ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΟΣ-ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

 [vassiliki k

Ο άγιος Καλλίνικος (κατά κόσμον Δημήτριος) Μητροπολίτης Εδέσσης γεννήθηκε στις 16/1/1919 στα Σιταράλωνα της επαρχίας Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας. Εκ πατρός κατάγονταν από τον Πλάτανο Ναυπακτίας. Ο παππούς του αγίου Καλλινίκου Δημήτριος Πούλος με την γιαγιά του Βασίλω εγκαταστάθηκαν στα Σιταράλωνα γύρω στο 1870. Πατέρας του αγίου Καλλινίκου ήταν ο Γεώργιος Πούλος (+1968) ο οποίος ασχολήθηκε με το εμπόριο, και μητέρα του η Αικατερίνη (+1968) μοναχοπαίδι του ιερέα Αθανασίου Καρζιάκη (+1937) από το Μωρόσκλαβο Αιτωλοακαρνανίας και της πρεσβυτέρας Σπυριδούλας. Ο Γεώργιος Πούλος και η Αικατερίνη απέκτησαν συνολικά οκτώ παιδιά: α) τον Κωνσταντίνο (μετέπειτα Μητροπολίτη Διδυμοτείχου και Ορεστιάδος), β) την Ελένη (+1995) σύζυγο του αξιωματικού Αλέξανδρου Σαββόπουλου, γ) την  Χαρίκλεια (1999) σύζυγο του ιερέα Πίνδαρου Ζερβούλη από τη Ζάβερδα, δ) τον Δημήτριο (άγιο Καλλίνικο), ε) τον δικαστικό Αθανάσιο, στ) τον ιερέα Ιωάννη, ζ) την Θωμαΐδα (+1992) σύζυγο του Μοίραρχου της πρώην χωροφυλακής Τσεβά και η) την Σπυριδούλα (πέθανε 17 ετών).

Ο Δημήτριος Πούλος παρακολούθησε τα μαθήματα του δημοτικού σχολείου στα Σιταράλωνα, εκτός από την τελευταία τάξη που την παρακολούθησε στην Ανάληψη Θέρμου (τότε Δερβέκιστα). Τα μαθήματα του γυμνασίου τα παρακολούθησε στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας, από όπου αποφοίτησε με άριστα. Τα χρόνια αυτά σημαντική ήταν η βοήθεια της γιαγιάς του πρεσβυτέρας Σπυριδούλας η οποία ακολούθησε τα εγγόνια της και τα βοηθούσε σε ότι χρειάζονταν στις οικιακές δουλειές.

Το 1937 εισήχθη στην Θεολογική Σχολή Αθηνών, από όπου αποφοίτησε με άριστα το 1942. Αρνήθηκε υποτροφία για σπουδές στο εξωτερικό προκειμένου να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Στις 31/7/1942  διορίστηκε Γραμματέας στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Το 1946 κλήθηκε να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία στα Λ.Ο.Κ. (Λόχοι Ορεινών Καταδρομών), όπου υπηρέτησε ως στρατιώτης λαϊκός ιεροκήρυκας εμψυχώνοντας τους συστρατιώτες του στο μέτωπο. Απολύθηκε από τον στρατό στις 1/4/1949. Συνέχισε να εργάζεται ως Γραμματέας στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας υπό τον Μητροπολίτη Ιερόθεο αλλά και ως λαϊκός ιεροκήρυκας περιόδευε ολόκληρη την μητροπολιτική περιφέρεια κηρύττοντας τον λόγο του Θεού. Ίδρυσε κατηχητικά σχολεία στη Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Ακολουθούσε τον Μητροπολίτη Ιερόθεο στις περιοδείες του και του έγραφε τους λόγους που θα εκφωνούσε.

Ο Ιερόθεος τον χειροτόνησε μοναχό στις 23/11/1957 στην Ιερά Μονή Μυρτιάς στης οποίας εντάχθηκε το μοναχολόγιο. Στις 24/11/1957 ο αδελφός του Κωνσταντίνος που είχε γίνει Μητροπολίτης Διδυμοτείχου και Ορεστιάδος τον χειροτόνησε διάκονο στον καθεδρικό ναό του αγίου Σπυρίδωνος Μεσολογγίου. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Στις 1/12/1957 προχειρίστηκε σε Αρχιμανδρίτη, στον ιερό ναό Αγίας Τριάδος Αγρινίου.

Στις 22/6/1967 εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας. Η χειροτονία του ως Μητροπολίτη τελέστηκε στις 25/6/1967 στον ιερό ναό του αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου στην Αθήνα, από τους Μητροπολίτες: α) Τρίκκης και Σταγών Διονύσιο, β) Διδυμοτείχου και Ορεστιάδος Κωνσταντίνο (αδελφό του αγίου), γ) Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτη, δ) Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεόκλητο, ε) Κυθήρων Μελέτιο, στ) Κασσανδρείας Συνέσιο και ζ) Άρτης Ιγνάτιο.

Διαποίμανε την Μητρόπολη Εδέσσης θεοφιλώς. Φρόντισε να βρει και να χειροτονήσει άξιους κληρικούς, για να τον βοηθούν στον πνευματικό καταρτισμό του ποιμνίου του. Δεν ήταν εύκολος στις χειροτονίες. Χειροτόνησε συνολικά εβδομήντα κληρικούς, μεταξύ των οποίων τον σημερινό Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεο, τον ηγούμενο της ιεράς μονής αγίου Διονυσίου Ολύμπου Μάξιμο και τον σημερινό Μητροπολίτη Εδέσσης Ιωήλ.

Καθιέρωσε πολλούς ναούς σε διάφορους αγίους της εκκλησίας. Παράλληλα προσπάθησε να αναδείξει τους τοπικούς αγίους της θεόσωστης επαρχίας του (αγία Χρυσή, αγία Παρθένα την Εδεσσαία, αγία Βάσσα την Εδεσσαία και τον άγιο Ιλαρίωνα Επίσκοπο Μογλενών.

Το ποίμνιό του τον αγαπούσε πολύ, ανταποδίδοντάς την πραγματική και άδολη αγάπη του. Ήταν απλός, νηστευτής, αγνός και πολύ προσεκτικός στη ζωή του. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα πως όταν η μητέρα του χρειάσθηκε να εισαχθεί σε νοσοκομείο, κάλεσε ταξί και την έβαλε μέσα. Ο ίδιος ακολουθούσε με το αυτοκίνητο της Μητροπόλεως. Το έκανε αυτό για να μην δώσει αφορμή σε όσους δεν τον ήξεραν ότι βρίσκεται στον ίδιο χώρο με γυναίκα. Φρόντιζε να μην σκανδαλίζει.

Ήταν αφιλάργυρος και έκανε πολλές ελεημοσύνες. Ήταν απένταρος μέχρι το τέλος της ζωής του. Στο ταμείο του βρέθηκαν ελάχιστα χρήματα. Όταν ο φίλος του μακαριστός Μητροπολίτης Αργολίδος Ιάκωβος πήγαινε στην Έδεσσα, στα μέσα του μήνα τον έβρισκε με ελάχιστα χρήματα και άδειο ψυγείο! Ότι είχε τα έδινε στους φτωχούς.

Όλους όσους τον επισκέπτονταν τους φιλοξενούσε με εγκαρδιότητα και τους κερνούσε ο ίδιος  δείχνοντας έτσι την ταπείνωση και την αγάπη του.

Στα γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως συμπεριφέρονταν στους εργαζόμενους με αγάπη. Ο ίδιος ήταν υπόδειγμα εργατικότητας, οργανωτικότητας και επιμέλειας.

Ήταν ανεξίκακος. Κατά τη διάρκεια της ποιμαντορίας του κάποια πρόσωπα τον πίκραναν αλλά τους συγχώρησε. Κάποιοι κατάλαβαν το λάθος τους και του ζήτησαν συγνώμη.

Ήταν φιλομόναχος και αγαπούσε ιδιαίτερα το Άγιο Όρος το οποίο επισκέφθηκε πολλές φορές. Έχαιρε της εκτίμησης πολλών αγίων μοναχών. Ο άγιος Παΐσιος σε πνευματικό του παιδί είπε ότι δεν είχε γνωρίσει μέχρι τότε άλλον Επίσκοπο ο οποίος να βρίσκεται σε τόσο πνευματική κατάσταση όπως ο άγιος Καλλίνικος. Ο άγιος Ιάκωβος ο Τσαλίκης είχε πει τρεις φορές σε ιερέα της Μητροπόλεως Εδέσσης που το είχε επισκεφτεί ότι ο  Επίσκοπός τους ο Καλλίνικος ήταν άγιος. Ο πατήρ Επιφάνιος ο Θεοδωρόπουλος στην νεκρολογία του για τον άγιο Καλλίνικο είπε: «Τη 7^η Αυγούστου μια οσιακή μορφή της Ελλαδικής Εκκλησίας, ο Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Καλλίνικος, απεξεδύετο το αραχνώδες χοϊκό του περίβλημα, το επί μήνας καταταλαιπωρηθέν υπό βαρείας και ανιάτου νόσου, και ανήρχετο εις τα ουράνια Σκηνώματα της δόξης του Κυρίου. Δια της εκδημίας του η Εκκλησία μας, κατέστη πτωχοτέρα…».

Τον Ιανουάριο του 1984 προσβλήθηκε από καρκίνο στον εγκέφαλο. Την ασθένειά του την υπέμεινε με ιώβεια υπομονή, δοξολογώντας τον Θεό, Κοιμήθηκε στις 7/8/1984 σε νοσοκομείο των Αθηνών. Η κηδεία του ήταν πάνδημη.

Στις 23/6/2020 στην συνεδρίαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη Γενεύη έγινε η επίσημη αγιοκατάταξή του από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Ο άγιος Καλλίνικος πριν αλλά και μετά την κοίμησή του τέλεσε και τελεί πολλά και ποικίλα θαύματα. Την ημέρα της εκταφής του (Παρασκευή 25/9/2020) το άγιο σκήνωμά του ευωδίασε.  Η αγία κάρα του φυλάσσεται στο παρεκκλήσιο του Ακαθίστου Ύμνου. Αυτό το παρεκκλήσιο βρίσκεται μέσα στα δώματα του μητροπολιτικού οικήματος στην Ιερά Μητρόπολη στην Έδεσσα.

Ο άγιος Καλλίνικος τιμάται στις οκτώ Αυγούστου (κοίμηση) και στις 15 Οκτωβρίου (επίσημη ανακομιδή των λειψάνων του).

Την ακολουθία του την συνέγραψε ο Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Ιωήλ, και τον βίο του ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος.\\