Μύθος 2ος :
Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ δεν έδειξε καμία διάθεση για την κατάληψη της εξουσίας ούτε με τα Δεκεμβριανά, ούτε ΠΡΙΝ, ούτε με τον «εμφύλιο». Γι’ αυτό δεν επεδίωξε ΠΟΤΕ την μονοπώληση της «Εθνικής Αντίστασης»
Το ΚΚΕ ευθυγραμμίστηκε με το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ της 23ης Αυγούστου 1939 και διακήρυττε ότι δεν πρέπει να πολεμήσουμε εναντίον του άξονα κατηγορώντας το Μεταξά ότι...προετοιμάζει πόλεμο!
| Το σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότωφ υπεγράφη στη Μόσχα στις 23 Απριλίου 1939. Το ΚΚΕ ουδεμία αντίσταση έκανε μέχρι της 22 Ιουνίου 1941 που η Γερμανία επετέθη κατά της Ρωσίας. Τότε το ΚΚΕ κάλεσε τον Ελληνικό λαό να υπερασπίσει την …Σοβιετική Ένωση. |
Σχετικά με τους σκοπούς του ΕΑΜ αυτοί που επέκριναν το Βελουχιώτη για την καθυστέρησή του στην ενέργεια του Γοργοποτάμου μας ενημερώνουν:
«Η δράση είναι συνυφασμένη και μ’ αποτυχίες και σφάλματα. Και στην περίπτωση του Άρη υπήρξε σημαντικό σφάλμα η άρνηση του Άρη ν’ ανατινάξει χωρίς συζητήσεις την Γέφυρα του Γοργοποτάμου... Έτσι η γέφυρα του Γοργοποτάμου ανατινάχτηκε αλλά δύο μοιράστηκαν την δόξα του εγχειρήματος, με δεύτερο τον Άρη. Η ολιγωρία του Άρη στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν μεγάλο σφάλμα που σήμερα κρίνεται μεγαλύτερο, αν λάβουμε υπ’ όψη και τον βασικό σκοπό του Εαμικού κινήματος που ήταν η μονοπώληση του αγώνα της Εθνικής αντίστασης...»
(Διονύσης Μπενετάτος σημαίνων στέλεχος του ΕΑΜ, «Το χρονικό της κατοχής» σελ. 86)
Άλλη μια απόδειξη είναι και το γεγονός ότι λίγες μόνο ημέρες μετά την επιχείρηση, δηλαδή τον Δεκέμβριο του 1942 συνήλθε στην Αθήνα η Δεύτερη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ. Αυτή αποφάσισε τότε εμμέσως πλην σαφώς («Το ΚΚΕ Επίσημα κείμενα», τόμος πέμπτος-1940-1945, σελ. 91-92) την εξόντωση όλων των Εθνικών οργανώσεων αντίστασης αλλά και κάθε αντιτιθέμενου σε υποταγή από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Η απόφαση αυτή ήταν σύμφωνη με το νόημα της ΑΡΧΗΣ που είχε διατυπώσει ο γγ του ΚΚΕ Γεώργιος Σιάντος κατά την οποία : «Πας τις αρνούμενος να συνεργασθή με το Κομμουνιστικόν Κόμμα θα θεωρηθή γκεσταπίτης» (!!!)
(«Ο Γεώργιος Καρτάλης και η εποχή του, 1934-1957», Κομνηνός Πυρομάγλου, τόμος Α’, σελ 351).
Στην περιοχή των Καλαβρύτων, κοντά στα χωριά Βεσσίνι και Λεχόυνι υπάρχουν δυο απέριττα μνημεία, δυο σταυροί. Στη βάση των μνημείων αυτών είναι γραμμένα τα ονόματα 42 νέων παιδιών. Δεν ήσαν δολοφόνοι ή προδότες. Μόλις είχαν τελειώσει την σχολή αστυφυλάκων και πήγαιναν σιδηροδρομικώς εις την Πάτρα για να συμπληρώσουν τη δύναμη της Αστυνομίας της Πόλεως.
Ήταν Κυριακή 9 Απριλίου του 1944, των Βαΐων, Ώρα 7η πρωινή. Οι καμπάνες των γύρω χωριών ηχούσαν χαρμόσυνα και καλούσαν τους πιστούς στην εκκλησία για τη μεγάλη γιορτή. Οι αστυφύλακες, φτωχά παιδιά του λαού, αμέριμνοι κατευθύνοντο προς την Πάτρα. Έξω από την Κόρινθο στο 157 χιλ. της οδού Αθηνών – Πατρών μεταξύ του Δερβενίου και της Αιγείρας, οι δολοφόνοι του ΚΚΕ – ΕΑΜ εκτροχίασαν την αμαξοστοιχία, την ακινητοποίησαν και άρχισαν να βάλλουν εναντίον των επιβατών από όλες τις κατευθύνσεις. Πολλοί τραυματίστηκαν – αστυφύλακες και πολίτες, άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Δυο σιδηροδρομικόι, ένας αστυφύλακας και ένας Γερμανός στρατιώτης εφονεύθησαν αμέσως.
Οι 42 αστυφύλακες που ευρίσκοντο στην αμαξοστοιχία, συνελήφθησαν. Άλλοι τραυματίες και άλλοι κατάκοποι, ημιθανείς, φαντάσματα αληθινά του εαυτού τους. Μαζί με αυτούς και δυο χωροφύλακες.
Η πομπή των συλληφθέντων αστυφυλάκων, μαζί με 4 γυναίκες που κατευθύνοντο και αυτές σε ένα ενδιάμεσο χωριό, εκινείτο προς Ζαχώλη. Τα βασανιστήρια οι εξευτελισμοί και οι προπηλακισμοί δεν περιγράφονται. Άλλους τους τρυπούσαν με τη ξιφολόγχη, άλλους κτυπούσαν, έδερναν.
Μαστιγούμενοι βάναυσα κατά την πορεία, οι τραυματίες μετά τη Ζαχώλη, ήταν αδύνατο να κινηθούν, Και η διαταγή έφτασε την Μεγάλη Πέμπτη 13-4-1944. Όσοι δεν μπορούν να κινηθούν, να εκτελεστούν αμέσως. Και οι δολοφόνοι χωρίς καθυστέρηση εξετέλεσαν τη διαταγή. Οι αρχιφύλακες Παπαδημητρόπουλος Νικόλαος, Μουτζούρος Σπυρίδων, οι αστυφύλακες Πετρινιώτης Ευάγγελος, Σταματόπουλος Γρηγόριος, Φειδός Βλάσιος και οι χωροφύλακες Φουράκης Αντώνιος και Αβλύχος Ανδρέας έπεφταν από τις δολοφονικές σφαίρες.
Οι υπόλοιποι 35 αστυφύλακες και οι 4 κοπέλες συνέχισαν την βασανιστική πορεία. Οι εξευτελισμοί, οι ταπεινώσεις και τα ανήκουστα βασανιστήρια συνεχίστηκαν τη Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σάββατο. Τη Κυριακή του Πάσχα 14 Απριλίου 1944 η πομπή των μελλοθανάτων είχε φτάσει στο Σουληνάρι, της περιοχής Καλαβρύτων. Τότε έφτασε και η διαταγή από το ΚΚΕ – ΕΑΜ. Να εκτελεστούν όλοι, αμέσως, χωρίς καμία διάκριση.
Πριν από την ομαδική σφαγή, οι δολοφόνοι του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ υπέβαλαν τα θύματα τους σε πρωτοφανή βασανιστήρια. Τους έσπασαν τα πόδια και τα χέρια, τρύπησαν το σώμα τους με μαχαίρια, τους έβγαλαν τα μαλλιά.
Ήταν 16 Απριλίου του 1944. Κυριακή του Πάσχα. Η μεγάλη ημέρα της Χριστιανοσύνης.
|
Ορισμένοι ζητάνε «επίσημο έγγραφο το ΚΚΕ» που να μιλάει για κατάληψη της εξουσίας θα ρωτήσω : Πως από τη μια κατηγορούνε τους Άγγλους και την εξόριστη κυβέρνηση ότι ήρθαν να πάρουν την εξουσία από το ΚΡΑΤΑΙΟ ΕΑΜ και από την άλλη μας λένε ότι δεν ήθελαν την εξουσία;
Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ ήταν εναντίον της κατοχικής κυβέρνησης αλλά εναντίον και της εξόριστης! Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος!
Βάλτε την φαντασία στο full : «ΤΟ ΚΚΕ-ΕΑΜ-ΕΛΑΣ σας ενημερώνει πως την επόμενη εβδομάδα θα προβεί σε καταλήψεις όλων των δημόσιων κτηρίων και των καίριων σημείων της πρωτεύουσας με σκοπό την κατάληψη της εξουσίας μια που οι «μοναρχοφασίστες» δεν αναγνωρίζουν ότι ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ πολέμησε εναντίον των κατακτητών!»
Το μίσος των κομμουνιστών για το Ζέρβα είναι μεγάλο γιατί έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο κρατώντας τα καλύτερα τμήματα του ΕΛΑΣ μακριά, και έτσι ευτυχώς σώθηκε η Αθήνα στα Δεκεμβριανά...
Το πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΚΚΕ Παντελής Καραγκίτσης (ψευδώνυμο Ορφέας Βλαχόπουλος) μας ενημερώνει...
Η προσπάθεια του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ ξεκίνησε από την κατοχή. Κατηγορούσε τις αντιστασιακές οργανώσεις σαν συνεργάτες των Γερμανών και αν δεν προσχωρούσανε σε αυτό (οι… πρώην συνεργάτες!) τις διαλύανε!
Σκοπός των κομμουνιστών δεν ήταν η αντίσταση, αλλά η κατάληψη της Εξουσίας ύστερα από την αποχώρηση των Γερμανών. ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΑΡΙΣΤΑ ΤΟ ΥΨΗΛΟ ΕΘΝΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΛΟΓΩ 4Ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ. Οι «καπεταναίοι» παίρνουν επίτηδες ονόματα αγωνιστών του ’21 και τη νεολαία τη βαφτίζουν ΕΠΟΝ για να συγχέεται με την ΕΟΝ. Έπρεπε όμως να μείνουν η μοναδική στρατιωτική δύναμη, έτσι στρέφονται εναντίον όλων των Εθνικών-Πατριωτικών και πραγματικών αντιστασιακών οργανώσεων. Διαλύουν την ΕΚΚΑ και δολοφονούν τον συνταγματάρχη ΨΑΡΡΟ μαζί με 152 παλικάρια του στο ΚΛΙΜΑ Δωρίδας, διασπάνε τις Εθνικές ομάδες αντίστασης στη Θεσσαλία, όχι μόνο δεν βοηθάνε τα τμήματα του ΕΔΕΣ όταν αυτά μάχονται εναντίον του εχθρού (Κλειδί-Σκουληκαριά 17-24/1/43, Κάτω Παναγιά 14-24/2/43, Ποταμούλα-Βάλσαμο 9-21/3/43) αλλά συνεργάζονται με τους Γερμανούς και επιτίθενται εναντίον του Ζέρβα (Τζουμέρκα 31-10-1943, επίθεση Γερμανών και ΕΛΑΣ κατά ΕΔΕΣ)
Στη Μέση Ανατολή ΕΑΜΟΕΛΑΣΙΤΕΣ με πρωτοφανείς δολιοφθορές αχρήστευσαν τα οχήματα και τον συμμαχικό οπλισμό, διέβρωσαν μονάδες και εξευτέλισαν τελείως την Ελλάδα στους συμμάχους σε μια από τις κρισιμότερες φάσεις του πολέμου...
Να θυμηθούμε την προδοτική θέση απέναντι στους αντάρτες της ΠΕΑΝ στην έκρηξη της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ που έγραψα στην αρχή;
Να πούμε για τον δόλιο τρόπο με τον οποίο καλούσαν τις αντιστασιακές ομάδες για συζήτηση και τις ανάγκαζαν να ενταχθούν στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, αλλιώς τους πετσόκοβαν όπως έγινε με το 5/42 σύνταγμα του συνταγματάρχη Ψαρρού;sfoulidis
Α ΜΕΡΟΣ
Β ΜΕΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου