ΜΟΝΟ ΘΛΙΨΗ

Η Βουλή πρέπει να ξαναβρεί τη χαμένη αποστολή της

Από τη
Βάσω Κόλλια

Η 21η Φεβρουαρίου, ημέρα συζητήσεως στη Βουλή του σκανδάλου της Novartis, θα μείνει στη νεότερη ελληνική Ιστορία ως η ημέρα της μελαγχολίας των θεσμών. Η ημέρα κατά την οποία Κοινοβούλιο, Δικαιοσύνη, ΜΜΕ μετατράπηκαν σε αρένα. Σε μια αρένα που γυρίζει και καθηλώνει τη χώρα στο παρελθόν και μετατρέπει τη θλίψη του ελληνικού λαού σε κατάθλιψη, την απογοήτευση σε απάθεια αλλά και την οργή σε αηδία.

Η χώρα πλέον οδηγείται σε αχαρτογράφητα νερά. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επενδύουν σε έναν νέο εθνικό διχασμό χωρίς να ενδιαφέρονται για το τι μέλλει γενέσθαι στη χώρα, σε μια στιγμή που τα εθνικά μας θέματα είναι όλα στο κόκκινο. Η Αλβανία θέτει θέμα Τσαμουριάς, στο Σκοπιανό είμαστε έτοιμοι για τραγικές υποχωρήσεις, η Τουρκία βρίσκεται σε κατάσταση παροξυσμού και προκαλεί τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Κύπρο. Αυτά που έγιναν στη Βουλή οι γείτονές μας τα βλέπουν και θα αποθρασυνθούν ακόμη περισσότερο.

Μετά την οικονομική καταστροφή φαίνεται ότι έρχεται και εθνική καταστροφή. Και αντί μπροστά σε αυτήν την κατάσταση ενωμένοι να δούμε πώς θα επιβιώσουμε ως έθνος, δίνουμε τρισάθλια σόου στο Κοινοβούλιο. Και όλα αυτά γιατί; Γιατί αφού δεν έχουμε να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα, ας διχάσουμε. Ας διχάσουμε για να παραμείνουμε στην εξουσία. Αλλωστε, η ελληνική Ιστορία έχει πολλές φορές δείξει ότι ο διχασμός του Ελληνα είναι πολύ πιο εύκολος από το να τον πείσεις με ρεαλιστικά επιχειρήματα για την πολιτική σου και τις θέσεις σου. Αν τις έχεις και αυτές βέβαια. Η Αριστερά, άλλωστε, ξέρει πολύ καλά να δουλεύει με το θυμικό του Ελληνα· θυμικό ισχυρό που μας ξεχωρίζει ως λαό, αλλά συνάμα μπορεί να μας παγιδέψει σε καταστροφικές σειρήνες.

Από την άλλη, αναρωτιέμαι τι σκέφτηκαν, τι ένιωσαν αυτοί οι μαθητές που είχαν την τραγική ατυχία να κάνουν εκείνη την ημέρα την εκπαιδευτική εκδρομή τους στο ελληνικό Κοινοβούλιο και να παρακολουθούν από τα θεωρεία μέρος της συζήτησης για τη σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής για το σκάνδαλο Novartis. Αυτά τα παιδιά, το μέλλον του τόπου μας, όπως αρέσκονται οι πολιτικοί μας να λένε, με τι πικρή γεύση θα επέστρεψαν στα σχολεία τους; Οι φοιτητές που είχαν έρθει από το Μόναχο τι θα έχουν πια να λένε για το λίκνο της δημοκρατίας; Τι πολίτες δημιουργούμε με αυτές τις συμπεριφορές, με αυτά τα σόου, με τα «γαλλικά» της αντιπροέδρου του Κοινοβουλίου; Τι σεβασμό μπορεί να έχουν αυτά τα παιδιά απέναντι στη δημοκρατία, στους θεσμούς και στους νόμους;

Γιατί δεν αφήνουμε τους θεσμούς να κάνουν απερίσπαστα τη δουλειά τους για το σκάνδαλο Novartis και να τιμωρηθούν όσοι εμπλέκονται, όποιοι κι αν είναι, όπου κι αν είναι; Τελικά, η κυβέρνηση επιθυμεί τη διαλεύκανση της υπόθεσης ή απλά θέλει να αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη, αφήνοντας εν τέλει με αυτόν τον τρόπο ατιμώρητους όσους εμπλέκονται; Γιατί πρέπει να πληγωθεί η δημοκρατία μας, να πληγωθεί η Ελλάδα μας για να μάθουμε την αλήθεια;

Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε άλλο έτσι. Εχουμε γίνει ένα απέραντο φρενοκομείο, όπως έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ενα φρενοκομείο που οδηγείται με ταχείς ρυθμούς στην απόλυτη κατάρρευση.

Πρέπει άμεσα να αποκαταστήσουμε τους θεσμούς. Η Βουλή να βρει τη χαμένη αποστολή της και από θέατρο σκιών ή θέατρο του παραλόγου, που θα ζήλευε και ο Ιονέσκο, να γίνει ξανά ο ναός της δημοκρατίας. Η Δικαιοσύνη να μπορεί να ασκεί το λειτούργημά της ανεξάρτητα και ανεπηρέαστα. Η πολιτική να βρει ξανά το κύρος και οι πολιτικοί να αποτελούν παράδειγμα για τη νέα γενιά του τόπου. Η Ελλάδα να βρεθεί στη θέση που της αρμόζει. Ο Ελληνας να χαμογελάσει ξανά και να αρχίσει πάλι να δημιουργεί, γιατί μπορεί αλλά και γιατί του αξίζει.

dimokratianews