Του Γιώργου Κράλογλου
Τους βρίσκεις εύκολα, σε Δήμους, σε "στέκια οικολόγων, σε κρατικές υπηρεσίες, σε εργατοπατέρες... Περιζήτητοι από ανταγωνιστές των επενδυτών.
Σε καιρούς χαλεπούς, όπως τώρα, που δεν έχουμε δεξιά... στην κυβέρνηση αλλά πρώτη φορά αριστερά, υπάρχουν αναδουλειές και στον κλάδο των "ανταρτών".
Αυτούς που δεν αρνούνται να φορέσουν κόκκινο, πράσινο, μπλε ή και μαύρο πουκάμισο "αντάρτη", να πάρουν παραμάσχαλα την ντουντούκα... Και να κατέβουν ενάντια... σε οτιδήποτε τους παραγγελθεί από οποιονδήποτε.
Το κύκλωμα των συγκεκριμένων "επαγγελματιών" είναι δικτυωμένο... στους Δήμους και στα τοπικά μικροπολιτικά συμφέροντά κατά των επενδύσεων και των επενδυτών.
Είναι σε χώρους δασολογίας και αρχαιολογίας εντός και εκτός του κράτους. Θα τους βρεις επίσης στους αυτόκλητους "οικολόγους". Εκείνους με τα δυσδιάκριτα όρια από τους οικοπεδοφάγους... Καθώς και στους, κατά περίπτωση, "αγανακτισμένους κατοίκους".
Σε περιόδους με "ειδικές ανάγκες", όπως ανατροπή κυβέρνησης, αναμειγνύονται στους δεν πληρώνω... στους τρακαδόρους... Και σε άλλα παρόμοια "δημοκρατικά κινήματα".
Στην αναδουλειά (από εντολές κομμάτων)... οι "επαγγελματίες αντάρτες" ακολουθούν κανόνες αυτόκλητου πατριώτη... για την προστασία του περιβάλλοντος. Αλλά και των οικοπέδων... συγκεκριμένων κατοίκων.
Μετατρέπονται έτσι σε, εξαιρετικά εργαλεία για ανταγωνιστές επενδύσεων και επενδυτών, από την οδοποιία μέχρι τις κατασκευές και από την ανοικοδόμηση ξενοδοχειακών συγκροτημάτων, βιομηχανικών μονάδων, ναυπηγοεπισκευαστικών εγκαταστάσεων, βιοτεχνικών επιχειρήσεων μέχρι μονάδων εναλλακτικών μορφών ενέργειας.
Τους σηκώνεις (από την πρέφα στο καφενείο) και τους βάζεις να χαλάσουν τον κόσμο για τα φωτοβολταϊκά, τις ανεμογεννήτριες, και τα ηλιακά που θα στήσει στην περιοχή ο ντόπιος ή ξένος επενδυτής. Αυτός δηλαδή που θα σου χαλάσει τις ισορροπίες και την "πίτα" στην "πιάτσα".
Στην Ελλάδα δεν χρειάζεται ιδιαίτερο κόπος. Σου φτάνουν, 5-6 "αντάρτες", δύο ντουντούκες και δύο προσφυγές στο ΣτΕ.
Τις "ωρολογιακές βόμβες" τις δίνει δωρεάν... η ατελής ελληνική νομοθεσία, η ατελής ελληνική χωροταξία, η ατελέστατη ελληνική πολεοδομική πολιτική. Το ΣτΕ απλά αναλαμβάνει την μπουγάδα... Τα κενά στην εφαρμογή δικαιοσύνης (που ίσως και να μην είναι καθόλου τυχαία...).
Η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΔΕΠΑ έχουν νοιώσει πολύ καλά στο πετσί τους... τι σημαίνει "αντάρτικο" πολιτών στις επεκτάσεις δικτύων.
Δεν είναι στραβοί να μην βλέπουν τι χορό στήνουν ιδιωτικά συμφέροντα και απατεώνες από τον ευρύτερο... χώρο των τεχνικών εταιριών που βγάζουν του κόσμου τις δουλειές με τις παρακάμψεις...
Το "φιλέτο" όμως με "δουλειές" προστασίας του περιβάλλοντος της αρχαιολογίας είναι στα ξενοδοχειακά και στα βιομηχανικά συγκροτήματα Αν μάλιστα πέσει και μονάδα τσιμέντων, χάλυβα, σιδήρου, ναυπηγείου, χημικών, μεταλλευμάτων ή και ερευνών πετρελαίου βούτυρο στο ψωμί τους…
Γιατί τα άλλα ξενοδοχειακά, βιομηχανικά ή ναυπηγοεπισκευαστικά συμφέροντα, αλλά και οι εισαγωγές (που απειλούνται από την πιθανή παραγωγή στην Ελλάδα) αναζητούν λύση σε "επαναστάσεις" ευαίσθητων "οικολόγων" και "μαζών" ενάντια στους κατακτητές επενδυτές...
Στην ίδια λύση προσφεύγουν και απατεώνες "επενδυτές" που ξεκινούν χτίσιμο μονάδων ή έργων αλλά τους σώζονται τα κεφάλαια και ζητάνε από το ελληνικό κράτος ή τις Τράπεζες να βάλουν το χεράκι τους...
Τέτοιας μορφής "επιχειρηματίες", ως "νέα τζάκια", γνωρίσαμε στα χρόνια της μεταπολίτευσης. "Επενδυτές" με κεφάλαια άγνωστης προέλευσης ή μεσάζοντες για "επενδυτικούς ομίλους" άφαντους και πριν και μετά από την αποτυχία της επένδυσης.
Από αυτό όμως το, διαχρονικό, αίσχος στην Ελλάδα, με τον διωγμό επενδύσεων και επενδυτών προκύπτουν δύο θεμελιώδη ερωτήματα.
Πως θα διακρίνουμε τους πραγματικά ευαίσθητους οικολόγους, αρχαιολόγους, δασολόγους που "μάχονται" και ας εναντιώνονται στην ανάπτυξη και στην δημιουργία θέσεων εργασίας. Και πως θα ξεχωρίσουμε την όντως επωφελή για τον τόπο επένδυση από εκείνη της κομπίνας και των μαφιόζων...
Η απάντηση-λύση έχει (κατά την άποψή μου) τρία σκέλη αλλά καλύπτει και τις δύο περιπτώσεις. Γιατί από την μια συνθέτει την πρακτική ανεπτυγμένων χωρών και από την άλλη δίνει δυνατότητες διάλυσης (εάν το θέλουμε) ισχυρών κυκλωμάτων απάτης και πελατειακών σχέσεων με το κράτος.
Η οικονομία και η οικονομική πολιτική να περιφρουρηθούν από την σημερινή (αισθητή) παρεμβολή πολιτικών και κομμάτων. Το κράτος να καταργήσει τουλάχιστον 20-25 από τις άδειες, τις εγκρίσεις και τις γνωμοδοτήσεις που παρεμβάλλονται σε επενδύσεις, από φούρνο... μέχρι ξενοδοχείο και χαλυβουργείο. Πραγματική κατάργηση όμως και όχι τα κομπογιαννίτικα... της δήθεν μιας στάσης. Και στη δικαιοσύνη να λειτουργήσει αποτελεσματικό πλέγμα προστασίας των επενδύσεων και των επενδυτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου