Είδα τις προάλλες ένα δακρύβρεχτο ειδησεογραφικό ρεπορτάζ στο κανάλι του Ιβάν, κι ακόμη να συνέλθω.
Έφριξα ο ποταπός.
Έδειχνε την νυχτερινή «διάσωση» μεσοπέλαγα μιας βάρκας γεμάτης από δυστυχείς «πρόσφυγες πολέμου», από χώρες που δεν έχουν πόλεμο, από το ηρωικό Λιμενικό μας…
Οι «πρόσφυγες» νόμιζαν ότι οι δικοί μας ήταν Τούρκοι, και γκάζωναν το μοτέρ μόλις τους πλησίαζε το σκάφος του Λιμενικού, με το πλήρωμά του να φωνάζει «stop re… we are Greek…» και άλλα τέτοια, μέχρι που κάποιος σκέφτηκε να ανεμίσει μια ελληνική σημαία, οπότε οι «πρόσφυγες» πείστηκαν, έσβησαν τη μηχανή, και έσπευσαν ένας ένας στις αγκαλιές και τις κουβέρτες των Λιμενικών, επιβιβαζόμενοι στο σκάφος, το οποίο στη συνέχεια τους οδήγησε στις ακτές κάποιου νησιού μας, όπου τους παρέλαβαν οι επαγγελματίες αλληλέγγυοι των ΜΚΟ.
Αν ακολούθησαν χοροί στην αμμουδιά και πρώτα κεράσματα με λικέρ και γλυκό περγαμόντο, όπως γίνονταν επί Μουζάλα, δεν το γνωρίζω, διότι το ρεπορτάζ έκλεισε απότομα.
Δυο τρεις ειδήσεις μετά, στο ίδιο δελτίο, οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ του καναλιού βρέθηκαν στο αεροδρόμιο των Σπάτων, κοντά στους «Ράμπο» της αστυνομίας, οι οποίοι άγρυπνοι φύλακες της ασφάλειάς μας όντας, περιέγραφαν πως συνέλαβαν μέσα σε μια μόλις μέρα πέντε «παράτυπους» μετανάστες, οι οποίοι προσπάθησαν να φύγουν αεροπορικώς από τη χώρα με πλαστά χαρτιά.
Έχουμε λοιπόν και λέμε: Από την μια τους υποδεχόμαστε μετά βαΐων και κλάδων, κι από την άλλη τους απαγορεύουμε να φύγουν από τη χώρα.
Την ίδια ώρα που καθημερινά τα ξένα και ντόπια ΜΜΕ περιγράφουν τις απαράδεκτες συνθήκες των κολαστηρίων χοτ σποτς, και η εγκληματικότητα έχει πιάσει ταβάνι με Αλγερινούς, Μαροκινούς, και λοιπούς «ταλαίπωρους» να σφάζονται μεταξύ τους, αλλά και να ληστεύουν πολίτες ακόμη και ντάλα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Κέντρα πόλεων, στα οποία αν περπατήσει κανείς θα νομίζει ότι βρέθηκε ξαφνικά σε κάσμπα του Χαρτούμ…
Και να μιλούσαμε για Σύριους, τότε ίσως να ήμουν άδικος σε αυτά που γράφω.
Εδώ όμως μιλάμε για κάθε καρυδιάς καρύδι, ακόμη και για Νεπαλέζους, που είδαν φως (ειδικά επί Σύριζα) και μπήκαν.
Ακόμη και ο ίδιος ο Μουζάλας είχε παραδεχτεί κάποτε πως το 75% των «προσφύγων» είναι από μη εμπόλεμες χώρες. Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αλγερία, Σομαλία, κλπ.
Ίσως γι’ αυτή του την έκλαμψη ειλικρίνειας να μην πήρε τελικά το Νόμπελ, και τώρα το διεκδικεί ο Κουμουτσάκος, που μάλλον βαδίζει στα χνάρια του, με τις ΜΚΟ να τον χειροκροτούν.
Και να κλείσω και με κάτι ακόμη, που δεν γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος.
Καθημερινά οι κρατικές αρχές επιβάλλουν βαρβάτα πρόστιμα σε αεροπορικές εταιρίες που φέρνουν κόσμο στην Ελλάδα, επειδή κάποιοι από αυτούς (υπήκοοι χωρών εκτός ΕΕ, κυρίως Ρώσοι,) έχουν κάποια τυπική έλλειψη στα χαρτιά τους (χρόνος έκδοσης βίζας, κλπ), οπότε και κρίνονται «ανεπιθύμητοι», και απελαύνονται πάραυτα με το επόμενο αεροπλάνο.
Και δεν μιλάμε για επιτήδειους, ή για «πρόσφυγες», ή για υποψήφιους «μετανάστες». Όχι… μιλάμε για κανονικούς τουρίστες, οικογενειάρχες, με πληρωμένα ξενοδοχεία, με εισιτήρια επιστροφής, με χρήματα, με πιστωτικές κάρτες, κλπ.
Την ίδια ώρα που καθημερινά δεχόμαστε με ανοιχτές αγκάλες εκατοντάδες «ταλαίπωρους πρόσφυγες» στα νησιά μας, οι οποίοι στερούνται εγγράφων…
Και οι οποίοι παλεύουν ηρωικά με τα φουρτουνιασμένα κύματα, και ως εκ τούτου συνήθως χάνουν τα όποια έγγραφά τους, αν και μέσα στη δυστυχία τους έχουν τη τύχη (συνήθως) να έχουν σώσει τα smartphones τους… εξ ου και οι καθιερωμένες σέλφι στις φιλόξενες αμμουδιές μας, άμα τη αφίξει τους.
Τι δεν πιάνω;
Τι επεισόδια έχω χάσει;
Πως εξηγείται αυτός ο παραλογισμός;
Τις πταίει τελικά;
Είναι στραβός ο γιαλός, ή απλά εμείς στραβά αρμενίζουμε;
Ας μας πει κάποιος. Ο Κουμουτσάκος για παράδειγμα…
Strange Attractor
ΥΓ- Τις μεγαλύτερες ροές τις δεχθήκαμε το 2015. Και η εξήγηση των συριζαίων ήταν «Μα καλά δεν τα έμαθες; Έχει εμφύλιο στη Συρία».
Κι όταν τους έλεγες ότι ο εμφύλιος στη Συρία ξεκίνησε το 2011, σε λέγανε φασίστα, ρατσιστή, και κοινό συκοφάντη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου