Η εξάρτηση των μεταναστών
από επιδοματικές πολιτικές είναι σχεδόν απόλυτη
Στις 25 Οκτωβρίου, στα καναδικά μέσα,
δημοσιεύτηκαν τα αποτελέσματα της έρευνας του 2016 για τον πληθυσμό της χώρας.
Και με «πανηγυρισμούς» τα πολιτικά ορθά εξ αυτών, ανακοίνωσαν ότι πλέον το
Τορόντο είναι μια πόλη όπου η πλειοψηφία των κατοίκων αποτελείται από «ορατές
μειονότητες». Ο συγκεκριμένος όρος χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση του Καναδά
για να κατηγοριοποιεί τις μειονότητες που έχουν καταγωγή από μη ευρωπαϊκό
υπόβαθρο. Οι Ελληνες, παραδείγματος χάριν, ή οι Γάλλοι δεν ανήκουν σε αυτές.
Το 51,5%, λοιπόν, του πληθυσμού του Τορόντο
ανήκει σε αυτές, ενώ τα ποσοστά είναι μεγαλύτερα στα προάστια του Τορόντο. Στο
Markham, το ποσοστό τους είναι 77,9%, στο Brampton 73,3%, ενώ στο Richmond Hill
60%. Και ο Καναδάς δεν είναι η πρώτη από τις πόλεις της Δύσης που αποκτούν αυτή
την πλειοψηφία των μειονοτήτων.
Είναι σχεδόν σίγουρο ότι πολλές από τις
μητροπόλεις του δυτικού κόσμου στις δύο επόμενες δεκαετίες θα έχουν αντίστοιχες
δημογραφικές καταγραφές. Και, όμως, σύμφωνα με τις μελέτες «ιθυνόντων», ο παρών
ρυθμός των... μεταναστευτικών ροών προς τη Δύση δεν είναι αρκετά μεγάλος. Στον
υδροκέφαλο οργανισμό ο οποίος ονομάζεται ΟΗΕ και θεωρεί ότι μπορεί να σχεδιάζει
το μέλλον καθενός από εμάς, χρησιμοποιείται επισήμως ο όρος «μετανάστευση
αντικατάστασης».
Και χρησιμοποιείται για να αναδείξει μια «ανάγκη» αντικατάστασης του γηράσκοντος πληθυσμού της Δύσης (και κυρίως της Ε.Ε.). Αναφέρεται, μάλιστα, σε εργασία που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του οργανισμού ότι η μετανάστευση αντικατάστασης είναι απαραίτητη για να διατηρηθούν οι... συντάξεις των Ευρωπαίων. Η πραγματικότητα όμως, με βάση την εμπειρία των τελευταίων ετών, είναι εντελώς διαφορετική.
Και χρησιμοποιείται για να αναδείξει μια «ανάγκη» αντικατάστασης του γηράσκοντος πληθυσμού της Δύσης (και κυρίως της Ε.Ε.). Αναφέρεται, μάλιστα, σε εργασία που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του οργανισμού ότι η μετανάστευση αντικατάστασης είναι απαραίτητη για να διατηρηθούν οι... συντάξεις των Ευρωπαίων. Η πραγματικότητα όμως, με βάση την εμπειρία των τελευταίων ετών, είναι εντελώς διαφορετική.
Από τους εισερχόμενους μετανάστες στην Ευρώπη
ένα πολύ μικρό ποσοστό... εργάζεται. Στη Γερμανία, παραδείγματος χάριν, το
ποσοστό αυτό τον Νοέμβριο του 2016 ήταν 13%. Δηλαδή μόλις ένας στους οκτώ από
αυτούς που μπήκαν στη χώρα εργαζόταν. Αντιθέτως, η εξάρτησή τους από
επιδοματικές πολιτικές είναι σχεδόν απόλυτη.Επιδόματα τα οποία προέρχονται από
τη φορολογική επιδρομή των ευρωπαϊκών κρατών στους φορολογουμένους τους.
Με απλά λόγια; Οι Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων, πληρώνουμε για να μας αντικαταστήσουν ως πλειοψηφίες (αρχικά) στις χώρες μας.
Με απλά λόγια; Οι Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων, πληρώνουμε για να μας αντικαταστήσουν ως πλειοψηφίες (αρχικά) στις χώρες μας.
Δημήτρης Παπαγεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου