Γράφει ο Emperor of Historia
Οι Σωματοφύλακες του Βυζαντίου.
Η Προέλευση των Βαράγγων
Από τα τέλη του 9ου αι.μ.Χ, διάφοροι Σκανδιναβοί οδηγήθηκαν στην Ρωσία,σε αναζήτηση δέρματος και σκλάβων. Έτσι, ίδρυσαν το δικό τους Κράτος, μεταξύ των Σλάβων °το Πριγκιπάτο του Κιέβου.
Παράλληλα,την ίδια περίοδο η Βυζαντινή Αυτοκρατορία (Δλδ η Ρωμανία) βρισκόταν στο απόγειο της ακμής της, γεγονός που καθιστούσε την Κωνσταντινούπολη πόλο έλξης για διάφορους λαούς (φίλους κ εχθρούς).
Τις πρώτες αναφορές,για την άφιξη των Vikings στην Βασιλεύουσα τις έχουμε από το Russian Primary Chronicle, αλλά και από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ζ' τον Πορφυρογέννητο,στο έργο του "De Administrando Imperio."
Έτσι, ξεκινάει μια Ιστορική συνεργασία μεταξύ των "Rus ή Rhos" και των ΕλληνοΡωμαίων (Δλδ Βυζαντινών).
Με την πρώτη άφιξη των "Rus ή Rhos" στην λεγόμενη Miklagard (Δλδ η Σπουδαία Πόλη, Κωνσταντινούπολη),της οποίας το μεγαλείο και τα πλούτη καταγράφονται στα Sagas από τον 10ο αι.μ.Χ, αποτελεί την απαρχή μιας αδερφικής σχέσεως,που θα διαρκέσει 4 ολόκληρους αιώνες.
Εδώ, οφείλουμε να αναφέρουμε πως η Εθνική Προέλευση της μετέπειτα Βαραγγιανής Φρουράς μας την παραδίδει ο Ιστορικός Μιχαήλ Ψελλός (στο έργο του Ιστορίαι) αποκαλώντας τους ΤαυροΣκύθες, οι οποίοι ήταν κατ'ουσία Ρώσοι αλλά και διάφοροι Σκανδιναβοί (Νορβηγοί, Ισλανδοί και Σουηδοί), ενώ αξιοσημείωτο είναι πως μετά το 1066μ.Χ, οπότε και η Αγγλία καταλήφθηκε από τους Νορμανδούς αρκετοί Αγγλοσάξονες εισάχθηκαν στις τάξεις της Βαραγγιανής Φρουράς.
Εδώ, οφείλουμε να αναφέρουμε πως η Εθνική Προέλευση της μετέπειτα Βαραγγιανής Φρουράς μας την παραδίδει ο Ιστορικός Μιχαήλ Ψελλός (στο έργο του Ιστορίαι) αποκαλώντας τους ΤαυροΣκύθες, οι οποίοι ήταν κατ'ουσία Ρώσοι αλλά και διάφοροι Σκανδιναβοί (Νορβηγοί, Ισλανδοί και Σουηδοί), ενώ αξιοσημείωτο είναι πως μετά το 1066μ.Χ, οπότε και η Αγγλία καταλήφθηκε από τους Νορμανδούς αρκετοί Αγγλοσάξονες εισάχθηκαν στις τάξεις της Βαραγγιανής Φρουράς.
Η Ιστορία της Βαραγγιανής Φρουράς (10ος αι.-15ος αι.μ.Χ)
Αρχικά,με την ειρήνη μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως και του Κιέβου στα 874μ.Χ,η οποία ανανεώθηκε στα 960μ.Χ, ουσιαστικά είναι οι απαρχές της Βαραγγιανής Φρουράς.
Οι πρώτοι Σκανδιναβοί μισθοφόροι θα εμφανιστούν κατά την Βασιλεία του Αυτοκράτορος Μιχαήλ του Γ' στις αρχές του 10ου αι.μ.Χ,ως μισθοφόροι (οι λεγόμενοι Στρατιώτες).
Στην συνέχεια, κατά την Εξέγερση του Βάρδα Φωκά (988-989), εμφανίζονται 6.000 Σκανδιναβοί μισθοφόροι στην Πόλη,οι οποίοι είχαν σταλεί, όπως αναφέρει το Russian Primary Chronicle, από τον Ηγεμόνα της Ρωσίας και Grand Prince του Κιέβου τον Vladimir I τον Μέγα (980-1015),για να βοηθήσουν τον νεαρό Αυτοκράτορα Βασίλειο τον Β' (ο μετέπειτα Βουλγαροκτόνος).
Τελικά,ο Βάρδας Φωκάς ηττήθηκε και ως όρος της συμφωνίας ο Πρίγκιπας Vladimir I βαπτίστηκε "Ορθόδοξος Χριστιανός", όπως και ο Λαός του, θέτοντας έτσι τις βάσεις για το Ρωσικό Έθνος - Κράτος.
Κατά τον 11ο αι.μ.Χ,οι 6.000 Ρώσοι συνόδευσαν τον Βασίλειο Β' στις εκστρατείες του στην Γεωργία και στην Αρμενία,οι οποίες διεύρυναν την Αυτοκρατορία του.
Έτσι, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί ένα στρατιωτικό σώμα,που θα λεγόταν "Η Βαραγγιανή Φρουρά",η οποία θεωρούνταν η προσωπική φρουρά του Αυτοκράτορος,της Πόλεως αλλά και επίλεκτο Στρατιωτικό Σώμα.
Μεταξύ 1001-1018μ.Χ, κατά την διάρκεια των ΕλληνοΒουλγαρικών Πολέμων,ο Αυτοκράτωρ Βασίλειος Β', χάρη στην βοήθεια των Βαράγγων συνέτριψε τον Τσάρο της Βουλγαρίας Σαμουήλ και κατέλαβε όλα τα εδάφη του,με καθοριστική μάχη,την Μάχη του Κλειδίου (1014μ.Χ).
Η Βαραγγιανή Φρουρά,θα σημειώσει και άλλες εντυπωσιακές νίκες σε διάφορες περιοχές (όπως Ανατολία,Έδεσσα κ.α)και θα καταστήσει την Βυζαντινή Αυτοκρατορία ανίκητη και ισχυρότατη στρατιωτικά.
Έτσι, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί ένα στρατιωτικό σώμα,που θα λεγόταν "Η Βαραγγιανή Φρουρά",η οποία θεωρούνταν η προσωπική φρουρά του Αυτοκράτορος,της Πόλεως αλλά και επίλεκτο Στρατιωτικό Σώμα.
Μεταξύ 1001-1018μ.Χ, κατά την διάρκεια των ΕλληνοΒουλγαρικών Πολέμων,ο Αυτοκράτωρ Βασίλειος Β', χάρη στην βοήθεια των Βαράγγων συνέτριψε τον Τσάρο της Βουλγαρίας Σαμουήλ και κατέλαβε όλα τα εδάφη του,με καθοριστική μάχη,την Μάχη του Κλειδίου (1014μ.Χ).
Η Βαραγγιανή Φρουρά,θα σημειώσει και άλλες εντυπωσιακές νίκες σε διάφορες περιοχές (όπως Ανατολία,Έδεσσα κ.α)και θα καταστήσει την Βυζαντινή Αυτοκρατορία ανίκητη και ισχυρότατη στρατιωτικά.
Με το πέρασμα των χρόνων,η σημασία της Βαραγγιανής Φρουράς αυξάνεται,καθώς πλέον έχουν την δυνατότητα μέχρι και να καθορίζουν Αυτοκράτορες (ασχέτως που δεν το έπραξαν).
Χαρακτηριστικά,η Βαραγγιανή Φρουρά αναφέρεται και στο Βιβλίο της Πριγκίπισσας Άννα Κομνηνής "Η Αλεξιάδα", από όπου λαμβάνουμε πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για αυτούς.
Επί παραδείγματι,οι Βάραγγοι πολέμησαν γενναία στην Μάχη του Δυρραχίου (1081μ.Χ) κατά των Νορμανδών του Robert Guiscard , όμως τελικώς ηττήθηκαν εξαιτίας της αλαζονείας τους και του γεγονότος πως είχαν απομακρυνθεί πολύ από τις Βυζαντινές γραμμές και έδωσαν την τελική μάχη στον Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ,που βρισκόταν εκεί κοντά,με τους Νορμανδούς Βάρβαρους να τον πυρπολούν σφάζοντας όσους Βάραγγους απέμειναν.
Παρόλα αυτά,οι Βάραγγοι οδηγούνταν πάντα στις παρελάσεις και στην μάχη από τον Αρχηγό τους (τον λεγόμενο Ακόλουθο),ο οποίος βρισκόταν πάντα πίσω από τον Αυτοκράτορα.
Χαρακτηριστικά,η Βαραγγιανή Φρουρά αναφέρεται και στο Βιβλίο της Πριγκίπισσας Άννα Κομνηνής "Η Αλεξιάδα", από όπου λαμβάνουμε πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για αυτούς.
Επί παραδείγματι,οι Βάραγγοι πολέμησαν γενναία στην Μάχη του Δυρραχίου (1081μ.Χ) κατά των Νορμανδών του Robert Guiscard , όμως τελικώς ηττήθηκαν εξαιτίας της αλαζονείας τους και του γεγονότος πως είχαν απομακρυνθεί πολύ από τις Βυζαντινές γραμμές και έδωσαν την τελική μάχη στον Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ,που βρισκόταν εκεί κοντά,με τους Νορμανδούς Βάρβαρους να τον πυρπολούν σφάζοντας όσους Βάραγγους απέμειναν.
Παρόλα αυτά,οι Βάραγγοι οδηγούνταν πάντα στις παρελάσεις και στην μάχη από τον Αρχηγό τους (τον λεγόμενο Ακόλουθο),ο οποίος βρισκόταν πάντα πίσω από τον Αυτοκράτορα.
Κατά την διάρκεια του 12ου-13ου αι.μ.Χ η Βαραγγιανή Φρουρά υπηρέτησε στην πρώτη γραμμή πολλών μαχών σε διάφορα μέρη και σε διάφορες χρονικές περιόδους (π.χ Σταυροφορίες).
Όμως,με την κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως από τους "Σταυροφόρους" της Δ' Σταυροφορίας στα 1203-1204μ.Χ οι Βάραγγοι θα δώσουν την μεγαλύτερη και πλέον άνιση μάχη τους, πάνω στα τείχη της Βασιλεύουσας, όπου και θα βρουν ηρωικό θάνατο.
Η Αυτοκρατορία επέζησε όμως, καθώς "μεταλλάχθηκε" στα πρώτα ελληνικά κράτη (Αυτοκρατορία της Νίκαιας,της Τραπεζούντας και Δεσποτάτο της Ηπείρου)και έτσι η Βαραγγιανή Φρουρά θα επιζήσει, υπηρετώντας κυρίως υπό τον Αυτοκράτορα της Νικαίας.
Τελικά, κατά την Πολιορκία της Πόλεως από τους Οθωμανούς Τούρκους (1453μ.Χ) βρίσκουμε 150 Βαράγγους να πολεμούν μαζί με τον Τελευταίο Ρωμαίο Αυτοκράτορα,τον Κωνσταντίνο ΙΑ' Δραγάτση Παλαιολόγο, οπότε και ολοκληρώνεται η Ιστορική πορεία του Στρατιωτικού Σώματος αλλά και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με την Άλωση της Πόλεως και το τέλος της χιλιόχρονης ελληνικής Αυτοκρατορίας.
Όμως,με την κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως από τους "Σταυροφόρους" της Δ' Σταυροφορίας στα 1203-1204μ.Χ οι Βάραγγοι θα δώσουν την μεγαλύτερη και πλέον άνιση μάχη τους, πάνω στα τείχη της Βασιλεύουσας, όπου και θα βρουν ηρωικό θάνατο.
Η Αυτοκρατορία επέζησε όμως, καθώς "μεταλλάχθηκε" στα πρώτα ελληνικά κράτη (Αυτοκρατορία της Νίκαιας,της Τραπεζούντας και Δεσποτάτο της Ηπείρου)και έτσι η Βαραγγιανή Φρουρά θα επιζήσει, υπηρετώντας κυρίως υπό τον Αυτοκράτορα της Νικαίας.
Τελικά, κατά την Πολιορκία της Πόλεως από τους Οθωμανούς Τούρκους (1453μ.Χ) βρίσκουμε 150 Βαράγγους να πολεμούν μαζί με τον Τελευταίο Ρωμαίο Αυτοκράτορα,τον Κωνσταντίνο ΙΑ' Δραγάτση Παλαιολόγο, οπότε και ολοκληρώνεται η Ιστορική πορεία του Στρατιωτικού Σώματος αλλά και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με την Άλωση της Πόλεως και το τέλος της χιλιόχρονης ελληνικής Αυτοκρατορίας.
Η Οργάνωση,ο Εξοπλισμός και τα Λάβαρα της Βαραγγιανής Φρουράς.
Παρότι δεν είναι ξεκάθαρο, πότε ακριβώς οι Σκανδιναβοί μετατράπηκαν από μισθοφόροι σε επίλεκτο Σώμα Στρατού (Δλδ Αυτοκρατορική Φρουρά), έχουμε πολλές αναφορές σε διάφορες περιόδους και σε διάφορα ιστορικά έργα (πχ Τα Τακτικά του Νικηφόρου Ουρανού), όπου αναφέρονται οι αριθμοί και η οργάνωση τους.
Το Σώμα αποτελούνταν περίπου από 6.000-10.000 άνδρες και αμοιβόταν με διαφορετική κλίμακα. Επίσης, επιτελούσε καθήκοντα Πολιτοφυλακής (Δλδ η Μεσαιωνική Αστυνομία),με διάφορους φρουρούς, όπως ο Halfdan να δηλώνουν την παρουσία τους μέσω graffiti στην Αγιά Σοφιά.
Τέλος,η Βαραγγιανή Φρουρά ήταν οπλισμένη με ξίφη και διπλούς πέλεκυς, ενώ από τον Αυτοκράτορα λάμβαναν επίχρυσες ασπίδες, σπουδαίες πανοπλίες και κράνη και εξαιρετικά ξίφη και δόρατα (την Ρομφαία).
Κλείνοντας,σας αποχαιρετούμε με λίγες γραμμές του ποιήματος του Μιχαήλ Γλύκα για τους Βαράγγους:"Ω Άδη, επικαλούμαι τα Άπαντα...μα χειρότερα από τον Άδη είναι οι φωνακλάδες Βάραγγοι και ο τρόμος,που σου προξενούν."
Παρότι δεν είναι ξεκάθαρο, πότε ακριβώς οι Σκανδιναβοί μετατράπηκαν από μισθοφόροι σε επίλεκτο Σώμα Στρατού (Δλδ Αυτοκρατορική Φρουρά), έχουμε πολλές αναφορές σε διάφορες περιόδους και σε διάφορα ιστορικά έργα (πχ Τα Τακτικά του Νικηφόρου Ουρανού), όπου αναφέρονται οι αριθμοί και η οργάνωση τους.
Το Σώμα αποτελούνταν περίπου από 6.000-10.000 άνδρες και αμοιβόταν με διαφορετική κλίμακα. Επίσης, επιτελούσε καθήκοντα Πολιτοφυλακής (Δλδ η Μεσαιωνική Αστυνομία),με διάφορους φρουρούς, όπως ο Halfdan να δηλώνουν την παρουσία τους μέσω graffiti στην Αγιά Σοφιά.
Τέλος,η Βαραγγιανή Φρουρά ήταν οπλισμένη με ξίφη και διπλούς πέλεκυς, ενώ από τον Αυτοκράτορα λάμβαναν επίχρυσες ασπίδες, σπουδαίες πανοπλίες και κράνη και εξαιρετικά ξίφη και δόρατα (την Ρομφαία).
Κλείνοντας,σας αποχαιρετούμε με λίγες γραμμές του ποιήματος του Μιχαήλ Γλύκα για τους Βαράγγους:"Ω Άδη, επικαλούμαι τα Άπαντα...μα χειρότερα από τον Άδη είναι οι φωνακλάδες Βάραγγοι και ο τρόμος,που σου προξενούν."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου