Μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια είμαστε κοντά στην ακτοπλοϊκή σύνδεση Κύπρου - Ελλάδας. Το ενδιαφέρον επενδυτών για να ενώσουν τις δύο χώρες έχει αναζωογονηθεί, ενώ υπήρξε επιτακτικό το αίτημα πολιτών, οι οποίοι μάζεψαν υπογραφές για να επανεκκινήσει αυτό το δρομολόγιο.
Η κυπριακή κυβέρνηση έχει εις γνώσιν της πως η ακτοπλοϊκή σύνδεση Κύπρου - Ελλάδας είναι οικονομικά ασύμφορη πρώτιστα για τους επιβάτες και κατ’ επέκταση για τις πλοιοκτήτριες εταιρείες, οι οποίες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για επαναλειτουργία τακτικής επιβατικής γραμμής. Τον περασμένο Νοέμβριο το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε τη διεξαγωγή μελέτης από το υφυπουργείο Ναυτιλίας αναφορικά με τη βιωσιμότητα του δρομολογίου και αυτή τη στιγμή το υφυπουργείο Ναυτιλίας μαζί με τον Έφορο Κρατικών Ενισχύσεων είναι σε πλήρη συνεννόηση προκειμένου να ετοιμάσουν τα έγγραφα και την πρόταση που θα καταθέσουν ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να μας δοθεί απάντηση κατά πόσο μπορεί το κράτος να επιδοτήσει ένα τέτοιο δρομολόγιο. Επίσης, θα γίνει προσπάθεια προκειμένου να αξιοποιηθούν ευρωπαϊκά κονδύλια.
Ο στόχος του υφυπουργείου Ναυτιλίας είναι οι διαδικασίες να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Σε ό,τι αφορά τις συχνότητες της σύνδεσης, η ελάχιστη συχνότητα προβλέπεται να είναι μια φορά την εβδομάδα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες Μάιο - Σεπτέμβριο και μία φορά ανά δεκαπενθήμερο κατά τους υπόλοιπους μήνες. Κατέληξε ότι το ταξίδι θα διαρκεί 30 ώρες και το πιθανότερο λιμάνι που θα εξυπηρετεί το δρομολόγιο στην Κύπρο θα είναι εκείνο της Λεμεσού. Η επιχορήγηση θα είναι για τρία χρόνια, με ανοιχτό το ενδεχόμενο να συνεχιστεί και περαιτέρω.
Μιλώντας στον «Φ» η υφυπουργός Ναυτιλίας απαντά σε κάποια εύλογα ερωτήματα σχετικά με το εγχείρημα αυτό. Δίνει τις δικές της εκτιμήσεις για την «επιτυχία» που θα έχει το δρομολόγιο αυτό, ενώ κλειδί για τη βιωσιμότητά του θα αποτελέσει η ζήτηση που θα έχει. Το (εύλογο) ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο ο κόσμος θα το αγκαλιάσει καθώς θα χρειάζεται 30 ώρες να πάει Αθήνα, ενώ αεροπορικώς σε μόλις μιάμιση ώρα.
- Ποια τα οφέλη από την ακτοπλοϊκή σύνδεση Ελλάδας - Κύπρου;
Η λειτουργία της θαλάσσιας σύνδεσης Ελλάδας - Κύπρου θα καθιστά εφικτή τη σύνδεση της Κύπρου με την Ευρώπη με μέσα πέραν της αεροπορικής, που σήμερα είναι ο μόνος τρόπος μετάβασης από και προς την Κύπρο. Η θαλάσσια σύνδεση είναι ιδιαίτερα σημαντική για άτομα που αντιμετωπίζουν πρόβλημα αεροφοβίας ή και άλλα ιατρικά και κινητικά προβλήματα καθώς και για άτομα και οικογένειες που θέλουν να ταξιδέψουν στην Ευρώπη με το αυτοκίνητο, τη μοτοσυκλέτα ή το κατοικίδιό τους. Ωστόσο, πρόθεσή μας είναι η θαλάσσια σύνδεση να εξυπηρετεί τον ευρύτερο στόχο της ανάπτυξης της τουριστικής διακίνησης και να μην περιορίζεται στα στενά πλαίσια της ικανοποίησης των αναγκών μεμονωμένων ομάδων του πληθυσμού.
- Ποια εκτιμάτε ότι θα είναι η ζήτηση του συγκεκριμένου δρομολογίου, αν αναλογιστεί κανείς ότι θα χρειάζεται πολλές ώρες προκειμένου να φτάσει στην Αθήνα;
Είναι δύσκολο να εκτιμήσουμε στο παρόν στάδιο τη ζήτηση. Το ενδιαφέρον που εκδηλώνεται είναι μεγάλο, αλλά επί του παρόντος παραμένει σε θεωρητικό επίπεδο. Γι’ αυτό τον λόγο θεωρούμε ότι υπάρχει κάποια απόκλιση μεταξύ των στοιχείων που παρουσιάζουν οι έρευνες και του πραγματικού αριθμού επιβατών. Η γραμμή που συνέδεε την Κύπρο με την Ελλάδα διά θαλάσσης είχε διακοπεί το 2000 λόγω της μειωμένης επιβατικής κίνησης. Ενώ υπήρχε κάποια ζήτηση κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, κατά τη διάρκεια του χειμώνα αυτή ελαχιστοποιείτο, με αποτέλεσμα να καταστήσει τη γραμμή ζημιογόνα. Η μείωση στις τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων, σε συνδυασμό με τη σχετικά μακρά διάρκεια του θαλάσσιου ταξιδιού προς και από τον Πειραιά (περισσότερες από 30 ώρες ανά διαδρομή), συνέβαλαν επίσης αρνητικά στη ζήτηση για μεταφορά επιβατών διά θαλάσσης. Συνεπώς, πιστεύουμε ότι η ζήτηση θα εξαρτηθεί πρώτον από το ύψος του εισιτηρίου, το οποίο θα πρέπει να είναι ανταγωνιστικό σε σχέση με τα αεροπορικά εισιτήρια, καθώς και από την άνεση του ταξιδιού, αλλά και τον χρόνο που θα έχουν στη διάθεσή τους οι ταξιδιώτες λαμβάνοντας υπόψη τη διάρκεια του ταξιδιού.
- Πιστεύετε ότι θα αποτελέσει εναλλακτική λύση για όσους επιλέγουν την Ελλάδα για τις διακοπές τους;
Πιστεύω ότι θα αποτελέσει εναλλακτική λύση για τα άτομα που θέλουν να μεταφέρουν τα οχήματα ή τις μοτοσυκλέτες τους, ή να ταξιδέψουν με το κατοικίδιό τους, ή και για άτομα που σκοπεύουν να μεταφέρουν αποσκευές με μεγάλο βάρος, όπως για παράδειγμα οι φοιτητές. Στόχος μας είναι η θαλάσσια σύνδεση να είναι προσιτή από οικονομικής άποψης, ασφαλής και άνετη ούτως ώστε να αποτελέσει μια καλή εναλλακτική λύση για όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα.
- Ποιες ασφαλιστικές δικλίδες βάλατε προκειμένου να μην επιχορηγηθεί το εμπορικό κομμάτι, παρά μόνο το επιβατικό;
Κατά τον υπολογισμό του ύψους του χρηματοδοτικού κενού από τους μελετητές, έχει ληφθεί υπόψη μόνο το επιπρόσθετο κόστος λειτουργίας ενός επιβατικού οχηματαγωγού πλοίου έναντι του κόστους λειτουργίας ενός εμπορικού οχηματαγωγού πλοίου, ούτως ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος επιχορήγησης του κόστους της μεταφοράς του φορτίου. Με τον τρόπο αυτό η επιχορήγηση περιορίζεται αποκλειστικά στο κόστος λειτουργίας του πλοίου για τη μεταφορά των επιβατών.
- Ποιες προδιαγραφές πρέπει να έχει το πλοίο προκειμένου να δελεάσει τους επιβάτες να προτιμήσουν να πάνε ακτοπλοϊκώς στην Ελλάδα;
Ενδεικτικά, οι ελάχιστες προδιαγραφές που πρέπει να πληροί ένα πλοίο που θα κάνει τη γραμμή Ελλάδας - Κύπρου (απόσταση γύρω στα 600 ναυτικά μίλια) και να εγγυάται ένα ασφαλές και σχετικά άνετο ταξίδι είναι:
- Να είναι επιβατικό οχηματαγωγό πλοίο (Ro-Pax), ώστε να μπορεί να μεταφέρει επιβάτες και τα οχήματά τους,
- η μέση ταχύτητα του πλοίου να είναι τουλάχιστον 17 ναυτικά μίλια την ώρα ούτως ώστε να μην είναι υπερβολικά μακρά η διάρκεια του ταξιδιού,
- η ηλικία του πλοίου να μην υπερβαίνει τα 30 χρόνια,
- το πλοίο να διαθέτει ένα αρκετά μεγάλο αριθμό καμπινών για να εξασφαλίζεται σχετική άνεση στη μεταφορά των επιβατών, αλλά και αεροπορικές θέσεις,
- το πλοίο να διαθέτει επαρκείς χώρους εστίασης με ποτά και φαγητό.
Πέραν από τα ελάχιστα αυτά κριτήρια, θεωρούμε ότι οι οποιεσδήποτε επιπρόσθετες πρόνοιες για την άνεση και την ψυχαγωγία των επιβατών θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα της θαλάσσιας σύνδεσης ως ταξιδιωτικού μέσου.
Η «ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ» ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟΥ
Η Κύπρος είναι το ανατολικότερο σύνορο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τοποθετημένη σε ένα κομβικό γεωγραφικά σταυροδρόμι, δίπλα στο ασταθές περιβάλλον της Μέσης Ανατολής. Ο μόνος όμως τρόπος μεταφοράς των Κυπρίων στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ είναι με το αεροπλάνο. Η συλλογή υπογραφών για την ακτοπλοϊκή σύνδεση Κύπρου - Ελλάδας ξεπέρασε τις 11 χιλ. Οι υπέρμαχοι της λειτουργίας τακτικών ακτοπλοϊκών δρομολογίων από και προς τα λιμάνια της Ελλάδας και της Κύπρου –και σε μεταγενέστερο στάδιο από και προς τα υπόλοιπα λιμάνια της Μεσογείου– εκτιμούν ότι μια τέτοια εξέλιξη θα επιφέρει μεσοπρόθεσμα, αλλά και μακροπρόθεσμα σημαντικά οικονομικά οφέλη τόσο για την Κύπρο όσο και για την Ελλάδα. Αρχικά μια τέτοια εξέλιξη θα επιφέρει άμεσα οικονομικά οφέλη γενικά σε όλα τα νησιά και τις περιοχές που θα μπορούν να συνδέονται ακτοπλοϊκά και ταυτόχρονα θα βοηθά και τους Κύπριους να βρίσκονται πιο κοντά στα ελληνικά νησιά, πηγαίνοντας απευθείας στον προορισμό τους με λιγότερα έξοδα, αφού αυτή τη στιγμή κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο με οργανωμένες κρουαζιέρες. Μεγάλα, εκτιμούν ότι θα είναι τα οφέλη που θα προκύψουν και μακροπρόθεσμα, αφού αφενός θα υπάρξει αύξηση του τουρισμού σε Κύπρο και Ελλάδα και αφετέρου θα προκύψει ανταγωνισμός ακτοπλοϊκών και αεροπορικών εταιρειών και κατ’ επέκταση μείωση των ναύλων.
Πότε ήταν σε λειτουργία η ακτοπλοϊκή σύνδεση
Η θαλάσσια σύνδεση Κύπρου – Ελλάδας ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1960, με πλοία τα οποία είχαν αφετηρία το λιμάνι του Πειραιά και η γραμμή συνέδεε τα λιμάνια της Κύπρου (Λεμεσού και Αμμοχώστου), του Ισραήλ (Χάιφα) και, κατά περίπτωση, του Λιβάνου (Βηρυτού) και Αιγύπτου (Αλεξάνδρειας). Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ξεκίνησαν και δρομολόγια Πειραιάς – Ρόδος – Λεμεσός. Το 2000 για διάφορους λόγους η θαλάσσια σύνδεση Κύπρου – Ελλάδας διακόπηκε.
Οι δυσκολίες για την υλοποίηση της σύνδεσης έγκειται σε τρεις λόγους:
– Η λειτουργία μέχρι και πριν από 19 χρόνια της τακτικής γραμμής μεταξύ Λεμεσού και Πειραιά είχε καταστεί οικονομικά ασύμφορη για τις ακτοπλοϊκές εταιρείες λόγω της μειωμένης επιβατικής κίνησης. Ακόμα και αν μισθωθεί κάποιο πλοίο, ο αριθμός των επιβατών που θα επιλέγει το πλοίο έναντι του αεροπλάνου δεν θα είναι ικανοποιητικός, πράγμα που σημαίνει ότι θα απαιτείται χορηγία αρκετών εκατομμυρίων ετησίως.
– Ενώ υπήρχε ζήτηση κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, τον χειμώνα μειωνόταν αισθητά, με αποτέλεσμα το δρομολόγιο να καταστεί ζημιογόνο.
– Η μείωση της τιμής των αεροπορικών εισιτηρίων σε συνδυασμό με τη διάρκεια του ταξιδιού προς και από τον Πειραιά, που κυμαινόταν γύρω στις 30 ώρες, ελάττωσε τη ζήτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου