Tου Απόστολου Τσιμογιάννη, Υποστράτηγου ε.α
…ψέλνει δεξιά ο βασιλιάς, ζερβά ο πατριάρχης…, όπως πολύ ωραία αναφέρει ένα δημοτικό τραγούδι, για να δείξει το μεγαλείο αυτού του οικοδομήματος, που τώρα κάποιος Ερντογάν θέλει να το κάνει τζαμί.
Κάποιος άλλος όμως, ο Μωάμεθ ο Β’ , όταν κατέλαβε τη Πόλη, ταράχτηκε όταν την αντίκρυσε, από τη σεπτή μεγαλοπρέπεια του ναού.
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο Ιστορίας του Κώστα Καλοκαιρινού (1979), αλλά και στο παλαιότερο σύγγραμμα-ημερολόγιο της Άλωσης, του Γερμανού Α. Δ. Μόρτμαν, ο Μωάμεθ, το απόγευμα της ίδιας μέρας έκανε τη θριαμβευτική του είσοδο στη Πόλη. Ήταν πολύ νέος, γύρω στα εικοσιπέντε. Αφού διέσχισε τους λεηλατημένους δρόμους, τράβηξε για την Αγιά Σοφιά. Όταν έφθασε μπροστά στις ασημοστόλιστες μεγάλες χάλκινες πύλες, αφού είχε ξεπεζέψει, γονάτισε και προσευχήθηκε στο Θεό του για τη μεγάλη νίκη. Έπειτα προχώρησε και στάθηκε κάτω από τους λαμπρούς θόλους. Η σκηνή αυτή είναι μία από τις επισημότερες της ιστορίας.
To 1934 o Μουσταφά Κεμάλ, στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού της Τουρκίας, μετέτρεψε το τέμενος σε μουσείο. Σήμερα ο ναός εξακολουθεί να είναι μουσείο, ενώ πραγματοποιούνται σε αυτόν πολιτιστικές εκδηλώσεις, αλλά και εκδηλώσεις που θεωρούνται από ορισμένους ότι δεν αρμόζουν στο χώρο, όπως επιδείξεις μόδας. Παράλληλα γίνονται προσπάθειες για τη διάσωση των ψηφιδωτών του ναού.
Στο πλαίσιο ενός επικίνδυνου νεοοθωμανισμού που προωθείται, απαξιώνει ακόμη και αυτή την UNESCO αφού ανήκει ήδη, από το 1985, στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, ως μουσείο που εντάσσεται στην ιστορική ζώνη της Κωνσταντινούπολης. “Τι μπορώ να πω ως χριστιανός κληρικός και Έλληνας πατριάρχης στην Κωνσταντινούπολη; Αντί να ενώσουμε, μια κληρονομιά 1.500 ετών μας χωρίζει. Είμαι λυπημένος και συγκλονισμένος” δήλωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος σε συνέντευξη του στην αμερικανική εφημερίδα The Washington Post.
Η πρόσφατη απόφαση του τουρκικού συμβουλίου επικρατείας , ακυρώνει, ως παράνομη την προηγούμενη απόφαση του 1934 και ζητά την άμεση μετατροπή της σε τζαμί. Αμέσως μετά την δημοσίευση της απόφασης, ο Ερντογάν έδωσε τα συγχαρητήριά του και εντολή να υπαχθεί στη Διεύθυνση θρησκευτικών υποθέσεων για τα περαιτέρω.
Ο εκνευρισμός που επικρατεί στο «Λευκό Σαράι», όπως περιγράφω σε σχετικό άρθρο μου , ολοκληρώνεται με αυτή την απόφαση. Σημειωτέον ότι δεν απαιτείτο απόφαση Συμβουλίου επικρατείας , αλλά μπορούσε να την πάρει ο πανίσχυρος (????) Ερντογάν.
Ο Ερντογάν επιδιώκει να εξαφανίσει το Αττατούρκ και τα έργα του και να εγκατασταθεί ο ίδιος στη θέση του.
Ο Ερντογάν επιδιώκει να καθιερώσει τη Τουρκία ως κέντρο του σουνιτικού Ισλάμ, επομένως χρειάζεται ένα τέμενος πιο εντυπωσιακό απ’ αυτό της Μέκκας.
Ο Ερντογάν πρέπει να ικανοποιήσει το φανατικό ακροατήριό του και το συγκυβερνήτη του, καθώς η εσωτερική αποδοχή του μειώνεται συνεχώς, λόγω οικονομικών δυσχερειών, αύξησης ανεργίας, απόρριψη τακτικής του από νεολαία (έδωσε δικαίωμα εξαγοράς θητείας κ.λ.π),αυταρχικής διακυβέρνησης και ιδιοτελούς πολιτικής.
Οι ακραίες κινήσεις του, που τις παρουσιάζει ό ίδιος, όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο και η πρόσφατη , αποσκοπούν στο να παρουσιαστεί ως αποφασιστικός, ενδιαφερόμενος αποκλειστικά για τα συμφέροντα της χώρας του και κυρίως να βάλλει εμπόδιο σε οποιαδήποτε διαφορετική ή πιο ήπια στάση λοιπών αξιωματούχων, σήμερα ή στο μέλλον, καθιστώντας ταυτόχρονα ιδιαίτερα δύσκολη τη όποια διαπραγμάτευση.
Είναι άριστος τακτικιστής και έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να ισορροπεί. Στη παρούσα φάση προκαλεί και τη Ρωσία, η οποία όμως διαχρονικά επιδιώκει να πάρει τη πρωτοκαθεδρία της Ορθοδοξίας, ενώ πρόσφατα τάχθηκε εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης, επειδή αυτό αναγνώρισε την αυτονομία της εκκλησίας της Ουκρανίας.
Το όλο θέμα δεν είναι διμερές, μεταξύ Ελλάδας- Τουρκίας και η κυβέρνησή θα πρέπει να το αναδείξει, το κάνει ήδη, σε παγκόσμιο επίπεδο, επιζητώντας ίσως και απόφαση του ΣΑ/ΟΗΕ, φέρνοντας σε δύσκολη θέση και τη Ρωσία.
Η Τουρκία ανέκαθεν υπήρξε καταστροφέας πολιτισμών όπως ο Ελληνοχριστιανικός-Βυζαντινός, ο Αραβικός και ο Ασσυριακός. Η Τουρκία ουδέποτε έχει προσφέρει στη παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.
Ίσως ήρθε η ώρα ο θρύλος του μαρμαρωμένου Βασιλιά να γίνει πραγματικότητα !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου