Ο Τούρκος Πρόεδρος θέτει εκποδών, δια της δικαστικής οδού, υποψήφιους εκλογικούς αντιπάλους.

 

    

                ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ - ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΕΜΦΙΕΤΖΟΓΛΟΥ

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν έδωσε ένα άλλο δείγμα του πως αντιλαμβάνεται τις υποτιθέμενες δημοκρατικές εκλογές στη χώρα του για την ανάδειξη νέου Προέδρου.

Έθεσε εκτός υποψηφίων στις προσεχείς Προεδρικές εκλογές τον Δήμαρχο Κωνσταντινουπόλεως και κυριότερο εν δυνάμει αντίπαλό του Εκρέμ Ιμάμογλου. Ο τελευταίος κατεδικάσθη σε φυλάκιση 2,5 ετών και σε αντίστοιχη στέρηση των πολίτικων του δικαιωμάτων, με την κατηγορία της εξυβρίσεως του Προέδρου.

Η τακτική αυτή του Ερντογάν να εξουδετερώνει, δια της χειραγωγούμενης Δικαιοσύνης, τους πολιτικούς αντιπάλους του, είναι γνωστή στην Τουρκική Αντιπολίτευση, η οποία αποφεύγει, για το λόγο αυτό, να εκθέσει πρόωρα τους υποψηφίους της για τις Προεδρικές εκλογές. Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν αναμένει όμως την επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητας τους για ν’ αναλάβει δράση για τη δικαστική εξουδετέρωσή τους.

Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν ορρωδεί προ ουδενός για να παραμείνει στην εξουσία και να συνεχίσει αυτό που αποκαλεί “όραμά του” για τη μεγάλη και Ισλαμική Τουρκία, που, δυστυχώς, συμμερίζεται σήμερα και ολόκληρο σχεδόν το Τουρκικό πολιτικό σύστημα.

Ο ίδιος αυτός Ερντογάν που θέτει εκποδών, στο εσωτερικό, τους υποψήφιους αντιπάλους του, είναι ο ίδιος, που, στο εξωτερικό, απειλεί την Ελλάδα με τους βαλλιστικούς του πυραύλους και τη “Γαλάζια Πατρίδα “.

Ο Ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει ότι έχει απέναντι του μια Τουρκική επεκτατική και επιθετική πολιτική ,που δεν εξαντλείται ούτε στο πρόσωπο του Ερντογάν ούτε στη σημερινή συγκυρία.

Στο πνεύμα αυτό, η απάντηση της Ελληνικής πλευράς πρέπει να είναι η μεγαλύτερη δυνατή ετοιμότητα, η καλλιέργεια του εθνικού φρονήματος και η εθνική συνοχή, η ισορροπία ισχύος και μια αποφασιστική εθνική στρατηγική.

Η Πατριωτική Ενωση καταγγέλλει τις αντιδημοκρατικές και αυθαίρετες πρακτικές Ερντογάν στο εσωτερικό και τις ιταμές απειλές κατά της Ελλάδος. Καταγγέλλει, με την ίδια ευκαιρία, φωνές και πολιτικές κατευνασμού, που κάθε τόσο επανέρχονται και προσπαθούν να υποβάλουν τη ψευδή ιδέα για δήθεν επίλυση των Ελληνο – Τουρκικών προβλημάτων, με συνομιλίες, χωρίς να καθορίζεται αυστηρά ως πλαίσιο το διεθνές δίκαιο και οι ισχύουσες διεθνείς Συμφωνίες και Συνθήκες.