Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2019

Νέο «ντοκιμαντέρ – αποκάλυψη» ισχυρίζεται πως ο Χριστός ήταν ο Απολλώνιος ο Τυανέας


Μάλλον βιάστηκαν φέτος, καθώς το Πάσχα πέφτει στις 28 Απριλίου, οι γνωστοί παραμυθατζήδες που δημιουργούν κάθε χρόνο, συνήθως πριν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, «αποκαλυπτικά και επιστημονικά ντοκιμαντέρ» που περισσότερη σχέση έχουν με ταινίες φαντασίας του Χόλιγουντ παρά με την ιστορική και Θεολογική αλήθεια.
Το ντοκιμαντέρ, υπό τον τίτλο: «Bible Conspiracies» προκαλεί σάλο στους αδαείς με την αμφιλεγόμενη θεωρία που βασίζεται στον ισχυρισμό ότι ο Χριστός ήταν στην πραγματικότητα ο πυθαγόρειος φιλόσοφος Απολλώνιος ο Τυανέας.

«Ο γιος του Θεού ήταν στην πραγματικότητα Έλληνας, ο οποίος αργότερα έκανε θαύματα»,αναφέρει το επίμαχο ντοκιμαντέρ, όπως γράφει η βρετανική εφημερίδα Daily Mail.
Το ντοκιμαντέρ υποστηρίζει πως ο Απολλώνιος ήταν το πραγματικό πρόσωπο πίσω από την Καινή Διαθήκη. Τόσο αυτός όσο και ο Ιησούς είχαν γεννηθεί περίπου την ίδια περίοδο κήρυτταν για τα ίδια θέματα, είχαν πιστούς ακολούθους, έκαναν θαύματα, ενώ και οι δύο είχαν μακριές γενειάδες, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Daily Mail».
Ουσιαστικά το ντοκιμαντέρ αναπαράγει έναν μύθο των παγανιστών ο οποίος ισχυρίζεται πως οι Εβραίοι συνωμότησαν ώστε να αποκρύψουν την ταυτότητα του Απολλώνιου Τυανέα και απέδωσαν την διδασκαλία και τα θαύματα που έκανε στον Χριστό που κατ’ αυτούς είναι μυθικό πρόσωπο και προϊόν συνωμοσίας.
Είναι όμως έτσι; Καταρχάς ας δούμε τι λένε οι μεγαλύτερες και εγκυρότερες εγκυκλοπαίδειες για τον Απολλώνιο Τυανέα.


ΤΟΜΗ 2000 MLS MULTIMEDIA
Φιλόσοφος που έζησε εις την Καππαδοκία το τέλος του 1ου αιώνα και αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ.. Τα έργα που του αποδίδονται είναι το «Πυθαγόρου Βίος» και «Περί Θυσιών». Ο ρήτορας Φιλόστρατος έγραψε το «Βίος του Απολλώνιου του Τυανέως» στον οποίο εμφανίζεται σας άγιος και θείος άνθρωπος και σε αυτό οφείλει την φήμη του. Με αφορμή αυτό το βιβλίο ονομάσθηκε Χριστός των εθνών και ένιωσαν τόσο σεβασμό, ώστε ο αυτοκράτορας Σεβήρος Αλέξανδρος τοποθέτησε ομοίωμα του δίπλα στον Αβραάμ, τον Ιησού και τον Ορφέα μέσα στο τέμενός του. Έχουν διασωθεί μόνο 197 επιστολές του.
Σεβήρος Αλέξανδρος (Marcus Aurelius Severur Alexander): Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 222 μ.Χ. μέχρι το 235 μ.Χ. Διαπαιδαγωγήθηκε από άριστους παιδαγωγούς οι οποίοι του δίδαξαν την αγάπη για τα γράμματα και ιδίως για την ελληνική λογοτεχνία. Αυτοί οι ίδιοι του έμαθαν την αγάπη για την ηθική και την περιφρόνηση για τις ακολασίες του εξαδέλφου του. Ο Σεβήρος ήταν αξιότατος αυτοκράτορας. Κατά την διάρκεια της εξουσίας του ο Χριστιανισμός απόλαυσε απόλυτη ειρήνη. Όπως αναφέρεται και στα άνωθι στο προσωπικό του τέμενος είχε αγάλματα του Αβραάμ, του Τυανέα, του Ιησού και του Ορφέα. Λέγεται ότι θέλησε να κατασκευάσει ναό προς τιμήν του ιδρυτή του Χριστιανισμού Ιησού αλλά του το απαγόρευσαν οι ιερείς του.
Εγκυκλοπαίδεια «Μπριτάνικα 2002 Ντε Λουξ»
Νέοπυθαγόρειος φιλόσοφος που μετατράπηκε σε μυθικό ήρωα κατά την διάρκεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η αυτοκρατόρισσα Ιούλια Δόμνα διέταξε τον συγγραφέα Φιλόστρατο να γράψει την βιογραφία του Απολλώνιου, και είναι σχεδόν ξεκαθαρισμένο ότι το κίνητρο αυτής της ενέργειας προέκυψε από την επιθυμία της να αντεπιτεθεί εις την επιρροή της Χριστιανικής πίστεως προς τον ρωμαϊκό πολιτισμό. Η βιογραφία αυτή μας περιγράφει ένα Τυανέα που μοιάζει με τον Χριστό τόσο στην συμπεριφορά όσο και στις δυνάμεις ικανότητες και υποστηρίζει ότι ο Απολλώνιος επιτέλεσε μερικά θαύματα. Πιστεύεται δε ότι αυτή η βιογραφία στηρίζεται περισσότερο εις την φαντασία παρά εις την πραγματικότητα. Πολλοί από τους Εθνικούς στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία πίστευαν ότι περιγράφονταν μέσα σε αυτήν και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την ενίσχυση της πίστης τους εις τον Εθνισμό. Για να τιμήσουν και να λατρεύσουν τον Απολλώνιο ύψωσαν αγάλματα και άλλα μνημεία.
Εγκυκλοπαίδεια «Για σας παιδιά»
Έλληνας φιλόσοφος και μάγος. Γεννήθηκε στα Τύανα της Καππαδοκίας και πέθανε στην Έφεσο άγνωστο πότε. Τον 1ο μ.Χ. αιώνα, τον καιρό του Νέρωνα, γύριζε τις πόλεις της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας αν όχι σαν μάγος, πάντως με την φήμη του μάγου και του θαυματουργού. Ανήκε εις την αίρεση των λεγόμενων «Νεοπυθαγόρειων». Γενικά, παρουσιάζεται σαν ιδρυτής θρησκείας και κηρύσσει τον ασκητισμό ως ηθική. Από όλους τους θεούς, διακρίνει τον ένα και ύψιστο θεό, που τον καταλαβαίνουμε μόνο με τον νου και δεν πρέπει να τον ονομάζουμε με λέξεις, ούτε να του προσφέρουμε θυσίες. Στο σημείο αυτό πλησιάζει πολύ προς τον Χριστιανισμό, παρ’ ότι είναι ενδεχόμενο να έχει ο ίδιος επηρεασθεί από Χριστιανικά πρότυπα. Από το έργο του έφθασαν ως εμάς 197 επιστολές και ένα απόσπασμα από το έργο του «Περί Θυσιών». Έγραψε επίσης «Διαθήκη», «Χρησμοί» και «Πυθαγόρου Βίον» (βιογραφία)
Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια
Νεοπυθαγόρειος θεόσοφος που ήκμασε κατά τον 1ο μ.Χ. αιώνα, κατά τον οποίο εξέπληξε ως θαυματουργός, προφήτης και περιοδεύων ηθικοδιδάσκαλος. Την βιογραφία αυτού επεχείρησαν πολλοί μετά εναλλασσομένων εκάστοτε ροπών, όπως ο Μοιραγένης, ο Δάμις (ακολούθησε τον Τυανέα εις τις περιηγήσεις του), ο Φιλόστρατος. Ο τελευταίος αυτός έγραψε κατά εντολή της Ιουλίας Δόμνας, συζύγου του αυτοκράτορας Σεπτίμου Σεβήρου, η οποία αφού διάβασε το έργο του Δάμι, ήθελε να έχει βιβλίο πληρέστερο και περισσότερο αξιόπιστο. Τόσο τα έργα των προγενέστερων όσο και του Φιλόστρατου αντικατοπτρίζουν τις ποικίλες θρησκευτικές διαθέσεις, των χρόνων περί του Ιησού Χριστού, του συγκρητισμού. Στον Απολλώνειο αποδίδονται μαγεία, εξορκισμοί δαιμονίων, θαύματα, ασκητικός βίος, ηλιολατρία ως ύψιστη και ευγενέστατη θρησκεία, εν συνδυασμό προς τον σεβασμό της θρησκείας του λαού, τάση η οποία διαπιστώνεται σε όλους τους λαούς με αρχέγονη σοφία και ευσέβεια. Διότι ο Απολλώνιος εμφανίζεται ως το ιδανικό του θείου ανθρώπου, ως ο φορέας της θείας σοφίας και ως ο κομιστής νέων αποκαλύψεων.
Κατά τον Φιλόστρατο ο Απολλώνιος εμφανίζεται ως κήρυκας με ξεκαθαρισμένες ιδέες περί Θεού και με υψηλότερη ηθική, συγχρόνως δε ως προφήτης και θαυματοποιός. Δια αυτό νόμισε ο Baur ότι εις τον σοφιστή Απολλώνιο ξαναζεί ο Χριστός, και δηλαδή με άλλες λέξεις ότι ο Φιλόστρατος συνέγραψε την βιογραφία του Τυανέα προς αντίθεση με τα Ευαγγέλια ώστε εις την ιδανική μορφή της χριστιανικής ευσέβειας να αντιπαραβάλει τον ιδανικό άνθρωπο του Εθνικού κόσμου.. Η θεωρία αυτή εγκαταλείφθηκε δίκαια, διότι ο Απολλώνιος εξηγείται εκ του πνεύματος και των τάσεων της εποχής του. Αυτό γίνεται εμφανέστερον αν αντιπαραβάλουμε το έργο του Φιλόστρατου με τις διηγήσεις των απόκρυφων Ευαγγελίων και πράξεων και προς τις συγγενείς διηγήσεις των Εθνικών, οι οποίες επιδράσανε μεγάλως επί του Φιλόστρατου.

