Τρεις Αλγερινοί "πρόσφυγες πολέμου" επιτέθηκαν χθες σε κοπέλα στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης.
Τους κυνήγησε η ομάδα ΔΙΑΣ και τους συνέλαβε.
Και οι τρεις είχαν επάνω τους πτυσσόμενα μαχαίρια.
Εν τω μεταξύ, στο χοτ σποτ Διαβατών, μαχαιρώθηκαν μεταξύ τους "πρόσφυγες" με αποτέλεσμα τρεις εξ αυτών να χρειάζονται νοσηλεία.
 |
| δυστυχισμένα γυναικόπαιδα... |
Δυο μόνο περιστατικά, μέσα σε μια μόνο μέρα, που δεν θα τα ακούσετε στα δελτία ειδήσεων των καναλιών μας.
Που κατά τα άλλα όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν...
Το μόνο που θα ακούσετε εκεί είναι για τις δυστυχισμένες μωρομάνες, τα γλυκά παιδάκια, και τις οικογένειες που θαλασσοδέρνονται προκειμένου να φτάσουν στη φιλόξενη χώρα μας...
Να ξεφύγουν από τις βόμβες, και να βρουν μια ελπίδα.
Άσχετα αν οι περισσότεροι αφιχθέντες είναι δίμετροι άντρακλες, με κινητά τελευταίας τεχνολογίας και απεριόριστη πρόσβαση στο ίντερνετ, και από χώρες χωρίς πόλεμο (μέχρι και από τις Άνδεις μας έρχονται, έλεγε προχθές ο Τράγκας).
Ή το πολύ να δείτε εκείνη τη ξανθιά μπίμπο του πρωινού του ΣΚΑΙ να μαλώνει έναν διαμαρτυρόμενο πατέρα στα Διαβατά, που κάποιοι "ικέτες" επιτέθηκαν στη κόρη του, και που δεν συμφωνεί με τον εποικισμό της πόλης του από "μαχαιροβγάλτες".
Ρατσιστής, ακροδεξιός, και προφανώς ανάλγητος σαδιστής ο λεγάμενος... Αν δηλαδή πιστέψουμε την περιρρέουσα φιλολογία των συμβατικών ΜΜΕ μας.
Ή και των πολιτικών μας, οι οποίοι παρεμπιπτόντως διαθέτουν αστυνομική φρουρά 24 ώρες το 24ωρο... Έτσι δεν είναι κυρία Ντόρα μου;
Έτσι δεν είναι Λιάνα; Που αναρωτιέσαι "τι μας κόφτει", αν κάποιος νεαρός ιδεολόγος κουβαλάει επάνω του μολότοφ...
Αυτή είναι η σημερινή Ελλάδα, όπως διαμορφώθηκε με δυο αντίπαλα στρατόπεδα.
Παλιά ήταν οι βασιλικοί με τους δημοκρατικούς.
Μετά οι αριστεροί με τους δεξιούς.
Αργότερα οι πασόκοι με τους νεοδημοκράτες.
Πιο πρόσφατα οι ευρωπαϊστές μνημονιακοί με τους οπαδούς της περήφανης δραχμής (και των συσσιτίων).
Τώρα οι ξενοφοβικοί ακροδεξιοί ρατσιστές με τους φιλάνθρωπους και πονόψυχους "ισλαμολάγνους".
Και ο πόλεμος είναι σκληρός. Με τους δεύτερους να βρίσκουν μια απροσδόκητη στήριξη ακόμη και από αναμπάμ μπαμπαντάμ "δεξιούς", οι οποίοι συστήνουν υπομονή, και μαλώνουν όσους ανησυχούν για τον εποικισμό που λέγαμε.
Υπομονή όμως μέχρι πότε; Μέχρι να είμαστε πράγματι μειοψηφία στη χώρα μας;
Μέχρι να σφάζεται κάθε μέρα κι από ένας Έλληνας;
Προφανώς ναι... Αλλιώς δεν εξηγείται όλη αυτή η "νηφαλιότητα" από άτομα που μέχρι χθες ήταν στα κάγκελα για τον ΕΝΦΙΑ, για την ανομία, ακόμη και για το "ξεπούλημα της Μακεδονίας".
Σήμερα δηλώνουν "νηφάλιοι", και στα "σόσιαλ μύδια" ανεβάζουν μόνο τραγούδια του Κιάμου και γλυκερά τσιτάτα περί έρωτα.
Κάποιοι άλλοι πάλι πήραν στα αστεία την προτροπή του Γιαννούλη να μην τρώμε χοιρινά διότι προσβάλουμε το θρησκευτικό συναίσθημα των φιλοξενούμενων.
Άλλοι αστειεύονται με τα πρόστιμα που πέφτουν στα φαρμακεία, διότι οι σταυροί τους είναι ...υπερμεγέθεις(!)
Και πάει λέγοντας. Με κάποιον υψηλόβαθμο συριζαίο να χαρακτηρίζει ως "χοιρινομεθύστακες" όσους δεν συμφωνούν με την απαγόρευση των ... κοψιδιών.
Ναι, αλλά όπως έλεγε κι ο Γκέμπελς, "πες πες, στο τέλος κάτι θα μείνει".
Έτσι ξεκινάει ο "πολιτισμικός ηγεμονισμός" που έλεγε ο Αντόνιο Γράμσι.
Με την συνεχή επανάληψη, κάτι γίνεται αλήθεια.
Οπότε μην εκπλαγείτε αν σε 20 χρόνια (πολλά βάζω), οι σημερινοί δεκάχρονοι θεωρούν φυσιολογικό το να μη τρώμε χοιρινά, ή το να ζούμε σε μια Ελλάδα με τσεμπέρια ... Σε μια Καμπούλ των Βαλκανίων.
Έχετε δει αναγνωστικά μαθητών δημοτικού; Θα φρίξετε...
Είναι λοιπόν όλα τυχαία; Αποτέλεσμα διεθνών συγκυριών, ή μέρος ενός παλιού οργανωμένου σχεδίου;
Είναι τυχαίο που ο Σόρος χρηματοδοτεί άπειρες ΜΚΟ και άπειρα σάιτς ανά τον κόσμο, όντας φανατικός της πολυπολιτισμικότητας;
Είναι τυχαίο που διαπρεπής καθηγητής συγγραφέας μιλάει "ήρεμα για τους λαούς που θα μας διαδεχτούν σε αυτά εδώ τα χώματα";
Είναι τυχαίο που πολιτικοί (δεξιοί παρακαλώ) μας μιλάνε για μπολιάσματα, και για σύσταση χοτ σποτς ανά την επικράτεια θέλουμε δεν θέλουμε;
Είναι τυχαίο που οι "ικέτες" στέλνονται κυρίως στη Μακεδονία;
Είναι τυχαίο που πολλοί (νοήμονες κατά τα άλλα) δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αντιληφθούν τη διαφορά μεταξύ "πρόσφυγα πολέμου" από εκείνη του "οικονομικού μετανάστη";
Είναι τυχαίο που στη χώρα μας δραστηριοποιούνται εκατοντάδες ΜΚΟ, που ακόμη και στην κομμουνιστική Κίνα έχουν τεθεί εκτός νόμου από το 2016;
Είναι τυχαίο που κοτζάμ υπουργός Άμυνας δηλώνει ανερυθρίαστα ότι δεν τον αφήνουν οι ΜΚΟ να μπει σε στρατόπεδο χοτ σποτ;
Είναι τυχαίο που μιλάμε πομπωδώς για φύλαξη συνόρων, την ώρα που στη θάλασσα οι αρχές (και η ΦΡΟΝΤΕΞ) απλά διευκολύνουν τις αφίξεις, ενώ στον Έβρο είναι μπάτε σκύλοι αλέστε;
Είναι τυχαίο που διάφοροι μέχρι πρότινος πατριώτες κλείνουν τα μάτια στα δεινά που ζούμε και που στο εγγύς μέλλον θα ζήσουμε και χειρότερα;
Και συ ποιος είσαι ρε; Γιατί γκρινιάζεις;
Είσαι μήπως ακροδεξιός ρατσιστής; Κρυφοσυριζαίος;
Ξενοφοβικός σαδιστής;
Όχι... Απλά, όπως έλεγε κι ο Σωκράτης, μια αλογόμυγα που τσιμπάει το κοιμισμένο μουλάρι μπας και ξυπνήσει και μυρίσει τον... καφέ.
Για μπέικον δεν μιλάω μη τυχόν και φάω καμιά μήνυση για ρατσισμό από κανέναν ιδεοληπτικό ανταρσίτη, ή κανέναν νουνεχή νεοδημοκράτη...
Παλιά με μαλώνανε καθημερινά οι συριζαίοι (κυρίως πρώην πασόκοι) που δεν συμμεριζόμουν το όραμα του Αλέξη.
Σήμερα με μαλώνουν οι απέναντι, οι σύντροφοι εν όπλοις της περιόδου 2011-2019, που δεν κάνω το καλό παιδί. Που δεν το βουλώνω.
Σαν τον μπαμπά του Τρότσκι αισθάνομαι ώρες ώρες.
Που τον κυνηγούσαν οι αριστεροί επειδή ήταν Εβραίος γαιοκτήμονας, και από την άλλη τον κυνηγούσαν οι "δεξιοί" διότι ήταν μπαμπάς του κομμουνιστή Τρότσκι (τον οποίο βέβαια σκότωσαν οι Μπολσεβίκοι, διότι δεν συμμερίζονταν το όραμα του Στάλιν).
Τουρλουμπούκι...
Και που είσαι ακόμη;
Strange Attractor
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου