Καμμένοι… από χέρι!

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος, Συγγραφέας

Είμαστε καμμένοι από χέρι. Το ξέρω ότι δεν κομίζω γλαύκας εις Αθήνας αλλά κάθε μέρα επιβεβαιώνεται το πόσο βαθαίνει η πολιτική, οικονομική και κυρίως η ηθική κατρακύλα. Μόνο το τελευταίο διάστημα μας κατέκλυσαν μια σειρά γεγονότων που καθιστούν αναμφισβήτητη αυτή την εξέλιξη.

Από το ενδοκυβερνητικό θεατρικό δρώμενο γύρω από την απομάκρυνση Κοτζιά και τον ρόλο του Καμμένου έως την προτροπή Γαβρόγλου για… ανακατάληψη των Πανεπιστημίων ενώ η ΑΣΟΕΕ κλείνει υπό την αδυναμία διαχείρισης του προβλήματος των ναρκωτικών. Κι από τον… νομικό πολιτισμό του Ξηρού έως την απομάκρυνση και της Τιτάν για φορολογικούς λόγους. Μια χώρα που σε όλα τα επίπεδα μοιάζει να δίνει κίνητρα για καταστροφή παρά για δημιουργία.

Καμμένοι πολιτικά και εθνικά. Αφού ο σπόρος του Κοτζιά, ως Βαροφάκης των εθνικών θεμάτων, φύτεψε στην κυβερνητική μήτρα τον σχεδιασμό που έφερε την συμφωνία των Πρεσπών και την προσέγγιση με την Τουρκία και την Αλβανία, «αποβλήθηκε» εν μία νυκτί για να διατηρηθούν οι ισορροπίες με τον Καμμένο. Βέβαια την ίδια στιγμή ακόμη και οι πιο στενοί συνεργάτες του, συνειδητοποιώντας την εκλογική εξαφάνιση που έρχεται, προσεγγίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ αναζητώντας σανίδα κοινοβουλευτικής σωτηρίας. Αφού λοιπόν οι ΑΝ.ΕΛ φυλλορροούν έτσι κι αλλιώς, η ρήξη προήλθε κυρίως για την χρήση των μυστικών κονδυλίων γι’ αυτό και παράτυπα η επιστολή Κοτζιά δεν είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας;

Καμμένοι ηθικά και κοινωνικά. Η θεώρηση Γαβρόγλου για την λειτουργία των Πανεπιστημίων και την αντιμετώπιση της ανομίας δεν είναι προσωπική. Εκφράζει μια ευρύτερη αντίληψη ανεκτικότητας στον κάθε λογής ακτιβισμό. Υποβαθμίζει τους χώρους της Παιδείας σε ιδεολογικά εκκολαπτήρια. Η ασφάλεια, η απρόσκοπτη εκπαιδευτική πορεία δεν αποτελούν προτεραιότητα, έτσι όπως αυτή τίθεται από τις υποχρεώσεις του κράτους απέναντι στην περιουσία του και τους πολίτες.

Υπέρτατο αγαθό είναι η διασφάλιση της ελευθεριότητας, της εκφραστικής ασυδοσίας με όποιο κόστος. Ακόμη κι αν σχολές γελοιοποιούνται, όπως με το γραφείο του Ρουβίκωνα στην Φιλοσοφική, ή κλείνουν όπως συνέβη με την ΑΣΟΕΕ που με αυτό τον τρόπο θέλησε να εκφράσει την απελπισία της για την ανεμπόδιστη εγκληματική δράση στον περίγυρο του κτιρίου της.

Καμμένοι και στην οικονομία. Η απομάκρυνση από την Ελλάδα του διοικητικού κέντρου μιας εταιρείας με πολυετή παρουσία στην Ελλάδα, όπως η ΤΙΤΑΝ, δεν αποτελεί μια μεμονωμένη περίπτωση. Η παρωχημένη φορολογική και μερισματική πολιτική, η μη ανταγωνιστική ακόμα παραγωγικότητα ανά μονάδα εργασίας, το γραφειοκρατικό και ενεργειακό κόστος είναι μόνο μερικοί από τους παράγοντες που συνεχίζουν να μην καθιστούν την χώρα ελκυστική επενδυτικά παρά μόνο για πολύ συγκεκριμένα project πρωτίστως στον τουριστικό κλάδο.

Καμμένοι λοιπόν από χέρι, με κάθε τρόπο. Υποταγμένοι στην σαφήνεια της ασάφειας και την εξαθλίωση της ιδεολογικής εμμονής.

lastpoint