Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018

Ποιος αποθέωνε τις καταλήψεις όλα αυτά τα χρόνια;

 
Ποιος υποδαύλιζε όλα αυτά τα χρόνια τη ρητορική του μίσους, τον άκρατο λαϊκισμό, την εναγώνια αναζήτηση εξωτερικού εχθρού και έβγαζε πύρινους λόγους ή έγραφε οργισμένα tweet για προδότες, προσκυνημένους εθνικούς μειοδότες που παραδίδουν την εθνική κυριαρχία της χώρας;
Η ερώτηση είναι ρητορική. 
Αρκεί όμως για να καταλάβει κανείς πως όταν επενδύεις στο μίσος, μια άλλη ομάδα μπορεί να το κάνει κάποια στιγμή λίγο καλύτερα. 
Οι μαθητές που κάνουν καταλήψεις αντιδρώντας στη συμφωνία των Πρεσπών και στηρίζοντας την ελληνικότητα του όρου Μακεδονία είναι οι ίδιοι ή τα μικρότερα αδέρφια τους που πριν λίγα μόλις χρόνια μούντζωναν επισήμους στις παρελάσεις και αποθεώνονταν ως «ρωμαλέο μαθητικό κίνημα». 
Σήμερα μετονομάστηκαν σε ακροδεξιούς.
Πληροφορίες κάνουν λόγο για τουλάχιστον 500 καταλήψεις σε όλη τη χώρα. Από τη Θεσσαλονίκη έως τα Δωδεκάνησα, σε νησιά του Βορείου Αιγαίου, στη Θεσσαλία αλλά και στην Αττική. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί τα τελευταία 24ωρα να ταυτίσει τις καταλήψεις αυτές με την ακροδεξιά. Ένα αφήγημα επικίνδυνο πολιτικά και λανθασμένο ουσιαστικά. 
Πρώτον, διότι λέγοντας κάτι τέτοιο χαρίζεις χιλιάδες μαθητές ανά την επικράτεια στη Χ.Α και δεύτερον, διότι στην πραγματικότητα τα νέα αυτά παιδιά αντιδρούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που αντιδρούσαν «στα μνημόνια που υπογράφουν πουλημένοι προδότες πολιτικοί και καταστρέφουν τα όνειρά μας». 
Η φρασεολογία είναι πανομοιότυπη, ο τρόπος αντίδρασης πανομοιότυπος και το μόνο που αλλάζει είναι η αφορμή.
Ακόμα κυκλοφορεί το βίντεο με τη μαθήτρια που είχε βγει στην «Ανατροπή» και έλεγε ανιστόρητα και αυτάρεσκα «σήμερα ζούμε Χούντα» και δεχόταν συγχαρητήρια από στελέχη της τότε αντιπολίτευσης. 
«Φιμωνόμαστε και πρέπει να φτάσουμε στο επίπεδο των καταλήψεων για να ακουστούμε. Εσείς η κυβέρνηση μας οδηγείτε στις καταλήψεις» έλεγε. Τότε όμως οι καταλήψεις ήταν καλές και εμφανίζονταν ως γραφικοί όσοι ψύχραιμοι (και προφανώς πιο μορφωμένοι) προσπαθούσαν να της εξηγήσουν τι ήταν η Χούντα και πως εάν, όπως πίστευε, είχαμε Χούντα, δεν θα μπορούσε να πετάει έτσι καφενειακά όσα έλεγε.
Οι μαθητές έμαθαν όλα τα χρόνια του μνημονίου ότι οφείλουν να είναι εξοργισμένοι. Και βασικά να κάνουν καταλήψεις. 
Έλεγε χθες ο Άδωνις Γεωργιάδης στη Βουλή «εγώ είμαι κατά των καταλήψεων εν γένει. 
Δουλειά των μαθητών είναι να πηγαίνουν στο σχολείο να διαβάζουν να παίρνουν καλούς βαθμούς και να είναι έτοιμοι να γίνουν σωστοί πολίτες αύριο. Άρα από θέση αρχής και εγώ και η ΝΔ είμαστε κατά των καταλήψεων. Εδώ όμως υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι. Εσείς μας έχετε πρήξει εδώ και δεκαετίες πόσο καλές είναι οι καταλήψεις».
Σε τι διαφέρουν οι σύγχρονοι Μακεδονομάχοι που μασκαρεύονται και διαδηλώνουν ως άλλοι Μεγαλέξανδροι, από τους ανιστόρητους που έβγαιναν και έλεγαν ότι ο Σαμαράς έφερε τη Χούντα; 
Σε τι διαφέρουν αυτοί που τότε μιλούσαν για κακούς ξένους που επιβουλεύονται την ευτυχία μας και μοίραζαν ψόφους στους πουλημένους γερμανοτσολιάδες πολιτικούς, από αυτούς που σήμερα μιλούν για κακούς ξένους που θέλουν να υφαρπάξουν την Μακεδονία μας και μοιράζουν ψόφους σε πουλημένους υπουργούς;
Ξέρεις, γίνεται και να μην είσαι εθνικιστής και να μην είσαι εθνομηδενιστής. 
Και να αγαπάς την χώρα σου και να σέβεσαι τις άλλες. 
Και να θες να μην αλλοιώνεται η ιστορία σου, αλλά να θες και να μην αλλοιώνεις την ιστορία των άλλων κρατών. 
Να είσαι πατριώτης και ταυτόχρονα να ανατριχιάζεις με τις μπούρδες του τύπου «όταν εμείς χτίζαμε Ακρόπολη, οι άλλοι ήταν στα δέντρα»‬. 
Να αγαπάς την πατρίδα σου, αλλά να μην λες πως «μας ζηλεύουν γιατί είμαστε οι πιο ξύπνιοι και ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου». 
Μπορεί ταυτόχρονα να θες να μη σε προκαλούν, αλλά και να μην προκαλείς και εσύ και κυρίως να αποφεύγεις να τα αποκαλείς όλα αδιακρίτως «πρόκληση». 
Υπάρχουν πολλοί που βρίσκονται στη μέση. Αλλά δυστυχώς δεν ακούγονται, γιατί οι δύο απέναντι φωνάζουν πιο δυνατά.
Λέει σε ανακοίνωσή της η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ: 
«Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή το Μακεδονικό ζήτημα, παρατηρείται μια έξαρση μαθητικών κινητοποιήσεων και καταλήψεων. Το πλαίσιο των εν λόγω καταλήψεων αναπαράγει λογικές με σαφή φασιστικό χαρακτήρα». Ενώ, ας πούμε, το χτίσιμο καθηγητών στα γραφεία τους αναπαράγει λογικές με σαφή δημοκρατικό χαρακτήρα.
Και συνεχίζει η ανακοίνωση: 
«Η συνθηματολογία που αναπαράγεται στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων, απηχεί σε συγκεκριμένες αντιλήψεις από τις πιο μελανές σελίδες της ιστορίας». Ενώ η φρασεολογία και τα συνθήματα «πολιτικοί κουφάλες έρχονται κρεμάλες», το «Μητσοτάκη κάνε ένα καλό άνοιξ’ το παράθυρο και πέσε στο κενό» και οι μούντζες στη Βουλή απηχούν στις αντιλήψεις του Διαφωτισμού.
Όλοι πλέον (οφείλουν να) γνωρίζουν καλά ότι το χειρότερο που συνέβη τα τελευταία χρόνια ήταν η αποσταθεροποίηση της νέας γενιάς. 
Η νέα γενιά γαλουχήθηκε να αντιδρά. Γενικώς. Και αδιακρίτως. Επί δικαίων και αδίκων. 
Μην έχοντας φτιάξει το δικό της αφήγημα, παπαγαλίζει τσιτάτα των προηγούμενων και είναι εξοργισμένη. Ειδικώς, αλλά και γενικώς και αορίστως. 
Τώρα κάποιοι είναι εναντίον των καταλήψεων και θυμήθηκαν ότι η πολιτική πρέπει να μένει εκτός σχολικών μονάδων.
Too little, too late.
Κατερίνα Παναγοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου