17 Νοεμβρίου 2013
πριν 7 χρόνιασαν σήμερα ...
Υπάρχουν ιδέες που πολλές φορές καρφώνονται στο μυαλό μας και δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε μέχρι να τις πραγματοποιήσουμε.
Μια τέτοια ιδέα ήταν το να πούμε στους 200.000 σκλαβωμένους μας Αδερφούς των Σκοπίων, ότι δεν τους ξεχνάμε ποτέ! Να τους φωνάξουμε ότι θα έρθει η στιγμή που δεν θα φοβούνται να φωνάξουν ότι "Ναι είμαστε Έλληνες"! Και ο μόνος τρόπος για να μας πιστέψουν ότι τους πονάμε ήταν να τους το πούμε εκεί που ζούσαν σκλαβωμένοι.
Ένα απόγευμα του Νοεμβρίου συναντήθηκα με τους αγαπητούς συναγωνιστές του συλλόγου μας τον Στέλιο και τον Θανάση. Τους άνοιξα το αμάξι μου και τους έδειξα τις κούτες με τα τρικάκια και τους είπα την σκεφτόμουν να κάνω. Αυθόρμητα και χωρίς δεύτερη σκέψη και οι δύο τους θέλησαν να συμμετέχουν στην παράτολμη δράση. Και ήταν παράτολμη γιατί οι κατηγορίες που θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε σε περίπτωση σύλληψης μας -ειδικά από τους Σκοπιανούς- θα μας στοίχιζε πολλά χρόνια φυλακής.
Ξεκινήσαμε από τη Θεσσαλονίκη απογευματάκι για την Δοϊράνη. Μέρος της Δοϊράνης υπάγεται στα Σκόπια. Δεν ήταν καθόλου τυχαία η επιλογή της τοποθεσίας για την δράση μας.
Αφενός γιατί η περιοχή έσφυζε από Έλληνες που ζούσαν σκλαβωμένοι. Αφετέρου θα δινόταν μια καλή απάντηση στους μισαλλόδοξους σκοπιανούς που είχαν βεβηλώσει τον Μάρτιο του 2013 το Ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο που βρισκόταν λίγο πιο μακριά.
Φορώντας τα καλά μας ρούχα και προσποιούμενοι τους παίχτες του καζίνου φτάσαμε στα σύνορα.
Το αυτοκίνητο μας ήταν φορτωμένο με χιλιάδες φυλλάδια και τρικάκια υπέρ των σκλαβωμένων μας αδερφών των Σκοπίων.
Περάσαμε εύκολα τα σύνορα, αφού οι Έλληνες που δυστυχώς χρηματοδοτούν την σκοπιανική οικονομία είναι πάρα πολλοί και με ψυχραιμία μπήκαμε στο καζίνο των Σκοπιανών που βρίσκεται πλησίον του συνοριακού σταθμού της Δοϊράνης.
Μια τέτοια ιδέα ήταν το να πούμε στους 200.000 σκλαβωμένους μας Αδερφούς των Σκοπίων, ότι δεν τους ξεχνάμε ποτέ! Να τους φωνάξουμε ότι θα έρθει η στιγμή που δεν θα φοβούνται να φωνάξουν ότι "Ναι είμαστε Έλληνες"! Και ο μόνος τρόπος για να μας πιστέψουν ότι τους πονάμε ήταν να τους το πούμε εκεί που ζούσαν σκλαβωμένοι.
Ένα απόγευμα του Νοεμβρίου συναντήθηκα με τους αγαπητούς συναγωνιστές του συλλόγου μας τον Στέλιο και τον Θανάση. Τους άνοιξα το αμάξι μου και τους έδειξα τις κούτες με τα τρικάκια και τους είπα την σκεφτόμουν να κάνω. Αυθόρμητα και χωρίς δεύτερη σκέψη και οι δύο τους θέλησαν να συμμετέχουν στην παράτολμη δράση. Και ήταν παράτολμη γιατί οι κατηγορίες που θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε σε περίπτωση σύλληψης μας -ειδικά από τους Σκοπιανούς- θα μας στοίχιζε πολλά χρόνια φυλακής.
Ξεκινήσαμε από τη Θεσσαλονίκη απογευματάκι για την Δοϊράνη. Μέρος της Δοϊράνης υπάγεται στα Σκόπια. Δεν ήταν καθόλου τυχαία η επιλογή της τοποθεσίας για την δράση μας.
Αφενός γιατί η περιοχή έσφυζε από Έλληνες που ζούσαν σκλαβωμένοι. Αφετέρου θα δινόταν μια καλή απάντηση στους μισαλλόδοξους σκοπιανούς που είχαν βεβηλώσει τον Μάρτιο του 2013 το Ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο που βρισκόταν λίγο πιο μακριά.
Δείτε το ρεπορτάζ εδώ
Φορώντας τα καλά μας ρούχα και προσποιούμενοι τους παίχτες του καζίνου φτάσαμε στα σύνορα.
Το αυτοκίνητο μας ήταν φορτωμένο με χιλιάδες φυλλάδια και τρικάκια υπέρ των σκλαβωμένων μας αδερφών των Σκοπίων.
Περάσαμε εύκολα τα σύνορα, αφού οι Έλληνες που δυστυχώς χρηματοδοτούν την σκοπιανική οικονομία είναι πάρα πολλοί και με ψυχραιμία μπήκαμε στο καζίνο των Σκοπιανών που βρίσκεται πλησίον του συνοριακού σταθμού της Δοϊράνης.
Για κάποιες ώρες ψευτοπαίζαμε στο καζίνο για να μην προκαλέσουμε υποψίες.
Στις 12 περίπου το βράδυ αποχωρήσαμε από το καζίνο και αλλάζοντας ρουχισμό ξεκινήσαμε τη δράση μας. Προηγουμένως, επαναλάβαμε για τελευταία φορά τι θα λέγαμε σε περίπτωση σύλληψης από τους Σκοπιανούς.
Μέσα στο μισοσκόταδο, μπήκαμε στην "Nove Doiran".
Αρχίσαμε να σκορπάμε παντού τα δίγλωσσα φυλλάδια. Κυριολεκτικά γεμίσαμε τον τόπο!
Δώσαμε έμφαση στα σημεία που μαζευόταν η νεολαία. Πάρκα,αθλητικοί χώροι, δασάκια!
Αρχίσαμε να σκορπάμε παντού τα δίγλωσσα φυλλάδια. Κυριολεκτικά γεμίσαμε τον τόπο!
Δώσαμε έμφαση στα σημεία που μαζευόταν η νεολαία. Πάρκα,αθλητικοί χώροι, δασάκια!
Ψύχραιμα επιστρέψαμε και περάσαμε ξανά από τον τελωνειακό έλεγχο. Η αποστολή μας
-με την βοήθεια του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού- είχε ολοκληρωθεί!!
-με την βοήθεια του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού- είχε ολοκληρωθεί!!
Ήταν μια βραδιά σαν σήμερα, πριν 7 χρόνια ...
Δείτε την επίσημη ανακοίνωσή που εκδώσαμε τότε, εδώ.
Απαιτούμε από τις πάντα ανθελληνικές και προδοτικές «Ελληνικές» κυβερνήσεις την
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ της Εθνικής ταυτότητας
και την προστασία
των 200.000 Ελλήνων που ζουν στα Σκόπια
Ιερός Λόχος 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου