Κύριο άρθρο: Tα πανεπιστήμια ως μοχλός ανάπτυξης
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους η ελληνική οικονομία εξακολουθεί, ύστερα από επτά και πλέον χρόνια μνημονίων, να κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και να μην μπορεί να βρει έναν σταθερό βηματισμό, την ίδια στιγμή που άλλες χώρες (όπως η Κύπρος για παράδειγμα) που πέρασαν από ανάλογο Γολγοθά έχουν καταφέρει να ορθοποδήσουν για τα καλά.
Πολλά λέγονται για το υπερτροφικό Δημόσιο της Ελλάδας, για τις στρεβλώσεις και τις αγκυλώσεις της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, για το κράτος που εξακολουθεί να παριστάνει τον εργοδότη ενώ έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι πουθενά σε όλο τον Κόσμο δεν έχει ευδοκιμήσει ένα τέτοιο σύστημα.
Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρος του προβλήματος στην οποία μάλλον δεν δίνεται η σημασία που θα έπρεπε και έχει προφανώς να κάνει με την κρίση στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και με τη σύνδεσή της με την αγορά εργασίας.
Η τελευταία έρευνα του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) αναδεικνύει αυτό ακριβώς το πρόβλημα. Από το 2011 και μετά, λίγο μετά το ξέσπασμα της κρίσης δηλαδή, το 36% των αποφοίτων των πανεπιστημίων είναι άνεργοι, ενώ από αυτούς (τους αποφοίτους) που έχουν δουλειά, το 60% αμείβεται με μισθούς κάτω των 800 ευρώ.
Τι δείχνουν αυτά τα στοιχεία; Δείχνουν απλά ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν μείνει καθηλωμένα σε άλλες, παλαιότερες εποχές και αδυνατούν να προσφέρουν στην κοινωνία πτυχιούχους με την κατάρτιση που απαιτεί η σύγχρονη εποχή και οι ανάγκες της.
Τα ελληνικά πανεπιστήμια, με την εσωστρέφειά τους και τα φοβικά τους σύνδρομα αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις ραγδαίες εξελίξεις ιδίως των τελευταίων χρόνων και αυτό αποτυπώνεται και στις διεθνείς αξιολογήσεις όπου οι θέσεις τους δεν είναι διόλου κολακευτικές (όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να ξορκίσουν το κακό ρίχνοντας το φταίξιμο στους «κακούς ξένους» που μας ζηλεύουν).
Το ελληνικό πανεπιστήμιο πρέπει επιτέλους να εκσυγχρονιστεί, να συνδεθεί άμεσα με την αγορά εργασίας, να δει ποιες είναι οι σύγχρονες ανάγκες και να σπεύσει να τις καλύψει. Αυτό βέβαια απαιτεί γενναίες πολιτικές αποφάσεις, τις οποίες η παρούσα κυβέρνηση δεν δείχνει διατεθειμένη να λάβει.
Με αυτό τον τρόπο όμως καταδικάζει σε οπισθοδρόμηση όχι μόνο τα ελληνικά πανεπιστήμια αλλά και την ίδια την ελληνική οικονομία που χρειάζεται απαραιτήτως και μια ώθηση εκ των έσω για να πάρει μπροστά.
