Κώστας Ανδρούτσος,
Η ολοκλήρωση της θητείας της σημερινής κυβέρνησης πλησιάζει όλο και περισσότερο στο τέλος της, καλλιεργώντας έτσι ένα προεκλογικό κλίμα με το οποίο ως πολίτες θα ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά.
Για μερικούς δεν είναι η
πρώτη φορά, για άλλους όμως είναι η πρώτη φορά που καλούνται να πάρουν τον ρόλο
του επερχόμενου ψηφοφόρου που είναι ένα πολύ σημαντικό προνόμιο που διαθέτουμε
εδώ και πολλές δεκαετίες. Άραγε έχουμε αναρωτηθεί ποτέ πόσο σημαντική είναι η
συμμετοχή στα κοινά; Σίγουρα όχι όταν η αγανάκτηση και η απόγνωση μας ωθεί στο
να θέλουμε να μην ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα όποτε το απαιτούν οι
συνθήκες. Θα μπορούσαμε να δώσουμε κάποια ελαφρυντικά στους εαυτούς μας, όμως η
άρνηση της συμμετοχής στα κοινά μπορεί να θεωρηθεί έγκλημα για εμάς τους ίδιους
αλλά και για τις μελλοντικές γενιές.
Παρακολουθώντας τα μέσα
κοινωνικής δικτύωσης και τα μέσα ενημέρωσης, κατά κύριο λόγο την τηλεόραση,
ερχόμαστε αντιμέτωποι συνεχώς με τις πολιτικές κόντρες και αντιπαλότητες των
εκάστοτε κομμάτων. Οι υποσχέσεις που βαφτίζονται ως δεσμεύσεις βομβαρδίζουν το
μυαλό μας όλο ένα και περισσότερο δίνοντας μας έναν τόνο αισιοδοξίας για ένα
καλύτερο μέλλον. Η αισιοδοξία μας μεν, μεγαλώνει ακόμα περισσότερο όταν τα νέα
μέτρα των υποψηφίων κομμάτων χαρακτηρίζονται κοστολογημένα. Μήπως αυτή η νέα
μόδα της κοστολόγησης είναι ένας εκσυγχρονισμένος λαϊκισμός; Συνεπώς ας μην
είμαστε ευκολόπιστοι, ας χρησιμοποιήσουμε την μόνη ασπίδα που διαθέτουμε η
οποία είναι η κριτική σκέψη που μόνο εμείς ως πολίτες μπορούμε να οξύνουμε και
να κρατήσουμε ακέραιη και ανεξάρτητη από
κομματικές υποσχέσεις. Οφείλουμε να αναρωτιόμαστε πώς θα γίνουν πράξη όλες
αυτές οι δεσμεύσεις και με τί κόστος.
Το πολίτευμά της χώρας
μας, μάς παρέχει ένα μοναδικό προνόμιο. Να επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι ποιους
ανθρώπους θέλουμε να μας εκπροσωπούν στην βουλή των Ελλήνων. Είναι ένα δικαίωμα
που έγιναν πολλές θυσίες και μάχες για να αποκτηθεί και δεν πρέπει να το
θεωρούμε δεδομένο. Εκτός από δικαίωμα είναι ταυτόχρονα και υποχρέωση απέναντι
στο παρόν και πολύ περισσότερο στο μέλλον το οποίο οφείλουμε να διαμορφώσουμε
καλύτερο και πιο λαμπρό από το παρόν. Κλείνοντας, ας μην αφήσουμε τα γεγονότα
να μας απωθήσουν από το εκλογικό μας δικαίωμα αλλά το αντίθετο, να μας
πεισμώνουν περισσότερο για την δημιουργία ενός καλύτερου και δικαιότερου μέλλοντος. Θα δανειστώ λοιπόν μια
φράση από μια γνωστή τηλεοπτική σειρά σύμφωνα με την οποία μια σφαίρα μπορεί να
σκοτώσει έναν άνθρωπο, αλλά μια ψήφος μπορεί να σκοτώσει το μέλλον μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου