Από χίλια κύματα έχει περάσει η υπόθεση του ασύλου τα τελευταία χρόνια, καθώς με τον νόμο Διαμαντοπούλου καταργήθηκε για να επανέλθει μερικά χρόνια αργότερα με τον νόμο Γαβρόγλου. Ποια η γνώμη, όμως, των ίδιων των φοιτητών;
Το πανεπιστημιακό άσυλο διχάζει τα πολιτικά κόμματα, αλλά και τις φοιτητικές παρατάξεις. Το θέμα της διατήρησης ή κατάργησης του ασύλου έχει σταθεί αφορμή αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Από το 2011 και την κατάργηση με τον λεγόμενο νόμο Διαμαντοπούλου, μέχρι το 2017 και την επαναφορά του ασύλου με τον νόμο Γαβρόγλου, η αξιωματική αντιπολίτευση έχει επικρίνει ουκ ολίγες φορές την κυβέρνηση, υποστηρίζοντας ότι συνδέεται με φαινόμενα παραβατικότητας εντός των πανεπιστημίων.
Ανάλογη διαίρεση παρατηρείται και μεταξύ των φοιτητικών παρατάξεων, με τη ΔΑΠ να ζητά την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, ενώ υπέρ της διατήρησης — έστω και με «αστερίσκους» — τάσσονται ΠΑΣΠ, ΜΑΣ (η φοιτητική παράταξη που πρόκειται στην ΚΝΕ), «Μπλόκο» (η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στα πανεπιστήμια) και το αριστερά σχήμα των ΕΑΑΚ. Εκπρόσωποι φοιτητικών παρατάξεων μίλησαν στο Sputnik για το θέμα του ασύλου και την αντιμετώπιση της παραβατικότητας εντός των πανεπιστημίων.
Την κατάργηση του ασύλου ζητάει μετ' επιτάσεως η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η φοιτητική παράταξη που πρόσκειται στη Νέα Δημοκρατία, θεωρώντας πως αξιοποιείται από παραβατικά στοιχεία, εντός και εκτός των πανεπιστημίων. Προτείνει επίσης τη θέσπιση πανεπιστημιακής αστυνομίας.
Καθώς ο ισχύον νόμος προβλέπει επέμβαση των αρχών αυτεπαγγέλτως «σε περιπτώσεις κακουργημάτων και εγκλημάτων κατά της ζωής», η ΔΑΠ μιλά για «εγκληματική διάκριση», στο κείμενο των προτάσεών της για την παιδεία, ενώ επισημαίνεται πως «η κατάσταση έχει επιδεινωθεί» μετά την κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου.
Περιγράφονται φαινόμενα όπως «εξωπανεπιστημιακές και εσωτερικές μειοψηφείς να αρνούνται την πρόσβαση στους χώρους του πανεπιστημίου σε μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, βιαιοπραγίες απέναντι σε ομιλητές, διακοπή επιστημονικών συναθροίσεων και σε ακραίες περιπτώσεις η χρησιμοποίηση των πανεπιστημιακών χώρων ως ορμητήρια συγκρούσεων με τις αστυνομικές δυνάμεις».
Η ΔΑΠ υπενθυμίζει, μάλιστα, ότι σε «κανένα άλλο κράτος δεν απαντάται παρόμοιο νομικό καθεστώς».
«Επιχείρηση συκοφάντησης και υπονόμευσης» του ασύλου καταγγέλλει, από την άλλη πλευρά, στέλεχος του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, υποστηρίζοντας ότι το άσυλο κατακτήθηκε μετά από αιματηρούς αγώνες.
«Το άσυλο κατοχυρώνει το δικαίωμα των φοιτητών να αποφασίζουν και να παλεύουν συλλογικά για τα δικαιώματά τους, χωρίς την κρατική επέμβαση. Είναι κατάκτηση μακροχρόνιων, αιματηρών αγώνων του φοιτητικού κινήματος. Σήμερα είναι υπόθεση των φοιτητών και των συλλόγων τους να υπερασπιστούν το άσυλο, κόντρα στην επιχείρηση συκοφάντησης και υπονόμευσής του», τονίζει ο Κώστας Θεοδωρόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΜΑΣ.
© ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : MENELAOS MYRILLAS / SOOC
Φοιτητικές εκλογές
Ο ίδιος επικρίνει κυβέρνηση και ΝΔ ότι «τσουβαλιάζουν τους φοιτητικούς αγώνες με φαινόμενα εγκληματικότητας και διακίνησης ναρκωτικών».
«Αποτελεί πρόκληση οι κυβερνήσεις, που αφήνουν ελεύθερους τους εμπόρους ναρκωτικών σε όλη τη χώρα, απαξιώνουν δομές απεξάρτησης-πρόληψης-επανένταξης, καλλιεργούν την ανοχή στην εξάρτηση, να κατηγορούν το άσυλο για φαινόμενα που "θρέφουν" με την πολιτική τους, φαινόμενα που θεριεύουν ακόμα και στις καλύτερα "φρουρούμενες" περιοχές. Πάει πολύ να μιλούν για "ανομία" παρατάξεις που "αριστεύουν" στη διαπλοκή», επισημαίνει, ενώ βλέπει προσπάθεια να δοθεί «άσυλο» σε επιχειρηματικούς ομίλους για να κάνουν «μπίζνες μέσα στις σχολές».
«Με το πόρισμα της επιτροπής Παρασκευόπουλου και τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας που αμφισβητεί ευθέως τη "νομιμότητα" των νεολαιίστικων αγώνων, ανοίγουν το δρόμο για την περαιτέρω ποινικοποίηση των φοιτητικών διεκδικήσεων», προσθέτει, σημειώνοντας ότι ο «καβγάς ΣΥΡΙΖΑ — ΝΔ για το άσυλο είναι κάλπικος» καθώς «αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα των φοιτητών».
Υπέρ της διατήρησης του ασύλου, με την ταυτόχρονη εξασφάλιση της ασφάλειας φοιτητών και καθηγητών, τάσσεται μέλος της ΠΑΣΠ, διευκρινίζοντας ότι η φοιτητική παράταξη δεν αποτελεί «κομματικό παρακλάδι» του ΠΑΣΟΚ.
«Τασσόμαστε υπέρ της διατήρησης του ασύλου, αλλά πρέπει να βρεθούν τρόποι για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας», επισημαίνει ο Βασίλης Κοινωνής, γραμματέας της ΠΑΣΠ του Οικονομικού της Νομικής στο ΕΚΠΑ. «Η ελεύθερη διακίνηση ιδεών, τα δικαιώματα και οι δημοκρατικές αξίες προστατεύονται από το άσυλο», επισημαίνει, χωρίς να παραγνωρίζει την ύπαρξη «ασύλου ανομίας» εντός των πανεπιστημίων.
«Η ασφάλεια φοιτητών και καθηγητών είναι προτεραιότητα και προέχει απέναντι σε οποιονδήποτε μπορεί να χρησιμοποιήσει το άσυλο» για παραβατικές συμπεριφορές, αναφέρει ο φοιτητής καλώντας σε διάλογο για την εξεύρεση λύσεων, με τη συμμετοχή όλων των αρμόδιων φορέων.
Ερωτηθείς για τον νόμο Διαμαντόπουλου, λέει ότι η ΠΑΣΠ ήταν αντίθετη με την κατάργηση του ασύλου, παρά την κοινή ιδεολογία που μοιράζεται με το ΠΑΣΟΚ.
Τη νομική κατοχύρωση του ασύλου υπερασπίζεται και ο Λαμπαδάς Ευθύμης, φοιτητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών που συμμετέχει στο «Μπλόκο», παράταξη που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ.
«Η μη κατοχύρωση του ασύλου θα άφηνε κενό που θα επέτρεπε βίαιη καταστολή και εκκενώσεις σχολών», αναφέρει, ενώ υπενθυμίζει ότι σε αυτόφωρα αδικήματα και εγκλήματα κατά της ζωής, ο ίδιος ο νόμος προβλέπει αυτεπάγγελτη επέμβαση της αστυνομίας.
«Το ακαδημαϊκό άσυλο πέρα από χώρο ελεύθερης διακίνησης ιδεών, αποτελεί και εστία προάσπισης των φοιτητικών και κοινωνικών αγώνων και δεν αποτελεί άλλοθι βίας και ανομίας, όπως παρουσιάζεται η καθεστωτική προπαγάνδα», υπογραμμίζει, επιρρίπτοντας ευθύνες στη ΝΔ και στη φοιτητική παράταξη ΔΑΠ — ΝΔΦΚ.
Μιλώντας για το πρόσφατο «λουκέτο» στην ΑΣΟΕΕ λόγω των τοξικομανών, εξηγεί ότι λανθασμένα συνδέεται με το άσυλο μιας και η «πιάτσα ναρκωτικών» βρίσκεται έξω από το κτίριο.
Παράλληλα, και με αφορμή τα 45 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, στέλνει το μήνυμα ότι ο αγώνα για δημοκρατία και το άσυλο συνδέονται. «Όποιος βάλει κατά ασύλου, βάλει κατά της δημοκρατίας», υπογραμμίζει.
Μέλος των αριστερών σχημάτων ΕΑΑΚ, ζητάει την ενίσχυση του ρόλου των φοιτητών. «Το υπάρχον νομικό πλαίσιο δεν μας καλύπτει», επισημαίνει ο Γιάννης Μακαρώνας, μέλος των ΕΑΑΚ στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ.
Ο ίδιος τάσσεται υπέρ της υπεράσπισης «του δικαιώματος να αποτελούν τα πανεπιστήμια κέντρο αγώνα όπου οι φοιτητές θα διεκδικούν τα δικαιώματά τους μέσω των συλλογικών τους οργάνων που είναι οι φοιτητικοί σύλλογοι».
Για το θέμα της παραβατικότητας, ο φοιτητής επιρρίπτει ευθύνες στο κράτος αναφέροντας ως παράδειγμα την απουσία δομών για τους τοξικοεξαρτημένους, και υποστηρίζει ότι οι φοιτητές θα πρέπει οι ίδιοι να υπερασπιστούν το πανεπιστήμιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου