Μια φράση διαχρονικής αξίας στην αριστερή επιχειρηματολογία είναι πως οι άνθρωποι βρίσκονται πάνω από τα νούμερα. Μια αφαιρετική κοινωνική προσέγγιση που βλέπει στην τεχνοκρατική αποτύπωση της πραγματικότητας έναν κακό δαίμονα που δεν επιτρέπει την ατέρμονη αναπαραγωγή της μυθοπλασίας του σοσιαλιστικού παραδείσου.
Μόνο που το τελευταίο διαστημα και κάτω από το βάρος των εξελίξεων οι αριθμοί απέκτησαν ιδιαίτερη χρησιμότητα για τους εξουσιαστές μας. Διάνθισαν το κυβερνητικό αφήγημα με μαθηματικές εξηγήσεις που θεωρούνταν απαραίτητες για να πείσουν τους πολίτες για την ικανή διαχείριση. Οι άνθρωποι και οι τραγικές ιστορίες μπήκαν με χαρακτηριστική ευκολία σε δεύτερο πλάνο.
Ποιοι άνθρωποι; Τα νούμερα μας λένε ότι μπορεί να χάθηκαν 100 ψυχές από τις πύρινες γλώσσες στο Μάτι αλλά σώθηκαν χιλιάδες άλλες! Με βάση αυτά τα νούμερα οι ευθύνες αποδόθηκαν πρωτίστως στους ίδιους τους πληγέντες και δευτερευόντως στους πολιτικούς και επιχειρησιακούς υπευθύνους.
Ποιοι άνθρωποι; Τα νούμερα μάς διαβεβαιώνουν ότι συνολικά η εγκληματικότητα περιορίζεται. Λίγη σημασία έχει η εσωτερική κατανομή με βάση τη σοβαρότητα των παραπτωμάτων. Ακόμη λιγότερη έχει η απώλεια ενός ανθρώπου επειδή κανείς δεν έλαβε σοβαρά την παντελή έλλειψη κανόνων φύλαξης και ασφαλείας ευαίσθητων περιοχών όπως του Φιλοπάππου. Ας λοιδωρήσουμε και την περίλυπη μητέρα που δεν αντιλαμβάνεται το μεγαλείο του έργου μας.
Ποιοι άνθρωποι; Τα νούμερα μάς επιβεβαιώνουν την επίτευξη των στόχων για το πλεόνασμα. Τι κι αν αντί να τα καταφέρουμε ανεβάζοντας αναπτυξιακή ταχύτητα, μαδήσαμε και τα τελευταία πούπουλα των φορολογικών αντοχών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Τι κι αν μιλούν για μείωση της ανεργίας με χρονικό σπάσιμο των συμβάσεων κι εκτίναξη της ολιγόωρης εργασίας.
Ποιοι άνθρωποι; Επιτέλους βγήκαμε οριστικά από τα μνημόνια! Όχι εμείς που θα κουβαλάμε στις πλάτες μας, για αρκετά ακόμα χρόνια, υποχρεώσεις για στόχους και νέα μέτρα. Οι δανειστές που γλιτωσαν από την ανάγκη να εκταμιεύουν κάθε τόσο νέα χρηματοδότηση για τη χώρα μας.
Πάρτε το απόφαση. Η «πρώτη φορά Αριστερά” έμαθε την αξία των αριθμών. Με τον λάθος τρόπο και για τους λάθος λόγους. Οι άνθρωποι, το δήθεν επίκεντρο της πολιτικής τους, δεν αποτελούν παρά μόνο ένα χρήσιμο εργαλείο στο βαθμό που εξυπηρετούν την στρατηγική τους για την κατάληψη και την διατήρηση της εξουσίας. Γι’ αυτό κι όσοι διαφωνούν μαζί τους δεν θεωρούνται απλώς ιδεολογικοί αντίπαλοι αλλά μισητοί ταξικοί εχθροί.
Υ.Γ. Ποιοι άνθρωποι; Εδώ έχουμε να ασχοληθούμε με τα αμφιπλευρα ανοίγματα του κυβερνητικού σχήματος. Λίγη Μαριλίζα, λίγη Παπακώστα κι ένας Κουβέλης για να τα κάνει κι επισήμως… θάλασσα κι η χώρα βγαίνει με αισιοδοξία στο ξέφωτο. Τι, όχι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου