ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ...

Γράφει ο Γιώργος Τσουμάνης

  Η Εκκλησία σήμερα στη χώρα μας τηρεί κατά πλειοψηφία τα μέτρα που εισηγούνται οι ειδικοί και εκτελεί η κυβέρνηση. Όμως δυστυχώς υπάρχουν πολλές φωνές οι οποίες αρνούνται από την πρώτη στιγμή να ακολουθήσουν τα μέτρα των αρμοδίων. Ας εξετάσουμε όμως τη σχέση θρησκείας μας με την ιατρική επιστήμη. Πάντοτε αυτές οι δύο συνεργάζονταν όταν όμως η μία δεν προσπαθούσε να εισχωρήσει στην άλλη. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Ευαγγελιστής Λουκάς! Ο Λουκάς είναι ο πρώτος Χριστιανός επιστήμονας τον οποίο γνωρίζουμε από την Καινή Διαθήκη. Ο ίδιος ήταν προσωπικός ιατρός της Υπεραγίας Θεοτόκου και για αυτό το λόγο στο δικό του Ευαγγέλιο έχουμε τις περισσότερες πληροφορίες για την Παναγία μας.

   Οι Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και  Δαμιανός είναι ένα ακόμη ένα τρανταχτό παράδειγμα της άριστης σχέσεις της Ορθόδοξης πίστης μας και της Εκκλησίας με την ιατρική επιστήμη. Οι Άγιοι είχαν ανιδιοτελή αγάπη προς τους ανθρώπους και προσέφεραν τις υπηρεσίες τους δωρεάν. Για να υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη προς τον συνάνθρωπο πρέπει να υπάρχει και αγάπη προς το Θεό. Έτσι εκεί που οι ανθρώπινες δυνάμεις τους αδυνατούσαν να προχωρήσουν, θεράπευαν τους ασθενείς με την προσευχή τους στο Θεό. Είχαν τόση ταπεινότητα που όταν θαυματουργούσαν υπέρ των ασθενών προσποιούνταν πως τους θεράπευαν με φάρμακα.

  Ένας σύγχρονος Άγιος της Εκκλησίας μας ο οποίος ήταν ιατρός υπήρξε ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως. Ο Άγιος Λουκάς από λαϊκός ήταν πιστός Χριστιανός. Στο χειρουργείο όπου τελούσε το θεάρεστο έργο του είχε πάντα την εικόνα της Παναγίας. Μπροστά στην εικόνα αυτή προσευχόταν για λίγα λεπτά πριν από κάθε επέμβαση. Στη συνέχεια πότιζε ένα βαμβάκι με ιώδιο με το οποίο σταύρωνε το μέρος του σώματος στο οποίο θα γινόταν η τομή. Κάποια περίοδο δόθηκε εντολή να ξεκρεμάσουν την εικόνα της Παναγίας, μετά από αυτό ο Άγιος αρνήθηκε να χειρουργήσει ξανά. Όμως μετά από ένα δύσκολο χειρουργείο που έκανε ο ίδιος στη γυναίκα ενός στελέχους του κόμματος επετράπη να μπει ξανά η εικόνα της Παναγίας στο χειρουργείο. Χειροτονήθηκε ιερέας κι έπειτα Επίσκοπος Τασκένδης από τότε συνδύαζε ποιμαντικά και ιερατικά καθήκοντα. Από το 1922 και μέχρι την τελευταία του πνοή γνώρισε συλλήψεις, βασανιστήρια, εξορίες και κακουχίες. Οι λόγοι των διώξεών του ήταν, οι γενικοί διωγμοί κατά των Ορθοδόξων και η ιδιαίτερη άρνηση του Επισκόπου να υποστηρίξει τη «Ζωντανή Εκκλησία», ένα εκκλησιαστικό πραξικόπημα, του σοβιετικού καθεστώτος. Από το 1946 μέχρι το 1961 που πέθανε, ήταν μητροπολίτης της Συμφερούπολης και συνέχιζε το ιατρικό του έργο.

  Στην Ορθοδοξία ισχύει το ”κατ′ οικονομίαν” και μπορεί να ισχύσει σε περιόδους επιδημιών. Έτσι και Ιεραρχία μπορεί να παρεκκλίνει όχι όμως από πρωτεύοντα δογματικά ζητήματα. Ιστορικά στοιχεία δείχνουν πως κατά τη διάρκεια θανατηφόρων επιδημιών υπήρχε ένα υψηλό ποσοστό επιβίωσης των μελών της   Εκκλησίας. Εκτός από την προσευχή κύριο λόγο έπαιξε  η αλληλεγγύη και η έμπρακτη βοήθεια των Χριστιανών μεταξύ τους. Η χριστιανική αγάπη είναι αυτή η οποία οδήγησε τους πιστούς της ορθοδοξίας να βοηθούν σε περιόδους λοιμών από την προσευχή μέχρι και την έμπρακτη βοήθεια στους αρρώστους με προσωπικό ρίσκο την υγεία τους. Βέβαια η αγάπη δεν σταματούσε μόνο στους ομόθρησκους.

  Σήμερα διανύοντας την πανδημία του Κορωνοϊού, εκτός από θεωρητική αγάπη καλούμαστε να αγαπήσουμε τον συνάνθρωπο έμπρακτα. Όχι όμως αυτή τη φορά μέσω βοήθειας των ασθενών καθώς αυτό πλέον το έχουν αναλάβει οι υγειονομικοί. Αυτό που εμείς πρέπει να κάνουμε είναι να τηρήσουμε τα μέτρα με ευλάβεια και να απομονωθούμε ώστε να ελαττώσουμε την διασπορά του ιού. Έτσι η τήρηση των μέτρων και ο εμβολιασμός δεν μας κάνουν λιγότερο πιστούς, ακολουθώντας τις εισηγήσεις των ειδικών βοηθούμε έμπρακτα τους συνανθρώπους μας. Οι δήθεν ευσεβείς με τις θεωρίες περί Αντίχριστου, αλλαγής του DNA και κάποιων άλλων θεωριών συνομωσίας οδηγούν σε διόγκωση του προβλήματος κι έτσι χάνεται η χριστιανική αλληλεγγύη.