Στα πλαίσια της δημιουργίας της πανθρησκείας, δηλαδή μίας παγκόσμιας συγκρητιστικής θρησκείας, (βασικού στόχου της νέας τάξης), λαμβάνουν χώρα διαθρησκειακές συνάξεις και λειτουργίες διαφόρων μορφών, όπου οι πιστοί (της χριστιανικής θρησκείας κατά κύριο - αν όχι αποκλειστικό – λόγο), χειραγωγούνται να συμμετάσχουν σε προσευχές και τελετές άλλων θρησκειών και να δέχονται τους ψευτοθεούς τους στις εκκλησίες τους, ως δείγμα «προόδου», «αποδοχής της διαφορετικότητας» και «ειρηνικής συνύπαρξης».
Ένα πρόσφατο ακραίο παράδειγμα αυτής της τακτικής παρουσιάστηκε στον Ρωμαιοκαθολικό Ναό της Παναγίας της Αφρικής στη Θέουτα, μια πόλη της Ισπανίας στη βόρεια ακτή της Αφρικής, ακριβώς απέναντι από το Γιβραλτάρ, η οποία είναι έδαφος της Ισπανίας.
Για όγδοη συνεχή χρονιά, οι Ινδουιστές της Θέουτα τελείωσαν την τριήμερη γιορτή του παγανιστικού θεού Ganesh (Γκανές ή Γκανέσα) μεταφέροντας το άγαλμα από το ινδουιστικό ναό στο καθολικό ναό της Αγίας Μαρίας της Αφρικής, προστάτιδας της πόλης.
Η διαθρησκειακή εκδήλωση φέτος βιντεοσκοπήθηκε και δημοσιεύτηκε στο Διαδίκτυο, κάνοντας τον υπόλοιπο κόσμο να εξοικειώνεται με τη βλασφημία και προκαλώντας αντιδράσεις για την στάση της τοπικής καθολικής μητρόπολης. Βέβαια διαμαρτυρίες από τους πιστούς της Θέουτα δεν υπήρχαν, οι οποίοι φαίνεται ότι δεν είχαν πρόβλημα να υποδεχτούν με τιμές την παγανιστική θεότητα στο ναό τους ως μέρος προώθησης του Οικουμενισμού.
Οι κοινότητες των ινδουιστών στις ισπανικές περιοχές της Θέουτα και της Μιλίλα, που συνορεύουν με το Μαρόκο, ξεκίνησαν από τον ναό τους κουβαλώντας ένα άγαλμα του Ganesh στις 27 Αυγούστου 2017. Ήταν η τελευταία μέρα του τριήμερου φεστιβάλ GaneshChaturthi που αποδίδει λατρεία στην ινδουιστική θεότητα με μορφή ελέφαντα, που είναι και άνδρας και γυναίκα, μια από τις πολλές θεότητες στο ινδουιστικό πάνθεον.
Στους δρόμους οι Ινδουιστές φωνάζουν και κουνιούνται, ενώ γυναίκες εκτελούν αισθησιακούς χορούς υπό το ρυθμό των τύμπανων. Ένας δημοσιογράφος με ενθουσιασμό σχολιάζει το "θρησκευτικό θάρρος - και όχι κατ 'ανάγκη μόνο των Ινδουιστών". "Ο Ganesh είναι ανάμεσά μας!", φωνάζουν.
Η πομπή συνεχίζεται μέχρι το κατώφλι του καθολικού ναού και καλωσορίζεται και καλείται μέσα από τη μεγάλη ομάδα ενθουσιωδών καθολικών που περιμένουν εκεί με τα κινητά τους τηλέφωνα για να αποθανατίσουν το γεγονός.
Μία μικρή χορωδία απέναντι από τον Ganesh, τραγουδάει έναν δημοφιλή ρωμαιοκαθολικό ύμνο για την Παναγία, το ‘Salve Maria’ στην δαιμονική θεότητα. Η χορωδία φαίνεται να αγνοεί την παρουσία της Παναγίας πάνω από το βωμό, επικεντρώνοντας το βλέμμα της στο Ganesh.
Ένας εκπρόσωπος των ινδουιστών, με ένα χαβανέζικο πουκάμισο, απευθύνεται στην εκκλησία, ευχαριστώντας τους για την πρόσκληση να μοιραστούν τη γιορτή τους προς τιμήν του Γκανές. "Είναι μια έκφραση του πώς δύο διαφορετικοί πολιτισμοί μπορούν να ζήσουν μαζί στον κόσμο", λέει συγκινημένος. Στη συνέχεια, δίνει μία ζεστή μεγάλη αγκαλιά στον π. Ματέο Κάστρο.
Τέλος, γίνεται η προσφορά λουλουδιών στην Παναγία, καθώς μια αντιπροσωπεία των Ινδουιστών ενώνεται με τον χαμογελαστό καθολικό ιερέα στο βωμό σε μια πλατφόρμα ακριβώς κάτω από το θλιβερό βλέμμα της Παναγίας. Ένα κορίτσι με ένα t-shirt τουGanesh ενώνει τα χέρια της για να προσευχηθεί στην δαιμονική θεότητα, της οποίας το άγαλμα βλέπει στον βωμό.
Αφού Καθολικοί και Ινδουιστές προσευχηθούν μαζί, ο ψεύτικος θεός κάνει μεταβολή και εγκαταλείπει το ναό, μέσα σε χειροκροτήματα των πιστών.
Αλλά η βλασφημία δεν τελειώνει εκεί. Στους δρόμους της Θέουτα είναι βρίσκεται ένα άγαλμα του Εσταυρωμένου, πίσω από το γυαλί και ένα φραγμένο πλέγμα. Η πομπή περνώντας προς το άγαλμα του Χριστού σταματάει μπροστά του. Μια ινδουίστρια πιέζει το χέρι της σταθερά πάνω στο γυαλί για να "λάβει την ευλογία" του Χριστού και έπειτα γυρίζει για να την στείλει με ένα φιλί στην ινδουιστική θεότητα. Αφού παίρνει την «ευλογία» από τον Γκανές γυρίζει να την μεταφέρει στον Χριστό. Η σκηνή περισσότερο μοιάζει με χλευασμό παρά απόδοση τιμών προς τον Χριστό.
Αν και η βλάσφημη είσοδος του Ganesh σε Καθολική Εκκλησία έχει γίνει στόχος κριτικής από όλο τον κόσμο, παρόλα αυτά η τελετή εκτελείται συνεχώς για οκτώ χρόνια. Φέτος, πάντως ο επίσκοπος Rafael Zornoza Boy αποφάσισε να εκδώσει μια φτωχή συγγνώμη προς τους καθολικούς πιστούς, χαρακτηρίζοντας το γεγονός "λυπηρό" και ότι πιθανώς προκαλεί "πόνο, σύγχυση ή σκάνδαλο στη χριστιανική κοινότητα".
Ο καθολικός ιερέας Mateo πάντως δεν τιμωρήθηκε για τις ενέργειές του, εκτός από μια «προτροπή» για το «λάθος του να επιτρέψει την είσοδο αυτών των εικόνων». Ωστόσο, ο Επίσκοπος τον κάλυψε, γιατί «…η πρόθεσή του ήταν μόνο να καλωσορίσει την κοινότητα των ινδουιστών».
Και ποιες είναι οι αντιδράσεις του λαού;
Η τακτική "δύο βήματα μπροστά, ένα βήμα πίσω" φαίνεται να αποδίδει. Η σκανδαλώδης τελετή γίνεται για οκτώ χρόνια χωρίς καμία αντίρρηση από τους αξιωματούχους της εκκλησίας, (δύο βήματα μπροστά), και όταν ο επίσκοπος πιέζεται από τον λαό να αντιδράσει εκδίδει μια λακωνική απολογία συνοδευόμενη από λόγια διαβεβαίωσης ότι η επίπληξη δεν θα πρέπει να ερμηνεύεται ως αποδοκιμασία της «θρησκείας» των ινδουιστών.
Και πώς αντιδρούν οι πιστοί; Αντί να υποστηρίξουν τον επίσκοπο, αντιδρούν με αγανάκτηση εναντίον του και υποστηρίζουν τη διαθρησκευτική πράξη του ιερέα.
Ένας δημοσιογράφος στο δρόμο πήρε συνέντευξη από τους κατοίκους της πόλης. Κανείς δεν εξέφρασε κριτική για τη βλάσφημη διαθρησκευτική πράξη. Μια ηλικιωμένη γυναίκα απάντησε με αγανάκτηση: "Εντάξει, εισήλθε, αλλά που είναι το λάθος με αυτό; Το κάνουμε εδώ και οκτώ χρόνια. Υπάρχουν καλές σχέσεις ανάμεσα στις θρησκείες και αν θέλετε να μπείτε σε μια συναγωγή, μπορείτε να πάτε. Θέλετε να πάτε σε ένα τζαμί, μπορείτε να πάτε. Ο καθένας μπορεί να εισέλθει σε μια εκκλησία - δεν μπορείτε να το αρνηθείτε σε κανέναν».
Μία νεαρή γυναίκα με κόκκινα μαλλιά και ντυμένη στα μαύρα είπε: "Ζούμε σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία και οι Ινδουιστές είχαν την καλή πρόθεση να προσφέρουν μια προσφορά. Έτσι, αυτό που έκανε ο επίσκοπος είναι θανατηφόρο πλήγμα στην κουλτούρα της πόλης μας".
ΚΟ: «Δεν χρειάζεται να αλλάξετε θρησκεία. Απλά, κάθε θρησκεία θα πρέπει να αφομοιώσει το πνεύμα των άλλων θρησκειών», είχε πει ο Ινδός Γκουρού Βιβεκανάντα στην ομιλία του στο «Α΄ Κοινοβούλιο των Θρησκειών του Κόσμου» (Σικάγο 1893) και είναι ένα από τα συνθήματα - παγίδες της Νέας Εποχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου