Του Κωνσταντίνου Μπογδάνου.
Το μοτίβο είναι πια γνωστό. Το είδαμε στο ελληνικό δημοψήφισμα, το είδαμε στο BREXIT, αλλά και στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, το παρατηρούμε επίσης κατά κάποιον τρόπο στην ενδυνάμωση του εθνικισμού στη Δύση.
Όταν έχουμε περίπτωση ψηφοφορίας δημοψηφισματικού χαρακτήρα και το «σύστημα» κάνει τα αδύνατα δυνατά για να επικρατήσει η μία επιλογή, οι πολίτες, σε έναν βαθμό και από αντίδραση, τελικά κάνουν το αντίθετο.


Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις στην ΠΓΔΜ δείχνουν προβάδισμα του ΝΑΙ, αλλά στην καλύτερη περίπτωση αυτό περιορίζεται στις 5 μονάδες, δηλαδή, με όρους επιλογής μεταξύ δύο ψηφοδελτίων, 2.5%. Αν το ερώτημα ετίθετο μόνο στους Σλαβομακεδόνες, το ΟΧΙ θα ήταν συντριπτικό. Είναι η Αλβανική ψήφος που κρατά το ΝΑΙ ζωντανό, αλλά και πάλι, η ασάφεια των δημοσκοπήσεων που παρουσιάζονται στα κυβερνητικά και φιλοδυτικά μέσα γεννά υποψίες.

Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν επισκεφθεί τα Σκόπια η Αγγέλα Μέρκελ, ο Γιενς Στόλτενμπεργκ, η Φεντερίκα Μογκερίνι, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, Μάττις, που πέταξε από τις ΗΠΑ στην ΠΓΔΜ και ξανά πίσω μόνο για να παρακινήσει τους πολίτες να πουν ΝΑΙ, ενώ και ο Μακρόν έφτιαξε κι έστειλε ένα βίντεο με ευχές και νουθεσίες. Η καμπάνια για το ΝΑΙ συντονίζεται από έμπειρη βρετανική εταιρία και το σφυροκόπημα των ψηφοφόρων είναι διαρκές. Θα έχει αποτέλεσμα;

Αν και το ΝΑΙ μπορεί αν επικρατήσει ακόμα και με «το μισό του μισού», δηλαδή ένα 50% του 50% των εγγεγραμμένων 1.8 εκατομμυρίων, υπάρχουν σοβαροί λόγοι για αναμένει κανείς κι εδώ μια «έκπληξη» και ένα «απροσδόκητο» ποσοστό υπέρ του ΟΧΙ. Αυτό θα έπρεπε να θεωρείται σχεδόν δεδομένο, σε περίπτωση που η αντιτιθέμενη στη συμφωνία παράταξη δεν ήταν κατατμημένη μεταξύ εκείνων που θα ψηφίσουν αρνητικά και όσων θα απόσχουν.

Βεβαίως, στα Σκόπια δεν επικρατούν κανονικές συνθήκες.