Για μια μεγάλη Ελλάδα σε μια Ευρώπη των Εθνών

 Γράφει ο Μπουγάς Τρύφων,

Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ,

Το πρώτο που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, είναι πως το 41% των εθνικών εκλογών, δεν είναι ένας πραγματικός αριθμός. Επί της ουσίας αυτό το νούμερο, αντιπροσωπεύει μόλις ένα 20% του εκλογικού σώματος. Θα πει κανείς και απόλυτα λογικά, ας πήγαιναν όλοι οι υπόλοιποι να ψηφίσουν. Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Γνωρίζω πως από τον εθνικιστικό χώρο, ακόμα και αν έκαναν την γαλάζια επιλογή όταν ψήφιζαν, προέρχεται η πλειοψηφία εκείνων που απέχουν από τις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις. Λογικό είναι πως ένας δεξιός, που στη συνείδησή του, η ιδεολογία του έχει προδοθεί από την παράταξη που πίστευε και νόμιζε ως δεξιά εδώ και δεκαετίες, έχει απογοητευτεί. Να στηρίξει άραγε, εκείνους που ψηφίζουν ομοφυλόφιλους; Εκείνους που έχουν ξεπουλήσει κάθε εθνικιστικό ιδεώδες, κάποιον που ψηφίζει φορομπηκτικά νομσχέδια; Εκείνους που προεκλογικά, βγαίνει με εθνικιστικές κορώνες, αλλά κατόπιν μετατρέπεται σε…πεκινούα ξένων συμφερόντων;

Από την άλλη μεριά υπάρχουν πολλοί δικοί μας συναγωνιστές που είναι λογικό πως έχουν απογοητευτεί. Από τις αμέτρητες παλινωδίες στον εθνικιστικό χώρο, το κυνήγι που έχουν δεχτεί από δήθεν κοντινούς σε ιδεολογία, ανθρώπους, πολιτικάντηδες, συναδέλφους. Αλλά πάνω απ’ όλα είναι ενοχλημένοι από το γεγονός πως ο εθνικιστικός χώρος, είναι πολυδιασπασμένος. Και δυστυχώς σε αυτόν, επικράτησαν για πάρα πολλά χρόνια, άτομα που είχαν προσωπικές φιλοδοξίες, που δεν έβαλαν πάνω απ’ όλα το συμφέρον της ιδεολογίας, μα πάνω απ’ όλα της πατρίδας, αλλά φέρθηκαν με εγωιστικό τρόπο, κοιτάζοντας μόνο την πάρτι τους. Δυστυχώς, έφτασαν στο σημείο, ορισμένοι εγωιστές, να παραπλανούν εσκεμμένα τον κόσμο και να τον παγιδεύουν σε αδιέξοδες επιλογές, που  παρέσυραν τους εθνικιστές ψηφοφόρους και γελοιοποίησαν τον χώρο. Παρά τις παροτρύνσεις έμπειρων συναγωνιστών, να μην κάνουν αυτά τα λάθη, εκείνοι προτίμησαν να πράξουν του κεφαλιού τους.

Εμείς καλούμε όλον αυτόν τον κόσμο, να σηκωθεί να δώσει την μάχη στις επόμενες ευρωεκλογές. Ήδη η πίστη των κυβερνώντων, έχει κλονιστεί διότι ξέρουν, πως δεν υπάρχει περιθώριο άλλης εξαπάτησης, ειδικά σε αυτούς που αποκαλούμε δεξιούς και πιο πέρα ψηφοφόρους. Οι μάσκες έπεσαν και πλέον δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς. Για να πέσουν οι φαύλοι όμως, χρειάζεται κινητοποίηση και δεν μιλώ μόνον για την ημέρα των εκλογών, που θεωρώ ιερό χρέος, όχι απλά απέναντι στην πατρίδα μας μόνο, αλλά και ως χρέος στην Γηραιά Ήπειρο, να πούμε, όχι στον εκφυλισμό των λαών της. Όχι στην αντικατάσταση πληθυσμού της. Να πούμε ναι στην αυτονομία και την εθνική κυριαρχία των αυτόχθονων κατοίκων της. Θα πρέπει όλοι μαζί, να δώσουμε αυτόν τον αγώνα, σαν μέγιστο χρέος προς την πατρίδα, αλλά και σε όλους όσοι πιστεύουν στην Ευρώπη των Εθνών.

Μέρες που είναι θέλω να θυμίσω: Καλά τα κοστούμια και οι καταθέσεις στεφάνων στις παρελάσεις, αλλά το καθήκον τον Ιούνιο μας καλεί για κάτι πολύ μεγαλύτερο. Η αποχή δεν είναι επιλογή, η αποχή θα παγιώσει και θα υπογράψει την ολοκληρωτική καταστροφή του έθνους μας, αλλά και όλης της Ευρώπης. Μόνη διέξοδος, η ξεκάθαρη εθνικιστική ψήφος. Χωρίς μπροστινούς, με στιβαρές και ριζοσπαστικές προτάσεις.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ,  ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