Δεσποινίς ετών 49 (γράφει η Μαρία Ι. Γιαλαμά)

 Γράφει η Μαρία Ι. Γιαλαμά

Δεσποινίς ετών 49

Στις 4 Οκτωβρίου του 1974,ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, εξήγγειλε την δημιουργία του κόμματος της ΝΔ. Ενός κόμματος βαθειά δημοκρατικού, που σκοπό είχε, μετά την επταετή διακυβέρνηση της χώρας από την δικτατορία, να επαναφέρει με γοργούς ρυθμούς την ελευθερία σε όλους τους τομείς. Ο ίδιος ο ιδρυτής της, παρουσιάζοντας την ιδρυτική της διακήρυξη, εμίλησε για την πρόθεσή του «να δημιουργηθεί μία ευρεία, ζωντανή πολιτική παράταξη. Μία παράταξη ,που βασιζομένη στην πείρα του παρελθόντος, θα είχε σαν όραμα ένα καλύτερο και ασφαλέστερο μέλλον για τους Έλληνες». «Η ΝΔ θα υπηρετεί πάντα και μόνον τα αληθή συμφέροντα του Έθνους. Θα θεωρεί πάντοτε όλους τους Έλληνες όχι μόνον ίσους απέναντι των νόμων, αλλά και με ίσα δικαιώματα απέναντι των βιωτικών ευκαιριών και των δυνατοτήτων που διανοίγει ο πολιτικός, οικονομικός και κοινωνικός βίος».

Συγκρίνοντας τους σκοπούς της ιδρύσεώς της και τις άμεσες επιδιώξεις της, βαθειά ανθρώπινες αλλά και δημοκρατικές, η σημερινή ΝΔ, δείχνει να απέχει πολύ όλων αυτών που οραματίσθηκε ο δημιουργός της. Ιδιαιτέρως στο ότι «θα υπηρετεί πάντοτε τα συμφέροντα του Έθνους», η σημερινή ΝΔ, επέδειξε αντεθνική ανοχή, δεχομένη την είσοδο εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών στην χώρα. Εκτός αυτού επιτρέπει να παραβιάζεται εν τοις πράγμασι η ισότητα όλων των Ελλήνων απέναντι στους νόμους, τις βιωτικές ευκαιρίες και τις δυνατότητες που διανοίγει ο πολιτικός, οικονομικός και κοινωνικός βίος. Σήμερον όσο ποτέ άλλοτε η οικογενειοκρατία έχει εδραιωθεί, η δε νομή του οικονομικού πλούτου, ευρίσκεται στα χέρια μίας μικρής ομάδος αδιστάκτων ως προς τις μεθοδεύσεις «εκλεκτών» Αλλά και εξ αντικειμένου θεσμικοί, αποφασίζουν για αύξηση των εισοδημάτων τους, πέραν των οικονομικών δυνατοτήτων του κράτους, ενώ η πλειοψηφία των Ελλήνων πένεται. Μελετώντας τις δεσμεύσεις της ,έναντι του Ελληνικού λαού, η απομάκρυνση από τον βασικό ιδεολογικό κορμό, γίνεται ιδιαιτέρως εμφανής: « η ελεύθερη οικονομία την οποίαν πιστεύει, δεν μπορεί να αποκλείσει την διεύρυνση του οικονομικού τομέως τον οποίον ελέγχει το κράτος» Σήμερα η κυβέρνηση ξεπουλάει ότι μέχρι πρότινος ανήκε στο κράτος ή το επόπτευε, επικαλουμένη την ανάπτυξη.. «ο κάθε πολίτης της χώρας, πρέπει να γίνει εργάτης και νομεύς της οικονομικής ευημερίας και να αισθάνεται ήσυχος για το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του». Αλήθεια ποιος πολίτης αισθάνεται σήμερα ασφαλής και ήσυχος για το μέλλον των παιδιών του; Όσο για την επένδυση «Όχι μόνον από το περίσσευμα αλλά και το υστέρημα του εθνικού πλούτου, στην παιδεία, την επιμόρφωση και την επιστημονική έρευνα γιατί πιστεύει ότι οι πνευματικές και πολιτιστικές αξίες είναι αυτές που προσδιορίζουν μονιμώτερα την μοίρα του Ελληνικού έθνους», αποτελεί το μεγάλο ζητούμενο. Η έννοια του Έθνους βάλλεται, ό,τι Εθνικό απαξιούται, η παιδεία έπαψε προ πολλού να είναι εθνοκεντρική και η επιστημονική έρευνα αναζητείται.

Συνεχίζοντας: «Ότι δεν θα φεισθεί κόπων και θυσιών για να καταστήσει την Ελλάδα ισχυρή και απρόσβλητη. Με εκσυχρονισμένες Ένοπλες δυνάμεις, η ανεξαρτησία της Ελλάδος θα κατοχυρωθεί και θα είναι σεβαστή απ όλους, χωρίς την ανάγκη άλλων προστατών, εκτός από τους συλλογικούς οργανισμούς, στους οποίους θα μετέχει με ελεύθερη βούλησή της και σύμφωνα με τα πάγια συμφέροντα του Ελληνισμού στα οποία συμπεριλαμβάνεται και η μοίρα της Κύπρου». Απόδειξη των πιστεύω αυτών, υπήρξε η απόσυρση της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, στις 14/8/1974,μετα από απόφαση της οικουμενικής κυβερνήσεως, του Κων.Καραμανλή. Οι λόγοι της αποσύρσεως είχαν να κάνουν με την δεύτερη εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, γνωστή ως Αττίλας 2 ,ενώ το ΝΑΤΟ αρκείτο στον ρόλο του παρατηρητού .Η ανακοίνωση της τότε οικουμενικής κυβερνήσεως έλεγε,… «Το ΝΑΤΟ αποδείχθηκε ανίκανο να παρεμποδίσει την Τουρκία από την εξαπόλυση της νέας βάρβαρης και απρόκλητης επίθεσης κατά της Κύπρου..Το ΝΑΤΟ δεν έχει επομένως λόγο ύπαρξης και δεν μπορεί να εκπληρώσει τον σκοπό για τον οποίον συνεστήθη, αφού δεν μπορεί να αποτρέψει τον πόλεμο μεταξύ δύο μελών του…»

Σήμερα, έστω κι αν έχουν περάσει 43 χρόνια, από την επάνοδο της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ το 1980 και η χώρα διάγει μισό αιώνα δημοκρατίας, ο οργανισμός αυτός εξακολουθεί να μην διαθέτει το κύρος που επιβάλλεται. Ο Γεν. Γραμματέας του κατ’ επανάληψιν έχει προσβάλλει την Ελλάδα με τις θέσεις ίσων αποστάσεων που εκφράζει, για την Ελλάδα και την διαρκώς προκαλούσα Τουρκία. Η κυβέρνηση ,κατ΄όνομα της ΝΔ αλλά νεοταξικού ως προς την σύνθεσή της προσήμου και προσανατολισμού, συνήθως μένει άπραγη ενώπιον αυτών των προκλήσεων. Εμμένει , στην ουτοπική για την περίπτωση, επίκληση του διεθνούς δικαίου, όταν η γείτων χώρα το παραβιάζει, μη σεβομένη ούτε το δίκαιο της θαλάσσης. Επιδεικνύει δε, ανεξήγητη δουλικότητα στις εντολές που λαμβάνει από το ΝΑΤΟ, ως προς την επιλεκτική στήριξη χωρών(Ουκρανία) που δέχονται εισβολή από εχθρικά διακείμενες χώρες.(ενώ σιωπά για τα συμβαίνοντα στο Αρτσάχ της Αρμενίας)

Αξιολογώντας λοιπόν την μέχρι τώρα στάση της ΝΔ ως κόμμα που κυβερνά, είναι οφθαλμοφανές ότι οι πρακτικές απέχουν πολύ από αυτές που ευαγγελίζονται οι αρχές της, μέσω της ιδρυτικής της διακηρύξεως και τις οποίες υπηρέτησαν διαχρονικώς οι πρόεδροι της -πρωθυπουργοί. Από το σύνολο των αρχών της, οι περισσότερες μετελάγησαν και αλώθηκαν. Το νεοταξικό πνεύμα κυριαρχεί σε αποφάσεις που θα έπρεπε να φέρουν εθνικό πρόσημο. Ο δικαιωματισμός υιοθετήθηκε από τον πρωθυπουργό, και προωθείται άνευ αιδούς από τους κατοικοεδρεύοντες στο Μαξίμου. Στην εξωτερική πολιτική δεσπόζουν οι αντεθνικές θέσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ. Εν ολίγοις, η παράταξη των αρχών και των αξιών ,που προσέφερε τα μέγιστα σ’ όλες τις δύσκολες περιόδους της χώρας, υπηρετώντας τις Εθνικές επιταγές και μόνον, αυτήν την χρονική περίοδο η μετάλλαξή της την κατέστησε αγνώριστη. Κρατάει όμως ακόμη το σπουδαίο ελπιδοφόρο όνομα, μαζί με το λαμπρό παρελθόν, προσδοκώντας μία νέα ουσιαστική δημοκρατία. Εξακολουθεί να παραμένει δεσποινίς, 49 ετών πλέον ,αναμένουσα τον νυμφίο για την πραγμάτωση των από της γεννήσεώς της σκοπών της.