«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ, ΝΑΡΚΗ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ & ΣΤΟΝ ΑΠΟΔΗΜΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΠΥΡΟΔΟΤΕΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ». – Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΤΙΚΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ ΝΕΕΣ ΧΩΡΕΣ, ΣΕ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ Ή ΗΜΙΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΜΕ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΟΥΣ

Ἀπὸ τὸ νέο βιβλίο: «ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ, Νάρκη στὴ διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας
& στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης».
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ»

Ναρκη στη διοικησι της Ελλαδικης Εκκλησιας
& στον Αποδημο Ελληνισμο, την πυροδοτει ο πατριαρχης

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσι τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὸν Τουρκικό ζυγό ἡ ἐκκλησιαστικὴ διοίκησι τῆς Ἑλλάδος παρουσιάζει οἰκτρὸ θέαμα· εἰκόνα συγχύσεως, ἀταξίας καὶ χάους.

Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης βλέποντας τὴν ἐκκλησιαστικὴ διάσπασι τῆς Πατρίδος μας σὲ Παλαιά Ἑλλάδα, Νέες χῶρες, ἡμιαυτόνομη Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, Μητροπόλεις Δωδεκανήσου, Ἅγιον Ὄρος μὲ ἐξάρτηση ἀπὸ τὸν πατριάρχη, θλίβεται καὶ φοβᾶται· φοβᾶται τους τελευταίους πατριάρχες που συμπορεύονται μὲ τοὺς ἐχθροὺς τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος καὶ ἀκροβατοῦν(*) μεταξὺ πίστεως καὶ ἀπιστίας, ἀληθείας καὶ ψεύδους, Ὀρθοδοξίας, μασονίας, αἱρέσεων καὶ πανθρησκείας.

Τὰ Ἑλληνικὰ ἐδάφη, ποὺ σήμερα διεκδικοῦν οἱ Τοῦρκοι, οἱ Ἀλβανοί, οἱ Σκοπιανοί καί θέλουν νὰ αὐτονομήσουν οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις, παραδόθηκαν στήν ἄμεση ἢ ἔμμεση ἐποπτεία τοῦ πατριάρχου! Γιατί ἦταν εὔκολος στόχος.

Ἡ λάμψι τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ τοὺς ἔκαιγε, τὰ ἰδανικὰ καὶ ἡ ἰστορία τῶν Ἑλλήνων τοὺς ἐνοχλοῦσαν.

Τὸ συνοδικὸ σύστημα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἦταν ἀπόρθητο τεῖχος καὶ δὲν μποροῦσαν νὰ περάσουν τὴν παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, γι᾽αὐτὸ τὸ παρέκαμψαν. Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, μὲ τὴν βοήθεια τῶν Τούρκων, ὅπως ἀποδείχθηκε, ἦταν χρήσιμο ἐργαλεῖο γιὰ τὴν ὑλοποίηση τῶν σκοτεινῶν τους σχεδίων, γι᾽ αὐτὸ τὸ ἀξιοποίησαν.

Ρασοφόροι Ἰοῦδες πάντοτε ὑπῆρχαν στὸ γένος μας. Ἕνας ἀπ᾽ αὐτοὺς τοὺς ἔφτανε. Ἔκανε τοῦμπα στὴ μασονικὴ στοά καὶ τὸν ἀνέβαζαν στὸν πατριαρχικὸ θρόνο.

Ὁ οἰκουμενισμὸς καὶ ἡ πανθρησκεία βρῆκαν στέγη μέσα στο Πατριαρχεῖο καὶ ἀπό ἐκεῖ διοχέτευαν τὰ αἰρετικὰ μηνύματά τους σὲ κάθε γωνία τῆς Ὀρθόδοξης Ἑλληνικῆς γῆς. Ὁ ἀπόδημος Ἑλληνισμὸς βρέθηκε ἐγκλωβισμένος.

Ἡ ἀνωμαλία καὶ τὸ χάος ποὺ ὑπέβαλαν στὴν ἐκκλησιαστική διοίκησι τῆς Ἑλλάδος ἐξυπηρετοῦσε τὰ σχέδια τῶν ἐχθρῶν τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρίδος καὶ εὐνοοῦσε τὴν ἀνεξέλεγκτη πορεῖα μασόνων πατριαρχῶν. Ποιός θὰ τοὺς ἔκοβε τὴν πορεία; Ποιός θὰ κινητοποιοῦσε τοὺς Ὀρθοδόξους Ἕλληνας ἐπισκόπους, γιὰ νὰ ἐμποδίσουν τὴν ξέφρενη πορεία τοῦ κακοῦ πατριάρχου;

Τό προορατικὸ καὶ ἔμπειρο μάτι τοῦ ἡρωϊκοῦ ἱεροκήρυκα τῆς κατοχῆς π. Αὐγουστίνου Καντιώτου συνέλαβε ἐγκαίρως τὸν κίνδυνο. Εἶδε τὴν ὑποδούλωσι τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, πού δρομολογοῦσαν οἱ ἐμπνευσταί τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀνωμαλίας στὴν Ἑλλάδα. Εἶδε τὸ μαῦρο χέρι ποὺ θὰ ξερρίζωνε τὴν καρδιὰ τῆς Ἑλλάδος, τὴν Ὀρθόδοξη πίστι, κήρυξε συναγερμὸ καὶ βροντοφώναξε: «Η ΕΛΛΑΣ ΝΑ ΓΙΝΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ». Διαβάζουμε τὸ ἄρθρο του στὴ «Χριστιανικὴ Σπίθα», φυλ. 251, Αὔγουστος 1962. Σ᾽αὐτὸ ἐξηγεῖ τοὺς λόγους καὶ προσπάθησε νὰ ἐνεργοποιήσῃ τοὺς παραδοσιακοὺς ἐπισκόπους, ποὺ δὲν ἀνέχονταν τὴν προδοσία τῆς πίστεως ἀπὸ τὸν πατριάρχη καὶ τὰ «τσιράκια του» καὶ διαμαρτύρονταν γιὰ τὰ οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματά του. Δυστυχῶς, δὲν τὰ κατάφερε. Ἡ νάρκη στὰ θεμέλεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ δὲν ἐξουδετερώθηκε. Ἡ δραματικὴ ἐπαλήθευση τῶν λόγων τοῦ Γέροντος σὲ συνδιασμό μὲ τοὺς πατριάρχες ποὺ ἀκολούθησαν, δικαίωσαν τοὺς φόβους του! Ἄν ρίξουμε μιὰ ματιὰ στὰ βιογραφικὰ τῶν τελευταίων πατριαρχῶν, θὰ τρομάξουμε. Συλλέξαμε στοιχεῖα ἀπό φιλικές πρὸς αὐτοὺς ἱστοσελίδες·ἀπό τὴν μεγάλη μασονική στοὰ τῶν Ἀθηνῶν, ἀπὸ τὴν βικιπαίδεια καὶ ἄλλες πηγές.

Θὰ ἀναφέρουμε ὁνόματα πατριαρχῶν τῶν τελευταίων 100 ἐτῶν, γιὰ νὰ ἐρευνήση καὶ νὰ διαπιστώσῃ μόνος του καὶ ὁ πιὸ δύσπιστος ἀναγνώστης ποιοί καὶ με ποιό τρόπο γίνονταν πατριάρχες.

Ὁκτώ χρόνια μετὰ τὴν προειδοποίησι, τό 1970, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος διαπίστωσε καὶ μόνη της, πόσο ἐπικίνδυνοι εἶναι οἱ μητροπολῖται τοῦ Πατριαρχείου καὶ τοὺς ἀπαγόρευσε νὰ μιλοῦν στὸν Μητροπολιτικό ναὸ τῶν Ἀθηνῶν (εἶδε σελ. 62).

Ὁ Ὀρθόδοξος Ἕλλην ἱεράρχης εἶδε καὶ κάτι ἄλλο φοβερό· Ὁ ἀπόδημος Ἑλληνισμός ποὺ εἶχε ἐκχωρηθεῖ με πατριαρχικὸ καὶ Συνοδικὸ τόμο στὶς 8/18ης Μαρτίου τὸ 1908 στὴν αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ εἶχε τὸ κυριαρχικὸ καὶ κανονικὸ δικαίωμα τῆς προστασίας τοῦ ἀπόδημου Ἑλληνισμοῦ ἀκυρώθηκε στὶς 1/14 Μάρτιο 1922, λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν Μικρασιατικὴ καταστροφή, ἀπὸ τὸν πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη, ποὺ οἱ μασόνοι τὸν ἔχουν καμάρι. Τὸ βιογραφικό του θὰ τὸ βρῆτε στὴν ἰστοσελίδα τῆς μεγάλης στοᾶς τῶν Ἀθηνῶν! Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀντέδρασε. Δὲν παρέδιδε τὸν ἀπόδημο Ἑλληνισμὸ στὰ χέρια τοῦ πατριάρχου, ἀλλὰ δύο χρόνια μετά ὑποχώρησε. Σήμερα βλέπουμε τὰ θλιβερὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς ἀρπαγῆς.

