ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΙΔΡΥΣΗΣ ΤΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Ο Π. Κανελλόπουλος εις το βιβλίο του 'ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1939-1944 γράφει:
"Αναφερόμενος εις τις ενέργειες των κομμουνιστών δια την κατεχόμενη Ελλάδα με τα βίαια και σκληρά μέτρα τα οποία ελάμβαναν, Δημιουργούσαν, ως ήταν φυσικό και ανθρώπινο, εις την ψυχή των υφισταμένων τις βαρβάρους μεθόδους εξολοθρεύσεως, ιδιαιτέρως σε περιοχές που δεν ετύγχαναν ουδεμίας προστασίας, τραγικά διλήμματα.
"Των διλημμάτων τούτων αποτέλεσμα υπήρξε η προσέλευση των Ελλήνων, που είχαν πολεμήσει εις την Αλβανία και δεν ήσαν διόλου φίλοι τον κατακτητή, εις τα Τάγματα Ασφαλείας".
Ο Στ. Χούτας, εις το βιβλίο του "Εθνική Αντίστασις" γράφει:
"Εν πολλοίς τα Τάγματα Ασφαλείας απηρτίσθησαν από καταδιωκόμενους υπό του Ε.Α.Μ. και από συγγενείς ή φίλους θυμάτων του Ε.Λ.Α,Σ. οι οποίοι πίστευαν ότι ούτω θα δυνηθούν να εκδικηθούν τον θάνατον των προσφιλών των προσώπων".
Αν οι αντιδρώντες τότε εις τους σκοπούς του Ε.Α.Μ.- Ε.Λ.Α.Σ. θα έπρεπε συλλήβδην να χαρακτηρίζονται "ΠΡΟΔΟΤΑΙ", δεν νομίζουμε ότι ήταν ορθόν. Δεν γνωρίζουμε, αν ο χαρακτηρισμός των Ταγμάτων Ασφαλείας "Προδοτικοί Σχηματισμοί" τους απεδόθη κατ' επέκταση του τόσον ευκόλως αποδιδόμενου χαρακτηρισμού υπό του Ε.Α.Μ. "του προδότου" προς πάντα αντιφρονούντα προς αυτό.
Το σπουδαιότερο επιχείρημα εκείνων οι οποίοι απέδωσαν τον χαρακτηρισμό τούτο είναι ότι συνεργάσθηκαν με τον κατακτητή, και περισσότερο, διότι έλαβαν παρ' αυτού όπλα.
Οι αποδώσαντες τον χαρακτηρισμό θέλουν να αγνοούν τα πάντα, ούτε τα αίτια τα οποία υποχρέωσαν τους αρμοδίους και υπεύθυνους δια την σωτηρία της Ελλάδος, να αποταθούν εις τους κατακτητές δια την χορήγηση οπλισμού, ίνα δυνηθούν και αντεπεξέλθουν έναντι της δημιουργηθείσης καταστάσεως, ούτε τους δημιουργούς ταύτης, και το μόνον το οποίον γνωρίζουν και επικαλούνται είναι η χορήγηση του οπλισμού. Ουδείς αμφισβητεί το γεγονός της χορηγήσεως οπλισμού εκ μέρους των Γερμανών ως και την ανοχή τούτων δια την ίδρυση των Ταγμάτων Ασφαλείας. Αμφισβητούμε όμως την συνεργασία των Ταγμάτων μετά των Γερμανών, δια την εναντίον των συμμάχων ή εθνικών ομάδων τας οποίας μάλιστα παντοιοτρόπως βοήθουσαν, δια της παροχής πληροφοριών, προωθήσεως ανταρτών, αλλά και προστασίας των οπαδών
Τα Τάγματα Ασφαλείας δεν ανέλαβαν και δεν εξετέλεσαν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις ακόμη και εναντίον αυτού τούτου του Ε.Λ.Α.Σ. σε περιοχές ορεινές, τας οποίας αυτός χρησιμοποιούσε ως κρησφύγετα του, και ως ορμητήρια του, για τις εναντίον των κατακτητών υποτιθέμενες επιθετικές του ενεργείας. Περιορίζοντο εις την αστυνόμευση των αστικών κέντρων μετά των παρακείμενων τούτων χωρίων, όπου δι' ασφάλεια είχαν συρρεύσει κάτοικοι εκ της υπό τον έλεγχο του Ε.Λ.Α.Σ. περιοχής, δια να αποφύγουν την εκ μέρους του Ε.Α.Μ.- Ε.Λ.Α.Σ. σύλληψη των.
Τα Τάγματα Ασφαλείας εις την περιοχή των, ως εκ της αποστολής των, δεν επέτρεπαν εις τα εξτρεμιστικά στοιχεία του Κ.Κ.Ε. να συνεχίζουν τα εις βάρος του εθνικόφρονος κόσμου εγκλήματα του, αλλ' ούτε και το γενικότερο αντεθνικό των έργον.
Ως εκ τούτου, οι εξτρεμιστές οπαδοί του Ε.Α.Μ.- Ε.Λ.Α.Σ. είχαν κάθε λόγο να χαρακτηρίζουν τα Τάγματα ως προδοτικούς σχηματισμούς. Αφού αναντίρρητα εστράφησαν εναντίον εκείνων οι οποίοι είχαν εξαπολύσει την ερυθρή τρομοκρατία, εναντίον εκείνων οι οποίοι απειργάζοντο την εθνική συμφορά, εναντίον εκείνων οι οποίοι καραδοκούσαν την ευκαιρία να βυθίσουν βαθιά το στιλέτο εις την καρδιά της πατρίδας των, να σκυλεύσουν αυτήν, και να κηρύξουν την δικτατορία του προλεταριάτου. Εναντίον αυτών, και μόνον, εστράφησαν τα Τάγματα Ασφαλείας και ήσαν υποχρεωμένα, δια να φέρουν εις πέρας το εθνικό των έργον, να λάβουν από οιανδήποτε όπλα, και μάλιστα από τον πνέοντα τα λοίσθια την εποχή εκείνη κατακτητή, δια να αγωνισθούν εναντίον του τρομερού εκείνου εχθρού όχι μόνον της πατρίδος, αλλά και της ανθρωπότητας εναντίον του ελλοχεύοντας εχθρού, του κομμουνισμού.
Ποιον αγώνα πρόδωσαν τα Τάγματα; Διότι αντέδρασαν κατά των εθνικών σκοπών του Ε.Α.Μ., κατευθυνόμενων υπό των κομμουνιστικών στελεχών του Ε.ΛΑ.Σ; Μετά την αποχώρηση των Γερμανών εκ των διαφόρων πόλεων εις τας οποίας ευρίσκοντο Τάγματα Ασφαλείας, έγιναν προτάσεις από αυτά στον ΕΛΑΣ να μην εισέλθει σε αυτές, αλλά να παραμείνει σε ορισμένη ακτίνα γύρω από αυτές, μέχρις αφίξεως της κυβερνήσεως του εξωτερικού η οποία θα ρύθμιζε την τύχη των Ταγμάτων.
Εάν ούτος είχε αγαθές προθέσεις γιατί απέρριπτε τας προτάσεις και επιμόνως απαιτούσε από τα Τάγματα να παραδοθούν μετά του οπλισμού των; και σε άρνηση των επετίθετο εναντίον των; Ο Ε.Λ.Α.Σ. δεν ήταν ο τιμωρός των Ταγμάτων Ασφαλείας, αλλά μόνον η νόμιμη Ελληνική Κυβέρνηση. Ουδείς τον είχε εξουσιοδότηση μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1944. Τούτο, αποτελούσε πρόσχημα. Σκοπός του ήταν η διάλυση όλων των ενόπλων τμημάτων των ευρισκομένων εν Ελλάδι ώστε ακολούθως ακωλύτως καταλάβει την αρχήν και πραγματοποίηση τον σκοπό του.
Γιατί κατά μήνα Οκτώβριο 1943, όταν Γερμανικά τμήματα επετέθησαν εναντίον των ομάδων του στρατηγού Ζέρβα εις Ήπειρο, ο Ε.Λ.Α.Σ. όχι μόνον δεν έσπευσε εις βοήθεια του αλλά και τμήματα τούτου συγχρόνως επιτίθεντο εναντίον του, ενισχύοντας ούτω τους Γερμανούς, εις δε πρόταση της ΥΙΙΙ Μεραρχίας του Ε.Λ.Α.Σ., όπως αποσύρουν τις εναντίον του Ζέρβα αναπτυχθείσας δυνάμεις των, ίνα προβάλουν αντίσταση έναντι των Γερμανών, οι οποίοι ενεργούσαν προς Μέτσοβο, ο Άρης Βελουχιώτης ως καπετάνιος του Ε.Λ.Α.Σ., σε απαντητική διαταγή του, εκφράζων της επί του προκειμένου γνώμη του, εις δευτέρα παράγραφο της σχετικής του διαταγής έγραφε:
"Κατά τη γνώμη μου, είναι χίλιες φορές προτιμότερο να διανοίξουν οι Γερμανοί την οδόν Ιωαννίνων - Μετσόβου - Καλαμπάκας παρά να εξακολουθήσει υφιστάμενος ο Ε.Ο.Ε.Α έστω και μια εβδομάδαν ακόμη".
Ο ιδρυτής του Ε.ΛΑ.Σ. ήθελε την διάλυση των εθνικών ανταρτικών διότι γνώριζε ότι αύτες θα αποτελούσαν μελλοντικά το μεγάλο εμπόδιο δια την πραγματοποίηση των σκοπών του, ενώ οι Γερμανοί κάποια ημέρα θα απεχώρουν εξ Ελλάδος πιεζόμενοι υπό των συμμάχων.
Με την παραπάνω παράγραφο επιβεβαιώνεται η 20.10.43 διαταγή του Άρη προς την ΥΙΙΙ Μεραρχία ΕΛΑΣ, με την οποία την ψέγει για την απόφαση να εγκαταλείψει την εκκαθάριση του ΕΔΕΣ και να στραφεί κατά των Γερμανών, λέγοντας «χίλιες φορές προτιμότερο να διανοίξουν τον δρόμο οι Γερμανοί, παρά να εξακολουθήσει υφιστάμενος ο ΕΔΕΣ έστω και για μία έβδομαδα ακόμη».
Η από 20/10/43 Διαταγή του Άρη και από κάτω το περιεχόμενο του ευκρινές.
|
ΓΕΝΙΚΟΝ ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ
Προς την ΥΙΙΙ Μεραρχίαν Χαλίκι
Ως υπεύθυνος διαχειριζόμενος το ζήτημα της εκκαθαρίσεως της ΕΔΕΣ επί των υμετέρων ενεργειών έχω να παρατηρήσω:
α) Πολιτικής και από στρατηγικής και τακτικής άποψης του πόλεμου μας εναντίον του εσωτερικού (Ζέρβας - Αντίδραση) και εξωτερικού (Γερμανοί) εχθρού, η ενέργεια σας να αποσύρετε τις εναντίον του δυνάμεις για να συμπτύξετε και προβάλετε αντίσταση προς Μέτσοβον ενεργούντες Γερμανούς, είναι απολύτως εσφαλμένη και ασύμφορος.
β) Κατά την γνώμη μου είναι χίλιες φορές προτιμότερο να διανοίξουν οι Γερμανοί την οδόν Ιωαννίνων - Μετσόβου - Καλαμπάκας, παρά να εξακολουθήσει υφιστάμενος ο ΕΔΕΣ, έστω για μια εβδομάδα ακόμη.
γ) Γι' αυτό εντέλλομαι όπως άμα λήψει παρούσης διατάξητε αμέσως τον Καβαλάρη, απαλλασσόμενου του εφεδρικού και συμπληρωμένης της δυνάμεως του δια δυνάμεων ενεργού ΕΛΑΣ, ώστε να έχει 300 άνδρας τουλάχιστον, να κινηθή ταχύτατα προς θέση Πλάκα εκείθεν δράση εναντίον Εδεσιτών, λαμβάνων επαφήν με τα υμέτερα τμήματα και υπό τας διαταγάς μου, του λοιπού αποτελούσης της δυνάμεώς του μέρους του υπ' εμέ ανεξαρτήτου εκκαθαριστικού συγκροτήματος.
Αναφέρατε δια του ιδίου συνδέσμου λήψιν παρούσης και έναρξιν εκτελέσεως.
Ώρα 2.30'
Καλαρύτες 20 - Χ – 43
ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ
|
Εισαγωγή
1ο ΜΕΡΟΣ
2o ΜΕΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου