Στην δίνη της αβεβαιότητος το μέλλον της Πατρίδος

 Γράφει η Μαρία Ι. Γιαλαμά,

Η πρόταση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για το ατύχημα των Τεμπών, στα πλαίσια προτάσεως δυσπιστίας, ταλανίζει το κοινοβούλιο. Όσο προχωρά η συζήτηση, τόσο αποκαλύπτεται η ένδεια των επιχειρημάτων, τόσο της αντιπολιτεύσεως όσο και των κυβερνητικών βουλευτών. Η σκοπιμότητα όλων των αναληφθέντων πρωτοβουλιών, για την πρόταση δυσπιστίας δεδομένη, προσβάλλει την κοινή νοημοσύνη. Είναι το ατύχημα των Τεμπών που αυθαιρέτως ανηγορεύθη σε έγκλημα, προτρέχοντας της όποιας δικαστικής τεκμηριωμένης απαντήσεως. Είναι οι 57 ψυχές των σκοτωμένων του ατυχήματος που προκαλούν αλληλουχία σκέψεων και αντιδράσεων στους πολίτες. Μα πάνω απ’ όλα είναι το ευσυγκίνητο του ταλαιπωρημένου και εξουθενωμένου από τα προβλήματα Έλληνος, που είναι έτοιμος να συμπαρασταθεί ,τουλάχιστον επιφανειακώς, σε όσους έπληξε το τραγικό αυτό δυστύχημα. Απόδειξη της καλής του διαθέσεως ,είναι οι μαζικές συγκεντρώσεις, τόσο της 28^ης Φεβρουαρίου,όσο και της 5ης αλλά και της 7^ης Μαρτίου. Νέοι ιδιαιτέρως ευσυγκίνητοι ,από το τηλεοπτικό κυρίως αφήγημα «της συγκαλύψεως των αιτιών ενός σοβαρού δολοφονικού ατυχήματος», μαζί με ταλαιπωρημένους οικογενειάρχες και τους γνωστούς ευαισθητοποιημένους για τους λαθρομετανάστες, γέμισαν πλατείες και δρόμους, αναζητώντας την υπολειτουργούσα εν Ελλάδι ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και απαιτώντας να λειτουργήσει σωστά προκειμένου να δικαιωθούν οι αδικοχαμένοι του δυστυχήματος. Συγχρόνως εξέφραζαν και την δική τους αγωνία για το αύριο ,σ’ένα κράτος που δεν λειτουργεί. Θα ανέμενε κάποιος την ίδια ευαισθησία ,να εκδηλωθεί και για τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι με τους 104 νεκρούς, τις πλημμύρες  στην Μάνδρα το 2018 με του 24 νεκρούς, δεδομένου ότι γίνεται η σε δεύτερο βαθμό δίκη των εχόντων άμεση ανάμειξη  αυτές τις ημέρες. Όμως για τους διπλασίους νεκρούς αυτών των Τεμπών δεν γίνεται λόγος, όπως άλλωστε και για την δολοφονία του υιού της εισαγγελέως Εφετών της Λαρίσης. Προφανώς υπάρχουν αθώοι νεκροί, διαφορετικών τάξεων και κατηγοριών για τους τηλεοπτικούς διαμορφωτές της κοινής γνώμης, που έπεισαν τους μετέχοντες  στις διαδηλώσεις, ότι αξίζει όλη η προσοχή να στραφεί στο συγκεκριμένο δυστύχημα. Έτσι δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές κατέκλυσαν πλατείες και δρόμους ,ανά την Ελληνική και όχι μόνον επικράτεια, απαιτώντας να λειτουργήσει σωστά η Δικαιοσύνη.

Πυρπόληση των φυλακίων του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτου

Όλοι αυτοί οι τόσο αποφασισμένοι όμως, για την επιβολή της σωστής λειτουργίας της Δικαιοσύνης, δεν εφρόντισαν τουλάχιστον στην συγκέντρωση της 28^ης Φεβρουαρίου, να προστατεύσουν το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου, το οποίο βάνδαλοι, απάτριδες, επυρπόλησαν. Θα περίμενε κανείς, να δεί κάποιες αντιδράσεις εναντίον των πυρπολητών, δυστυχώς όμως η αποφασιστικότητα εξεδηλώθη μόνον, γι αυτά που έδωσαν ατύπως εντολή οι άρχοντες των τηλεοπτικών εκπομπών μαζικής χειραγωγήσεως. Δεν εξηγείται αλλιώς η επιλεκτική ευαισθησία όπως και η εκδήλωση εκλεκτικής αποφασιστικότητος.

Προσπάθεια ακυρώσεως της συνδρομής ταξειδιωτών στον απεγκλωβισμό τραυματιών.

Παραλλήλως αξίζει να σημειωθεί, το μένος κάποιων εκ των συγγενών, εναντίον επιβάτου της αμαξοστοιχίας, σπουδαστού σχολής Εμποροπλοιάρχων, που επέζησε του δυστυχήματος και συμφώνως με μαρτυρίες διασωθέντων, βοήθησε να απεγκλωβισθούν και κινδυνεύοντες συνταξιδιώτες του. Η μικροψυχία κάποιων εκ των συγγενών των αποθανόντων, έναντι του διασωθέντος και  διασώστου  επιβατών, αποτελεί δείγμα της ψυχοπαθογενείας, στα πλαίσια της οποίας κινούνται πολλοί εκ των συνεχώς προβαλλομένων συγγενών θυμάτων. Οι άνθρωποι αυτοί, δεν είχαν τον χρόνο να πενθήσουν, όταν έπεσαν στα δίχτυα της νοσηρής νοοτροπίας των ΜΜΕ και έγιναν θύματά τους. Η υπόσχεση και μόνον ότι θα κρατηθεί το μείζον θέμα της λειτουργίας των σιδηροδρόμων στην Ελλάδα διαρκώς στην επικαιρότητα ,με αίτημα την απόδοση δικαιοσύνης για τους νεκρούς υπήρξε το δέλεαρ της υπερεκθέσεώς τους στα τηλεοπτικά δίκτυα. Η υπερέκθεση αυτή, γέννησε την αίσθηση παντοδυναμίας και απαξιώσεως των θεσμών, από τους πονεμένους συγγενείς.

Κατάθεση προτάσεως δυσπιστίας

Στα πλαίσια αυτής της κατ΄επίφασιν παντοδυναμίας του θέματος, εκινήθη και η αντιπολίτευση ,και δη ο μικρός στο πολιτικό ανάστημα Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος με ψηφοθηρική και μόνον διάθεση, όπως άλλωστε και τα άλλα κόμματα της αντιπολιτεύσεως, κατέθεσε την πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση. Η όλη παρουσία στην Βουλή, εναλλάσσεται μεταξύ επιθεωρήσεως και δράματος, με προεξέχοντα τα στελέχη των κομμάτων, που επιθυμούν να αυξήσουν την αναγνωρισημότητά τους ,μέσω αυτής της διαδικασίας. Ηθικοί φραγμοί δεν υπάρχουν και «ο πολιτικός σου θάνατος, χαρίζει μακροημέρευση της δικής μου πολιτικής ζωής», αποτελεί τον στόχο των περισσοτέρων εκ των ομιλητών. Ευφυολογήματα, διάλογοι καφενείου και διαπληκτισμοί, αναδεικνύουν την ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Η ομιλία του πρωθυπουργού ,για άλλη μία φορά, ερμήνευσε τις μεγάλες συγκεντρώσεις κατά το δοκούν, αναδεικνύοντας την απόσταση που τον χωρίζει από την κοινωνία και τα προβλήματά της.  Η τοποθέτηση του Αντώνη Σαμαρά, υπήρξε μία ψύχραιμη και συγκροτημένη  αποτίμηση των γεγονότων και της όζουσας πολιτικής καταστάσεως, καταγραφομένη ως ελπιδοφόρος παρακαταθήκη για την εξυγείανση της πολιτικής ζωής της χώρας.

Στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων, η επ’ αόριστον αναβολή του έργου της ηλεκτρικής διασυνδέσεως μεταξύ Ελλάδος Κύπρου.

Στα πλαίσια της μονομερούς αυτής ευαισθητοποιήσεως, ελησμονήθη και η δυσάρεστος για την εθνική μας αξιοπρέπεια ,αναβολή του έργου της ηλεκτρικής διασυνδέσεως Ελλάδος- Κύπρου, επ΄ αόριστον. Η πάση θυσία στήριξη ,του εγχειρήματος της Ελληνοτουρκικής φιλίας εις βάρος των δικαίων του Ελληνισμού στο Αιγαίο Πέλαγος, προφανώς αφήνει αδιαφόρους τους εθνοπατέρες. Το ζητούμενό τους είναι να εξακολουθήσουν να γεμίζουν το πορτοφόλι τους, μη εργαζόμενοι, με παιδαριώδεις παρουσίες στο κοινοβούλιο, ως χειροκροτητές συνήθως του μονοκράτωρος.

Παλλαϊκή Πατριωτική εγρήγορση

 Κάπως έτσι το μέλλον της Ελλάδος, προδιαγράφεται αβέβαιο έως ζοφερό, με κεκράκτες να έχουν τον πρώτο ρόλο σε θέματα ηθικής και δεοντολογίας και να αμείβονται για τον ανατεθέντα σ’αυτούς ρόλο, από το υστέρημα των αγωνιζομένων να επιβιώσουν Ελλήνων πολιτών. Η πατρίδα καταρρέει, «ο βασιλιάς αποδεικνύεται γυμνός», τώρα που το επικοινωνιακό του ένδυμα ξεφτίζει, ενώ οι κομματικοί ψιττακοί, απολαμβάνουν της μιντιακής ευνοίας, προς τέρψη των απαιδεύτων, σε μία τελευταία ευκαιρία.

Η διχόνοια, έχει απλώσει τα πλοκάμια της, η μεγάλη Δεξιά παράταξη έχει χάσει πλέον την έξωθεν καλή μαρτυρία, από την δυσφήμηση αυτών που την χρησιμοποίησαν μόνον για τον επαγγελματικό τους βιοπορισμό από την πολιτική και ο υπερήφανος Ελληνικός λαός σύρεται και άγεται από πολιτικούς νάνους. Η αφύπνιση και η ομόνοια των εχόντων τις ίδιες ανησυχίες, τα ίδια ζητούμενα, τις ίδιες αρχές και αξίες, μα πάνω απ’ όλα μοιράζονται τις αγωνίες τους για το μέλλον της Πατρίδος, αποτελεί επιτακτική ανάγκη.

ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