Το
θράσος μπορεί να έχει πολλές αφετηρίες. Μια από αυτές είναι η αλαζονεία η οποία
υπήρξε από τα κύρια χαρακτηριστικά της πρώτης «πρώτη φορά Αριστερά». Γιατί
φυσικά δεν είναι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πρωτοπόρος σε αυτήν την υβριδική μορφή
«Αριστεράς». Τον δρόμο τον άνοιξε διάπλατα πριν από 4 δεκαετίες το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Δείγματα αυτού του θράσους και της γονιδιακής αλαζονείας «απολαμβάνουμε» αυτές
τις μέρες από τους εκπροσώπους του «Κινήματος» στα Μ.Μ.Ε.. Ευτυχώς, για να μην
ξεχνάμε με ποιους έχουμε να κάνουμε. Ας θυμηθούμε λίγα από όσα τους
«οφείλουμε».
Το 1981 το χρέος ήταν 26,7% του Α.Ε.Π. και το 2003 έκλεισε
στο 109,9%. Πραγματικό «οικονομικό θαύμα». Εκτός αν θέλουν σοβαρά να πιστέψουμε
ότι αυτό το «ευεργέτημα» οφείλεται στην «Δεξιά παρένθεση» όπως αποκαλούσαν, με
περίσσευμα πολιτικής απρέπειας, την κυβέρνηση του Κωνσταντίου Μητσοτάκη
(1990-1993). Ακόμα και αν παραβλέψουμε τα ετεροχρονισμένα χρέη μεταξύ των
οποίων τα 11 δισ. των εξοπλισμών, τα 21 δισ. του swap του κυρίου Σημίτη, τα χρέη των ΔΕΚΟ
και των Ολυμπιακών Αγώνων -τα οποία δεν περιλαμβάνονται στο 109,9% και
χρεώνονται αδίκως στην επόμενη περίοδο- παραμένει το ερώτημα. Ποίος φόρεσε στην
Ελλάδα τις αλυσίδες της υπερχρέωσης;
Τέλος γιατί δεν μας εξηγούν γιατί -παρά τον σφαγιασμό, μισθωτών,
συνταξιούχων, φορολογούμενων- το χρέος
αυξήθηκε κατά 55,4! δισ. το 2010-2011; Μήπως γιατί έτσι θα αναδειχθούν οι
τεράστιες ευθύνες τους; Ευθύνες που, προς τιμήν του, με πολιτικό θάρρος και
παρρησία αναγνώρισε δημόσια ο κύριος Χρυσοχοΐδης (MEGA, 4/12/2011) δηλώνοντας ότι: «Η διετής κυβέρνηση η
δική μας οδήγησε σε αδιέξοδα. Οικονομικά, εθνικά, κοινωνικά. Οδήγησε σε φτώχεια
και αποσύνθεση, εθνική ταπείνωση και εθνική αναξιοπρέπεια και τέλος οδήγησε σε
εθνική αποδιοργάνωση.».
