Γράφει ο Τρύφων Μπουγάς,
Εθνικό Μέτωπο,
Για να κατανοήσει κανείς, τους λόγους που συνεχίζεται για 4ο έτος ο πόλεμος ανάμεσα στην Ρωσία και την Ουκρανία, θα πρέπει να ξέρει τα αίτια. Φυσικά ούτε τα ελληνικά ΜΜΕ, ούτε εκείνοι που έχουν επιλέξει στρατόπεδα, να υποστηρίζουν την μία ή την άλλη πλευρά, δεν πρόκειται ποτέ ν’ αποκαλύψουν, αν τα γνωρίζουν φυσικά. Γι’ αυτό και καλό είναι να ψάχνει κανείς, τα αίτια που γεννούν τα γεγονότα.
Για να κατανοήσει κανείς τη σημασία που είχε η Ουκρανία για τη Σοβιετική Ένωση και που τώρα έχει για τη Ρωσία, αφού η πλουτοπαραγωγική της αξία, παραμένει η ίδια όχι μόνο για την Ρωσία, αλλά και για το σύνολο του πλανήτη, δεν έχει παρά να θυμηθεί ή να διαβάσει τα λόγια του Βλάντιμιρ Λένιν για την Ουκρανία το 1922, όταν οι μπολσεβίκοι προχώρησαν στη βίαιη προσάρτησή της στη Σοβιετική Ένωση: «Η Σοβιετική Ρωσία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την Ουκρανία. Χάνοντας την Ουκρανία είναι σαν να χάνεις το κεφάλι σου. Τώρα, με την κατάκτηση της Ουκρανίας, η δύναμή μας αυξάνεται. Τώρα έχουμε τη δυνατότητα να λαμβάνουμε καύσιμα από τη λεκάνη του Ντόνετς ενώ υπάρχουν και πηγές τροφίμων. Υπάρχουν τεράστια αποθέματα και πλεόνασμα ψωμιού στην Ουκρανία».
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και μετά, η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, είχε δρομολογηθεί. Δεν είναι τυχαίο, πως αναφορικά με τις δυτικές δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ, μία από τις πόλεις που έπαιξαν πρωταρχικό ρόλο στις διαδηλώσεις για την αποτίναξη από τον σοβιετικό ζυγό, ήταν το Λβοβ και ευρύτερα η περιοχή της λεγόμενης στα χρόνια προ του δευτέρου Παγκοσμίου, περιοχής της Γαλικίας. Στο χωριό Ζαρβανίτσια που βρίσκεται στην περιοχή της Γκαλίσια, στην περιφέρεια Τερνόπολ της Ουκρανίας έγινε η μεγαλύτερη συγκέντρωση των Ουκρανών Καθολικών αφότου ο Στάλιν έθεσε την εκκλησία εκτός νόμου το 1946.
Η ευρύτερη περιοχή στην Δυτική Ουκρανία που αναφέρεται ως Γαλικία, ήταν κομμάτι του παλαιού Βασιλείου της Πολωνίας από το 1340 και από το 1770 αποτελούσε μέρος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Το τελευταίο κρατήστε το, γιατί το ενδιαφέρον του Όρμπαν, να πάρει ξεκάθαρα το μέρος της Ρωσίας, σε αυτή την πολεμική σύγκρουση μόνο συμπωματικό δεν είναι.
Για να επανέλθουμε στο ζητούμενο, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, οι Ρώσοι με τους Ουκρανούς, επειδή γνώριζαν τη σημασία της Ουκρανίας για την επιβίωσή τους, έπρεπε να διατηρήσουν το ένα τους πόδι εντός των συνόρων της. Το ένα ήταν η ενοικίαση του λιμανιού της Σεβαστούπολης, για να μπορεί να έχει πρόσβαση ο ρωσικός στόλος στη Μαύρη Θάλασσα. Ο δεύτερος και πιο καθοριστικός, ήταν πως όλα τα εργοστάσια αεροναυπηγικής βιομηχανίας, αλλά και τα ναυπηγεία, όπως και τα εργοστάσια κατασκευής των ντιζελομηχανών βρισκονται στην Ουκρανία. Το 3ο σκέλος αυτής της μυστικής συμφωνίας ήταν η επιστροφή του κομματιού του πυρηνικού οπλοστασίου της Σοβιετικής Ένωσης, που βρισκόταν σε ουκρανικό έδαφος,στη Ρωσία.
Όλα αυτά τελείωσαν με την ανατροπή του φιλορώσου ηγέτη της Ουκρανίας, Γιανουκόβιτς στο τέλος του 2013. Η Ουκρανία απελευθερώθηκε από ένα δικτάτορα, που αποτελούσε ουσιαστικά ένα κακέκτυπο του Τσαουσέσκου, που κυβερνούσε απολυταρχικά την Ουκρανία.
Από τότε οι Ρώσοι προσπαθούσαν, μέχρι που ξεκίνησαν την εισβολή στην Ουκρανία το 2022, να επανακτήσουν τον έλεγχο της Ουκρανίας με κάθε τρόπο. Η Ρωσία θα αποπειραθεί να πάει μέχρι τέλους αυτόν τον πόλεμο, γιατί όπως αναφέραμε και πιο πάνω δεν μπορεί να είναι παγκόσμιος παίκτης δίχως τα ουκρανικά εδάφη.
Τα γεγονότα με το σαμποτάζ και την εξουδετέρωση των βομβαρδιστκών της ρωσικής αεροπορίας, φέρνει στην επιφάνεια και άλλα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πλευρά του Πούτιν σε αυτόν τον πόλεμο. Η αεροδιαστημική βιομηχανία της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, βρίσκεται στο Κίεβο. Κι αυτός είναι ακριβώς και ο λόγος που οι Ρώσοι δεν ρίχνουν τα βαριά χαρτιά της αεροπορίας τους, σε αυτόν τον πόλεμο, διότι ξέρουν πως δεν μπορούν να τα αντικαταστήσουν. Δεν παρουσιάζουν την αεροπορία τους, διότι θα την χρησιμοποιήσουν μόνο σε περίπτωση γενικευμένης σύγκρουσης με το ΝΑΤΟ.
Οι Ρώσοι πρέπει να πάρουν στα χέρια τους το Νικολάγιεφ (ή Μικολάγιεφ) και την Οδησσό. Για να ανακόψουν την πρόσβαση της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα, οπότε να τη στραγγαλίσουν οικονομικά, αλλά και για έναν ακόμα πολύ βασικό λόγο που αφορά την πολεμική τους μηχανή. Από αυτά τα λιμάνια θα εξυπηρετηθεί ο στόλος του, αλλά και εκεί μπορεί μόνον να ναυπηγηθούν μεγάλα πολεμικά πλοία με συμβατικούς κινητήρες, πράγμα που αδυνατεί να κάνει αυτή τη στιγμή η Ρωσία, που σε επίπεδο ναυτικού το μόνο που παράγει αυτή τη στιγμή είναι πυρηνικά υποβρύχια στη βάση του Αρχάγγελου.
Η Ρωσία θα συνεχίσει αυτό τον πόλεμο, μέχρι να κατακτήσει αυτά που θέλει και να ανακτήσει την πραγματική της δύναμη, ως κύριος παγκόσμιος παίκτης. Η πολεμική σύγκρουση με τα χαρακτηριστικά που είχε μέχρι και πριν μερικούς μήνες, φαίνεται να μπορεί να έχει μόνον έναν νικητή που δεν είναι άλλος από την ισχυρή στην προκειμένη περίπτωση Ρωσία. Το ΝΑΤΟ, δεν θα ήθελε ποτέ να εμπλακεί σε μια σύγκρουση που θα έφερνε την ανθρωπότητα στο χείλος ενός πυρην
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου