κυβέρνηση, έδωσε «ψήφο εμπιστοσύνης» μόνον στις ΜΚΟ, αποδυναμώνοντας τις κρατικές δομές φιλοξενίας εφήβων.

Η σήψη του αστυνομικού σώματος δεδομένη από ποικίλες έκνομες πράξεις αστυνομικών που δημοσιοποιούνται. Η κακώς νοουμένη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, εγκατεστημένη και στην κάποτε ακμαία ΕΛΑΣ  διαβρώνει ότι υγιές. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να κωφεύει. Απαιτείται δημιουργία αποτελεσματικών σωμάτων ασφαλείας με ικανό προσωπικό, μη παραβατικών αστυνομικών, ώστε οι Έλληνες να αισθάνονται και να είναι ασφαλείς.