Ας εξετάσουμε τώρα την ιστορική αξιοπιστία του έργου και του βίου του Απολλώνιου Τυανέα

Α. Δεν υπάρχει σωζόμενη αναφορά στον Απολλώνιο Τυανέα πριν από αυτή του Δίωνα Κάσσιου (περ. 155μ.Χ.-235), στη Ρωμαϊκή Ιστορία 68:17. Η αναφορά αυτή είναι όχι μόνο πολύ μεταγενέστερη, αλλά και πολύ μικρή, ακόμα μικρότερη και από το Testimonium Flavianum, την διασημότερη από τις δυο αναφορές του Ιώσηπου στο Χριστό (Ιουδαϊκές Αρχαιότητες, 18.3.3).
Β. Ο «Βίος Απολλωνίου» του Φιλόστρατου (που γράφθηκε τουλάχιστον το 217μ.Χ.) είναι γεμάτος αξιοπιστία σύμφωνα με τους παγανιστές. Ας δούμε μερικά μόνο δείγματα αυτής:
1. Ο Πρωτέας εισήλθε στη μήτρα της μητέρας του Απολλωνίου, η οποία αργότερα τον γέννησε πρόωρα λόγω της φασαρίας κάποιων κύκνων.
2. Ο Απολλώνιος επισκέπτεται με τον Δάμι τον Κολοσσό της Ρόδου (ο οποίος είχε καταστραφεί πριν από αιώνες, το 227/226 π.Χ.)! Ο φιλαλήθης αναγνώστης θα βρει αυτό το συγκεκριμένο στο εδάφιο του «Βίος Απολλωνίου» του Φιλόστρατου, 5.21. Ο Απολλώνιος λέγεται πως έζησε το 1ο μ.Χ. αιώνα. Τα συμπεράσματα του αναγνώστη…
3.Ο Απολλώνιος καταδικάζει καθαρά τα ζεστά μπάνια.
4. Ο Απολλώνιος Ισχυρίζεται ότι είδε τις αλυσίδες του Προμηθέα στα όρη του Καύκασου.
5.Ο Τυανέας και η συνοδεία του συναντούν ένα καλικάτζαρο, τον οποίο διώχνουν φωνάζοντάς του.
6. Ο Φιλόστρατος περιγράφει διάφορα είδη δράκων.
7. Ο Απολλώνιος Τυανέας συναντά ένα σάτυρο, τον οποίο κοιμίζει, δίνοντάς του κρασί.

Απολλώνιος Τυανέας και Ρωμαίος Αυτοκράτορας Αλέξανδρος Σεβήρος

Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Αλέξανδρος Σεβήρος ανύψωσε αγάλματα του Αβραάμ, του Ιησού Χριστού, του Απολλωνίου και του Ορφέα, κάτι που σίγουρα, οι ανιστόρητοι όπως έχουν αποδείξει παγανιστές παρουσιάζουν ως «εβραϊκό ψέμα». Τις πληροφορίες αυτές πάντως τις γράφει ο ρωμαίος ιστορικός Λαμπρίδιος, βιογράφος του Αλεξάνδρου, στο Vita Alexandri, τμήμα του έργου του Historia Augustii. Οι πληροφορίες σχετικά με τον Αλέξανδρο και τους Χριστιανούς (μαζί με τις σχετικές πηγές) είναι οι εξής:
1. Η μη χριστιανή μητέρα του αυτοκράτορα, η Ιουλία Μαμμαία, είχε ενδιαφέρον προς τον Χριστιανισμό και ενώ βρισκόταν στην Αντιόχεια, όπου μορφωνόταν ο γιος της, κάλεσε τον Ωριγένη για να διδάξει την ίδια και τον γιο της.(Ευσεβίου, Εκκλησιαστική Ιστορία, VI, xxi-xxviii)
2. Ο Αλέξανδρος ανύψωσε αγάλματα του Αβραάμ και του Ιησού Χριστού πριν ανυψώσει αγάλματα άλλων όπως του Απολλώνιου Τυανέα και του Ορφέα.(Λαμπριδίου, Vita Alexandri, xxix)
3. Ο ίδιος ήταν ανεκτικός προς το Χριστιανισμό. (ό.π., xxii). Θεωρείται όμως, ότι κάποιοι χριστιανοί μαρτύρησαν για τη πίστη τους ακόμη και κατά τη διάρκεια της βασιλείας αυτού, παρά τη θέλησή του. Τότε μαρτύρησαν η αγία Κικιλία και οι συν αύτη.
4. Συνέστησε στη τοποθέτηση των αρχόντων την προνοητικότητα και τη προσοχή των χριστιανών όταν εξέλεγαν επίσκοπο.(όπ.παρ., xiv)
5. Παραχώρησε στους χριστιανούς ένα κομμάτι γης στη Ρώμη το οποίο ήθελαν οι ιδιοκτήτες των οινοπνευματοποτείων (οι λεγόμενοι cauponarii), θεωρώντας ότι είναι καλύτερο να τιμάται εκεί ο Θεός με κάποιο τρόπο, παρά η τοποθεσία να χρησιμοποιηθεί με τον άσχημο τρόπο που ήθελαν οι τελευταίοι.(όπ.παρ., xlix)
6. Διέταξε να γραφεί στους τοίχους του παλατιού των Καισάρων ο χρυσούς κανών του Ιησού Χριστού (Λκ. στ’/6, 31): «καί καθώς θέλετε ίνα ποιώσι υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως». Επίσης, θέλησε να κτίσει ναό προς τιμήν του Χριστού, αλλά δεν το έκανε όταν προειδοποιήθηκε ότι εάν γινόταν κάτι τέτοιο, οι ειδωλολατρικοί «θεοί» θα έπαυαν να λατρεύονται. (όπ.παρ., xliii)


Τα θαύματα που έκανε ο Απολλώνιος Τυανέας 

Δεν θα αναφέρουμε τα θαύματα διότι μερικά αποτελούν και προϊόν φτηνής απομίμησης των θαυμάτων του Χριστού.
Το μόνο που θα παραθέσουμε είναι το εξής:
Η αυτοκρατόρισσα Ιούλια Δόμνα διέταξε τον συγγραφέα Φιλόστρατο να γράψει την βιογραφία του Απολλώνιου, και είναι σχεδόν ξεκαθαρισμένο ότι το κίνητρο αυτής της ενέργειας προέκυψε από την επιθυμία της να αντεπιτεθεί εις την επιρροή της Χριστιανικής πίστεως προς τον ρωμαϊκό πολιτισμό.
Πηγή: Εγκυκλοπαίδεια «Μπριτάνικα 2002 Ντε Λουξ»

Επίλογος

Κανείς δεν αρνείται ότι ο Απολλώνιος ο Τυανέας υπήρξε μεγάλη μορφή του αρχαίου ελληνικού κόσμου αλλά τα άνωθι οδηγούν εις ορισμένους συλλογισμούς έναντι τόσο των επιχειρημάτων υπέρ του Τυανέα όσο και της γενικότερης επιχειρηματολογίας των νέο-Εθνικών:
1. Αν ο Απολλώνιος αποτελεί πρόδρομο του Ιησού και πρόσωπο μεγαλύτερης φήμης τότε γιατί ο Σεβήρος Αλέξανδρος ανυψώνει ομοίωμά του δίπλα από το προϋπάρχουν ομοίωμα του Ιησού;
Αν κάποιοι μετέτρεψαν τον Τυανέα εις Ιησού τότε γιατί ο Σεβήρος έχει δύο αγάλματα, ένα του Ιησού και το άλλου του Τυανέα; δεν του έφτανε το ένα;
Γιατί στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης υπάρχει άγαλμα του Τυανέα και θρησκεία είναι υπέρ Χριστού; Γιατί η θρησκεία δεν είναι υπέρ Τυανέα εφόσον Τυανέας = Ιησούς (;)
2. Αν εις την Βίβλο όλα είναι αισχρά και βδελυρά και τα οποία οι Εθνικοί της εποχής δεν δέχονται, τότε γιατί ένας αυτοκράτορας του Εθνικού κόσμου υψηλής ηθικής όπως ο Αλέξανδρος Σεβήρος ανυψώνει άγαλμα εις τον Αβραάμ;
3. Αν η κλασσική ελληνική παιδεία δεν συμβαδίζει με τον Χριστιανισμό γιατί τότε ο Αλέξανδρος Σεβήρος που διαπαιδαγωγήθηκε εις την ελληνική παιδεία συντηρεί άγαλμα του ιδρυτή του Χριστιανισμού Ιησού;
4. Αν ο Εθνισμός της εποχής εκείνης είναι τόσο στείρος και κεκλεισμένων των θυρών, όπως ο σημερινός, γιατί ο Σεβήρος Αλέξανδρος ύψωσε ομοίωμα του Τυανέα δίπλα από άγαλμα του Αβραάμ και του Ιησού;
5. Γιατί ο Τυανέας εμφανίζεται έναν αιώνα μετά την παρέλευση του Ιησού εις τον Εθνικό κόσμο και όχι νωρίτερα; γιατί δεν υπάρχουν νωρίτερα παραδείγματα Εθνικών προσωπικοτήτων ανάλογα του Ιησού σε όλα τα χιλιάδες χρόνια του Εθνισμού εις όλα τα μήκη και πλάτη της γης; μήπως γιατί η προσωπικότητα του Ιησού επηρέασε τον Εθνικό κόσμο;
6. Γιατί τα κανονικά Ευαγγέλια δεν γίνονται πιστευτά από τους Εθνικούς, αφού τα συγγράψανε 4 διαφορετικοί συγγραφείς ακόλουθοι του Ιησού και γίνεται πιστευτή η βιογραφία του Τυανέα που την συνέγραψε ο ρήτορας, ο Φιλόστρατος που δεν υπήρξε ακόλουθος του Τυανέα; ακόλουθος του Τυανέα όπως είναι γνωστό είναι μόνο ο Δάμις. Πώς λοιπόν ο Φιλόστρατος κατόπιν εντολής της Ιούλιας Δόμνας συμπληρώνει το έργο του Δάμι; Έχει δηλαδή κανείς να κάνει με μια μη ορθολογική διαχείριση αρχαίων κειμένων από μέρους των Νέο-Εθνικών ανάλογη της ακόλουθης: οι Εθνικοί ομοίως με τον Φιλόστρατο (μεταγενέστερος) και του Δάμι (προγενέστερος) δίνουν έμφαση και βάρος εις τα απόκρυφα Ευαγγέλια (μεταγενέστερα) και όχι εις τα κανονικά (προγενέστερα)
7. Ο Απολλώνιος εντάσσεται από το νεοεθνικό θρησκευτικό κύκλο εις της αρχαιοελληνική Εθνική Ολύμπια πίστη. Ο αναγνώστης όμως των άνωθι μπορεί να αναρωτηθεί τα εξής:
α. Πώς ο Τυανέας εντάσσεται εις το αρχαιοελληνικό θρησκευτικό σύστημα όταν λατρεύει τον ήλιο ως ανώτατη θεότητα και όχι τον Δία;
β. Πώς εντάσσεται ο Τυανέας εις τον Εθνισμό όταν αναφέρεται εις την βιογραφία του Φιλόστρατου ως ο «φέρων νέες αποκαλύψεις;». Διότι αν οι αποκαλύψεις του Τυανέα είναι νέες, τότε πώς εντάσσονται εις την αρχαιοελληνική Εθνική «αρχαιότατη» παράδοση;
γ. Πώς εντάσσεται εις τον αρχαιοελληνικό Εθνισμό, όταν παρουσιάζεται ως «ιδρυτής θρησκείας;»
δ. Με ποια θρησκεία ή θρησκευτικές απόψεις μοιάζει περισσότερο η διδασκαλία του Απολλώνιου Τυανέα όταν ομιλεί «περί ενός θεού υψίστου που τον καταλαβαίνουμε μόνο με τον νου και δεν πρέπει να τον ονομάζουμε με λέξεις, ούτε να του προσφέρουμε θυσίες»; με τον Χριστιανισμό ή με τον Εθνισμό;
8. Ο Τυανέας προτείνει ασκητικό βίο που ως γνωστόν οι νεοΕθνικοί είναι πολέμιοι του.
9. Εφόσον οι Εθνικοί ομιλούν συχνά και κάνουν χρήση της αρχαιοελληνικής ορθολογικής πρέπει να ειπωθεί το εξής: αν οι αφηγήσεις του Δάμι, ακολούθου του Ταυνέα, είναι αληθινές, τότε οι αφηγήσεις των 4 ακολούθων του Ιησού που συνέγραψαν τα Ευαγγέλια τι είναι; αλήθεια ή ψέματα; οι πιθανότητες τα Ευαγγέλια να είναι τόσο αληθινές αφηγήσεις όσο και η βιογραφία του Τυανέα είναι 4: 1 (τέσσερα συγγραφείς έναντι ενός)
10. Όταν γίνεται λόγος περί Ευαγγελίων από μέρους τους, υβρίζονται οι απόστολοι και συγγραφείς των ως ψεύτες, αγύρτες κ.λ.π. και κυρίως κατηγορούνται ως «Ιουδαίοι» και προσπαθούν να τους ταυτίσουν οι νεοπαγανιστές με ένα γενικότερο ανθελληνικό κύκλο μη Ελλήνων. Εντούτοις, οι σύγχρονοι Εθνικοί, για να αρνηθούν τον Ιησού και τους αποστόλους, πέφτουν εις πλήρη ανορθολογική αντιμετώπιση των γεγονότων της ιστορίας διότι ενώ δεν δέχονται, όπως λένε τους 4 (τέσσερις) «Εβραίους» απόστολους καθότι μη Έλληνες, εντούτοις είναι προθυμότατοι να δεχθούν τα συγγραμμένα υπέρ Τυανέα από τον 1 (ένα) Δάμι, ο οποίος είναι γεννημένος εις την Νινευή και δηλαδή είναι έτοιμοι να δεχθούν έναν Ασσύριο και τα γραφόμενα του.
Με πληροφορίες από www.apologitis.com

orthodoxia

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου