Σέβομαι τα κίνητρά σου. Ασφαλώς και δεν τιμώ κανέναν αγώνα σου διότι ως αγωνιστής και εγώ, σέβομαι μόνο ιδέες και σκοπούς. Από τη στιγμή που οι σκοποί σου δεν συμβαδίζουν με τα πιστεύω μου και τον τρόπο με τον οποίον αντιλαμβάνομαι εγώ τη ζωή, καταλαβαίνεις ότι είναι αδύνατον να σε τιμήσω. Ως αγωνιστής όμως, σου αναγνωρίζω το δικαίωμα να είσαι και εσύ αγωνιστής των ιδεών σου. Και ασφαλώς, σου αναγνωρίζω το δικαίωμα να νιώθεις περήφανος για τις ιδέες σου γιατί μοιάζουν με τις δικές μου: αγωνίζεσαι για ελευθερία και μια δίκαιη κοινωνία. Μαζί σου! Μιλάς για δικαιώματα των εργαζομένων. Ποιος τρελός μπορεί να διαφωνήσει;
Με λίγα λόγια, μιλάς και αγωνίζεσαι για έννοιες και ιδέες, οι οποίες στο μυαλό των περισσοτέρων ανθρώπων, όχι μόνο είναι ελκυστικές, αλλά είναι και εντελώς αποδεκτές. Το ότι κατάφερες, ακόμη και χωρίς να έχεις κυβερνήσει, να κυριαρχήσεις ιδεολογικά στην πατρίδα μας τα τελευταία 43 χρόνια, οφείλεται εν μέρει και στην ελκυστικότητα αυτών των ιδεών. Είχες όμως και άλλα στηρίγματα: η ικανότητά σου «να κάνεις το άσπρο μαύρο» όσον αφορά στο παρελθόν σου, αλλά και η αδυναμία των πολιτικάντηδων της Μεταπολίτευσης να οραματιστούν ένα ισχυρό και κυρίαρχο κράτος, σου «έδωσαν γήπεδο» και «έπαιξες τη μπάλα σου».
Με λίγα λόγια, μιλάς και αγωνίζεσαι για έννοιες και ιδέες, οι οποίες στο μυαλό των περισσοτέρων ανθρώπων, όχι μόνο είναι ελκυστικές, αλλά είναι και εντελώς αποδεκτές. Το ότι κατάφερες, ακόμη και χωρίς να έχεις κυβερνήσει, να κυριαρχήσεις ιδεολογικά στην πατρίδα μας τα τελευταία 43 χρόνια, οφείλεται εν μέρει και στην ελκυστικότητα αυτών των ιδεών. Είχες όμως και άλλα στηρίγματα: η ικανότητά σου «να κάνεις το άσπρο μαύρο» όσον αφορά στο παρελθόν σου, αλλά και η αδυναμία των πολιτικάντηδων της Μεταπολίτευσης να οραματιστούν ένα ισχυρό και κυρίαρχο κράτος, σου «έδωσαν γήπεδο» και «έπαιξες τη μπάλα σου».
Πάμε όμως στις ιδέες, γιατί όπως σου προανέφερα, αυτές είναι που μετράνε. Είναι η άποψη που έχει ο καθένας για την ζωή. Για το πως θα ζουν οι άνθρωποι και πως θα μπορούν να λειτουργούν μέσα σε μια κρατική οντότητα. Για το πως θα ρυθμίζονται οι μεταξύ τους σχέσεις σε όλα τα επίπεδα. Για το πως εντέλει θα εξασφαλίζονται όλες αυτές οι ωραίες και ωφέλιμες ιδέες τις οποίες σου προανέφερα και που, όπως σου παραδέχθηκα στην αρχή του κειμένου, τις ασπάζομαι!
Εκείνο που θα πρέπει να αποδεχτούμε (και δε νομίζω να έχεις απολύτως καμία αντίρρηση) είναι ότι οι ιδέες έχουν αξία μόνο όταν είναι δυνατόν να έχουν πρακτική εφαρμογή στις ζωές των ανθρώπων. Όταν για παράδειγμα μιλάς για ελευθερία όλων των ανθρώπων της γης και το δικαίωμά τους να μετακινούνται ανάλογα με τις ανάγκες τους, όπως με την γελοία κατ’ εμέ θεωρία των «ανοιχτών συνόρων», πολύ θα ήθελα να μου εξηγήσεις πως είναι δυνατόν να συμβεί αυτό πρακτικά.
Και στο κάνω πιο συγκεκριμένο το ερώτημα: Αύριο το πρωί, 2 εκατομμύρια Τούρκοι, αποφασίζουν να φύγουν από το γειτονικό κράτος, είτε επειδή δεν τους αρέσει ο Σουλτάνος που τους καταδυναστεύει, είτε επειδή διώκονται από το καθεστώς και συρρέουν στα ελληνικά σύνορα, προσδοκώντας την είσοδό τους στην Ελλάδα. Όπως καταλαβαίνεις, σύμφωνα με τις ιδέες σου περί «ανοιχτών συνόρων», θα πρέπει να τρέξεις να τους καλωσορίσεις. Θα πρέπει να κάνεις όμως και κάτι άλλο: να εξηγήσεις στον ελληνικό λαό για ποιο λόγο θα αναγκαστεί να ζει «αδερφωμένα» (ωραίες λέξεις χρησιμοποιείς ρε μπαγάσα!) με ανθρώπους που γουστάρουν να ζουν με συγκεκριμένο τρόπο, όπως για παράδειγμα να ακούν τους ύμνους του μουεζίνη από το πρωί ως το βράδυ, πράγμα που σίγουρα δεν θα αρέσει στους συμπατριώτες σου.
Θα πρέπει επίσης να εξηγήσεις στον σκληρά δοκιμαζόμενο Έλληνα εργαζόμενο, τον τρόπο με τον οποίον θα φροντίσεις για την σίτιση και την φιλοξενία αυτών των ανθρώπων. Και ασφαλώς θα πρέπει να εξηγήσεις επαρκώς τον τρόπο με τον οποίο θα του καλύψεις το δικαίωμα της εργασίας για το οποίο υποτίθεται ότι κάνεις αγώνες. Δεν θα σε πάω σε πιο «βαθιά» ζητήματα, γιατί αυτά προς το παρόν αρκούν για να καταρρίψουν την θεωρία σου περί «ανοιχτών συνόρων» ή όπως αλλιώς την περιγράφεις με μια πιο απλοϊκή και γελοία σου φράση «όλοι άνθρωποι είμαστε».
Αυτά τα λίγα θα πρέπει να κάνεις κατ’ αρχάς, ώστε να είσαι συνεπής με τις ιδέες σου. Και αφού δεν θα τα κάνεις, μια και μια χρεωκοπημένη χώρα, όπως η δική μας, αδυνατεί να εξασφαλίσει μια άνετη ζωή στους Έλληνες, σίγουρα δεν μπορείς να περιμένεις ότι θα μπορέσει να εξασφαλίσει μια άνετη ζωή στους «φιλοξενούμενούς» σου. Και στο ξαναλέω, σου μιλάω μόνο για πρακτικά ζητήματα, για τα οποία ασφαλώς και δεν έχεις απάντηση.
Δεν θα μείνω όμως σε αυτά, διότι αγαπητέ αριστερέ, όσο κι αν είναι ανεφάρμοστη η ιδέα σου για τα «ανοιχτά σύνορα» στην Ελλάδα του σήμερα, θα μπορούσες να ισχυριστείς ότι σε μια χώρα με ισχυρή οικονομία, τα πράγματα θα ήταν ευκολότερα. Ας πούμε λοιπόν ότι άντε και την έφτιαξες αυτήν την οικονομία. Άντε και τους φιλοξένησες με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Επόμενός σου στόχος θα είναι η ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία και η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας. Είναι τα πιστεύω σου αυτά, δεν νομίζω ότι κάνω λάθος.
Και περνά μια 20ετία. Και ερχόμαστε στο σωτήριο έτος 2037. Μήπως να ασχοληθούμε και λίγο με την επιστήμη, αγαπητέ αριστερέ και να συγκρίνουμε τους ρυθμούς γεννήσεων των μουσουλμάνων «αδερφών» σου με αυτές των Ελλήνων; Δεν θα σου πω νούμερα και αριθμούς γιατί θα σε μπερδέψω. Δεν χρειάζεται άλλωστε, καταλαβαίνεις. Και εφόσον φτάσεις αισίως στο 2037, διότι σε αυτά τα 20 χρόνια θα πρέπει να ξεπεράσεις πάμπολλα εμπόδια προσπαθώντας να συνενώσεις το λάδι με το ξύδι, ω του θαύματος, οι πολιτικοί επίγονοι του Ερντογάν, τείνουν χείρα συμφιλίωσης με τους εν Ελλάδι συμπατριώτες τους, καταδικάζοντας την πολιτική του πολιτικού τους πατέρα εναντίον τους. Δίδονται κίνητρα ώστε να αποδειχθεί εμπράκτως η ειλικρινής μεταμέλεια του καθεστώτος απέναντί τους και τους καλούν να ενταχθούν στον εθνικό κορμό!
Ξέρεις πολλούς ανθρώπους, αγαπητέ αριστερέ, οι οποίοι μέσα σε 20 χρόνια να έχουν απαρνηθεί την εθνικότητά τους για χάρη μιας αταξικής και πολυπολιτισμικής κοινωνίας που εσύ ονειρεύεσαι να οικοδομήσεις; Μια ματιά στον χάρτη της Ευρώπης θα σου δείξει τι συμβαίνει στις πρώην χώρες της ΕΣΣΔ, που για χρόνια μας μοστράριζες ως ιδανική! Βλέπεις, εκεί σήμερα υπάρχουν Ρώσοι, Ουκρανοί, Λευκορώσοι. 70 και πλέον χρόνια «σοσιαλιστικού παραδείσου» δεν στάθηκαν ικανά να ξεμπήξουν από τις ψυχές των ανθρώπων την εθνική τους συνείδηση, πράγμα που εσύ φιλοδοξείς να πετύχεις σε πολύ λιγότερα.
Και στο πήγα εκεί το ζήτημα, αγαπητέ φίλε αριστερέ, γιατί εκεί ακριβώς έγκειται και η γενεσιουργός αιτία της διαφοράς μας. Οι ιδέες που σου έλεγα στην αρχή. Ότι εγώ πιστεύω στην εθνική κοινωνία, ενώ εσύ όχι. Άρα για μένα τουλάχιστον, αυτό είναι το ζήτημα το οποίο θα πρέπει να αποτελέσει την κορωνίδα της πολιτικής μας αντιπαράθεσης. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να έχεις την πολιτική γενναιότητα να μάθεις να συζητάς και όχι να βρίζεις. Σε αυτό ομολογώ ότι μοιάζεις πολύ με τους «αιώνιους εχθρούς σου», τους καπιταλιστές, οι οποίοι κι αυτοί σου μοιάζουν. Ειδικά στο θέμα που προανέφερα, είναι αυτοί που ανοίγουν τα σύνορα, ακολουθώντας πλήρως τα πιστεύω σου. Μπορεί να μην συμφωνούν μαζί σου στα υπόλοιπα περί ελευθερίας και κοινωνικών δικαιωμάτων, αλλά σε σιγοντάρουν μια χαρά στον αγώνα σου για την απεθνικοποίηση των ανθρώπων. Το πολιτικό λάθος που κάνετε και οι δύο, είναι ότι αγνοείτε επιδεικτικά την θέληση του ανθρώπου να συγγενεύει. Και συγγένεια αγαπητέ αριστερέ, υπάρχει μόνο μεταξύ των ομοίων.
Μετά από όλα αυτά που σου ανέφερα, αγαπητέ αριστερέ και σε καλώ να σκεφθείς, δεν πιστεύω να μην κατάλαβες γιατί εγώ, σε αντίθεση με τους φιλελεύθερους συνοδοιπόρους σου, αδυνατώ να τιμήσω τους αγώνες σου. Αν το κάνω, αυτοαναιρούμαι και υπογράφω την θανατική καταδίκη και των ιδεών μου αλλά, κυρίως, του έθνους του οποίου είμαι περήφανο μέλος.
ΥΓ. Στα μέσα της δεκαετίας του ‘90, ο αριστερός, κατά δήλωσή του, βουλευτής κ. Ζουράρις, παρουσίαζε στην ΕΤ3 την εκπομπή «Πατριδογνωσία». Στην εκπομπή συμμετείχαν πάντα φοιτητές πανεπιστημίου. Σε μία από τις εκπομπές του έθεσε το ερώτημα: «Ας υποθέσουμε ότι σε μια πόλη όπως η Θεσσαλονίκη, ο πληθυσμός της αποτελείται από 33,3% Έλληνες, 33,3% Εβραίους και 33,3% Μουσουλμάνους. Με δεδομένη την κυριακάτικη αργία των Ελλήνων Ορθοδόξων, την Σαββατιάτικη των Εβραίων και την αργία της Παρασκευής για τους Μουσουλμάνους, ποιά μέρα θα κλείνουν τα μαγαζιά;» Αφού ακολούθησαν διάφορες απαντήσεις από τους νεαρούς φοιτητές, ο κύριος καθηγητής, ο οποίος σήμερα με την ιδιότητα του βουλευτού ψηφίζει ιθαγένειες, έδωσε την σωστότατη κατ’ εμέ απάντηση: «Μια τέτοια κοινωνία, απλά δεν μπορεί να υπάρξει»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου