Γράφει ο Αλέξανδρος Καρράς, Εκδότης, συγγραφέας
«Από όλα τα αναπάντητα ερωτήματα του καιρού μας, ίσως το σημαντικότερο είναι: “Τι είναι ο Φασισμός;”». Έτσι ξεκινούσε το άρθρο του ο George Orwell το 1944 με τίτλο «Τι είναι φασισμός;». Το ερώτημα αυτό παραμένει επίκαιρο στις μέρες μας μετά από εβδομήντα δύο ολόκληρα χρόνια. «Όπως χρησιμοποιείται η λέξη «φασισμός», είναι σχεδόν πλήρως χωρίς νόημα», κατέληγε ο George Orwell στο άρθρο του εκείνο. Η κατάχρηση της λέξης «φασισμός» την έχει καταστήσει και σήμερα, κατά μία έννοια, δίχως νόημα και ουσία.
Τι είναι εν τέλει ο φασίστας στις μέρες μας; Σίγουρα όχι φετιχιστής ούτε και νοσταλγός άλλων εποχών. Αυτό που όλοι θεωρούν ως φασισμό σήμερα δεν είναι το μονοκομματικό κράτος, τα εμβατήρια και οι παρελάσεις.
Ο φασισμός την εποχή που εμφανίστηκε ήταν ένα κράμα ιδεών από ποικίλα πολιτικά δόγματα και δεν ήταν κάτι στάσιμο. Πάνω απ’ όλα ήταν ένας τρόπος σκέψης.
Ο ολοκληρωτισμός κάθε είδους τελείωσε πριν μερικές δεκαετίες με την πτώση της ΕΣΣΔ. Το μονοκομματικό κράτος αποτελεί παρελθόν και η εποχή μας αναζητά νέο μοντέλο διακυβέρνησης γιατί όλα έχουν αποτύχει, ακόμα και το παρόν σύστημα.
Σήμερα αν έχεις συντηρητικές απόψεις, είσαι φασίστας. Αν είσαι χριστιανός, είσαι φασίστας. Αν είσαι υπέρ του επιχειρείν και του δικαιώματος στην εργασία, είσαι φασίστας. Αν θες μια πολιτεία όπου θα επικρατούν ο νόμος και η τάξη, είσαι φασίστας. Αν δέχεσαι απόψεις του Frederick Taylor, είσαι φασίστας. Αν έχεις πρότυπο κράτους το Ισραήλ, εισαι φασίστας. Αν είσαι αντικομμουνιστής, είσαι φασίστας. Αν είσαι υπέρ των κλειστών συνόρων, είσαι φασίστας. Αν είσαι κατά του Ισλάμ, είσαι φασίστας. Αν έχεις ως πρότυπο την πολιτική της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, είσαι φασίστας. Αν είσαι κατά των εκτρώσεων, είσαι φασίστας. Αν είσαι ευρωσκεπτικιστής, είσαι φασίστας. Αν κρατάς την σημαία του έθνους σου, είσαι φασίστας. Αν πιστεύεις στην αξιοκρατία, είσαι φασίστας. Αν πιστεύεις στην αριστεία, είσαι φασίστας. Ακόμα και για τους φανατικούς μουσουλμάνους ακούμε τον χαρακτηρισμό «ισλαμοφασίστες». Ακόμα και δεξιοί ή φιλελεύθεροι χαρακτηρίζουν τους κομμουνιστές ως φασίστες.
Αν όλα αυτά σήμερα θεωρούνται φασισμός, τότε δεν πρέπει να έχουμε κανένα πρόβλημα. Δεν πρέπει να μας θίγει ο χαρακτηρισμός. Άλλωστε οι αντιφασίστες είναι τα αντίθετα των παραπάνω: Είναι διεθνιστές, είναι υπέρ της Παλαιστίνης και κατά του ισραηλινού κράτους, είναι φιλο-ισλαμιστές, θέλουν ανοιχτά σύνορα, είναι άθεοι, καίνε τις σημαίες των εθνών, είναι κομμουνιστές ή φιλοκομμουνιστές και θεωρούν την αξιοκρατία και την αριστεία κατάλοιπα του χιτλερισμού.
Στην εποχή μας όταν ακούμε τον χαρακτηρισμό «φασίστας» αντιλαμβανόμαστε ευκόλως τις θέσεις του χαρακτηριζόμενου. Σε αυτές τις θέσεις πρέπει να μένουμε πιστοί: Εθνική κοινότητα, και μάλιστα ομοιογενής, δηλαδή όπως την παραλάβαμε από τους γονείς και τους παππούδες μας, υπέρ της θρησκείας και της οικογένειας, ευρωσκεπτικιστές, κατά της μετανάστευσης και του Ισλάμ και υπέρ ενός κράτους που θα επικρατεί η αριστεία και η αξιοκρατία. Η Ουγγαρία κι η Πολωνία που κατηγορούνται για φασιστική διακυβέρνηση των κρατών τους είναι δύο χώρες που εναντιώνονται και στους δύο ολοκληρωτισμούς, το ναζισμό και τον κομμουνισμό.
Καταλήγουμε στο συμπέρασμα, λοιπόν, ότι στον 21ο αιώνα αυτό που θεωρείται φασισμός δεν είναι η νοσταλγία του ναζισμού και του φασιστικού κράτους του Μουσολίνι. Ως φασίστες χαρακτηρίζονται από τους νεοφιλελεύθερους και τους κομμουνιστές όλοι εκείνοι που μένουν πιστοί στις παραδόσεις, εκείνοι που εναντιώνονται στην παγκοσμιοποίηση και τον εξισλαμισμό της Ευρώπης κι εκείνοι που δεν αποδέχονται την παρέμβαση των διεθνών θεσμών στο εσωτερικό των εθνών-κρατών.
Είναι ευκόλως αντιληπτό ότι σήμερα με τον χαρακτηρισμό «φασίστας» γίνεται προσπάθεια ταύτισης του χαρακτηριζόμενου με τις σκληρές μνήμες που φέρει ο χιτλερισμός κι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο μόνος λόγος που χρησιμοποιείται ο χαρακτηρισμός «φασίστας» κατά πάντων και δίχως φειδώ, είναι ο ίδιος με αυτόν που ο George Orwell διαπίστωνε ότι ίσχυε στη δική του εποχή: «Οι άνθρωποι που πετούν απρόσεκτα τη λέξη “Φασίστας” σε κάθε κατεύθυνση, προσαρτούν τουλάχιστον μια συναισθηματική σημασία σε αυτήν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου