Προλογίζει ο Μάνος Χατζηδάκης
ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ!
Το έργο του Δημήτρη Ε. Ευαγγελίδη "ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ & ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ (Δοκίμιο πολιτικής φιλοσοφίας) κυκλοφορεί πλέον σε β' έκδοση, από τις ΕκδόσεIς ΠΕΛΑΣΓΟΣ του Ιωάννου Γιαννάκενα. (Χαρ. Τρικούπη 14 Αθήνα, τηλ. 210 6440021)
Ὁ Δημήτριος Ε. Εὐαγγελίδης δέν χρειάζεται συστάσεις τόσο στόν χώρο τῆς ἐπιστημονικῆς κοινότητος, ὅσο καί τῆς ἐθνικῆς διανοήσεως. Καταξιωμένος τόσο διά τῆς πέννας, ὅσο καί διά τοῦ ἀγωνιστικοῦ πα-ρόντος του στόν στίβο τῶν Ἐθνικῶν Ἰδεωδῶν ἀποτελεῖ ἐπί σχεδόν μισό αἰώνα τώρα ἕναν ἀπό τούς ἀδάμαντες τῆς ἐθνικῆς σκέψεως.
Ἡ ἀκαδημαϊκή ἐμβρίθειά του, ἡ ἐξειδίκευσή του στήν Βιολογία, τήν Ἀνθρωπολογία, τήν Ἐθνολογία, ἡ ἐμπεριστατωμένη ἔρευνά του πάνω σέ θέματα Προϊστορικῆς Ἀρχαιολογίας καί Ἱστορικό-Συγκριτικῆς Γλωσσολογίας, ἡ ἀνεξίτηλη συγγραφική προσφορά του πάνω σέ θέματα μείζονος ἐθνικοῦ, πολιτικοῦ, ἐθνολογικοῦ, οἰκονομι-κοῦ καί φιλοσοφικοῦ ἐνδιαφέροντος, οἱ μελέτες του γιά τήν Μακεδονία μας κ.ἄ., τόν κατατάσσουν στίς φωτεινές ἐκεῖνες ἐξαιρέσεις μίας πνευματικῆς “ἐλίτ” πού κατά κύριο λόγο στερήθηκε ἡ χώρα ἀπό τό 1974 καί ἔπειτα…
Στό παρόν ἔργο του, μᾶς προσφέρει ἕνα Δοκίμιο Πολιτικῆς Φι-λοσοφίας ἄκρως πολύτιμο γιά τήν εἰσαγωγή ἑνός ἀνθρώπου στήν πολιτική σκέψη, μέ ἐμβάθυνση σέ φιλοσοφικές ἔννοιες (βασικές μίας στοιχειώδους πολιτικῆς ἀγωγῆς), ὥστε νά ἀποκτήσει ἰδεολογικές βάσεις πού θά τόν καταστήσουν ἐνσυνείδητο “πολιτικό ὀν” μέ τήν ἀριστοτελική ἔννοια τοῦ ὅρου καί συνειδητό μέλος τῆς ἐθνικῆς κοινότητος στήν ὁποία ἀνήκει τόσο ἐθνολογικά, ὅσο καί πολιτισμικά.
Ἡ σωκρατική φιλοσοφική μέθοδος σέ συνδυασμό μέ τήν πλατωνική ἰδεοκρατική φιλοσοφία, τόν ὁδηγοῦν νά ἐπιλέξει τόν τόσο ἐπιτυχῆ τίτλο «Διαλεκτική καί Ἐπιλεκτική». Καί πράγματι διά τῆς διαλεκτικῆς μεθόδου μᾶς ὁδηγεῖ στόν κόσμο τῆς πολιτικῆς φιλοσοφίας καί στήν ἐπιλεκτική διατύπωση καί κριτική τῶν διαφόρων ἰδεολογιῶν, πολιτικῶν θεωριῶν καί κοσμοθεωρητικῶν ἀντιλήψεων.
Στήν ἀρχή μᾶς εἰσάγει στήν ἴδια τήν ἔννοια τῆς «Ἰδεολογίας» καί μέ βάση τό «σύστημα Ἀξιῶν» της, προβαίνει ἐπιστημονικά καί ἀπροκατάληπτα στήν σύγκριση τῶν διαφόρων Πολιτικῶν θεωριῶν (Μαρξισμός, Φιλελευθερισμός, Πολιτικός Ἐθνικισμός) μέ βάση τό φιλοσοφικό τους ὑπόβαθρο. Προβαίνει σέ μία βαθυστόχαστη πολιτική ἀνάλυση τῆς “Μαρξιστικῆς Διαλεκτικῆς” ὡς κοσμοθεωρίας, μέ κριτική πάνω στήν ἐγκυρότητα ἤ μή τῶν “φιλοσοφικῶν” βάσεων τοῦ “Διαλεκτικοῦ Ὑλισμοῦ” καί ἀποδεικνύει τό κρήμνισμα τοῦ “Ἐπιστη-μονικοῦ Σοσιαλισμοῦ” μέσα ἀπό τήν ἴδια τήν Ἐπιστήμη καί τήν ἀνθρώπινη ἱστορική ἐξέλιξη.
Στήν συνέχεια περνάει στήν ἐπιστημονική ἀνάλυση τῆς “Ἐθνικιστικῆς Ἐπιλεκτικῆς”: Εἰσάγει κατ’ ἀρχήν τόν ἀναγνώστη στίς βασικές φιλοσοφικές ἔννοιες καί ὅρους ἐξηγώντας τίς ἐπιστημονικές διακρίσεις τους (Θεωρητική, Πρακτική, Εἰδική), τούς ὑποκλάδους τους (Γνωσιοθεωρία, Βιοθεωρία, Κοσμοθεωρία) καί τά ἐπί μέρους ζητήμα-τα πού διερευνοῦν, βοηθώντας νά καταλάβουμε τίς ὑποδομές τῶν διαφόρων θεωριῶν.
Κατόπιν ἐμβαθύνει στίς ἀρχές καί τούς νόμους τῆς “Ἐπιλεκτικῆς” (Ἀρχή τῆς ἐξελικτικῆς ἀνακύκλησης ἤ Μετασχηματισμοῦ καί Ἀρχή τῆς Ἐπικρατήσεως, Νόμος τῆς Συστηματοποίησης, Νόμος τῆς Ἐπιλογῆς, Νόμος τῆς Ἀποπροσαρμογῆς), ἐξηγώντας τίς σύνθετες αὐτές ἀρχές καί νόμους μέ συγκεκριμένα ἱστορικά παραδείγματα καί πολιτισμικά φαινόμενα, κάνοντας μάλιστα τήν διάκριση μεταξύ Ἀναγωγισμοῦ, Ἀτομικισμοῦ, Ὑλισμοῦ ἀφ’ ἑνός καί Ὁλισμοῦ ἀφ’ ἑτέρου. Αὐτά μᾶς ὁδηγοῦν στό τελευταῖο, κύριο καί καθοριστικό μέρος τοῦ πολιτικοφιλοσοφικοῦ αὐτοῦ δοκιμίου πού εἶναι οἱ θέσεις του γιά μία πλήρη καί ὁλοκληρωμένη Ἐθνικιστική Φιλοσοφία:
Ἀφοῦ μᾶς εἰσάγει στό θέμα μέ βάση τήν κοινωνιολογική σκέψη καί ψυχολογία, διακρίνει τοῦ ὅρους “παγκοσμιοποίηση” καί “παγκο-σμίωση” καί ἐπεξηγεῖ πώς ὁ Ἐθνικισμός ὡς φιλοσοφία ἀντιδιαστέλλεται τόσο ἁπό τόν νεοφιλελεύθερο κοσμοπολιτισμό, ὅσο καί ἁπό τόν μαρξιστικό διεθνισμό, πού ὡς δίπολα ἔχουν κοινό ὑπόβαθρο τόν ἐθνομηδενισμό…
Παρέχει ἔξοχα τούς ὁρισμούς, τοῦ ἁπλοῦ “πατριώτη” ἀπό τόν συνειδητοποιημένο “ἐθνοπατριώτη” ἐξηγώντας παράλληλα τό κοι-νωνικό καί ψυχογενές φαινόμενο τοῦ “ἐθνομηδενιστῆ” καί τῶν πα-ραφυάδων του ὅπως ὁ “δικαιωματισμός” (ἡ.σ. πού περνάει στό στά-διο πλέον τοῦ ἀνθρωπομηδενισμοῦ), μέσα ἀπό ἀπόλυτα ἐπιτυχεῖς ἀναλύσεις. Ἐξαιρετική ἐπίσης ἡ ἀναφορά του ὅτι ὁ ὅρος “ἐθνικιστής” δέν πρέπει νά ἀποδίδεται σέ κάποιον παρά μόνον μετά θάνατον, ὡς ὁ ἀπόλυτος τίτλος τιμῆς μέ βάση τήν προσφορά του στό Ἔθνος. Καίρια ἐπίσης ἡ ἐπισήμανση ὅτι ἡ τελική κυριαρχία καί νίκη περιέρχεται σέ αὐτόν πού κατακτᾶ τήν πολιτισμική ἐπιρροή, ἀπόλυτη προϋπόθεση διατηρήσεως τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας…
Προχωρώντας σέ μία εὐρυτάτη ἐπιστημονική ἀνάλυση τῆς Θερμοδυναμικῆς, τῶν συμπαντικῶν νόμων της, πώς αὐτή συνδέεται μέ τήν ἀνάπτυξη καί ἐξέλιξη τοῦ ἰδίου τοῦ ἀνθρώπου, τήν σύνδεσή της μέ τήν θεωρία τῆς Πληροφορίας, ἀναλύει πόσο ἀπέτυχε τόσο ἡ μαρξιστική, ὅσο καί ἡ φιλελεύθερη θεωρία σέ μία σωστή διαχείριση τοῦ οἰκονομικοκοινωνικοῦ “γίγνεσθαι”.
Ἀναλύει συνοπτικά ἀλλά οὐσιωδῶς ὅλες τίς γνωστές φιλοσοφι-κές θέσεις ἀναδεικνύοντας τήν προτεραιότητα τοῦ ἐθνικοῦ συνό-λου ὡς σκοπό τοῦ ἀνθρώπου γιά ἀτομική καί κοινωνική βελτίωση καί συνεπῶς ἐκθειάζει τόν «ἡρωϊκό πρότυπο ζωῆς» ὡς θεμελιώδη κανόνα κοινωνικῆς συμβιώσεως καί ἀνθρώπινης ἐξελίξεως σέ ὀντολογικό καί κοσμολογικό ἐπίπεδο. Καί τονίζει τήν σημασία τῆς Ἠθικῆς καί Αἰσθητικῆς ὡς αὐθεντικῆς ἐπιστροφῆς στήν ἑλληνική παράδοση καί ἔκφραση “ἑλληνικότητος”.
Ἀφήνει τελευταῖο τόν βασικότατο παράγοντα τῆς Φιλοσοφίας τῆς Ἱστορίας ὅπου ἀποδεικνύει τό ἀβάσιμο τῆς “γραμμικῆς” ἀντιλή-ψεώς της (ἀντίληψη ἰουδαϊκή καί μαρξιστική) σέ σχέση μέ τήν καθα-ρά ἑλληνική (καί κατ΄ἐπέκταση εὐρωπαϊκή) “κυκλική” ἀντίληψή της καί τήν ἐξέλιξή της (σπειροειδής, σφαιρική), καταλήγοντας μέσα ἀπό εὐρεία ἀνάλυση στά θέματα ἡγεσίας, παιδείας καί τῶν ὀρθῶν μορφῶν διακυβερνήσεως.
Πρόκειται γιά ἕνα Δοκίμιο δύσκολο ὅσο καί ἄκρως ἀπαραίτητο γιά τήν ἐξέλιξη καί προσαρμογή αὐτοῦ πού ὁ συγγραφεύς ἀποκαλεῖ «ἐθνοπατριωτισμό» καί τό μέλλον του στήν Ἑλλάδα ὡς μόνη σωτη-ρία στά ἀδιέξοδα πού ἀπό τό 1974 καί ἔπειτα ἀντιμετωπίζει τό Ἔθνος.
Τά Παραρτήματα τοῦ παρόντος ἔργου εἶναι ἄκρως ἐνδιαφέρο-ντα, ἐξ ἴσου μέ τό κυρίως μέρος του. Διότι ἐκεῖ ὁ ἀναγνώστης θά βρεῖ σημαντικά δοκίμια τοῦ συγγραφέως «Περί Ἔθνους», περί σχέσεως «Πατριωτισμοῦ - Ἐθνικισμοῦ», περί τῶν «φυλῶν, ἐθνῶν καί φυλετικῆς συνειδήσεως στήν ἀρχαία Ἑλλάδα», μελέτη γιά τούς ὁρι-σμούς βασικῶν ἐννοιῶν (ὅπως ἐθνική συνείδηση, ἐθνική ταυτότητα, ἐθνικισμός, ἐθνικότητα, ἰθαγένεια, φυλή, σωβινισμός κ.ἄ.), περί «Πολιτισμικῆς ἐξουσίας», ὅπως καί σημαντικά ἄρθρα διεθνῶν καί ἑλληνικῶν προσωπικοτήτων πού συμπληρώνουν τό “ψηφιδωτό” ἑνός ὁλοκληρωμένου ἔργου ἐθνικῆς καί πολιτικῆς διαφωτίσεως.
Κλείνοντας θεωροῦμε ὅτι ἡ ἔκδοση αὐτή συμβάλλει τά μέγιστα σέ αὐτό πού χρειάζεται πρωτίστως ἡ Ἑλληνική κοινωνία καί πιό ἐξει-δικευμένα ὁ «ἐθνοπατριωτισμός», ὅπως τόν ἀποκαλεῖ ὁ συγγραφεύς σήμερα: Δηλαδή, στήν προαγωγή τῆς πολιτικῆς σκέψεως, τῆς ἰδεολογικῆς ζυμώσεως πάνω σέ φιλοσοφικά θεμέλια, τῆς ἐθνικῆς αὐτογνω-σίας γιά τήν διαμόρφωση μίας στοιχειώδους πολιτικῆς ἀγωγῆς καί τίς σταθερές ἀξίες τῆς ἐθνικῆς ἰδεολογίας μας. Διότι χωρίς αὐτά ὡς θεμέλια, καμμία πολιτική προσπάθεια δέν εὐδοκιμεῖ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου