Πρόσφατη έρευνα της Βρετανικής Κυβέρνησης έδειξε ότι οι Χριστιανοί διώκονται σήμερα και εκατομμύρια πιστοί ανά τον κόσμο βρίσκονται αντιμέτωποι με τον εκφοβισμό και τη βία.
Μόλις πέρυσι, 250 χριστιανοί σκοτώνονταν κάθε μήνα για την πίστη τους.
Από την άλλη ο εορτασμός των Χριστουγέννων και του Νέου Έτους απαγορεύεται στο Ιράκ, την Ινδία και την Κίνα, επειδή θεωρούνται "ξένοι" εορτασμοί. Όπως γράφει ο Bernardo Cervellera στην καθολική σελίδα AsiaNews, ο χριστιανισμός για πολλούς συνδέεται με τη Δύση, η θρησκευτική αντιπολίτευση έχει πολιτικά κίνητρα και στη Δύση, οι ΗΠΑ έχουν παραδώσει όπλα που έχουν καταλήξει στα χέρια ισλαμιστών φονταμενταλιστών στη Συρία και στην Ιταλία, ορισμένοι πολιτικοί προειδοποίησαν για την «ισλαμική εισβολή», αλλά απέτυχαν να υιοθετήσουν πολιτικές που βοηθούν τις οικογένειες και ενισχύουν τη γεννητικότητα. Με βάση το πώς τελείωσε το 2018, πολλοί φοβούνται ότι οι θρησκευτικοί πόλεμοι θα επιστρέψουν το 2019. Μερικά από τα σημάδια είναι τα παρακάτω.
Ο Μεγάλος Μουφτής του Ιράκ Abdul-Mehdi al-Sumaidaieεξέδωσε fatwa και σε κήρυγμά του την Παρασκευή απαγόρευσε σε όλους τους μουσουλμάνους να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα με τους Χριστιανούς και το Νέο Έτος, διότι αυτό σημαίνει ότι «πιστεύουν στη θρησκευτική θεωρία των Χριστιανών».
Αλλά δεν ήταν μόνο ο Μουφτής του Ιράκ. Αρκετοί ιμάμηδες στη Γαλλία απαγορεύουν στους μουσουλμάνους να εύχονται «Καλά Χριστούγεννα» ή «Ευτυχισμένο το Νέο Έτος».
Η ίδια στάση επαναλαμβάνεται στην Ινδία από τον ινδουιστικήJanajagruti Samiti, μια οργάνωση που εδρεύει στη Γκόα, η οποία πριν από δύο ημέρες κάλεσε όλους τους Ινδιούς να μην γιορτάζουν το «χριστιανικό νέο έτος», διότι οδηγεί σε «διαστρέβλωση» τους νέους.
Η στάση της οργάνωσης είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ινδουιστικές φονταμενταλιστικές ομάδες έχουν επιτεθεί εναντίον χριστιανικών σχολείων, εκκλησιών, ιερέων, θεολογικών σεμιναρίων, καθώς και τζαμιών και ιμάμηδων, προκειμένου να εφαρμόσουν στην πράξη την Hindutva, την ιδεολογία σύμφωνα με την οποία η Ινδία μπορεί να είναι μόνο ινδουιστική.
Στην Κίνα οι μαθητές των δημοτικών και των γυμνασίων υποχρεούνται να ορκίζονται ότι ποτέ δεν θα γιορτάσουν τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά επειδή είναι «μια επίθεση εναντίον του κινεζικού πολιτισμού».
Για να γίνει ακόμα πιο αποτελεσματική η απαγόρευση, χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά, χριστουγεννιάτικα δέντρα και χριστουγεννιάτικα πάρτυ έχουν απαγορευτεί σε διάφορες πόλεις οι εκκλησίες έχουν κλείσει και οι συναντήσεις των φοιτητών έχουν τεθεί υπό στενή εποπτεία του κράτους.
Σε πολλές χώρες συνδέουν την αντιπολίτευση με την θρησκεία, και όχι με τις ενστάσεις για την οικονομία ή τα δεινά της παγκοσμιοποίησης. Αυτή είναι μια σαφής περίπτωση όπου ο θρησκευτικός ανταγωνισμός χρησιμοποιείται για πολιτικούς λόγους. Όλες οι ομιλίες για την «ξένη εισβολή» χρησιμεύουν για να αναζωογονήσουν τα βαθύτερα συναισθήματα των μαζών και να υποστηρίξουν τις πολιτικές ελίτ, οι οποίες απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τα προβλήματα του απλού λαού.
Αυτό είναι εμφανές στο Ιράκ, όπου οι πολίτες διαμαρτύρονται για την αποτυχία των πολιτικών αναδιανομής, στην Ινδία, όπου μια ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία έχει αφήσει πίσω της εκατομμύρια φτωχών και στην Κίνα, όπου η οικονομία παρουσιάζει σημεία αδυναμίας, με την αύξηση της ανεργίας. Η στόχευση ενός εξωτερικού εχθρού, ενός θρησκευτικού εχθρού, ως αιτία όλου του κακού είναι πολύ εύκολη. Πυροδοτεί την οργή στις καρδιές των ανθρώπων και ευνοεί τις επιθέσεις εναντίον μεμονωμένων Χριστιανών οι οποίοι είναι συνήθως μη βίαιοι και εύκολα θύματα.
Αλλά και στη Δύση υπάρχει ο κίνδυνος η θρησκεία να χρησιμοποιηθεί για πολιτικούς σκοπούς. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, κορυφαίοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Trump, όπως ο αντιπρόεδρος Mike Pence και ο υπουργός Εξωτερικών MikePompeo, μίλησαν για την υπεράσπιση των διωκόμενων χριστιανών της Μέσης Ανατολής και της Κίνας. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο υπουργός Εξωτερικών Jeremy Hunt ανακοίνωσε σχέδια για την κατάρτιση ενός χάρτη για τη δίωξη που υφίστανται οι Χριστιανοί και για την υπεράσπιση της θρησκευτικής ελευθερίας στον κόσμο. Ακόμη και στην Ιταλία, ορισμένοι πολιτικοί προσπάθησαν να κινητοποιήσουν τους Χριστιανούς στην υπεράσπιση του ευρωπαϊκού πολιτισμού ενάντια σε μια «μουσουλμανική εισβολή».
Για τους πρώτους θα έλεγα, λέει ο Bernardo Cervellera, ότι εάν θέλουν να υπερασπιστούν τους Χριστιανούς στη Μέση Ανατολή, θα ήταν προτιμότερο να σταματήσουν να προμηθεύουν όπλα στη Σαουδική Αραβία και στα Εμιράτα, τα οποία τα τελευταία χρόνια υποστήριξαν φονταμενταλιστικές ομάδες στη Συρία ενάντια στους χριστιανούς Σύριους, ενώ για τους δεύτερους, θα ήθελα να επισημάνω ότι "η μουσουλμανική εισβολή" μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολιτικές που ευνοούν τις οικογένειες και τα παιδιά.
Πάντως, όλα αυτά δείχνουν ότι η θρησκεία, που θεωρείτο νεκρή δεκαετίες πριν, είναι και πάλι στο προσκήνιο.
Την ίδια ώρα στην χώρα μας σημειώθηκαν περισσότερες από 556περιστατικά βίας σε χώρους θρησκευτικής σημασίας το 2017, όπως προκύπτει από τη σχετική έκθεση που δημοσίευσε για τρίτο συνεχές έτος, το Τμήμα Θρησκευτικών Ελευθεριών και Διαθρησκευτικών Σχέσεων της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων του υπουργείου Παιδείας. Πρόκειται για μία αύξηση της τάξεως του 159% καθώς το 2016 κατεγράφησαν 218 περιστατικά. Από αυτά τα περιστατικά, το 94%, δηλαδή τα 525, αφορούν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ ορισμένα φέρουν χαρακτηριστικά θρησκευτικής μισαλλοδοξίας.
Πρόσφατη έρευνα της Βρετανικής Κυβέρνησης έδειξε ότι οι Χριστιανοί διώκονται σήμερα και εκατομμύρια πιστοί ανά τον κόσμο βρίσκονται αντιμέτωποι με τον εκφοβισμό και τη βία.
Σύμφωνα με την έρευνα που φέρνει στο φως της δημοσιότητας το ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE, πάνω από 215 εκατομμύρια χριστιανοί διώχθηκαν πέρυσι ενώ γυναίκες και παιδιά βιώνουν ακόμα και σεξουαλική κακοποίηση για την πίστη τους στον Ιησού Χριστό.
Μόλις πέρυσι, 250 χριστιανοί σκοτώνονταν κάθε μήνα για την πίστη τους.
Από την άλλη ο εορτασμός των Χριστουγέννων και του Νέου Έτους απαγορεύεται στο Ιράκ, την Ινδία και την Κίνα, επειδή θεωρούνται "ξένοι" εορτασμοί. Όπως γράφει ο Bernardo Cervellera στην καθολική σελίδα AsiaNews, ο χριστιανισμός για πολλούς συνδέεται με τη Δύση, η θρησκευτική αντιπολίτευση έχει πολιτικά κίνητρα και στη Δύση, οι ΗΠΑ έχουν παραδώσει όπλα που έχουν καταλήξει στα χέρια ισλαμιστών φονταμενταλιστών στη Συρία και στην Ιταλία, ορισμένοι πολιτικοί προειδοποίησαν για την «ισλαμική εισβολή», αλλά απέτυχαν να υιοθετήσουν πολιτικές που βοηθούν τις οικογένειες και ενισχύουν τη γεννητικότητα. Με βάση το πώς τελείωσε το 2018, πολλοί φοβούνται ότι οι θρησκευτικοί πόλεμοι θα επιστρέψουν το 2019. Μερικά από τα σημάδια είναι τα παρακάτω.
Ο Μεγάλος Μουφτής του Ιράκ Abdul-Mehdi al-Sumaidaieεξέδωσε fatwa και σε κήρυγμά του την Παρασκευή απαγόρευσε σε όλους τους μουσουλμάνους να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα με τους Χριστιανούς και το Νέο Έτος, διότι αυτό σημαίνει ότι «πιστεύουν στη θρησκευτική θεωρία των Χριστιανών».
Αλλά δεν ήταν μόνο ο Μουφτής του Ιράκ. Αρκετοί ιμάμηδες στη Γαλλία απαγορεύουν στους μουσουλμάνους να εύχονται «Καλά Χριστούγεννα» ή «Ευτυχισμένο το Νέο Έτος».
Η ίδια στάση επαναλαμβάνεται στην Ινδία από τον ινδουιστικήJanajagruti Samiti, μια οργάνωση που εδρεύει στη Γκόα, η οποία πριν από δύο ημέρες κάλεσε όλους τους Ινδιούς να μην γιορτάζουν το «χριστιανικό νέο έτος», διότι οδηγεί σε «διαστρέβλωση» τους νέους.
Η στάση της οργάνωσης είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ινδουιστικές φονταμενταλιστικές ομάδες έχουν επιτεθεί εναντίον χριστιανικών σχολείων, εκκλησιών, ιερέων, θεολογικών σεμιναρίων, καθώς και τζαμιών και ιμάμηδων, προκειμένου να εφαρμόσουν στην πράξη την Hindutva, την ιδεολογία σύμφωνα με την οποία η Ινδία μπορεί να είναι μόνο ινδουιστική.
Στην Κίνα οι μαθητές των δημοτικών και των γυμνασίων υποχρεούνται να ορκίζονται ότι ποτέ δεν θα γιορτάσουν τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά επειδή είναι «μια επίθεση εναντίον του κινεζικού πολιτισμού».
Για να γίνει ακόμα πιο αποτελεσματική η απαγόρευση, χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά, χριστουγεννιάτικα δέντρα και χριστουγεννιάτικα πάρτυ έχουν απαγορευτεί σε διάφορες πόλεις οι εκκλησίες έχουν κλείσει και οι συναντήσεις των φοιτητών έχουν τεθεί υπό στενή εποπτεία του κράτους.
Σε πολλές χώρες συνδέουν την αντιπολίτευση με την θρησκεία, και όχι με τις ενστάσεις για την οικονομία ή τα δεινά της παγκοσμιοποίησης. Αυτή είναι μια σαφής περίπτωση όπου ο θρησκευτικός ανταγωνισμός χρησιμοποιείται για πολιτικούς λόγους. Όλες οι ομιλίες για την «ξένη εισβολή» χρησιμεύουν για να αναζωογονήσουν τα βαθύτερα συναισθήματα των μαζών και να υποστηρίξουν τις πολιτικές ελίτ, οι οποίες απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τα προβλήματα του απλού λαού.
Αυτό είναι εμφανές στο Ιράκ, όπου οι πολίτες διαμαρτύρονται για την αποτυχία των πολιτικών αναδιανομής, στην Ινδία, όπου μια ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία έχει αφήσει πίσω της εκατομμύρια φτωχών και στην Κίνα, όπου η οικονομία παρουσιάζει σημεία αδυναμίας, με την αύξηση της ανεργίας. Η στόχευση ενός εξωτερικού εχθρού, ενός θρησκευτικού εχθρού, ως αιτία όλου του κακού είναι πολύ εύκολη. Πυροδοτεί την οργή στις καρδιές των ανθρώπων και ευνοεί τις επιθέσεις εναντίον μεμονωμένων Χριστιανών οι οποίοι είναι συνήθως μη βίαιοι και εύκολα θύματα.
Αλλά και στη Δύση υπάρχει ο κίνδυνος η θρησκεία να χρησιμοποιηθεί για πολιτικούς σκοπούς. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, κορυφαίοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Trump, όπως ο αντιπρόεδρος Mike Pence και ο υπουργός Εξωτερικών MikePompeo, μίλησαν για την υπεράσπιση των διωκόμενων χριστιανών της Μέσης Ανατολής και της Κίνας. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο υπουργός Εξωτερικών Jeremy Hunt ανακοίνωσε σχέδια για την κατάρτιση ενός χάρτη για τη δίωξη που υφίστανται οι Χριστιανοί και για την υπεράσπιση της θρησκευτικής ελευθερίας στον κόσμο. Ακόμη και στην Ιταλία, ορισμένοι πολιτικοί προσπάθησαν να κινητοποιήσουν τους Χριστιανούς στην υπεράσπιση του ευρωπαϊκού πολιτισμού ενάντια σε μια «μουσουλμανική εισβολή».
Για τους πρώτους θα έλεγα, λέει ο Bernardo Cervellera, ότι εάν θέλουν να υπερασπιστούν τους Χριστιανούς στη Μέση Ανατολή, θα ήταν προτιμότερο να σταματήσουν να προμηθεύουν όπλα στη Σαουδική Αραβία και στα Εμιράτα, τα οποία τα τελευταία χρόνια υποστήριξαν φονταμενταλιστικές ομάδες στη Συρία ενάντια στους χριστιανούς Σύριους, ενώ για τους δεύτερους, θα ήθελα να επισημάνω ότι "η μουσουλμανική εισβολή" μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολιτικές που ευνοούν τις οικογένειες και τα παιδιά.
Πάντως, όλα αυτά δείχνουν ότι η θρησκεία, που θεωρείτο νεκρή δεκαετίες πριν, είναι και πάλι στο προσκήνιο.
Την ίδια ώρα στην χώρα μας σημειώθηκαν περισσότερες από 556περιστατικά βίας σε χώρους θρησκευτικής σημασίας το 2017, όπως προκύπτει από τη σχετική έκθεση που δημοσίευσε για τρίτο συνεχές έτος, το Τμήμα Θρησκευτικών Ελευθεριών και Διαθρησκευτικών Σχέσεων της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων του υπουργείου Παιδείας. Πρόκειται για μία αύξηση της τάξεως του 159% καθώς το 2016 κατεγράφησαν 218 περιστατικά. Από αυτά τα περιστατικά, το 94%, δηλαδή τα 525, αφορούν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ ορισμένα φέρουν χαρακτηριστικά θρησκευτικής μισαλλοδοξίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου