Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος, Συγγραφέας
Είχαμε εγκαίρως επισημάνει ότι η επερχόμενη προεκλογική περίοδος θα κινηθεί στα λύματα της σκανδαλολογίας. Όσο μάλιστα οι παροχές εξαντλούν τη δυναμική τους, τόσο θα εντείνεται η ροπή προς τον κιτρινισμό και τη σπίλωση προσωπικοτήτων.
Η περίπτωση της Novartis αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Μια υπόθεση που αγγίζει το ευαίσθητο κοινωνικό ζήτημα της φαρμακευτικής δαπάνης το οποίο συνδυάζει το οικονομικό σκέλος και τη διαφθορά με την πολιτική αναλγησία.
Εξαρχής οι κυβερνώντες επένδυσαν πολλά σε αυτό το μέτωπο. Στόχευσαν στην κορυφή επιχειρώντας να εμπλέξουν μέχρι και τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Χρησιμοποίησαν κάθε, θεμιτό κι αθέμιτο, μέσο για να προκαλέσουν εντυπώσεις. Έθεσαν σε λειτουργία τα “ισχυρά” όπλα. Την προπαγανδιστική καταιγίδα των δημοσιογραφικών παπαγάλων προς τους πολιτικούς αντιπάλους και τον θεσμικά παρεμβατικό οχετό προς τη Δικαιοσύνη. Και οι δυο έμοιαζαν να γνώριζαν προκαταβολικά τις εξελίξεις και στοιχεία της δικογραφίας ώστε να καθοδηγούν, να επηρεάζουν, να προωθούν εγκαίρως τις λασπολογικές προτεραιότητες τους.
Τελικά δεν χρειάστηκε μεγάλο χρονικό διάστημα για να επιβεβαιωθούν πλήρως όλα όσα σημείωνε στη μήνυση του ο Αντώνης Σαμαράς. Το δίκτυο τής σκευωρίας αποκαλύφθηκε από τα ίδια του τα λάθη. Οι υποτιθέμενοι προστατευόμενοι μάρτυρες διατηρούν, για την κυβέρνηση, αυτό τον τίτλο στο βαθμό που μέσω των πιέσεων της στους αρμόδιους δικαστές πείθονται να κατηγορήσουν πολιτικά πρόσωπα. Όταν δεν το πράττουν καθίστανται άχρηστα εργαλεία και μετατρέπονται ξανά σε αναξιόπιστους κατηγορούμενους, λοιδορούνται και δίνονται βορά στη δημόσια χλεύη.
Ο ρόλος και η διαχρονική δράση του κάθε Μανιαδάκη, που συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του και επί υπουργίας Κουρουμπλή, οφείλουν να διερευνηθούν σε βάθος και να αποδοθούν οι αναλογούσες ευθύνες. Η μεθοδολογία όμως με την οποία κινήθηκε το τρίπτυχο «κυβέρνηση, συγκεκριμένοι δικαστικοί και δημοσιογράφοι» πρέπει να αποκαλυφθεί και οι σχεδιαστές κι εκτελεστές του να παραδοθούν στη λαϊκή απαξίωση και κατακραυγή.
Ο Σαμαράς είχε απόλυτο δίκιο. Πρέπει να φτάσει ως το τέλος, το ξεγύμνωμα των ποταπών κυβερνητικών προθέσεων και όσων με οποιοδήποτε τρόπο τις ανέχτηκαν ή ακόμη και τις στήριξαν. Η Novartis είναι η κορυφή ενός παγόβουνου που οδεύει ολοταχώς απέναντι σε κάθε ηθική, σε κάθε τιμή, σε κάθε αξία.
Υπερτιμημένες οι εκλογές. Ας κάνουμε λίγη πλάκα με την πιθανότητα μη διεξαγωγής τους όπως σε παλαιότερες μαύρες εποχές. Υπερτιμημένη η αστική δημοκρατία. Ας υπονοήσουμε ότι η κυβέρνηση θα παραμείνει στη θέση της ως σχήμα μειοψηφίας και ανοχής ακόμη κι αν η διάλυση της συνεργασίας προκύψει εξ αφορμής ενος κορυφαίου εθνικού ζητήματος. Υπερτιμημένη η ευνομία. Ας επιτρέψουμε στον Κουφοντίνα να περιφέρει την “περήφανη” επαναστατικότητα του γύρω από τις τοποθεσίες των εγκλημάτων του.
Ανήθικο πλεονέκτημα… σκευωρίας μόνο! Αυτό έχει απομείνει να τους κρατά αγκιστρωμένους στην εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου