Για ένα «πουκάμισο αδειανό»…
Ο Καζαντζάκης «έπαιξε με
όλα, με βουδισμούς, με νιτσεϊσμούς, με χριστιανισμούς, με ό,τι θέλεις», έγραφε με ειλικρινή πόνο ο σπουδαίος μας
(και επί σειρά ετών φίλος του) Φώτης Κόντογλου, μαζί με
τη διαπίστωση ότι «τα
γραφόμενά του είναι κούφια κι ολοένα γίνονται χειρότερα».
Καθόλου τυχαία και η
αποστροφή που αισθανόταν, όποτε άκουγε γι’ αυτόν, ο Άγιος Παΐσιος,
φτάνοντας στο σημείο να ξύνει το χαραγμένο σε βράχο του Σινά όνομά του, για να
το εξαφανίσει (θεωρώντας παράταιρο να βρίσκεται το «βδέλυγμα της αθεΐας εν τόπω αγίω»), ή να συμμετέχει προς έκπληξιν πολλών
στο μεγάλο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης κατά της βέβηλης ταινίας του
Σκορτσέζε.