Υλικά: Λάδι μικτή τεχνική με σκόρδο και ρετσίνα σε τελάρο ψαραγοράς, 50Χ70.
Τίτλος πορτρέτου: "Στο Οινομαγειρείον του Μαστρο-Νικόλα".
Ένα τυπικό δείγμα της μεταπολιτευτικής νεοελληνικιστικής ζωγραφικής, που κινείται στο χώρο της "λαϊκής" θεματογραφίας και των ηθών, των γραφικών χαρακτήρων και των επαγγελμάτων. Μοιάζει με τα λαϊκά έργα, που κάθε αξιοπρεπές οινομαγειρείο φρόντιζε να αναρτά στους τοίχους του ανάμεσα σε βαρέλια και κρεμασμένα σκόρδα, με την εικόνα του ιδιοκτήτη του, ή κάποιου προγονού του. Επιπλέον, φαίνεται να διατηρεί στοιχεία μιας αλλοιωμένης ψυχρής ευκρίνειας, που προσομοιάζει με τις επεξεργασμένες φωτογραφίες των νεκρών πάνω στους τάφους τους.
Μια κλαυσιγελούσα αφέλεια διαπερνά το πορτρέτο, χωρίς μεγάλες ψυχικές εντάσεις και αντιθέσεις, ενώ τα πάντα συμφωνούν ως προς την βουλιμία του χαρακτήρα, που εκφράζεται από την έντονη προσήλωση του βλέμματος. Η σύνθεση με την απλότητα της τετραχρωμίας, σκούρο μπλε, κόκκινο-μοβ, ώχρα και λευκό, υποβάλλει την αδυσώπητη αίσθηση μιας μετέωρης λιγούρας. Την αίσθηση αυτή επιστεγάζει ένα βουρτσοειδές, ως θαλασσίου ελέφαντος μουστάκι, γνωστό από τον παλιό σινεμά. Οι εσωτερικοί άξονες δημιουργούν ένα ανησυχητικό τρίγωνο ανάμεσα στα δύο χέρια και στο λιγουριασμένο βλέμμα, αυξάνοντας την ένταση, ενώ αποκαλύπτουν το αληθινό κέντρο του πορτρέτου, εκεί όπου καταλήγουν όλες οι συνιστώσες του συριζαϊκού Οινομαγειρείου. Στο κυπελάκι με το γλυκό. Δηλαδή στην εξουσία, συμβολικά, αλληγορικά και κυριολεκτικά.
Το πορτρέτο αποτελεί αποτύπωση μιας παραγνωρισμένης αφάνειας, που κατάφερε να εξελιχθεί σε πασίγνωστη καρικατούρα, ως ο "Πρόεδρος των Βαρελοφρόνων".
Μια κλαυσιγελούσα αφέλεια διαπερνά το πορτρέτο, χωρίς μεγάλες ψυχικές εντάσεις και αντιθέσεις, ενώ τα πάντα συμφωνούν ως προς την βουλιμία του χαρακτήρα, που εκφράζεται από την έντονη προσήλωση του βλέμματος. Η σύνθεση με την απλότητα της τετραχρωμίας, σκούρο μπλε, κόκκινο-μοβ, ώχρα και λευκό, υποβάλλει την αδυσώπητη αίσθηση μιας μετέωρης λιγούρας. Την αίσθηση αυτή επιστεγάζει ένα βουρτσοειδές, ως θαλασσίου ελέφαντος μουστάκι, γνωστό από τον παλιό σινεμά. Οι εσωτερικοί άξονες δημιουργούν ένα ανησυχητικό τρίγωνο ανάμεσα στα δύο χέρια και στο λιγουριασμένο βλέμμα, αυξάνοντας την ένταση, ενώ αποκαλύπτουν το αληθινό κέντρο του πορτρέτου, εκεί όπου καταλήγουν όλες οι συνιστώσες του συριζαϊκού Οινομαγειρείου. Στο κυπελάκι με το γλυκό. Δηλαδή στην εξουσία, συμβολικά, αλληγορικά και κυριολεκτικά.
Το πορτρέτο αποτελεί αποτύπωση μιας παραγνωρισμένης αφάνειας, που κατάφερε να εξελιχθεί σε πασίγνωστη καρικατούρα, ως ο "Πρόεδρος των Βαρελοφρόνων".
Γ.Γ.Γ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου