Φωτομοντάζ: Αυτόλυκος
Τον Υάνις Βαρουφάκις προφανώς θα τον γνωρίζετε.
Άλλωστε, οι πάντες στην Ευρώπη τον γνωρίζουν. Όπως γνωρίζουν και τον Mr Been...
Λοιπόν ο Υάνις Βαρουφάκις έβγανε λέει ένα βιβλίο, που έχει κάμει τους μισούς Ευρωπαίους να σκάζουν στα γέλια. Ούτε μπαλόνι γέλιου να ρούφηξαν δηλαδή.
Οι άλλοι μισοί βεβαίως κλαίνε για τα λεφτά που έδωκαν να το αγοράσουν...
Μέχρι και ο αγέλαστος Σόϊμπλε φαίνεται ότι ακόμα γελάει, επαναλαμβάνοντας μερικές τις μνημειώδεις ατάκες του εν λόγω πονήματος. Όπως εκείνη παραδείγματος χάριν, όπου ο πρώην υπουργός οικονομικών της ινδογρεκίας, αναλύει το plan B του, για τις πλερωμές του δημοσίου, με πετσετάκια...
Ωστόσο μην φανταστείτε ότι για να βγάνει τόσο διεθνές γέλιο ένας πολιτικός καραγκιόζης, φταίει που είναι φαλακρός ή άσχετος ή μπούρδας ή πρώην κολλητός του κάπο ντι τούτι κάπι των ροζ συμμοριών.
Όχι.
Ο Υάνις δεν είναι ούτε προδότης, ούτε βαλτός, ούτε ηλίθιος, ούτε καρανίκας.
Ο Υάνις Βαρουφάκις είναι απλά αριστερός.
Και το γέλιο στην Ελλάδα βγήκε από την αριστερά, όταν οι απόγονοι των κόκκινων συμμοριτών, αποφάσισαν να πάρουν τη ρεβάνς του εμφυλίου, αλλάζοντας τα κονσερβοκούτια, με τα υπερσύγχρονα όπλα των τραπεζών, των χρηματοπιστωτικών ομίλων, της λαθρομετανάστευσης, της πουστιάς και της ψυχανωμαλίας.
Αυτά δηλαδή ακριβώς, που ξόρκιζαν ως "μανιφέστα των αφεντικών!"
Κι από τότε, οι σφαγείς του ΄40 βγάνουν το πιο πικρό γέλιο της ιστορίας.
Γεμάτο ελληνικό αίμα ασφαλώς, αλλά πάντως γέλιο...
Για να καταλάβεις εις βάθος κυρία μου, το πόσο άξιος είναι ο μισθός των αριστερών, ως γελωτοποιών της ιστορίας, θα σου πω μοναχά το εξής...
Παντού εις όλη την υφήλιο, είναι κοινώς αποδεκτό πως όσο περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους διαθέτει μία χώρα, αναλογικά με τον πληθυσμό της, τόσο το χειρότερο γι αυτήν.
Διορίζω στο δημόσιο σημαίνει απλώς: επιταχύνω τη χρεωκοπία μιας χώρας.
Εξόν βεβαίως από τις άλλοτε "λαϊκές δημοκρατίες" του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, όπου οι πάντες ήσαν δημόσιοι υπάλληλοι. Ωστόσο, γι αυτές τις δύσμοιρες χώρες ίσχυε το γνωστόν: ότι το καθεστώς παρίστανε ότι τους πλήρωνε και εκείνοι παρίσταναν ότι δουλεύουν.
Γι αυτό και δεν έμεινε καμία τους όρθια, αλλά αντιθέτως μετατράπηκαν στις πιο στυγνές νεοφιλελεύθερες μπανανίες, αφού πρώτα οι μισές υπαρκτές σοσιαλίστριες κατάντησαν πουτάνες στα κωλάδικα της Ευρώπης.
Θα μου πεις ότι υπάρχει ακόμα η Βόρεια Κορέα και η Βενεζουέλα, ενώ μέχρι πρότινος έστεκε και ο Κάστρο. Θα σου πω όμως ότι, όποιος πήγε να δει πως ζουν αυτοί οι δύστυχοι εναπομείναντες του υπαρκτού σοσιαλισμού, γύρισε είτε κλαίγοντας γοερά, είτε γελώντας ασταμάτητα [το ίδιο είναι στην ουσία...]
Πίκρα κυρία μου. Πίκρα και πείνα. Γι αυτό και στις χώρες που νιώσανε βαθιά στο πετσί τους το τι παναπεί αριστερά, όπως λόγου χάριν η Τσεχία ή η Ουγγαρία ή η Πολωνία, ακούνε για τσιπρουλίνους και ετοιμάζουν την πίσσα με τα πούπουλα...
Με λίγα λόγια η αριστερά ήταν, είναι και θα είναι, η πολιτική έκφραση του κρατισμού, του ρουσφετιού, της νομενκλαντούρας, του νεποτισμού, του κομισάριου, του βασανιστή, του χαφιέ, του παρασιτισμού, του παραλογισμού, της γραφειοκρατίας, της ψυχανωμαλίας και των χίλιων κακών της μοίρας ενός λαού, που είχε την ατυχία [ή τη μαλακία] να πέσει στα νύχια των κόκκινων συμμοριτών.
Δεν υπαρχει λοιπόν σώφρων άνθρωπος σε όλη την Ευρώπη, που θα γυρίσει και θα σου πει ότι για να ορθοποδήσει μαι ευρωπαϊκή χώρα, θα πρέπει να εφαρμοστεί η γνωστή συνταγη του διορίζω άρα υπαρχω, που συντηρούσε, συντηρεί και θα συντηρεί, κάθε είδους μόρφωμα της αριστεράς, στην εξουσία.
Και πως να υπάρξει όταν αυτή ακριβώς η συνταγή έγινε η αιτία να καταρρεύσουν ακόμα και χώρες κολοσσοί του σύγχρονου Ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, όπως η Ρωσία ή η Ουγγαρία. Οι άνθρωποι απαλλάχθηκαν από τη γάγγραινα της αριστεράς και τώρα τρέχουν με τα χίλια.
Σε αντίθεση με την κοινή λογική, την ιστορική εμπειρία και τα βιώματα της διεθνούς πολιτικής σκηνής, εμείς εδώ στην ινδογρεκία επιμένουμε αριστερά.
Και φυσικά παραμένουμε οι τελευταίοι και πιο θλιβεροί ζήτουλες της Ευρωπης.
Ο Υάνις Βαρουφάκις το λοιπόν, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία σοφιστικέ [και καλοντυμένη] έκδοση της αριστεράς. Ένας ζηλωτής του κρατικισμού, του πελατειακού κράτους και της δημοσιοϋπαλληλικής σαπίλας, που αποτελεί ακριβώς και τη γενεσιουργό αιτία της ελλαδικής χρεωκοπίας.
Συλλογιστείτε μοναχά ότι ο άνθρωπος κάμει λόγο για μία τάχα μου ανατρεπτική πολιτική απέναντι στα διεθνή κογκλάβια των μνημονίων και ταυτόχρονα δεν έχει να μας πει τίποτα, για τους διορισμούς ημετέρων, που επιχειρούσε και επιχειρεί με ρυθμό πολυβόλου, ο κάπο ντι τούτι κάπι των ροζ συμμοριών.
Κι αν δεν κάμω λάθος, το αποκορύφωμα και το ζωντανό υπόδειγμα του πελατειακού κράτους, ο γνωστός καρανίκας, διορίστηκε ενόσω ήταν ακόμα υπουργός ο Υάνις Βαρουφάκις!
Συλλογιστείτε επίσης ότι ο βαρύς οικονομολόγος Υάνις, κάθεται και μας κάμει κηρύγματα περί ενός σχεδίου Β, σε περίπτωση που η χώρα έβγαινε από το εβρ[αι]όπουλο αλλά δεν μας δίνει ούτε καν τους στοιχειώδεις αρμούς ενός προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης του ρημαγμένου παραγωγικού ιστού της Ελλάδας.
Αντιθετως, αυτός ο οποίος υποτίθεται θα "άλλαζε την ιστορία" τόσο της Ελλάδος, όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το μόνο που είχε να προτείνει, ήταν αρρωστημενες μέθοδοι για να αυξηθούν τα κρατικά έσοδα - δηλαδή φόρους και πάλι φόρους και ξαναμανα φόρους.
Κι όλα αυτά, για να κλείσουν μερκές χιλιάδες ακόμα επιχειρήσεις και να μισθοδοτηθούν οι δεκάδες χλιάδων του κομματικού στρατού, που διρίζει συστηματικά η αριστερά στο δημόσιο.
Θα θυμίσω εδώ, μοναχά την αμίμητη πρόταση του Υάνι Βαρουφάκι, για να μεταμφιέζονται οι όμορφες φοροεισπρακτορίνες σε τουρίστριες, και να μπουκάρουν με τα στρινγκ στα μαγαζιά, για να φορτώνουν πρόστιμα τους δυστυχείς ιδιοκτήτες τους!
Με άλλα λόγια, ο φαλακρός "οικονομολόγος" δεν είχε να προτείνει ούτε μία φρέσκια ιδέα παραπάνω, από τις αραχνιασμένες και αποτυχημένες μπουρδολογίες της αριστεράς. Φόροι, εισφορές, συνεισφορές, πρόστιμα κι αρπαχτικές, από μία τερατώδη κρατική μηχανή, που θα αυξάνεται και θα πληθύνεται, τρεφόμενη από το αίμα των ανθρώπων, που ιδρώνουν για να βγανουν ενα μεροκαματο.
Ο Πολυς Υανις Βαρουφάκις, που έχει και τα μουτρα να βγανει λεει βιβλια, δεν ήταν ικανός να δει ένα εκατοστό πέρα από την αριστερή μύτη του. Το αριστερό του οπτικό πεδίο έφτανε μέχρι το "διορίζω άρα με ψηφίζουν" και οι "ανατροπές" του, συνοψίζονταν στο ότι θα άνοιγε τις πόρτες του δημόσιου παραδείσου και σε όσες γκόμενες πρώτευαν στα κατα τόπους καλλιστεία [για να κλείνουν τα μαγαζάκια των ανυποψίαστων φουκαράδων]
Ε λοιπον αυτά διαβάζει τώρα, ο πάσα ένας Σόιμπλε και κατουριέται από τα γέλια.
Και για να τελειώνουμε, γιατί πολύ πάει να ασχολούμεθα με "οικονομολόγους της αριστεράς" [στην πραγματικότητα η αριστερά δεν μπορεί να διαθέτει οικονομολόγους, παρά μόνο συμβουλάτορες φοροεισπρακτόρων...]
Το γέλιο πάντα έβγαινε και βγαίνει από τις καταστάσεις όπου μια αντίφαση παρουσιάζεται ως κατάφαση. Όπως λόγου χάριν η αντίφαση του να είσαι ένας μπέκρος των πάμπ του Μάντσεστερ και να παριστάνεις τον λόρδο από το Τσέλσυ.
Ή να είσαι παραδείγματος χάριν αριστερός, σαν τον κ. Βαρουφάκις και να θες να παραστήσεις τον διάδοχο του Φρίντμαν, που ταυτόχρονα ασκεί κεϋνσιανή πολιτική, σε μια χρεωκοπημένη χώρα, με προδιαγραφές πολιτιστικής επανάστασης του Μάο [ή των Μάο-Μάο]
Και μετά να θες να σε παρουν στα σοβαρά ο Σόϊμπλε και ο Τόμσεν. Αμ' ούτε ο Μαδούρο δεν θα μπορούσε να πάρει στα σοβαρά έναν Υάνις Βαρουφάκις...
Το κακό κυρία μου είναι ότι ο Υάνις Βαρουφάκις μπορεί μεν να εκπαραθυρώθηκε, για να σωθεί η τιμή του κάπο ντι τούτι κάπι των κόκκινων συμμοριών [διότι όσα έκαμε ο Υάνις, δεν τα έκαμε από του φαλακρού κεφαλιού του] ωστόσο δεν εκπαραθυρώθηκε η αριστερά.
Έτσι τα νέα βαρουφάκια, που αντικατέστησαν το πρώτο βαρουφάκι, συνεχίζουν να διορίζουν, να φορολογάνε και να πνίγουν αργά αλλά σταθερά τον Ελληνισμό.
Και μπορεί μεν αυτός ο αργός θάνατος του Γένους μας, να χαροποιεί αφάνταστα τον πάσα ένα χερ σόϊμπλε αλλά δεν χαροποιεί τους λιγοστούς Έλληνες που απομείναμε.
Το γέλιο μεν μπορεί να βγήκε από την αριστερά, ωστόσο για εμάς τους Έλληνες που είμαστε τα θύματα της, δεν υπάρχει η πολυτέλεια του να γελάμε, με τα χάλια μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου