Ο Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας (κατά κόσμον Τρεμπέλας) γεννήθηκε στην Πάτρα το έτος 1939. Το 1963 Αποφοίτησε από την Θεολογική Σχολή Αθηνών. Αφιέρωσε τη ζωή του στην Ιερά Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης καθώς από το 1967 ξεκίνησε να την υπηρετεί αρχικά ως λαϊκός από τη θέση του ιεροκύρηκα ενώ το 1968 χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος από τον τότε φλογέρο πατριώτη Μητροπολίτη Σεβαστιανό. Μόλις ένα χρόνο αργότερα χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Δεν έπαυσε να έχει το ρόλο του ιεροκύρηκα μέχρι την εκλογή του ως Μητροπολίτης. Φυσικά ο θερμός πατριωτικός λόγος του δεν έπαυσε μέχρι και το τέλος της ζωής του. Στις 25 Ιανουαρίου του 1995 μετά το θάνατο του προκατόχου του Σεβαστιανού εξελέγη Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης θέση την οποία υπηρέτησε μέχρι και το θάνατό του σε ηλικία 86 ετών. Από την παραμονή των Χριστουγέννων του 2024, βρισκόταν στο Νοσοκομείο Χατζηκώστα στα Ιωάννινα εξαιτιάς εγκεφαλικού επεισοδίου και εσωτερικής αιμορραγίας. Λόγω της κατάστασης της υγείας του, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος αποφάσισε την παύση του στις 10 Μαρτίου και λίγες μέρες αργότερα στις 5 Απριλίου εκοιμήθη. Τοποτηρητής τοποθετήθηκε ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος. Με την εκδημία του Μητροπολίτη Ανδρέα, κλείνει ένα σημαντικό κεφάλαιο για τη Μητρόπολη Κονίτσης η οποία λόγω της θέσης της θα έπρεπε να είναι πάντα στην επικαιρότητα.
Ο Μακαριστός Ανδρέας υπηρέτησε την Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης έχοντας επιδείξει πλούσιο πνευματικό έργο συνεχίζοντας ως ένας άξιος διάδοχος του μακαριστού Σεβαστιανού. Πρωτοστάστησε σε θέματα υπεράσπισης των μεγαλύτερων αξιών πατρίδος, θρησκείας και οικογένειας. Δεν σταμάτησε ποτέ να μιλά και να αγωνίζεται για τα δύο μείζονα εθνικά θέματα που πάντα μας απασχολούν ως Έλληνες την Β. Ήπειρο και την Μακεδονία. Δεν θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό καθώς όλα τα χρόνια της ιερωσύνης του ήταν δίπλα στον Μητροπολίτη Σεβαστιανό στους αγώνες εκείνου για τα αδέρφια μας στην Β. Ήπειρο. Μέχρι το τέλος υπήρξε ένας ταπεινός και λιτός Αρχιερέας ο οποίος κατοικούσε σε ένα σχεδόν ερειπωμένο Επισκοπείο ενώ σιτίζοταν από το γηροκομείο. Επί δεκαετίες προσέφερε το μεγαλύτερο μέρος του μισθού του στα ιδρύματα της Μητροπόλεως, το Γηροκομείο, αλλά και μαθητικά οικοτροφεία (που είχαν ιδρυθεί από τον διάδοχό του). Κάθε δωρεά που γινόταν στον ίδιο τα προσέφερε στους φτωχούς. Ο μακαριστός Ανδρέας σύμφωνα πάντοτε με μαρτυρίες κληρικών αλλά και λαϊκων που τον έζησαν μπορούσε να ακούει και να καταλαβαίνει.
Όλη του η ζωή ήταν προσφορά στο συνάνθρωπο και πραγματική αγάπη στον πλησίον του. Υπήρξε πρότυπο Ιεράρχη για το ποίμνιο του καθώς διακόνησε σε μια μικρή, φτωχή και ακριτική επαρχία.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Ανδρέας είχε ως βασικό πυρήνα της δράσης του αλλά και όλης του της ζωής την αγάπη προς τον Θεό. Λειτούργησε και κήρυξε περισσότερες από μια φορές ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της επαρχίας του. Η παρουσία του υπήρξε φωτεινός φάρος με αφοσίωση στο Χριστό, στην πατρίδα και στον άνθρωπο. Η απώλεια του είναι μια μεγάλη θλίψη για όλη τις επαρχίες Κόνιτσας και Πωγωνίου αλλά και γενικότερα της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Οι δυσκολίες και οι ελλείψεις στη συγκεκριμένη Μητρόπολη υπήρξαν πολλές, όμως ο ίδιος είχε μέλημα και για τον τελευταίο κάτοικο αυτής της φτωχής περιοχής. Παρά τις δυσκολίες ακόμη και της υγείας του προσπάθησε να προχωρήσει σε έργα τα οποία έχει ανάγκη η ορθόδοξη κοινωνία μας. Ξεκίνησε, αλλά δεν πρόλαβε να προχωρήσει στην ανέγερση ενός προσκυνηματικού συγκροτήματος αφιερωμένου στον όσιο Παΐσιο ο οποίος μεγάλο μέρος της ζωής του το πέρασε στην επαρχία της Κόνιτσας.
Ανδρέου του Σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου, της Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, Υπερτίμου καὶ Εξάρχου πάσης Βορείου Ηπείρου, Αιωνία η μνήμη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου