του Κώστα Καραΐσκου
Η προχθεσινή (18-4-20) απόφαση του δικαστηρίου της Άγκυρας με την οποία αναιτιολόγητα απορρίφθηκε το αίτημα απελευθέρωσης του Σελαχατίν Ντεμιρτάς, συμπροέδρου του HDP, έφερε και πάλι στην επιφάνεια τον βάναυσα δεσποτικό χαρακτήρα της λεγόμενης τουρκικής δημοκρατίας. Παρότι ο Κούρδος πολιτικός ηγέτης κινδυνεύει από τον κορωνοϊό μέσα στη φυλακή, με αναπνευστικό πρόβλημα κι έχοντας υποστεί καρδιακό επεισόδιο τον περασμένο Δεκέμβρη, το τουρκικό καθεστώς (https://ahvalnews.com/turkey-politics/turkish-court-rejects-kurdish-politician-demirtass-appeal-release ) αρνήθηκε να τον συμπεριλάβει στους 90.000 (!!!) κρατούμενους που απελευθερώνει από τις 1.000 περίπου φυλακές του λόγῳ covid19. Μεταξύ των απελευθερωθέντων ήταν και ο διαβόητος Αλαατίν Τσακιτζί, κατηγορούμενος για 41 δολοφονίες, καταδικασμένος σε 37 χρόνια φυλάκιση το 2004 και φημολογούμενος σύνδεσμος μεταξύ των Γκρίζων Λύκων και των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας.
Ήταν κάποτε το HDP…
Θυμίζουμε ότι ο Ντεμιρτάς βρίσκεται στις φυλακές Αδριανούπολης προφυλακισμένος από τον Νοέμβριο του 2016 (!) με τις κατηγορίες της «τρομοκρατίας» να τον απειλούν με έως και 140 χρόνια φυλάκισης, μαζί με την συμπρόεδρό του Φιγιέν Γιουξεκντάγ, 12 βουλευτές του κόμματος και εκατοντάδες ακόμα στελέχη του. Και παρότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από το 2018 κάλεσε την Τουρκία να απελευθερώσει αμέσως τον Κούρδο ηγέτη, παρότι το είχε θέσει επισήμως και η Μογκερίνι εκ μέρους της ΕΕ στην Άγκυρα, η τελευταία γράφει τις ευρωπαϊκές αποφάσεις και διαμαρτυρίες όπου συνηθίζει. Άλλωστε ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν σαπίζει ακόμα στο Ιμραλί…
Από τους 94 κουρδικής καταγωγής δημάρχους που φυλάκισε και απομάκρυνε από τα καθήκοντά τους ήδη τον Οκτώβριο του 2016, το ερντογανικό καθεστώς κρατάει ακόμη μέσα 17, ενώ άλλοι μπαινοβγαίνουν στις φυλακές σαν οι χειρότεροι εγκληματίες. Αλλά και για όσους εξελέγησαν πέρυσι τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, μάλιστα χειροτέρεψαν μετά την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία τον περασμένο Οκτώβριο με πρόσχημα τις κινήσεις των εκεί κουρδικών δυνάμεων (SDF). Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της δημαρχίας του Ντιγιαρμπακίρ / Άμεντ που είναι η οιονεί πρωτεύουσα του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν. Ήδη η προηγούμενη δήμαρχος Γκιουλτάν Κισινάκ είχε καταδικαστεί σε 14 χρόνια φυλάκιση, ενώ δικάζεται και ο διάδοχός της Αντνάν Σελτζούκ Μιζρακλί με την κατηγορία της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση (ΡΚΚ) κι αντικαταστάθηκε από εγκάθετο της Άγκυρας, όπως έγινε παντού. Οι μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας των κατοίκων όχι μόνο αντιμετωπίζονται σκληρά από την Αστυνομία αλλά και δεν βρίσκουν κανέναν χώρο προβολής στα ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ.
Όχι μόνο κατά των Κούρδων
Δεν είναι όμως μόνο οι Κούρδοι του HDP που απολαμβάνουν τα «αγαθά» της γνήσιας τουρκικής δημοκρατίας. Και δεν θα αναφέρω την πάταξη του κινήματος αυτογνωσίας των ελληνόφωνων του Πόντου με την αυτοεξορία όσων μίλησαν μεγαλοφώνως, ούτε το μαζικό πογκρόμ με φυλακίσεις και απολύσεις κατά των «γκιουλενιστών», ούτε θα ανατρέξω ώς την (παρα)κρατική δολοφονία του Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ το 2007. Ο Αχμέτ Αλτάν, ιδρυτής και διευθυντής της γενναίας εφημερίδας «Ταράφ» που έγραψε ιστορία για 5 χρόνια στη γείτονα, εξακολουθεί να είναι στη φυλακή από τετραετίας. Η πρώτη καταδίκη του βραβευμένου συγγραφέα και δημοσιογράφου ήταν …ισόβια για υποστήριξη μέσῳ “υποσυνείδητων μηνυμάτων” (!) στη φαντασιακή τρομοργάνωση «FETO». Κατά την έφεσή του η εξοντωτική ποινή μειώθηκε στα 10 χρόνια και παρότι διατάχθηκε η απελευθέρωσή του λόγῳ της τρίχρονης προφυλάκισής του, λίγες μέρες μετά ξανασυνελήφθη! Η Τουρκάλα συγγραφέας Ασλί Ερντογάν (απλή συνωνυμία με τον νεοσουλτάνο) μόλις προ διμήνου αθωώθηκε για κάποια άρθρα της στην «Οζγκιούρ Πολίτικα», αφού βεβαίως πέρασε κι αυτή από τούρκικη φυλακή και ζει πια αυτοεξόριστη στη Γερμανία. Εκεί επίσης διαφεύγει ο Τζαν Ντουντάρ, διευθυντής σύνταξης της «Τζουμχουριέτ», δηλαδή της μεγαλύτερης αντιπολιτευόμενης εφημερίδας της χώρας αλλά και παραγωγός δημοσιογραφικών εκπομπών στο κρατικό TRT αλλά και στα ιδιωτικά κανάλια NTV, CNN Turk κ.ά. Το έγκλημά του ήταν ότι το 2015 αποκάλυψε με βίντεο τον εφοδιασμό των ισλαμοκανίβαλων «ανταρτών» της Συρίας από την ΜΙΤ, τη μυστική υπηρεσία της Τουρκίας. Προφυλακίστηκε τρεις μήνες, κι όταν προσήρχετο στη δίκη του για «προδοσία» έγινε απόπειρα δολοφονίας του. Μετά την καταδίκη του σε έξι χρόνια φυλάκιση κι αφού μεσολάβησε η απόπειρα πραξικοπήματος εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο και ζει πλέον εκεί ενώ εκκρεμεί ένταλμα σύλληψής του στην Τουρκία. Σημειωτέον πως ο επίδοξος δολοφόνος του, που τον πυροβόλησε δις μέρα μεσημέρι μέσα στον κόσμο (και στους παριστάμενους μυστικούς αστυνομικούς) έμεινε στη φυλακή περίπου δύο εβδομάδες! Ο επιχειρηματίας και ακτιβιστής Οσμάν Καβάλα, ο άνθρωπος του Σόρος στην γείτονα, μπαινοβγαίνει διαρκώς στη φυλακή, άλλοτε ως ύποπτος για τα επεισόδια στο πάρκο Γκεζί κι άλλοτε ως υποστηρικτής του κινήματος Γκιουλέν, ως παραβάτης των άρθρων 309, 312, 328 του τουρκικού Συντάγματος περί κατασκοπείας κτλ, παρά την υποστήριξη που εύλογα έχει από το εξωτερικό (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Human Rights Watch, Ντανιέλ Κον Μπεντίντ…)
Ούτε like!
Αμέτρητες είναι οι μικρότερης εμβέλειας περιπτώσεις. Το τοπίο των ΜΜΕ στη γείτονα είναι πλέον κατά 95% υπό τον έλεγχο του ισλαμοφασιστικού συνασπισμού εξουσίας, ενώ ακόμη και μεταξύ των ελεγχόμενων η λογοκρισία είναι πάγιος κανόνας (βλ. και χθεσινή παρεμπόδιση πρόσβασης στην τουρκική έκδοση της Independed του ερντογανικού Νεβζάτ Τσιτσέκ για «προσπάθεια συκοφάντησης της Τουρκίας»). Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του 80χρονου συνταξιούχου από τη Σαμψούντα που προ ημερών κλήθηκε να απολογηθεί για ένα …like που έκανε (https://tourkikanea.gr/astynomia-dikaiosini/like/) σε ανάρτηση αντικυβερνητικού πνεύματος! Ο άνθρωπος επικαλέστηκε την ευδόκιμη 35ετή υπηρεσία του ως υπαλλήλου, την περιορισμένη από τον καταρράκτη όρασή του αλλά και το γεγονός ότι είναι κοντοχωριανός του ΠτΔ…
“Ο Γιατρός”, το νέο τουρκικό σήριαλ που προβάλλεται από την Κυριακή του Πάσχα (!) στην τηλεόραση του Σκάι
Μέσα – έξω ναζί
Τα ανωτέρω βεβαίως δεν αιφνιδιάζουν τους γνώστες της Τουρκίας, γράφονται όμως για έναν συγκεκριμένο λόγο. Καθώς το ερντογανικό καθεστώς όλο και προσομοιάζει με ένα ναζιστικού τύπου μόρφωμα στις εξωτερικές του εκδηλώσεις (Συρία, Λιβύη, Κύπρος, Ελλάδα…), δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στο εσωτερικό του: εκεί ακριβώς επικυρώνεται η αληθινή του φύση. Με την έννοια αυτή η συνεχιζόμενη προβολή τουρκικών τηλεοπτικών σειρών από τα ελληνόφωνα κανάλια έχει ακριβώς την αντιστοιχία με μια υποθετική προβολή γερμανικών παραγωγών από πολωνικά ή τσέχικα κανάλια το 1938. Αυτό που ζούμε γίνεται ακόμη πιο εξωφρενικό όταν τα ίδια αυτά κανάλια αποσιωπούν την φασίζουσα φυσιογνωμία του γείτονα, την κρατική τρομοκρατία σε βάρος κάθε εναντιόφρονα και μεταδίδουν από κει την κρατική του προπαγάνδα αντί για ειδήσεις. Ζητείται επειγόντως κοινή λογική, αίσθημα αυτοσεβασμού και ένστικτο αυτοσυντήρησης. Όχι, η Τουρκία ΔΕΝ είναι μια «κανονική» χώρα, το ανθρωποβόρο θηρίο ΔΕΝ εξημερώνεται και ο Εφιάλτης ΔΕΝ ήταν απλώς ένας ακόμη πρόγονός μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου