Το «σκάνδαλο» Harvey Weinstein και το φαινόμενο “Shiksa”
«Από την προέλευσή του, το Χόλιγουντ έχει σφραγιστεί με μια εβραϊκή ταυτότητα, αλλά κανείς άλλος δεν έπρεπε να το γνωρίζει αυτό. Αλλά με κάποιο τρόπο, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη είναι η προσπάθεια απόκρυψης ή μεταμφίεσής της, η εβραϊκότητα θα βγει στην επιφάνεια ούτως ή άλλως». - Stephen J. Whitfield (American Space, Jewish Time)
Στον απόηχο του «σκανδάλου» (τώρα βέβαια, να μιλάς για σκάνδαλο στο κόσμο του Hollywood είναι σαν να μιλάς για σκάνδαλο σε οίκο ανοχής), του Harvey Weinstein (Χάρβεϊ Γουάινσταϊν), του εβραϊκής καταγωγής διάσημου κινηματογραφικού παραγωγού, τον οποίο η Μέριλ Στριπ είχε αποκαλέσει "θεό" κατά την τελετή απονομής των Χρυσών Σφαιρών το 2012, και που τώρα «αποκαθηλώνεται» μετά τις αποκαλύψεις για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις σε βάρος δεκάδων γυναικών.
Αν ήταν απλά τόσο απλό. Όπως αποδεικνύεται, υπάρχει μια πολύ βαθύτερη, πιο σκοτεινή έννοια στον όρο. Για παράδειγμα, ο ραβίνος Daniel Gordis, στο γλωσσάρι του βιβλίου του “Does theWorld Need the Jews?” αναφέρει τις λεγόμενες υποτιμητικές ρίζες της λέξης: "shiksah - μια γίντις λέξη για μια μη Εβραία, η οποία έχει μια τρομερά υποτιμητική χροιά". Ο Ορθόδοξος Εβραίος YossiKlein Halevi συμφωνεί, γράφοντας στο βιβλίο του "Memoirs of aJewish Extremist” ότι η shiksa είναι μια «άσχημη γίντις λέξη που με λίγα λόγια υποδηλώνει: “τσούλα”. Ο συγγραφέας DavidBrenner και ο Leo Rosten (στο "The Joys of Yiddish") συμφωνούν ότι η λέξη έχει την έννοια του "στίγματος".
Ίσως είναι ο εκλιπών Ισραήλ Σαχάκ, ωστόσο, που εξηγεί καλύτερα το πραγματικό νόημα της λέξης. Στο σημαντικό έργο του, «Εβραϊκή Ιστορία, Εβραϊκή Θρησκεία, το Βάρος 3000 Χρόνων», ο Σαχάκ σημειώνει ότι το σύγχρονο εβραιο-αγγλικό Λεξικό Megiddo, που εκδόθηκε στο Ισραήλ, ορίζει τη λέξη ως «ακάθαρτο ζώο, άσχημο πλάσμα, βδέλυγμα. . .».
Τώρα, ίσως θυμάστε τον τρόπο με τον Woody Allenδιακωμωδούσε τους ψυχαναλυτές στην ταινία «Όλα όσα πάντα θέλατε να γνωρίζετε για το σεξ»; Φαίνεται ότι ένας άντρας στην ταινία είναι αρκετά ερωτευμένος με ένα… πρόβατο. Έτσι, μπορεί να υπάρχουν δύο επίπεδα χιούμορ εδώ: το επιφανειακό επίπεδο όπου είναι προφανής η κωμική διαφορά (σεξ με ένα πρόβα εναντίον shiksa), αλλά και το στενά εβραϊκό, όπου μόνο ένας εκπαιδευόμενος στα εβραϊκά ή γίντις μπορεί να συνδέσει την ετυμολογία του ζώου του Shahak με τη λέξη shiksa.
Στην πραγματικότητα, αυτό πιθανότατα εξηγεί τη σκηνή στην ταινία όπου ο ψυχαναλυτής, τον οποίον υποδύεται ο Gene Wilder(ναι, εβραϊκής καταγωγής), έχει έναν Αρμένιο ασθενή (τον υποδύεται ο Τίτος Βανδής!) που ομολογεί ότι κάνει σεξ με μια προβατίνα που ονομάζεται Daisy. Παρακολουθήστε τη σκηνή. Τώρα, μπορεί να δείτε γιατί ο Wilder σκάει στα γέλια.
Επειδή το Χόλιγουντ είναι σίγουρα ένα εβραϊκό περιβάλλον, πολλές ταινίες γεμίζουν με θέματα σίκσα, μεγάλα και μικρά και ο Γούντι Άλεν είναι μόνο ένας Εβραίος που παρουσιάζει το θέμα. Υπάρχουν πολλοί άλλοι. Στην ταινία Lenny (1974), μια ταινία με πρωταγωνιστή τον εβραϊκής καταγωγής ηθοποιό Dustin Hoffmanως τον κωμικό Lenny Bruce (γεννημένος ως Leonard Schneider), και την πεμπτουσία της shiksa σκηνής: ο Bruce μπαίνει σε ένα δωμάτιο, σκοπεύοντας να συναντήσει την ξανθιά φίλη του και καθώς την βλέπει γυμνή να τον περιμένει λέει ξαναμμένος, "Ω ναι. Ω! ναι. Είναι μια θεά shiksa".
Ο Hoffman που συχνά εμφανίζεται στις ταινίες ως Εβραίος - αν και αποκρύπτεται σε κάποιο βαθμό - έχει στενούς δεσμούς με το φαινόμενο shiksa. Είναι ξεκάθαρο στο “The Graduate” («Ο Πρωτάρης»). Μην ξεχνάμε, επίσης ότι ο Hoffman κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση ενός κοριτσιού ηλικίας 17 ετών το 1985.
Παραγωγός του Πρωτάρη (1967) ήταν ο εβραϊκής καταγωγής MikeNichols, μετανάστης από το Danzig. Ο Buck Henry (γεννημένος ωςHenry Zuckerman) ήταν ένας από τους δύο σεναριογράφους. ΟHoffman, βέβαια, πρωταγωνιστεί ως πρόσφατος απόφοιτος κολλεγίου με το όνομα Benjamin Braddock. Το θέμα shiksa στην ταινία είναι προφανές, καθώς ο Ben μπλέκει με την παντρεμένη κυρία Robinson (και αργότερα, συνδέεται με την κόρη της κ. Ρόμπινσον, την Elaine.) Η κυρία Robinson απεικονίζεται ως μέρος μια ανώτερης μεσαίας τάξης στην Πασαντένα της Καλιφόρνιας.
Στην κορύφωση της ταινίας, έχουμε την εκκλησιαστική σκηνή, όπου ο Ben παλεύει στην εκκλησία για να διαλύσει τον επερχόμενο γάμο της Elaine με ένα ξανθό γκόι. Αυτή είναι η σκηνή στην οποία ο Cuddihy (The Ordeal of Civility) συναντά τον Roth (Portnoy’sComplaint). Κάποιος πρέπει πραγματικά να το δει για να συνειδητοποιήσει πόσο άθλια δείχνει ότι ένας Εβραίος νικάει τον μισητό πολιτισμό των εθνικών. Άλλωστε ο χώρος είναι πολύ εθνικός: μια όμορφη χριστιανική εκκλησία, με τον ιερέα και καλά ντυμένους ανθρώπους.
Ο Μπεν, όμως, δεν έχει κανένα σεβασμό γι 'αυτό το σκηνικό των γκοίμ και ορμάει κραυγάζοντας το όνομα της shiksa: "Elaine!Elaine!", ενώ αρπάζει και ένα χρυσό σταυρό και αρχίζει να το χρησιμοποιεί ως όπλο! Στην εβραϊκή φαντασία που αντιπροσωπεύει η σκηνή, η Elaine συνειδητοποιεί ότι ο Ben είναι η καλύτερη επιλογή ενός άνδρα και εγκαταλείπει τόσο την εκκλησία όσο και τον νέο (goy) σύζυγο για να είναι μαζί με τον Ben. Αυτή η σκηνή παίζει το μοτίβο εκδίκησης και κυριαρχίας που συζητάει οMacDonald, όπως αυτή που έδειξε ο Σίγκμουντ Φρόιντ όταν φανταζόταν την καταστροφή της χριστιανικής Ρώμης.
Το θέμα shiksa, λοιπόν, μπορεί να προβληθεί από διάφορες γωνίες. Από μια αποκλειστικά εβραϊκή σκοπιά, μπορεί να θεωρηθεί ως ένας λόγος για τα όρια που θέτει η εβραϊκή κουλτούρα για τους υποστηρικτές του: είναι ταμπού για τους Εβραίους άνδρες το να πάνε έξω από την φυλετική τους ομάδα για σεξ ή για ζευγάρωμα. Ίσως κανείς δεν έχει καταλάβει τις βαθιές ρίζες αυτού του λόγου και την θλιβερή επίδρασή του στον αμερικανική κουλτούρα καλύτερα από τον κοινωνιολόγο John Murray Cuddihy, συγγραφέα του εποικοδομητικού έργου του 1974 "The Ordeal ofCivility: Freud, Marx, Lévi-Strauss and the Jewish Strugglewith Modernity”.
Ο Cuddihy συμφωνεί ότι η λαγνεία της shiksa αντιπροσωπεύει ένα εσωτερικό εβραϊκό δράμα: το δέλεαρ των μη Εβραίων γυναικών απειλεί πάντα να αποκόψει τον Εβραίο άντρα από τη δική του φυλή. Όπως γράφει ο Cuddihy, «στον Φρόιντ, το βαθύτερο ταμπού του Ιουδαϊσμού, το ταμπού εναντίον της επιμιξίας, η απαγορευμένη επιθυμία του Εβραίου για την εθνική shiksa, ως «υπόσχεση της ολοκλήρωσης», είναι ορθολογισμένη, ψυχολογημένη και ερμηνευμένη ως η επιθυμία για τη μητέρα, που επιθυμούν, ταμπού βέβαια όχι μόνο των Εβραίων».
Φυσικά, δεδομένου ότι οι ιδέες του Φρόιντ ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς κατά τη διάρκεια του «Εβραϊκού Αιώνα», οι παράδοξες θεωρίες του επιβλήθηκαν σε ένα αμερικανικό κοινό, το οποίο υπέφερε για δεκαετίες από αυτή την εβραϊκή επίθεση. (Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε το "Culture of Critique” τουMacDonald, κεφάλαιο 4, "Η Εβραϊκή Συμμετοχή στο Ψυχαναλυτικό Κίνημα"). Ωστόσο, εδώ πρόκειται να δούμε το θέμαshiksa σε ένα ευρύτερο εθνικό κοινό και να το συνδέσουμε με την υπόθεση του Harvey Weinstein. Και αυτό τελικά μας οδηγεί στον Εβραίο συγγραφέα Philip Roth.
Ο Roth άρχισε να γράφει την περίοδο που οι Εβραίοι ουσιαστικά πήραν τα πρωτεία στο μυθιστόρημα στην Αμερική και οι Εβραίοι συγγραφείς κυριάρχησαν με ονόματα όπως: Abraham Cahan, IsaacBashevis Singer, Joseph Brodsky, Henry Roth, Bernard Malamud,Chaim Potok, Saul Bellow, E.L. Doctorow, J.D. Salinger, NormanMailer, Susan Sontag ("Τα γκοίμ είναι ο καρκίνος της ανθρώπινης ιστορίας"), Erika Jong, Cynthia Ozick και πολλοί άλλοι.
Ο Roth ήρθε στο προσκήνιο το 1959 με το μυθιστόρημα“Goodbye, Columbus”, μια αυτοβιογραφική χιουμοριστική ματιά στην εβραϊκή ζωή στη μεγαλύτερη περιοχή της Νέας Υόρκης. Αυτό το μυθιστόρημα συγκλόνισε τους πρεσβυτέρους της εποχής εκείνης, συμπεριλαμβανομένων πολλών παλαιότερων Εβραίων, γιατί ο Roth αποκάλυπτε στα γκοίμ πολλά από τα αρνητικά χαρακτηριστικά των Αμερικανο-Εβραίων και πολλές από τις αρνητικές συμπεριφορές προς τους γκοίμ, κάτι που έκανε τον JohnCuddihy να χαρακτηρίσει τον Roth ως «πληροφοριοδότη των γκοίμ».
Η Wiki σημειώνει ότι το βιβλίο αποτελεί ένα «χιουμοριστικό και σεξουαλικά ξεκάθαρο ψυχαναλυτικό μονόλογο» ενός νεαρού εργένη Εβραίου που είναι εθισμένος στη λαγνεία, γεμάτο με επαίσχυντη και χονδροειδή γλώσσα».
Ο πρωταγωνιστής Alexander Portnoy αποκαλεί το shiksaσεξουαλικό του αντικείμενο, "The Monkey" (Μαιμού). Σε ολόκληρο το μυθιστόρημα, ο Roth περιγράφει πώς ο Portnoyταπεινώνει αυτό το χριστιανικό κορίτσι με κάθε είδους σεξουαλικές πράξεις. Η περιγραφή αυτή αντιπροσωπεύει απόλυτα την διαχρονικά εδραιωμένη εχθρότητα που οι Εβραίοι της Αμερικής έχουν για τη χριστιανική πλειοψηφία:
«Ναι, ήμουν ένας χαρούμενος yiddel στην Ουάσινγκτον, μια μικρή συμμορία Stern μόνος μου… ενώ παράλληλα ένας εραστής σε εκείνη την αριστοκρατική ομορφιά των Γιάνκηδων οι πρόγονοι των οποίων έφτασαν στις ακτές αυτές τον δέκατο έβδομο αιώνα. Φαινόμενο που είναι γνωστό ως “Hating Your Goy and Eating One Too”.
Το προσέξατε; Λέτε έτσι να αισθανόταν και ο Harvey Weinstein;
Γι’ αυτό γράφει ο Max Oppenheimer, "Ο ντροπιασμένος παραγωγός ταινιών [Weinstein] είναι ένας χαρακτήρας που βγαίνει από τον Philip Roth, παίρνοντας την φαντασίωση της εκδίκησής του από τους Goyim";
Αν δεν πειστήκατε ότι ο Ρόθ Πόρνεϊ είναι γεμάτος με φαντασιώσεις εκδίκησης, τότε ακούστε την ομολογία του στον ψυχίατρό του σε μια άλλη σκηνή. "Αυτό που λέω, γιατρέ, είναι ότι καθώς πάω με αυτά τα κορίτσια, ανακαλύπτω την Αμερική, κατακτώ τον Αμερικανό".
Ναι, οι Εβραίοι διοικούν το Χόλιγουντ. Τώρα έχετε μια απάντηση στο "ε, και λοιπόν;" σε αυτήν την εξίσωση.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / από εδώ κι εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου