Ενός κορονοϊού
μύρια έπονται
Α, πα, πα, καημός!
Α, πα, πα, καημός!
Μας έκλεισε στα σπίτια ο κορονοϊός.
(παραλλαγμένο
παραδοσιακό τραγούδι)
Γράφει ο
Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ
ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ
58
Κούκου! Κούκου!
Α, πα, πα, καημός!
Α, πα, πα, καημός!
Έχασε τ’ς αρβύλες ο
μπαρμπα-Μαθιός…
(κι τι τ’ς ήθιλι; Αφού δεν τουν
αφήνουν να γκιζιράει όξου…)
Για
τον ίδιο ακριβώς λόγο, επειδή φέτος δεν βλέπω να μας επιτρέπουν να
σεργιανίσουμε στας εξοχάς και να ακούσουμε τον κούκο, σας έχω στην πρώτη
φωτογραφία το πουλί της άνοιξης. Τουλάχιστον, αν δεν το ακούσετε να το δείτε,
έστω και σε φωτογραφία. Υπάρχει και μια πληροφορία ότι η κυβέρνηση θα δωρίσει
προς όλους μας, αντί δώρου του Πάσχα, ένα «ρολόι κούκο», για να υποκαταστήσει
τον πραγματικό και να μας προϊδεάσει ότι σ’ αυτή την ιστορία του κορονοϊού θα μας στοιχίσει ο κούκος
αηδόνι…
Αν
δεν σας αρέσει η φωτογραφία του κούκου, βάλτε τη φωτογραφία από έναν κουκουέ!
Το ίδιο πράγμα είναι. Μάλιστα, ο κουκουές λέει το κούκου
(βάζει και το ε εννοείται) περισσότερες φορές
από τον κούκο. Απορώ, γιατί το κουκουέ δεν έχει για σύμβολο τον κούκο και
διατηρεί ακόμα το σφυροδρέπανον; Ο κούκος είναι κλασικός κομμουνιστής. Είναι
εναντίον της ιδιωτικής περιουσίας και γι’ αυτό δεν φκιάνει δική του φωλιά.
Γεννάει τ’ αυγά του σε ξένες φωλιές και τα παιδιά του τα αναθρέφουν άλλα
πουλιά. Και το σημαντικότερον, δεν δουλεύει ποτέ… (για να μην καρπωθεί την
υπεραξία το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο) Αντιθέτως, το σφυροδρέπανον είναι
αποτρεπτικόν… Αν είναι να δουλεύουμε και να μας ρουφάνε το αίμα, σου λέει ο
άλλος, μας ικανοποιεί κι ο καπιταλισμός, ο οποίος στο κάτω κάτω μας εξασφαλίζει
και καλύτερα μηχανήματα απ’ το δρεπάνι και το τσιόκι… (είναι τσιόκι ή βαριοπούλα,
που έλεγε κάποτε κι ο ξάδερφός μου ο Βάιος ο Στεργιούλης;) Γεια σου, Βάιο!...