Να γνωρίζει ο αναγνώστης πως ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης και «καλημέρα» να πουν αυτή έχει ακροδεξιό πρόσημο, η δε «καλή όρεξη», εμφυλιοπολεμικό.
Θα ήμασταν για γέλια, αν εδώ επάνω δεν προσπαθούσε να υψώσει τα τελευταία αναχώματα του ο ΣΥΡΙΖΑ. Με το ψεύδος και την παραπληροφόρηση προσπαθεί να συγκρατήσει τους ψηφοφόρους του που διασκορπίζονται προς πολλές κατευθύνσεις.
Στην πολιτική, το κρίσιμο ζήτημα είναι πώς ορίζεται το βασικό δίλημμα που αντανακλά και τις πραγματικές αντιθέσεις στην κοινωνία και ποιος το ορίζει. Θυμούμαι, μετά την πτώση της δικτατορίας, η ανανεωτική Αριστερά πρότεινε την ενότητα όλων των αντιδικτατορικών δυνάμεων, στην οποία βέβαια συμπεριλαμβανόταν και η Νέα Δημοκρατία, εξασφαλίζοντας έτσι μια πλατιά συμμαχία απέναντι στους νοσταλγούς της δικτατορίας.
Από την άλλη πλευρά οι υποστηρικτές της χούντας, μέσα από την καθημερινή αρθρογραφία του Σάββα Κωνσταντόπουλου, επεδίωκαν την επανένωση της εθνικοφρόνου παρατάξεως, δηλαδή την συμμαχία τους με την Νέα Δημοκρατία ή ένα κομμάτι της.
Η Ιστορία δικαίωσε τον Η. Ηλιού, τον Μπ. Δρακόπουλο, τον Μίκη Θεοδωράκη, αλλά δεν τους δικαίωσε ο κόσμος της Αριστεράς. Αυτή όμως είναι μια άλλη «πονεμένη»ιστορία.
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις φιλικές του εφημερίδες, προσπαθεί να εμφανίσει την Νέα Δημοκρατία σαν ένα κόμμα που άγεται και φέρεται από την ακροδεξιά. Τον Κ. Μητσοτάκη, πάνω στην απόγνωση τους, τον παρομοιάζουν με τον Ορμπάν και τον Σαλβίνι. Η στόχευση προφανής.
1.Να ευνουχίσουν ιδεολογικά την Νέα Δημοκρατία, επενδύοντας στο ενοχικό σύνδρομο μερίδας στελεχών της απέναντι στην Αριστερά. Το μέλημα αυτών των στελεχών είναι πώς θα κρίνει τα λεγόμενα τους η Αριστερά. Μην τυχόν και την στενοχωρήσουν! Δεν ενδιαφέρονται για την συσπείρωση του δικού τους κόσμου, που έχει βιώσει τέσσερις εκλογικές ήττες, αλλά καταθέτουν τα διαπιστευτήρια τους στην «Αυγή», στην «Εφ-Συν» και στους διανοούμενους της Αριστεράς.
Ζητούν από όλους αυτούς «πιστοποιητικό προοδευτικών φρονημάτων».
2.Να επανασυγκροτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα αντι-δεξιό μέτωπο, στο οποίο θα εγκλωβίσει όχι μόνον τους ψηφοφόρους του που φυλλορροούν, αλλά και ένα μέρος της Κεντροαριστεράς, στο οποίο τα αντι-δεξιά αντανακλαστικά εξακολουθούν και επιβιώνουν. Με αυτόν τον τρόπο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να εξωθήσουν την Νέα Δημοκρατία σε μια διαρκή άμυνα.
3. Με το αντι-δεξιό μέτωπο επιζητούν να περιορίσουν το εύρος του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Ως γνωστόν πόλωση υπάρχει όταν υφίστανται δύο ισομεγέθεις πόλοι. Απλή λογική. Όταν ο ένας πόλος συγκεντρώνει το 70% και ο άλλος το 15-20% δεν υπάρχει διχασμός της κοινωνίας, δεν υπάρχει πόλωση. Με την απόπειρα συγκρότησης ενός αντι-δεξιού μετώπου, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να διεξαχθεί ένα αγώνας 50%-50% ή στην χειρότερη περίπτωση 60%-40%.
Η Νέα Δημοκρατία πώς απαντά; Όχι φοβικά, όχι ενοχικά. Ο κατηγορούμενος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και με κόσμιο, αλλά οξύ στο περιεχόμενο του, λόγο η ηγεσία της παράταξης οφείλει να οικοδομήσει την ευρύτερη δυνατή συμμαχία για την επόμενη ημέρα.
Η αντεπίθεση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να συντριβεί κάτω από τα καταιγιστικά πυρά για τα πεπραγμένα του.
liberal
Να γνωρίζει ο αναγνώστης πως ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης και «καλημέρα» να πουν αυτή έχει ακροδεξιό πρόσημο, η δε «καλή όρεξη», εμφυλιοπολεμικό.
Θα ήμασταν για γέλια, αν εδώ επάνω δεν προσπαθούσε να υψώσει τα τελευταία αναχώματα του ο ΣΥΡΙΖΑ. Με το ψεύδος και την παραπληροφόρηση προσπαθεί να συγκρατήσει τους ψηφοφόρους του που διασκορπίζονται προς πολλές κατευθύνσεις.
Στην πολιτική, το κρίσιμο ζήτημα είναι πώς ορίζεται το βασικό δίλημμα που αντανακλά και τις πραγματικές αντιθέσεις στην κοινωνία και ποιος το ορίζει. Θυμούμαι, μετά την πτώση της δικτατορίας, η ανανεωτική Αριστερά πρότεινε την ενότητα όλων των αντιδικτατορικών δυνάμεων, στην οποία βέβαια συμπεριλαμβανόταν και η Νέα Δημοκρατία, εξασφαλίζοντας έτσι μια πλατιά συμμαχία απέναντι στους νοσταλγούς της δικτατορίας.
Από την άλλη πλευρά οι υποστηρικτές της χούντας, μέσα από την καθημερινή αρθρογραφία του Σάββα Κωνσταντόπουλου, επεδίωκαν την επανένωση της εθνικοφρόνου παρατάξεως, δηλαδή την συμμαχία τους με την Νέα Δημοκρατία ή ένα κομμάτι της.
Η Ιστορία δικαίωσε τον Η. Ηλιού, τον Μπ. Δρακόπουλο, τον Μίκη Θεοδωράκη, αλλά δεν τους δικαίωσε ο κόσμος της Αριστεράς. Αυτή όμως είναι μια άλλη «πονεμένη»ιστορία.
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις φιλικές του εφημερίδες, προσπαθεί να εμφανίσει την Νέα Δημοκρατία σαν ένα κόμμα που άγεται και φέρεται από την ακροδεξιά. Τον Κ. Μητσοτάκη, πάνω στην απόγνωση τους, τον παρομοιάζουν με τον Ορμπάν και τον Σαλβίνι. Η στόχευση προφανής.
1.Να ευνουχίσουν ιδεολογικά την Νέα Δημοκρατία, επενδύοντας στο ενοχικό σύνδρομο μερίδας στελεχών της απέναντι στην Αριστερά. Το μέλημα αυτών των στελεχών είναι πώς θα κρίνει τα λεγόμενα τους η Αριστερά. Μην τυχόν και την στενοχωρήσουν! Δεν ενδιαφέρονται για την συσπείρωση του δικού τους κόσμου, που έχει βιώσει τέσσερις εκλογικές ήττες, αλλά καταθέτουν τα διαπιστευτήρια τους στην «Αυγή», στην «Εφ-Συν» και στους διανοούμενους της Αριστεράς.
Ζητούν από όλους αυτούς «πιστοποιητικό προοδευτικών φρονημάτων».
2.Να επανασυγκροτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα αντι-δεξιό μέτωπο, στο οποίο θα εγκλωβίσει όχι μόνον τους ψηφοφόρους του που φυλλορροούν, αλλά και ένα μέρος της Κεντροαριστεράς, στο οποίο τα αντι-δεξιά αντανακλαστικά εξακολουθούν και επιβιώνουν. Με αυτόν τον τρόπο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να εξωθήσουν την Νέα Δημοκρατία σε μια διαρκή άμυνα.
3. Με το αντι-δεξιό μέτωπο επιζητούν να περιορίσουν το εύρος του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Ως γνωστόν πόλωση υπάρχει όταν υφίστανται δύο ισομεγέθεις πόλοι. Απλή λογική. Όταν ο ένας πόλος συγκεντρώνει το 70% και ο άλλος το 15-20% δεν υπάρχει διχασμός της κοινωνίας, δεν υπάρχει πόλωση. Με την απόπειρα συγκρότησης ενός αντι-δεξιού μετώπου, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να διεξαχθεί ένα αγώνας 50%-50% ή στην χειρότερη περίπτωση 60%-40%.
Η Νέα Δημοκρατία πώς απαντά; Όχι φοβικά, όχι ενοχικά. Ο κατηγορούμενος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και με κόσμιο, αλλά οξύ στο περιεχόμενο του, λόγο η ηγεσία της παράταξης οφείλει να οικοδομήσει την ευρύτερη δυνατή συμμαχία για την επόμενη ημέρα.
Η αντεπίθεση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να συντριβεί κάτω από τα καταιγιστικά πυρά για τα πεπραγμένα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου