Είναι 200..Ελληνορθόδοξοι…

 Είναι 200..Ελληνορθόδοξοι…

Γράφει η Μαρία Ι. Γιαλαμά

Το πρωί της 6/2/2023, εκδηλώθηκε στην Τουρκία, στα σύνορά της με την Συρία, σεισμός 7,8 ρίχτερ ιδιαιτέρως καταστροφικός. Δέκα εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν χωρίς εστίες και τα απαραίτητα προς το ζείν. Συντρίμμια έγιναν οι πολυκατοικίες που κατοικούσαν ή εργάζονταν και οι νεκροί πλησιάζουν, τις 30.000 ψυχές με προβλέψεις επιστημόνων να αγγίζουν στο άμεσο μέλλον τους 150.000.Ειδικοί ομιλούν για κακής στατικής κατασκευής οικοδομές, πόσο μάλλον που η περιοχή, γνωστή ως περιοχή ρήγματος όφειλε να έχει κτίρια με κατάλληλο οπλισμό σκυροδέματος  και με προδιαγραφές ώστε να αντέχουν στους μεγάλους σεισμούς.

Οι μεταδιδόμενες από τους τηλεοπτικούς δέκτες εικόνες,  συγκλονιστικές…. Πολυκατοικίες έπεφταν σαν χάρτινοι πύργοι. Γειτονιές ολόκληρες, εξαφανίζονταν εντός δευτερολέπτων. Οικογένειες ολόκληρες Σύρων και Τούρκων, φαίνεται να είναι θαμμένες κάτω από τα συντρίμμια και οι συγγενείς τους να τους αναζητούν. Βιβλική καταστροφή… ένας ολόκληρος λαός, έρμαιο του εγκέλαδου, μα πάνω απ’ όλα των ασυνειδήτων κατασκευαστών οικοδομών και των αδειοδοτούντων αυτές,παρά τις υπάρχουσες επισημάνσεις για ύπαρξη ρήγματος. Η φύση εναντίον της ανθρωπίνης κακοτεχνίας, της προχειρότητος και της ασυνειδησίας, της αισχροκέρδειας και της αδιαφορίας, επεβλήθη με την δύναμή της. Στον 21^ο αιώνα, με την επιστήμη να συνδράμει στην κατασκευή  ασφαλών ουρανοξυστών σε σεισμογενείς περιοχές ,στην Τουρκία, αποκαλύπτεται η ύπαρξη πολυκατοικιών  επάνω σε ρήγμα, άνευ θεμελίων. Το καθεστώς του σουλτάνου βάφηκε με το αίμα αθώων, υπαιτιότητη του.  Το ότι κινήθηκε αμέσως η διαδικασία διώξεως των υπευθύνων, είναι θετικό βήμα, που δεν αναιρεί την μέχρι του σεισμού, υπάρχουσα ατιμωρησία όπως και την έλλειψη ελέγχων κατά την κατασκευαστική περίοδο. Τώρα που τα κτίσματα αυτά έγιναν τάφοι χιλιάδων πολιτών, η δικαιοσύνη ανέλαβε δράση, αλλοίμονο στις χαμένες ψυχές..Ευχή να αναλάβει δράση και για την εξακρίβωση του λόγου αδειοδοτήσεως  κατασκευής πυρηνικού εργοστασίου, σε απόσταση περίπου 100km,από την σεισμοπαθή περιοχή.

Η Ελλάδα πρώτη, από τις πλησίον της πληγείσης περιοχής χώρες, έσπευσε να συνδράμει την γείτονα, τόσο με ομάδες των επιλέγκτων της ΕΜΑΚ, όσο και με ανθρωπιστική βοήθεια.  Το γεγονός εντυπωσίασε, τόσο τους Τούρκους, όσο και την διεθνή κοινότητα. Ευτυχώς που ανακοινώθηκε  από την κυβέρνηση, αργότερα βεβαίως, η πρόθεση  αποστολής  βοηθείας και στην Συρία, μαζί με τις διευκρινήσεις  για το δύσκολο του εγχειρήματος της αποστολής βοηθείας σ αυτήν,  λόγω της απουσίας   ασφαλούς προσβάσεως στις σεισμόπληκτες περιοχές της.

Στις περιοχές της Αντιοχείας, της Αλεξανδρέττας, και άλλων αρχαίων Ελληνικών πόλεων ,που υπέστησαν μεγάλες καταστροφές, υπάρχουν πολλοί πληγέντες Ελληνορθόδοξοι. Ουδεμία μνεία γίνεται όλες αυτές τις ημέρες για τους ανθρώπους αυτούς ,για τις δύσκολες ώρες που περνούν ,για τις εκκλησίες τους που κατεστράφησαν μαζί με τις οικογενειακές τους εστίες, για την πίστη τους που δοκιμάζεται. Οι 4 Μητροπόλεις της Θράκης, απέστειλαν άμεση βοήθεια, στην περιοχή, ελπίδα όλων να έλαβαν εξ αυτής και οι ομόθρησκοί μας.

Οι Ελληνορθόδοξες κοινότητες παγκοσμίως, κινητοποιούνται για να στηρίξουν και τις πληγείσες  κοινότητες ομοδόξων της περιοχής.

Εβδομήντα δευτερόλεπτα διαρκείας του φονικού σεισμού, υπήρξαν αρκετά για να αναδειχθούν οι πανανθρώπινες αξίες της αλληλεγγύης και της αλληλοβοηθείας μεταξύ των ανθρώπων, της αγάπης και της αλληλοκατανοήσεως.

 Υπήρξαν όμως και αρκετά για να δείξουν τις πολιτισμικές διαφορές με τους Έλληνες. Είναι αυτές που τα ΜΜΕ δεν ανέδειξαν, προφανώς γιατί δεν το επιτρέπει η νεοταξική πραγματικότητα. Είναι η φωνούλα και η υπόσχεση της εξάχρονης μέσα από τα χαλάσματα που υπόσχεται στον διασώστη: <<να γίνει σκλάβα του ,και να τον υπηρετεί, σ΄όλη της την ζωή αν σώσει την ίδια και τον τρίχρονο αδελφό της>>.

Είναι ο σταυρός της κατεστραμμένης από τον σεισμό εκκλησίας της Παναγίας των 200 Ελληνορθοδόξων του προαστίου της Αντιοχείας, που διασωθείς, τοποθετήθηκε σε μικρό κτίριο φωταγωγημένος δίπλα στον πρόχειρο καταυλισμό των πληγέντων, από τους ίδιους, για να στέλνει μήνυμα ελπίδος σ΄όλους τους Αντιοχείς. Είναι κι η εικόνα της Παναγιάς πάνω στον τοίχο του μικρού αυτού κτιρίου, για να στηρίζει τους πιστούς με την παρουσία της.

Είναι η άφρων παρέμβαση του Τούρκου ναυάρχου Τζιχάτ Γιαϊτζί, που μεταδόθηκε από τα Τουρκικά ΜΜΕ, στην οποία υποστήριζε, ότι οι  Έλληνες διασώστες της ΕΜΑΚ, ασκούσαν κατασκοπεία, χωρίς να τον επιπλήξει κανείς για την ύβρη του.

Είναι η  άνευ αιδούς δήλωση του Τούρκου ΥΠΕΞ ,καλωσορίζοντας τον Έλληνα ΥΠΕΞ στην Αντιόχεια, ότι <<καλόν είναι να μην περιμένουμε σεισμό για να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας>> Ο ίδιος βεβαίως  δεν εξέφρασε άλλη άποψη, για τις απειλές που εκτόξευε τις παραμονές του σεισμού ,ο Ερντογάν κατά της Ελλάδος, για τις παραβιάσεις του Ελληνικού εναερίου χώρου από την Τουρκική αεροπορία, για τις αμφισβητήσεις  της κυριότητος προαιωνίων Ελληνικών εδαφών, για την αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάννης κλπ.  Προφανώς συμφωνούσε με τα ανωτέρω, και περίμενε τον σεισμό για να δώσει την εικόνα του καλού γείτονος, τηλεοπτικώς. Ήταν η ώρα που οι άνδρες της ΕΜΑΚ ,με το Ελληνικό εθνόσημο, έσωζαν ανθρώπους μέσα  από τα συντρίμμια, με αυτοθυσία.

Το περίεργο είναι ότι συνεφώνησε μαζί του ο ομόλογός του Έλληνας, χωρίς να του υπενθυμίσει, ότι διαχρονικώς η Ελλάς, αμύνεται και δεν επιτίθεται. Χωρίς καν να του ζητήσει να επισκεφθεί τους Ελληνορθοδόξους της Αντιοχείας, χωρίς να του κάνει λόγο για τις διαρκώς προωθούμενες από την Τουρκία, μεταναστευτικές ροές και το μείζον θέμα που δημιουργούν στην Ελλάδα. Ο λόγος της επισκέψεως του Έλληνος ΥΠΕΞ στην Τουρκία, του μοναδικού Ευρωπαίου πολιτικού αυτές τις δύσκολες ημέρες αδιευκρίνιστος, όπως άλλωστε και η συμφωνία  με την υποκριτική δήλωση, του Τούρκου ομόλογου του.

 Οι ευχές όλου του πολιτισμένου κόσμου, ακολουθούν όλους τους πληγέντες , για μείωση του πόνου των απωλειών αγαπημένων τους προσώπων, ταχεία αποκατάσταση των ζημιών και για επιστροφή της ζωής τους ,σε μία ομαλή ,όσο γίνεται, καθημερινότητα. Η δική μας ευχή ,πέραν αυτών, να δοθεί η φώτιση και η δυνατότητα στην Ορθόδοξη Ελλαδική εκκλησία ,να <υιοθετήσει> τους διακοσίους του προαστείου της Αντιοχείας που ύψωσαν μέσα στον πόνο τους τον σταυρό και να συνδράμει ενεργά όλους τους πληγέντες Ελληνορθοδόξους της περιοχής.