Απλά να μην πτωχεύσουμε ξανά!

 Γράφει ο Γιάννης Ζολώτας,

Υποψήφιος Ευρωβουλευτής,

ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ - ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΛΑΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ,

Λένε ότι «η πολιτική είναι βούρκος». Και η γιαγιά μου συμπλήρωνε: «αν πετάξεις μια πέτρα στο λαγούμι, το μόνο που θα πετύχεις είναι να λερωθείς.»

Ακόμη και η αυτό-έκθεση ή η απλή έκφραση γνώμης δημιουργεί αντιπαραθέσεις, διαφωνίες και διχόνοια. Μπορούμε όμως να είμαστε πάντα και σε όλους αρεστοί; Και τελικά ποιο το νόημα - αν υπάρχει κάποιο νόημα σε όλο αυτό; 

Από την άλλη θελουμε καλύτερη ζωή, καλύτερη οικονομία, καλύτερη απόδοση δικαιοσύνης, καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας. 

Επιλέγουμε όμως εδώ και χρόνια το λιγότερο χειρότερο. Και τελικά παίρνουμε πίσω μετριότητα, αναξιοκρατία, έλλειψη φαντασίας και φυσικά διαφθορά. 

Και αυτή τη φορά ΔΕΝ έχουμε άλλα περιθώρια! Κάποτε υπήρχε χρόνος για χάσιμο και λεφτά για σκόρπισμα. Τώρα πια το ρολόι του Στουρνάρα χτυπάει αντίστροφα για όλους μας: το 2032 η χώρα θα αρχίσει να πληρώνει τη …δόση της. 

Η επίπλαστη ευμάρεια που βλέπετε - όσοι τη βλέπετε - γύρω σας, ανήκει στην «περίοδο χάριτος». Μετά θα έρθει ο λογαριασμός για τη χώρα που όσα χρόνια τουλάχιστον εγώ τη γνωρίζω, είχε πάντα κάποιας μορφής σοσιαλισμό - σε διάφορες παραλλαγές. Φιλελεύθερη πάντως δεν έγινε ποτέ. 

Έδιωξε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις και μισό εκατομμύριο νέους και πτυχιούχους στο εξωτερικό, ευνόησε την περιχαράκωση των μεριδίων της πίτας, αντί να κοιτάζει πώς θα τη μεγαλώσει για όλους (βλ. προστατευόμενα επαγγέλματα και συντεχνίες) λειτούργησε ολιγοπωλιακά με τα γνωστά συμφέροντα (βλ. μητρώο καινοτόμων επιχειρήσεων) και φυσικά στραγγάλισε τη μεσαία τάξη - για την οποία όλοι κόπτονται και παραδέχονται ότι την τσάκισαν, αλλά τίποτα δεν άλλαξε! 

Η κυβέρνηση κάνει πχ. κοινωνική πολιτική με τα λεφτά του περιβάλλοντος και μοιράζει το όφελος της πράσινης ενέργειας ως fuel pass, power pass ή market pass... 

Οι ευπαθείς ομάδες μαζί και οι φοροδιαφεύγοντες αντλούν τα επιδόματα, οι γραφειοκράτες μολυβοσπρώχνουν τα ΕΣΠΑ & τους ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥΣ με ζήλο σαλιγκαριού, ενώ στο μεταξύ τα συνήθη υποζύγια πληρώνουν το λογαριασμό του πληθωρισμού. 

Αλλά έρχονται πιο δύσκολοι καιροί. Τεράστιες αλλαγές που φέρνει η τεχνητή νοημοσύνη, οι ιντερνετικές πλατφόρμες λιανικού εμπορίου, η ηλεκτροκίνηση και η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. 

Ήδη βλέπουμε γύρω μας τις αλλαγές πχ. στις τράπεζες, το αεροδρόμιο, το λιανικό εμπόριο, τον κλάδο των ασφαλίσεων - παντού συγχωνεύσεις και συρρίκνωση θέσεων εργασίας. Μόνο θέσεις για εργάτες γης και καμαριέρες σε ξενοδοχεία θα προσφέρει η ελληνική αγορά εργασίας αν συνεχίσουμε έτσι. 

Χρειαζόμαστε μία επανάσταση στην παιδεία, να γίνουμε έθνος καινοτομίας, ένα νέο οικονομικό μοντέλο. 

Τεράστιες λοιπόν οι προκλήσεις, που θα αντιμετωπίσουμε μόνο αν υπάρχει φαντασία, ριζική αλλαγή πορείας, σκληρή δουλειά, συμπόρευση και κοινή λογική. 

Εγώ λοιπόν αποφάσισα να προσπαθήσω και να εκτεθώ και η μόνη νουνεχής φωνή που ακούω ετούτο τον καιρό είναι η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ με την Αφροδίτη Λατινοπούλου στο τιμόνι. Μια εξαιρετική, πανέξυπνη και δραστήρια νέα, που σκοπό έχει να βοηθήσει συνολικά, να πάμε μπροστά, να επιταχύνουμε ρυθμούς, να πιάσουμε τον στόχο,

(όχι κάποιο τρελό και άφταστο όνειρο): απλά να μην πτωχεύσουμε ξανά!