Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί εάν ο
χαρακτηρισμός «Τελευταία Σοβιετία» που συνηθίζουν ν’αποδίδουν στη χώρα
μας οι Φιλελεύθεροι είναι υπερβολικός.
Διαβάζοντας όμως το άρθρο του Καθ.Γιώργου Παγουλάτου στην «Καθημερινή» της Κυριακής στο οποίο περιγράφει τους τρόπους που η γραφειοκρατία «σκοτώνει» την έρευνα, καταλήγουμε ότι μάλλον πρόκειται για μια επιεική κρίση.
Διαβάζοντας όμως το άρθρο του Καθ.Γιώργου Παγουλάτου στην «Καθημερινή» της Κυριακής στο οποίο περιγράφει τους τρόπους που η γραφειοκρατία «σκοτώνει» την έρευνα, καταλήγουμε ότι μάλλον πρόκειται για μια επιεική κρίση.
Εννιά χρόνια κρίσης και τρία μνημόνια
«μετά» και σήμερα ακόμα απαιτούνται επτά υπογραφές για να εγκριθεί μια
δαπάνη έρευνας.Μια αγορά εξωτερικού δίσκου Η/Υ των 50-100 ευρώ πρέπει να
έχει προγραμματιστεί ένα-δύο χρόνια νωρίτερα, αναφέρει στο άρθρο του ο
Γ.Παγουλάτος.
Αυτό το μείγμα ιδεοληψίας και αδιαφορίας γιγαντώθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ στη συγκυρία μάλιστα της κρίσης αλλά φυσικά δεν είναι καινούργιο. Απλώς, φαίνεται ότι ούτε η κρίση δεν κατάφερε να λειτουργήσει εκβιαστικά ώστε να αναγκαστούμε να προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις και αλλαγές.
Αυτές οι διαπιστώσεις που έχουμε
καταλήξει να τις μηρυκάζουμε σε καθημερινή βάση, εδώ και χρόνια πλέον,
γίνονται σε μια ενδιαφέρουσα πολιτική συγκυρία που ορίζουν οι
απεγνωσμένες προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ να μετεξελιχθεί σε ένα
κεντροαριστερό κόμμα.
Το Σαββατοκύριακο πάλι διαβάσαμε ρεπορτάζ ότι η νέα ιδέα είναι ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ! Ήδη, κάποια προβεβλημένα στελέχη του, προσπαθούν να μπουν «στο ίδιο κάδρο» με τους νέους αριστερούς αστέρες του Δημοκρατικού Κόμματος όπως την Αλεξάντρια Οκάζιο-Κορτέζ. Έχει γούστο γιατί μόλις την προηγούμενη εβδομάδα διαβάζαμε για τη στροφή στη σοσιαλδημοκρατία. Τώρα βλέπουμε το ΣΥΡΙΖΑ να γλυκοκοιτάζει, πάλι, τη ριζοσπαστική εκδοχή της Αριστεράς. Καλά λένε πως «το μεγαλύτερο θαύμα κράτησε τρεις μέρες!».
Το πιο εύστοχο σχόλιο για το θέμα το διαβάσαμε στη σελίδα του Αρίστου Δοξιάδη στο facebook: «Πολλά αιτήματα των αμερικανών σοσιαλιστών είναι ήδη καθεστώς στην Ευρώπη (δημόσιο σύστημα υγείας για όλους). Οι προτάσεις της AOC (σημ: Αλεξάντρια Οκάζιο-Κορτέζ) για τους φόρους είναι χάδι μπροστά στη εφαρμοσμένη πολιτική του Τσακαλώτου (προτείνει 70% οριακό συντελεστή για προσωπικό εισόδημα πάνω *10 εκατ δολ* το χρόνο -- εδώ το έχουμε στα 100 χιλ ευρώ. Η πρόταση της θα αποφέρει αύξηση των ομοσπονδιακών φορολογικών εσόδων μόλις 0,3%). Με τα δικά μας δεδομένα, ο αμερικάνικος "σοσιαλισμός" είναι νεοφιλελεύθερος».
Είναι ορατή και σε εμάς η αριστερή στροφή ενός σημαντικού κομματιού των δυτικών κοινωνιών, ειδικά των νεότερων. Μόνο που η Ελλάδα με το καταγεγραμμένο ως «παράδοξο» να βιώνει κοινωνικά φαινόμενα πριν αυτά ξεσπάσουν σε χώρες της δύσης, αντί κάθε φορά να ολοκληρώνει τη μετάβαση από το ένα στάδιο στο άλλο μένει στάσιμη. Αυτή τη φορά βέβαια μπορεί να δούμε την εξαίρεση στον κανόνα. Η πολιτική αλλαγή που όπως όλα δείχνουν θα συμβεί και στη χώρα μας, θα είναι σημαντική και γιαυτό: όταν οι αντοχές των δυτικών κοινωνιών θα δοκιμάζονται από αριστερές ιδεοληψίες και λαϊκιστικά ρεύματα, η μικρή Ελλάδα από «Τελευταία Σοβιετία» θα στέκει στα Νότια της Ευρώπης ως Φιλελεύθερος Φάρος. Κάποιες φορές η Ιστορία έχει πολύ χιούμορ.
Το Σαββατοκύριακο πάλι διαβάσαμε ρεπορτάζ ότι η νέα ιδέα είναι ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ! Ήδη, κάποια προβεβλημένα στελέχη του, προσπαθούν να μπουν «στο ίδιο κάδρο» με τους νέους αριστερούς αστέρες του Δημοκρατικού Κόμματος όπως την Αλεξάντρια Οκάζιο-Κορτέζ. Έχει γούστο γιατί μόλις την προηγούμενη εβδομάδα διαβάζαμε για τη στροφή στη σοσιαλδημοκρατία. Τώρα βλέπουμε το ΣΥΡΙΖΑ να γλυκοκοιτάζει, πάλι, τη ριζοσπαστική εκδοχή της Αριστεράς. Καλά λένε πως «το μεγαλύτερο θαύμα κράτησε τρεις μέρες!».
Το πιο εύστοχο σχόλιο για το θέμα το διαβάσαμε στη σελίδα του Αρίστου Δοξιάδη στο facebook: «Πολλά αιτήματα των αμερικανών σοσιαλιστών είναι ήδη καθεστώς στην Ευρώπη (δημόσιο σύστημα υγείας για όλους). Οι προτάσεις της AOC (σημ: Αλεξάντρια Οκάζιο-Κορτέζ) για τους φόρους είναι χάδι μπροστά στη εφαρμοσμένη πολιτική του Τσακαλώτου (προτείνει 70% οριακό συντελεστή για προσωπικό εισόδημα πάνω *10 εκατ δολ* το χρόνο -- εδώ το έχουμε στα 100 χιλ ευρώ. Η πρόταση της θα αποφέρει αύξηση των ομοσπονδιακών φορολογικών εσόδων μόλις 0,3%). Με τα δικά μας δεδομένα, ο αμερικάνικος "σοσιαλισμός" είναι νεοφιλελεύθερος».
Είναι ορατή και σε εμάς η αριστερή στροφή ενός σημαντικού κομματιού των δυτικών κοινωνιών, ειδικά των νεότερων. Μόνο που η Ελλάδα με το καταγεγραμμένο ως «παράδοξο» να βιώνει κοινωνικά φαινόμενα πριν αυτά ξεσπάσουν σε χώρες της δύσης, αντί κάθε φορά να ολοκληρώνει τη μετάβαση από το ένα στάδιο στο άλλο μένει στάσιμη. Αυτή τη φορά βέβαια μπορεί να δούμε την εξαίρεση στον κανόνα. Η πολιτική αλλαγή που όπως όλα δείχνουν θα συμβεί και στη χώρα μας, θα είναι σημαντική και γιαυτό: όταν οι αντοχές των δυτικών κοινωνιών θα δοκιμάζονται από αριστερές ιδεοληψίες και λαϊκιστικά ρεύματα, η μικρή Ελλάδα από «Τελευταία Σοβιετία» θα στέκει στα Νότια της Ευρώπης ως Φιλελεύθερος Φάρος. Κάποιες φορές η Ιστορία έχει πολύ χιούμορ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου