Γράφει ο Χρίστος Γούδης
Στις μέρες μας απίθανα πράγματα βλέπουν τα μάτια μας κι ακούν τ’ αυτιά μας. Ανοίγουμε την τηλεόραση για να πληροφορηθούμε τι στο διάβολο τελικά γίνεται στην μείζονα Σλαβονία (μια εθνοτικά εμφύλια διένεξη, σαν να λέμε – mutatis mutantis – μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου), και βάζουμε ξαφνικά στο σπίτι μας μια χορεία αμερικάνων με πρωτοστάτη τον πρόεδρό τους, που δίνει την εντύπωση ενός πάσχοντος τουλάχιστον από προϊούσα μορφή αλτσχάϊμερ, υποβασταζόμενο, λεκτικά και πνευματικά, από μια πλειάδα επισήμων εκπροσώπων της άνοιάς του, αναλυτών μιας όζουσας διεθνούς κρίσεως, διαλυτών πάσης λογικής και φρόνησης, και επιτετραμμένων να εκστομίζουν ανεπίτρεπτα πράγματα σε ένα κοινό ευρωχαχόλων, συμπεριλαμβανομένων των λιλιπούτειων ηγετών της γηραιάς κυρίας, που αν είχε λίγη συναίσθηση του εαυτού της, και μια στοιχειώδη ντροπή επάνω της για την κατάντια της, θα έπρεπε να αυτοαποκαλείται πλέον, όχι Ευρώπη, αλλά Εντρόπη.
Καλά, τόσο κρετίνοι είναι όλοι αυτοί οι τύποι, οι Μικρόν, Μακρόν, Σολτς, Μολτς, Χολτς, Τσόνσον, Μόνσον και το κακό συναπάντημα, ώστε να παπαγαλίζουν και αυτοί σαν καθυστερημένα παιδάκια τις αναίσχυντες ψευτιές των αμερικανών τσαρλατάνων (πρέπει κανείς να είναι φυσιογνωμιστής για να κόψει τη μούρη τους;) που θέλουν να μας σπρώξουν στον οικονομικό και κοινωνικό όλεθρο με το «ου-κρανικό» παραλήρημά τους; Και που είναι ρε παιδιά της Ευρώπης, τα κίτρινα γιλέκα σας και οι αντιεμβολιαστές της ελευθερίας του ατόμου, που τα κάνατε γυαλιά καρφιά για ψύλλου πήδημα, την ώρα που τώρα ετοιμάζονται να μας πηδήξουν για τα καλά οι «ευρέως» φάσματος (σαν τα αντιβιοτικά και τα εμβόλια) γαμψοί (σαν τα κοράκια) «αμερικάνοι(;)» μεγαλοαπατεώνες, έτοιμοι να μας πουλήσουνε το κοπανιστό τους αέριο σε υγρή μορφή, για να ζήσουν αυτοί καλύτερα κι εμείς χειρότερα; Τώρα είναι η ώρα για μαζικό ξεσηκωμό των πολιτών της Ευρώπης. Αλλά που μυαλό; Που κοινός νους και κοινή γνώμη; Η «κοινή γυ(μ)νή» Ευρώπη με τα ατελέσφορα κινήματα και τα πολλά κουνήματά της, με τους «έτσι» και τις «αλλιώς», με το «γιου τούμπ» κι επάνω τούμπα, και το «μη του» καλέ κύριε, στην οδό της απόλυτης χαύνωσης, φτώχειας και απωλείας. Για να επιβεβαιωθεί η ρήση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού (που νικά κι όλα τα κακά σκορπά): «Μακάριοι (και σύντομα μακαρίτες) οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών». Ο ευρωβλάξ άνθρωπος σε όλο του το μεγαλείο με την αποχαυνωμένη μαμά Ευρώπη όχι ως Ουρανία θεότητα αλλά ως ανεγκέφαλη «Ου-κρανία». Με μόνο κρανίο, το κράνος της βλακείας της (τουτέστιν «βλαξ με περικεφαλαία»). Μέχρι να μεταβληθεί σε Κρανίου τόπο και να ξεσαλώσει χορεύοντας τον επερχόμενο dance macabre…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου