Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά αυτοδιαψεύστηκε!
Για επικείμενη έξοδο στις αγορές (χτες)…
«Δεν έχει ληφθεί καμιά τέτοια απόφαση», ανακοίνωσαν επίσημα. Και συμπλήρωσαν πως θα αποφασίσουν την έξοδο…«όχι με βάση τις φήμες αλλά με αποκλειστικό κριτήριο τη βέλτιστη διαχείριση του δημόσιου χρέους».
Αλλά μόνοι τους διέσπειραν αυτές τις φήμες όλες τις προηγούμενες μέρες.
Κι όχι μόνοι τις διέσπειραν δεξιά κι αριστερά, αλλά όταν ο Στουρνάρας τους συνέστησε δημόσια να ΜΗ το κάνουν τώρα, τον αποδοκίμασαν κι όλα!
«Τρελοκομείο» πραγματικό…
Βέβαια, όσοι διαβάζετε τις γραμμές αυτές δεν… «πέσατε κι από τα σύννεφα»!
–Σας είχα γράψει ότι δεν αντέχουν τη σύγκριση με το ομόλογο του Σαμαρά.
–Σας είχα γράψει ότι το ΔΝΤ πρόκειται να βγάλει έκθεση που θα επέμενε ότι το χρέος μας είναι εξαιρετικά ΜΗ βιώσιμο.
Θέλετε τώρα και λίγο «παρασκήνιο»;
Είχαν εξασφαλίσει κατ’ αρχήν την έγκριση των «συμβούλων» τους, να τους «απορροφήσουν» οι ίδιοι (οι σύμβουλοι) ένα πενταετές ομόλογο γύρω στα 4 δισεκατομμύρια, με επιτόκιο γύρω στο 4,6%.
Και θα το παρουσίαζαν ως «μεγάλη νίκη»…
Φτάνει να γινόταν η δουλειά πριν δημοσιευτεί η έκθεση βιωσιμότητας του ΔΝΤ για το Ελληνικό χρέος. Η πολύ αποκαρδιωτική για το ελληνικό χρέος…
Γιατί δεν μπορούσαν να πάρουν χαμηλότερο επιτόκιο από ό,τι τον Ιούλιο του 2014, όταν το ίδιο το ΔΝΤ έλεγε πως το χρέος μας ήταν (τότε) σταθερά σε «τροχιά βιωσιμότητας»…
Έπρεπε λοιπόν, να βγουν στις αγορές τώρα, πριν «μιλήσει» το ΔΝΤ…
Αλλά η έκθεση του ΔΝΤ επρόκειτο να βγει στις 27 Ιουλίου.
Οπότε είχαν περιθώρια να βγουν με «προστατευμένη», (δηλαδή προ-συνεννοημένη) έκδοση και να το πανηγυρίσουν για μερικές μέρες…
Έλα όμως που τους πήρε χαμπάρι του ΔΝΤ και αποφάσισε να φέρει τη συνεδρίασή του μια βδομάδα νωρίτερα, στις 20 Ιουλίου, δηλαδή αύριο Πέμπτη…
Οπότε κι οι «σύμβουλοι» άρχισαν να έχουν πρόβλημα: Πώς θα βάλουν πελάτες τους να αγοράσουν ομόλογα (έστω και για πολύ μικρά ποσά) την Τρίτη, και να βγει δύο μέρες αργότερα το ΔΝΤ να πει πως το χρέος αυτής της χώρας είναι «εξαιρετικά μη βιώσιμο»;
Πάλι θα μπορούσε, βέβαια να το αποτολμήσουν, αφού τα ποσά είπαμε, είναι πολύ μικρά – και τα επιτόκια, έτσι κι αλλιώς, σχετικά υψηλά…
Αλλά το ίδιο το ΔΝΤ έκανε κάτι ακόμα: έσπευσε να διαρρεύσει από το περασμένο Σάββατο το περιεχόμενο της έκθεσής του. Και η «διαρροή» του ΔΝΤ έλεγε πως παρ’ όλα τα μέτρα ανακούφισης που έχουν αποφασίσει ότι ΘΑ δώσουν οι Ευρωπαίοι, το ελληνικό χρέος εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά ΜΗ βιώσιμο! Και αυτό, όντως, ισχύει, γιατί σε αντίθεση με το 2014 ο Τσίπρας όχι μόνο πρόσθεσε, καθαρά, 50 δις στο χρέος αλλά και ανέτρεψε όλες μα όλες τις θετικές προβλέψεις ΔΝΤ και «θεσμών», επέστρεψε τα κέρδη απ’ τα ομόλογα, έχασε την πιστοληπτική γραμμή στήριξης, έκλεισε τις τράπεζες κλπ.
Οπότε με τέτοια κατάσταση που αποτυπώνεται στην έκθεση του ΔΝΤ το να μπουν μόνοι τους επενδυτές σε νέο ομόλογο, γίνεται ακόμα πιο δύσκολο.
Εκτός κι αν το επιτόκιο ανέβει ακόμα περισσότερο…
Αλλά, όπως αναφέρει ο Γερμανικό Τύπος, θα ήταν «καταστροφή για τον Τσίπρα» να έπιανε επιτόκιο μεγαλύτερο από εκείνο του Σαμαρά!
Οπότε μπλόκαρε το πράγμα (για την ώρα…)
Βέβαια τα ψέματα δεν τελειώνουν εδώ. Γιατί αυτό που δείχνει αν, πράγματι, υπάρχει «πρόοδος» σε σχέση με το καλοκαίρι του 2014, δεν είναι το «επιτόκιο» αλλά το spread των επιτοκίων. Δηλαδή η διαφορά των επιτοκίων της Ελλάδας με τα αντίστοιχα της Γερμανίας ή άλλων χωρών της Ένωσης…
Κι εδώ καταγράφεται σήμερα σοβαρή επιδείνωση – όχι βελτίωση!
Σε σχέση με τότε…
Προσέξτε: τον Ιούλιο του 2014 το «ομόλογο Σαμαρά» εκδόθηκε με «λειτουργικό» (effective) επιτόκιο 4,95%. Αλλά τότε η Γερμανία δανειζόταν η ίδια με επιτόκιο 0,58%. Κι έτσι τότε η διαφορά μεταξύ μας – δηλαδή το spread – έφτανε το (4,95-0,58=) 4,37%.
Σήμερα η Γερμανία δανείζεται με αρνητικά επιτόκια – 0,11%!
Και για να έχουμε το ίδιο spread με το καλοκαίρι του 2014, ώστε να συγκρίνεται με το «ομόλογο Σαμαρά», θα έπρεπε να δανειστεί ο Τσίπρας «ανοιχτά» (όχι «προστατευμένα) με επιτόκιο (4,37-0,11=) 4,26%!
Αλλά το 4,26% δεν το έβλεπε ούτε με το κιάλι – ακόμα και πριν διαρρεύσει η αποκαρδιωτική έκθεση του ΔΝΤ.
Άρα, δεν μπορούσε να αντέξει τη σύγκριση.
Κι αν συγκριθεί η Ελλάδα σήμερα, όχι με τη Γερμανία αλλά με την Πορτογαλία ή την Κύπρο – που ήταν κι εκείνες σε μνημόνια – τα spreads μαζί τους έχουν αυξηθεί πολύ περισσότερο! Και θα έπρεπε να πετύχει ακόμα χαμηλότεροεπιτόκιο στο νέο ομόλογο για να αντέχει τη σύγκριση με τον Ιούλιο του 2014.
Πράγματι, αν η σύγκριση γινόταν με το spread της Πορτογαλίας, θα έπρεπε το επιτόκιο του τωρινού ομολόγου να πέσει στο 2%!
Οπότε… άστο καλύτερα!
Φυσικά δίκιο έχουν όσοι λένε πως η Ελλάδα πρέπει να αρχίσει να βγαίνει στις αγορές…
Αλλά άλλο «πρέπει», άλλο «μπορεί»!
Το ότι «πρέπει» να βγει είναι μόνο η μισή φράση – η μισή αλήθεια, αν θέλετε…
Ολόκληρη η σωστή φράση είναι πως η Ελλάδα έπρεπε να έχει αρχίσει να βγαίνει στις αγορές εδώ και τρείς μήνες τουλάχιστον, αν πρόκειται να βγει από τα μνημόνια του χρόνου τον Ιούλιο. Συνήθως χρειάζεται ένας χρόνος και πλέον «προετοιμασία»…
Η άλλη μισή αλήθεια είναι πως, αν η Ελλάδα δεν μπορεί τώρα να βγει στις αγορές πραγματικά (όχι «στημένα» ή «μιλημένα»). Πράγμα που σημαίνει ότι του χρόνου δεν θα είναι έτοιμη να βγει από τα μνημόνια! Άρα θα χρειαστεί να την ξανά-δανείσουν τα κράτη μέλη και ο ESM. Άρα θα μπει σε νέο Μνημόνιο – το τέταρτο – τα πρώτα μέτρα για τα οποίο, εξ άλλου, τα έχει ήδη υπογράψει!
Αυτή είναι ολόκληρη η αλήθεια.
Ουσιαστικά οι Γερμανοί που βρίσκονται τώρα σε προεκλογική περίοδο, έβλεπαν «με καλό μάτι» μια, έστω και «προστατευμένη», έστω και «στημένη», έξοδο του Τσίπρα στις αγορές τώρα…
Για να το επικαλεστούν, εν όψει των Γερμανικών εκλογών το Σεπτέμβριο:
–Νάτη η Ελλάδα βγαίνει στις αγορές, δεν χρειάζεται νέο μνημόνιο.
Έτσι όλο αυτό, «δωράκι» στο Σόϊμπλε ήταν!
Αλλά το ΔΝΤ δεν άφησε να γίνει αυτό το «δωράκι»…
Γιατί δεν θέλει να δημιουργηθεί η ψευδής εντύπωση, ότι τάχα δεν υπάρχει ανάγκη για κούρεμα χρέους…
Υπάρχει και με το παραπάνω (όπως το κατάφερε ο Τσίπρας – γιατί το 2014, πάλι κατά την επίσημη έκθεση του ΔΝΤ και φυσικά των «θεσμών», δεν υπήρχε καμία απολύτως τέτοια ανάγκη, γιατί το χρέος προβλεπόταν πολύ κάτω από το 100% του ΑΕΠ μέσα στην επόμενη δεκαετία – τα έχουμε γράψει με στοιχεία, αναφορές σε εκθέσεις… μην τα ξαναλέμε εκτενώς λοιπόν..)!
Κάπως έτσι, λοιπόν, παίχθηκε το παιγνίδι ως τώρα. Και όσοι από εσάς αγαπημένοι μου αναγνώστες αντιδράσατε σε παλαιότερα άρθρα μου όπου σας έλεγα ότι δε θα πάρουν κάτι για το χρέος, δε θα μπουν στο QE και πρόσφατα ότι δε θα μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν από τις αγορές τα ομόλογα Σαμαρά, τουλάχιστον όχι με ανοιχτή δημοπρασία (δηλαδή κανονικά) όπως έγινε το 2014 αλλά ούτε και με καλά επιτόκια, είδατε πως επιβεβαιώθηκα (δυστυχώς μεν αλλά..) και βλέπετε πως επιβεβαιώνομαι.
Γι’ αυτό δώστε βάση και σε αυτό στο οποίο επιμένω να σας λέω: Χωρίς σταθερές, κανονικές και φθηνές εξόδους στις αγορές ΔΕΝ υπάρχει έξοδος απ’ τα Μνημόνια. Και οι σταθερές, κανονικές και φθηνές έξοδοι δε γίνονται σε μία νύχτα. Το πρόγραμμα λήγει στις 20 Αυγούστου του 2018, δηλαδή περίπου σε ένα χρόνο από τώρα.
Είναι ήδη αργά. Μας έφαγε η διαπραγμάτευση «αυταπάτη» του 2015, όπως ο ίδιος ο Τσίπρας δικαιολόγησε την καταστροφή που προκάλεσε και οι διαπραγματεύσεις του 2016, του 2017 κλπ. Μας έφαγε το πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ και η τα βήματα προς τα εμπρός με φιλοσοφία και τεχνικές του ΠΑΣΟΚ του 1980.
Τώρα, λοιπόν, είναι αργά για έξοδο απ’ τα Μνημόνια επί ΣΥΡΙΖΑ. Και όπως και να βαφτίσουν το επόμενο Μνημόνιο αυτό θα έρθει. Εδώ θα είμαστε και θα με θυμηθείτε.
Θ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου