Τελικά, λεφτά υπήρχαν, μόνο για μετανάστες, ΛΟΑΤΚΙ και τους προστάτες τους.

 Γράφει η Ιωάννα Καραδήμα,

Περιφερειακή Σύμβουλος Ατικής, 

  Το λέγαμε, το γράφαμε, το καταγγέλλαμε, κάναμε επερωτήσεις. Η μετανάστευση και ο δικαιωματισμός είναι η μεγαλύτερη σύγχρονη μπίζνα παγκοσμίως. Κάποιοι μας έλεγαν υπερβολικούς, άλλοι γραφικούς, συγκεκριμένοι μας κατήγγειλαν ως ακροδεξιούς και, δυστυχώς, πολλοί αδιαφορούσαν. 

  Τελικά, χρειάστηκαν λίγες εβδομάδες της διακυβέρνησης Τραμπ για να ανακαλύψουμε, όχι την Αμερική, αλλά το πού πήγαιναν τα λεφτά της Αμερικής. Οι καταγγελίες και οι αποκαλύψεις για το πρόγραμμα αμερικανικής βοήθειας, USAID, αρχίζουν και ξεσκεπάζουν το μεγάλο παγόβουνο. Αυτό που έκρυβε το γεγονός ότι εκατομμύρια χρημάτων δόθηκαν για την προώθηση μίας συγκεκριμένης ατζέντας. Αυτής του δικαιωματισμού, της αντικατάστασης πληθυσμού, της κοινωνικής μηχανικής που σκοπό είχαν την δημιουργία λαών πολτών,  εθνικά και πολιτισμικά και κοινωνιών παρακμής, χωρίς οικογένεια, χωρίς θρησκεία, χωρίς ηθική.  

Οικονομική βοήθεια σε κυβερνήσεις για την άσκηση συγκεκριμένης πολιτικής. Χρήματα σε ΜΜΕ για την προώθηση συγκεκριμένων τάσεων στην ζωή, στην καθημερινότητα του ανθρώπου. Λεφτά, υπόγεια και φανερά, σε ΜΚΟ, για την δημιουργία υποδομών και στελεχών που ασκούσαν την πολιτική αυτή στην κοινωνία. Στην Ελλάδα, μέχρι στιγμής, βγήκε στην επιφάνεια ένα ποσό για την προώθηση της ΛΟΑΤΚΙ ατζέντας και έπεται συνέχεια. 

  Στο σημείο αυτό, μπορεί κάποιος να πει, ότι κακώς οι ΗΠΑ ανακατεύονταν στις πολιτικές άλλων κρατών αλλά, τα χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων ήταν, οπότε, ας βρουν την άκρη μόνοι τους. Δυστυχώς, σε καμία περίπτωση δεν ισχύει, μόνο, αυτό. Γιατί η συγκεκριμένη βοήθεια υπήρχε για να δίνει μία γενική, και ορισμένες φορές, ειδική ώθηση. Μετά, αναλάμβαναν οι ίδιες οι κυβερνήσεις την εφαρμογή των πολιτικών αυτών. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, έδινε μία γραμμή, βοηθούσε την εκλογή κυβερνήσεων που θα ασκούσαν οι ίδιες τις κατευθύνσεις των πέραν του Ατλαντικού αφεντικών. 

  Ας δούμε το παράδειγμα της Ελλάδας στην μεταναστευτική πολιτική. Το ίδιο το Υπουργείο Μετανάστευσης, όλα τα προγράμματα στέγασης και ενσωμάτωσης των δήθεν προσφύγων, τα έδινε σε ΜΚΟ για την εφαρμογή τους. Δηλαδή το κράτος, έδινε σε μη κρατικές οργανώσεις την εφαρμογή της πολιτικής του. Με χρηματοδότηση από διεθνείς οργανισμούς, την ΕΕ και ιδίους πόρους. Το ίδιο και οι Περιφέρειες και οι Δήμοι έχουν μία σειρά από προγράμματα στήριξης μεταναστών, ΛΟΑΤΚΙ και ” ευπαθών ομάδων ” . Με λεφτά δικά μας, από τον κρατικό Προϋπολογισμό και τους Προϋπολογισμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Και ας μην πει κανείς ότι τα χρήματα της ΕΕ δεν είναι από την τσέπη μας γιατί ακόμα πληρώνουμε Μνημόνια, Ρήτρες και Υπερταμεία. 

  Το πιο σημαντικό είναι ότι ποτέ δεν ρωτήθηκε η κοινωνία για τα κονδύλια αυτά, όπως δεν ρωτήθηκε και για την άσκηση της, συγκεκριμένης,  μεταναστευτικής πολιτικής και της ΛΟΑΤΚΙ κουλτούρας. Όλα στο Κοινοβούλιο που αποφασίζει κατόπιν της εκλογής του. 

Έστω και αργά, η δικαίωση όσων αγωνιζόμαστε για την κατάργηση αυτών των πρακτικών εξουσίας και αυτών των δομών εθνικής, κοινωνικής και ηθικής αποδόμησης ήρθε. Όχι για να μας δώσει εύσημα αλλά για να μας πεισμώσει και δυναμώσει στον αγώνα αυτόν.