Ἡ ἐκκλησιαστικὴ διάσπασι τῆς Ἑλλάδος, ποὺ οἱ ἐχθροί της δρομολόγησαν καὶ ὁ ἀπόδημος Ἑλληνισμός σὲ χέρια μασόνων πατριαρχῶν, ἔθεσαν σὲ κίνδυνο καὶ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ τοὺς Ἕλληνας ἀπανταχοῦ τῆς γῆς. Οἱ μεγαλομασόνοι πατριάρχαι, Μελέτιος Μεταξάκης, Ἀθηναγόρας καὶ τὸ παιδί τῆς «πέμπτης φάλαγγας», πατριάρχης Βαρθολομαῖος σέρνουν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ τὸν ἀπόδημο Ἑλληνισμό στὸν βόθρο τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς πανθρησκείας.

Ἂν εἰσακουόνταν τότε ἡ φωνή τοῦ ἐπισκόπου Αὐγουστίνου, θὰ χαλάσουν τὰ σχέδια τῶν διεθνῶν μασόνων τοῦ παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν αἰρετικῶν (ΠΣΕ) καὶ θὰ συντρίβονταν τὰ δόντια τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Δὲν θὰ ἐπένδυαν στοὺς πατριάρχες οἱ σκοτεινές δυνάμεις καὶ δὲν θὰ ἔφταναν στὰ χάλια αὐτὰ οἱ ἐπίσκοποι τοῦ Πατριαρχείου σήμερα.

Δυστυχῶς, οἱ ἐπίσκοποί μας δὲν ἀξιολόγησαν τότε τὸν κίνδυνο. Δὲν ἔκαναν τίποτε γιὰ νὰ τὸν ἐξουδετερώσουν. Καὶ τώρα ποὺ ἀνέβηκαν στοὺς ἐπισκοπικούς θρόνους καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔρποντας καὶ γλύφοντας πρόσωπα ἀνίκανα, φιλόδοξα καὶ ἐπικίνδυνα, μόνο ἕνα θαῦμα μπορεῖ νὰ μᾶς σώσῃ ἀπό τὸ τέρας τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ποὺ βρυχᾶται.

Ἀλλὰ γιὰ νὰ γίνῃ τὸ θαῦμα χρειάζεται καὶ ἡ δική μας συμμετοχή καὶ ἡ δική μας μετάνοια καὶ προσευχή.

Τώρα, ποὺ βρισκόμαστε στὸ δώδεκα παρὰ πέντε, λίγο πρὶν τὴν ὁλοκληρωτική καταστροφή τῆς πατρίδος, ἀναδημοσιεύουμε τὴν «ΣΠΙΘΑ» τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, γιὰ νά δοῦμε τὴν πορεία τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ καί τὴ δική μας εὐθύνη. Καὶ στὸ δώδεκα παρὰ πέντε, ὑπάρχει ἐλπίς σωτηρίας, ἀρκεῖ νὰ μποῦμε στὸν ἱερὸ ἀγῶνα τῆς πίστεως μὲ ταπείνωσι, μὲ μετάνοια καὶ μὲ προσευχή ν᾽ ἀγωνιστοῦμε. Νὰ εἴμεθα ἕτοιμοι ὄχι γιὰ πρωτοκαθεδρίες καὶ μεγαλεῖα, ἀλλὰ γιὰ διωγμούς, περιπέτειες, θυσίες καὶ μαρτύριο ἀκόμη.

Ὅταν ἀκούγαμε ἀπό τὸ στόμα τοῦ γενναίου ἐπισκόπου Αὐγουστίνου· τὴν προσευχὴ τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, μᾶς συνεκλόνιζε· «Κύριε, ὅπως Ἐσύ ἔχυσες τὸ αἷμα σου γιὰ ἐμένα, ἀξίωσέ με καὶ ἐμένα νὰ χύσω τὸ αἷμα μου γιὰ ἐσένα».

Σήμερα, ποὺ ἐπιβεβαιώθηκαν οἱ φόβοι τοῦ Μητροπολίτου Αὐγουστίνου καὶ ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος, διάδοχος τοῦ Ἀθηναγόρα ἅπλωσε τὰ δίχτυα τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἀκόμα πιὸ βαθειά καὶ ἐκλώβισε σ᾽ αὐτὸν καὶ τοὺς ἐπισκόπους τῆς Αὐτοκέφαλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ ἀπόδημου Ἑλληνισμοῦ, καλοῦμε τὸν ἀγωνιστὴ ἱεράρχη π. Αὐγουστῖνο Καντιώτη ἀπὸ τὴν θριαμβεύουσα Ἐκκλησία νὰ ἀφυπνήση τὸν λαό, μὲ τὰ φλογερὰ κηρύγματα του, νὰ ξυπνήσῃ τὶς συνειδήσεις τῶν ἐπισκόπων ποὺ κοιμοῦνται καὶ νὰ διαλύση τὰ κάστρα τῶν οἰκουμενιστῶν. Οἱ λόγοι του εἶνε ὅπλα στὰ χέρια τῶν ἀγωνιζομένων χριστιανῶν, ποὺ τρέμουν οἱ ἐχθροί του.

Θέλουμε τὴν βοήθειά του, γιὰ νὰ ἀξιοποιήσουμε τὸ πλούσιο ὑλικὸ ποὺ ἄφησε καὶ ἐμεῖς τοῦ ὑποσχώμεθα νὰ δημοσιεύουμε ὅτι μὲ θαυμαστὸ τρόπο ἔρχεται στὰ χέρια μας.

Θέλουμε τὴν βοήθειά του καὶ τὴν βοήθεια τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, γιὰ νὰ ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστάς, ποὺ ζοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ὄχι γιὰ τὴν Ἐκκλησία.

Θέλουμε τὴν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας μας, γιὰ νὰ μὴ πέσουμε σὲ φατρίες καὶ σχίσματα. Νὰ μὴ πέσουμε σὲ πρόσωπα, ποὺ διεκδικοῦν τὸ ἀλάθητο τῆς γνώμης τους, γιὰ τὴν οἰκονομία ἢ τὴν ἀκρίβεια στὰ θέματα τῆς πίστεως καὶ δὲν ἀνέχονται διαφορετικὴ γνώμη. Ἂν δὲν προσέξουμε, ὁ σατανᾶς παραμονεύει καὶ κινδυνεύουμε ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ ἕνος θηρίου, νὰ πέσουμε στὸ στόμα ἄλλου θηρίου. Νὰ πάθουμε ὅτι ἔπαθε ὁ Λούθηρος. Ἒφυγε ἀπὸ τὸν «ἀλάθητο» Πάπα καὶ ἀντί νὰ στραφῇ πρὸς τὴν Ἀλήθεια, στὴν Ὀρθόδοξη πίστι, ἔπεσε σὲ βαθύτερο βοῦρκο, στὴν αἴρεση τοῦ προτεσταντισμοῦ.

Θέλουμε τὴν βοήθεια τῆς θριαμβεύουσας Ἐκκλησίας γιὰ νὰ μείνουμε ὀρθόδοξοι. Οἱ κακοὶ ποιμένες ποὺ παζαρεύουν τὴν Ὀρθόδοξη πίστι μας, μᾶς τρομάζουν, μᾶς ἀπαγοητεύουν, μᾶς πικραίνουν, μᾶς ἀγανακτοῦν. Ἀναζητοῦμε ἀληθινοὺς ποιμένας, ταπεινούς καὶ ἁγίους, γιὰ ν᾽ἀκολουθήσουμε. Οἱ ἅγιοι τῆς θριαμβεύουσας Ἐκκλησίας, ποὺ ἔχουν παρρησία πρὸς τὸν Κύριο ἂς εἶνε ὁδηγοί μας.

__________________

(*) Ἀπὸ τὴν Ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ στὸν πατριάρχη Ἀθηναγόρα: «…Μὴ γίνεθε ἀκροβάτης, ἀνακρούσατε πρύμναν!» (Βιβλίο «Κόρακες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐξέλθετε τῆς Κιβωτοῦ», σελ. 52)

augoustinos